 |
| ဘီရုမာ ကာတြန္း |
ဖိုးထက္ - ေဘာ္ဒီလိုးရွင္းႏွင္႔ ေျပာေရးဆိုခြင္႔
(မိုးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၁၃၊ ၂၀၁၆
ဤဒြျဒၵရာၾကီးတြင္ သတၱ၀ါ အမ်ဳိးမ်ိဳး ရိွေလသည္။ မ်ိဳးတူ သတၱ၀ါမ်ားတြင္ အေရာင္အေသြး မည္မွ်ပင္ ကြဲျပား ျခားနားေစကာမူ အဆံုးသတ္တြင္ အထီး ႏွင္႔ အမ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ကြဲျပားသည္။ ထိုသေဘာအရ လူသတၱ၀ါတြင္လည္း လူျဖဴ၊ လူမည္း၊ လူ၀ါ မည္မွ်ပင္ ကြဲျပားပါေစ လူအထီး ႏွင္႔ လူအမ ဆိုသည္႔ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ရိွေလသည္။ အျခား သတၱ၀ါမ်ားတြင္ အထီးႏွင္႔ အမ အဘယ္ကိစၥမ်ား၊ မည္သို႔ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားျဖင္႔ ကြဲျပားျခားနားသည္ဟု မွတ္ခ်က္ ပိုင္ပိုင္ၾကီး မခ်ႏိုင္ေသာ္လည္း လူအထီး ႏွင္႔ လူအမတြင္ သိသိသာသာၾကီးေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မသိမသာျဖင္႔ေသာ္ လည္းေကာင္း ကြဲျပား ျခားနားသည္႔ ကိစၥၾကီး တစ္ခု ရိွေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းျခင္းအရာကား လွခ်င္ ပခ်င္စိတ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
လူအထီးမ်ားသည္လည္း လွခ်င္ပခ်င္စိတ္ မရိွ မဟုတ္။ ရိွသည္သာ။ (အလြန္ လွခ်င္ ပခ်င္လြန္းသည္႔ ေယာကၤ်ားမ်ားဆိုလွ်င္ေတာ႔ ၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ေစာင္႔ၾကည္႔ ထိမ္းသိမ္းသည္႔သည္။ ဒါက စကားခ်ပ္။) လူအမမ်ားတြင္မူကား အသားအေရ လွခ်င္သည္။ ဆံပင္ လွခ်င္သည္။ လက္သည္း၊ ေျခသည္းေလးမ်ား လွခ်င္သည္။ ၾကီးသင္႔သည္ဟု ထင္ေသာ အရာမ်ား ၾကီးခ်င္သည္။ မၾကီးသင္႔ဘူးဟု ထင္ေသာ အရာမ်ား ေသးခ်င္သည္။ (လည္ဇလုတ္) သြားေလးမ်ား စီစီရီရီ ရိွခ်င္သည္။ ထိုသို႔ လူအမမ်ား လွခ်င္သည္႔ စိတ္ဓာတ္အေျခအေနမ်ားကို လူအမမ်ားက အခ်င္းခ်င္း အားေပးသည္။ ေျမွာက္ထိုး ပင္႔ေကာ္လုပ္သည္။ လူအထီးမ်ားကမူကား အားမေပးခ်င္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔ ပိုက္ဆံ ကုန္ႏိုင္သျဖင္႔ ေျမွာက္မေပးခ်င္ေသာ္လည္း သိစိတ္ထဲတြင္ လက္ခံ ထားၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ မသိစိတ္ထဲတြင္ေတာ႔ ေခတ္စကားႏွင္႔ ေျပာရလွ်င္ ႀကိတ္ေႀကြတတ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။
မသူဇာသည္လည္း လူအမ၊ မိန္းမ ပီပီ လွခ်င္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးၿပီးေသာ္လည္း မိန္းမဆိုတာ မေသမခ်င္း လွခ်င္ ပခ်င္စိတ္ ရိွရတယ္ဟူသည္႔ ႏွလံုး ထံုးမူကာ သူ႔အလွအပကို ဂရုစိုက္တတ္သူျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ “တစ္ခ်ိဳ႕ ျမန္မာ မိန္းမေတြမ်ား အိမ္ေထာင္က်သြားရင္ အလွအပကို ဂရုမစိုက္ေတာ႔ဘူး။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လွလွပပ မေနေတာ႔ဘဲ ေနထြက္က ေန၀င္ ျဗဲလ်မ္းၾကီး ေနၾကတာ။ ေယာကၤ်ားဆိုတဲ႔ အမ်ိဳးက ပါးစပ္ကသာ သိပ္မလွခ်င္ပါနဲ႔ ဘာညာ ေျပာေနေပမယ္႔ အလွအပကို သိပ္ၾကိဳက္တဲ႔ သူေတြဆိုတာ နားမလည္ဘူး” ဟူသည္႔ ဆရာမၾကီးပံုစံဖမ္းၿပီး မွတ္ခ်က္ ျပဳတတ္ေသးသည္။
ဒီေန႔မွာလဲ မသူဇာ တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီးေသာ အခါ body lotion ေခၚ အသားအေရကို ထိမ္းသိမ္းသည္႔ အဆီမ်ားကို လိမ္းက်ံေနေလသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔ကား မလွမ္းမကမ္းတြင္ စာဖတ္လ်က္ ရိွေနသည္။ သူ႔မိန္းမ မသူဇာ ပါယ္ပါယ္ႏွယ္ႏွယ္ လိမ္းက်ံေနသည္ကို တစ္ခ်က္ ေမာ႔ၾကည္႔ကာ
“ဟ မသူ မင္းမလဲ..ကိုယ္႔အသက္အရြယ္လည္း ျပန္ၾကည္႔ပါအံုး”
“ဘာျဖစ္လဲ။ အသက္အရြယ္ရလာလို႔ ပိုၿပီးေတာ႔ေတာင္ ဂရုစိုက္ေနရတာ”
“မင္းလဲ ဖတ္ဘူးတာဘဲ..မာဃေဒ၀ ထဲမွာေတာင္ ပါေသးမို႔လား”
“လုပ္စမ္းပါအံုး..ဘာပါတာတံုး”
“အဟဲ..ဟဲ.. ရူပါနတ္လို၊ ငါတို႔ ကိုယ္ကား၊ ပ်ိဳတလဲလဲ၊ မအိုျမဲဟု၊ ၀မ္းထဲစိတ္မွာ၊ မမွတ္ရာဘူး၊ ဇရာလူဆိုး၊ ေန႔တိုင္း ခိုး၏။ လို႔ ဆိုမို႔လားကြ။ ဟား..ဟား…”
ကိုေသာင္းျမင္႔ ႏွင္႔ မသူဇာတို႔ စံုတြဲတြင္ အခက္အခဲဆံုး ကိစၥကို ျပပါဆိုလွ်င္ ကိုေသာင္းျမင္႔၏ မဆင္မခ်င္ ရန္စတတ္သည္႔ အက်င္႔ႏွင္႔ မသူဇာ၏ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျပန္ပက္တတ္သည္႔ အက်င္႔သာ ျဖစ္လိမ္႔မည္။ အခုလဲ..
“ကိုေသာင္းျမင္႔..ကၽြန္မကို ဆရာမလုပ္နဲ႔။ ကၽြန္မ သိတယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ္ခႏၶာၾကီးဟာ မတည္ျမဲဘူး၊ အခ်ိန္တန္ရင္ အိုရမယ္၊ နာရမယ္၊ ေသရမယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မက ဘုရားရဲ႕ သမီးေတာ္ မယ္သီလရွင္လဲ မဟုတ္ဘူး။ တရားေပါက္ေနတဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္လဲ မဟုတ္ဘူး။ သာမန္လူ။ ကၽြန္မဘာသာ ကၽြန္မ အေတာ္အသင္႔ လွခ်င္ ပခ်င္စိတ္ရိွလို႔ အသားအေရ ထိမ္းသိမ္းတဲ႔ သေဘာနဲ႔ ေဘာ္ဒီ လိုးရွင္း လိမ္းတာ ဘာျဖစ္သလဲ။ ရွင္႔ မာဃေဒ၀နဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲ”
“ေရာ္…ဒီမိန္းမနဲ႔ေတာ႔ ခက္ပါ႔လား။ မင္း အသက္ဟာ ေလးဆယ္ ေက်ာ္လာၿပီ။ ဒီအရြယ္ၾကီး ေရာက္မွ အသားအေရ ထိမ္းသိမ္းဖို႔ လိုေသးသလားကြာ..ဟား..ဟား..”
“ေျပာလိုက္ရ မေကာင္းဘူး။ အခ်ိန္တန္ေတာ႔ ဒီေဘာ္ဒီလိုးရွင္း အနံ႔ကို ရွင္ဘဲ ေမႊးတယ္ေလး၊ ေကာင္းတယ္ေလး လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးလား..ဟင္”
“ဟာ..ဒီမိန္းမ ေရွ႕မၾကည္႔ ေနာက္မၾကည္႔ စြာမေနနဲ႔” ဟု လွမ္းဟန္႔လိုက္ၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ဦးႏွင္႔ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကစားေနသည္႔ သူတို႔ သမီးေလးကို ေမးေငါ႔ျပလိုက္သည္။
လူအထီးျဖစ္သည္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔သည္ လူအမျဖစ္သည္႔ သူ႔မိန္းမ မသူဇာ၏ လွခ်င္ ပခ်င္စိတ္ကို လက္ခံၿပီး သူဘဲ ႀကိတ္ေၾကြေနသူသာ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔မိန္းမ မသူဇာကို စခ်င္လာသျဖင္႔ မာဃေဒ၀လကၤာကို ကိုးကားၿပီး စေနာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မသူဇာက စြာေတးလန္သူ ပီပီ ေရွ႕မၾကည္႔ ေနာက္မၾကည္႔ အတြင္းေရးကို အျပင္ထုတ္ခ်င္ၿပီး ျပန္ပက္သျဖင္႔ ဟန္႔ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အမွတ္သည္းေျခ မရိွႏိုင္ဘဲ…
“ဘုရားလက္ထက္က ၀ိသာခ ေက်ာင္းအမၾကီးဟာ အရြယ္တင္တာမ်ား ေျမးနဲ႔ အတူတူ ယွဥ္သြားရင္ေတာင္ ညီအမလား ထင္ရတယ္တဲ႔။ အၾကီး အငယ္ ဘယ္သူလဲလို႔ ေမးရတယ္တဲ႔။ မင္းဘယ္ေလာက္ လွခ်င္ လွခ်င္ သူ႔ကို ဘယ္မီွမလဲကြာ..ဟဲ..ဟဲ…ဟဲ”
“ေႀသာ္ ေျပာတတ္ပါ႔။ ၀ိသာခၾကီးက ဘာအလုပ္မ်ား လုပ္ရလို႔လဲ။ တစ္မ်ိဳးတစ္ေဆြလံုးက ေဆြၾကီး မ်ိဳးၾကီး။ သူေဌးေတြ ခ်ည္းဘဲ။ အေစခံေတြ တစ္ျပံဳ တစ္ေခါင္းၾကီးနဲ႔ ေရႊေပၚ ျမတင္ ေနရတာ ကၽြန္မက ႏွစ္ဘက္ အမ်ိဳး ႏွစ္ဘက္စလံုးကို ေပးကမ္း ေထာက္ပံ႔ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေကၽြးေနရတာေလ။ တူ..မလား”
“မင္းကို ဘာေျပာလိုက္ ေျပာလိုက္..ငါ႔အမ်ိဳးကို ေထာက္ပံ႔ေပးကမ္းရတာေလးေတာ႔ ထည္႔ေျပာခ်င္ေနတာဘဲ။ ငါလဲ မင္းကို ကူၿပီး အလုပ္ေတြ လုပ္ေပးေနတာဘဲ။ သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ငွက္တစ္ေသာင္းနား ဆိုတဲ႔ စကားလိုေပါ႔ကြာ။ မင္းက အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းတဲ႔ သစ္ပင္ၾကီးဆိုေတာ႔ မီွၾက၊ ခိုၾကတာ ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္စမ္းပါကြ”
၀ိသာခ ေက်ာင္းအမၾကီးသည္ ဘုရားရွင္၏ ဒါယိကာမ အရင္းၾကီး၊ အရင္႔အမာပုဂၢိဳလ္ၾကီးဆိုသည္႔ အခ်က္ကို ေမ႔ထားၿပီး မသူဇာက ျပန္ပက္ေနျခင္းကို ကိုေသာင္းျမင္႔ တစ္ေယာက္ သတိမထားႏိုင္ေတာ႔ဘဲ သူ႔အမ်ိဳးအေဆြမ်ားကို မသူဇာက ေပးကမ္း ေထာက္ပံ႔ရျခင္းကို အျပစ္မျမင္ေစဖို႔ ေျပာေနရ၏။
“မင္းတုိ႔ အေမစုလဲ ႏုတယ္ကြေနာ္႔။ အသက္ ၇၀ အဖြားၾကီး အိုေလးလို႔ကို မထင္ရဘူး။ လမ္းသြားတာ၊ ၀တ္တာ စားတာ ဖက္ရွင္ရိွသလို လွခ်င္ ပခ်င္စိတ္လဲ ရိွပံုရတယ္ကြေနာ္႔။ အလုပ္ေတြ ဒီေလာက္ ရွဳပ္ေနတဲ႔ အထဲက ဖက္ရွင္က်ေအာင္ေတာ႔ ၀တ္ႏိုင္စားႏိုင္သားကြေနာ္႔..ဟဲ…ဟဲ..ဟဲ”
“ဒီမယ္ ကိုေသာင္းျမင္႔။ ကၽြန္မကို ရွင္ ပုတ္ခတ္ခ်င္သေဘာက္ ပုတ္ခတ္။ အေမစုကို မထိနဲ႔။ စကားကို အေႏွာင္႔ မလြတ္၊ အသြားမလြတ္ ေျပာဖို႔ မၾကိဳးစားနဲ႔။ ေမစု ႏုတယ္ဆိုတာ ဘာဆန္းသလဲ။ သူတစ္ဖက္သားအေပၚ စိတ္ေကာင္းရိွတယ္။ ေဒါသစိတ္ မေမြးဘူး။ မေကာင္းစိတ္ မေမြးဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ရင္ နိမ္႔ပါးရင္ ဘယ္သူ႔ကို မဆို ေကာင္းတယ္။ ခံ…ခံ ဆိုတဲ႔ စိတ္လဲ မရိွဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူက အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္ ဆင္ခ်င္တယ္။ က်န္းမာေအာင္ စားတယ္။ ေနတယ္။ ဖက္ရွင္က်တာေတာ႔ မနာလို မျဖစ္နဲ႔ေလ။ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ႔ ၾကည္ညိဳတဲ႔ သူေတြက အဆင္ေျပေအာင္ ဖန္တီးေပးထားၾကတာေလ။ သူ႔အဆင္႔နဲ႔ သူ႔လို ကမာၻသိ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္က ဒီေလာက္ ၀တ္တာ စားတာဟာ လိုေတာင္ လိုေသးတယ္။ မွတ္ထား။”
ဒီမိန္းမနဲ႔ေတာ႔ ခက္ၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမွဳေတြနဲ႔ သြားတာ မျဖစ္သင္႔ဘူးဟု ေတြးမိကာ..
“မင္းဟာက မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အေမစု ဘာလုပ္လုပ္၊ NLD က လူေတြ ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာေျပာေျပာ ဟုတ္တယ္၊ မွန္တယ္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ေသးပါဘူးကြ။ ဟိုတေလာကလဲ NLD က ေျပာေရးဆိုခြင္႔ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး သတင္းဌာနတစ္ခုကို ဘုေတာလႊတ္တာလဲ ေကာင္းတယ္၊ မွန္တယ္ လုပ္တာက်ေတာ႔ လြန္သြားၿပီကြာ။ သူ႔ဘာသာ NLD က မကလို႔ နတ္ျပည္က ဆင္းလာ ဆင္းလာ မဟုတ္မမွန္ရင္ မဟုတ္ မမွန္ဘူး ေျပာေပါ႔ကြ။ သူ႔လိုမ်ိဳး ဟို စစ္တပ္လူထြက္ေတြ ေျပာၾကည္႔ပါ႔လား။ မင္းတို႔က စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ ေျပာၾကမွာ။ ကိုယ္႔လူက် သာေစ။ သူ႔လူက် နာေစ စိတ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူးကြ။”
ေဘာ္ဒီလိုးရွင္းမွ ဒီမိုကေရစီ ခရီး ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ။
ဆိုင္တာ မဆိုင္တာ ထည္႔မတြက္ေတာ႔ဘဲ တြယ္ကုန္ၾကသည္။
“ကိုေသာင္းျမင္႔…ရွင္တို႔ခမ်ာ ခက္လဲ ခက္။ သနားဖို႔လဲ ေကာင္းတယ္ေနာ္။ အဲဒီလူၾကီး အဲဒီလို စိတ္ခံစားမွဳအၾကီးၾကီးနဲ႔ ဘုေတာလႊတ္တာ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔ စကား တစ္ခြန္းမွ ကၽြန္မ မေျပာဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလို ေျပာမိတာနဲ႔ဘဲ ေနာက္ငါးႏွစ္အတြင္း NLD လက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံက ေခြးဇတ္ခင္းေတာ႔မွာလိုလို၊ ဂၽြမ္းျပန္က်ေတာ႔မွာလိုလို ေျပာတာကိုေတာ႔ ကၽြန္မ လက္မခံဘူးရွင္႔။ ေျပာလို႔မရေသးပါဘူး။ မရေသးပါဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူးလို႔ ခဏ၊ ခဏ ေျပာထားတာကို ဟိုက လွည္႔ေမးလိုက္၊ ဒီက လွည္႔ေမးလိုက္၊ ဟိုက ႏိွဳက္ထုတ္ၾကည္႔လိုက္၊ ဒီက ႏိွဳက္ထုတ္ၾကည္႔လိုက္ လုပ္ခ်င္တဲ႔ သတင္းေထာက္ေတြကိုေတာ႔ ဘာမွ မေျပာေတာ႔ဘူးလားရွင္႔။ အခုေတာ႔ ဒီေလာက္ စကားမွား၊ ေဒါသထြက္မိတာနဲ႔ ကုန္းေကာက္စရာ မရိွေအာင္ ေ၀ဖန္ၾကတာကို ကၽြန္မက ေသာက္ျမင္ကတ္တာဘဲ။ မမွားဘူး လို႔ ကၽြန္မ မေျပာဘူး။ မေ၀ဖန္နဲ႔လို႔ ကၽြန္မ မေျပာဘူး။ ေ၀ဖန္လို႔ ရတယ္။ ေထာက္ျပလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေစတနာ ပါရမယ္။ အျပစ္ကင္းရမယ္။ ဟိုလူၾကီးေတြလို တစ္သက္လံုး ခိုးခ်င္တိုင္း ခိုး၊ ၀ွက္ခ်င္တိုင္း၀ွက္၊ အာဏာရစ္ခ်င္တိုင္း ရစ္ၿပီး ငါ႔စကားႏြားရ ဘယ္သူ႔မွ လူမထင္တဲ႔ အခ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ၿပီ..ကိုေသာင္း..ေလကုန္တယ္။ ဒီကိစၥကို ရွင္နဲ႔ ကၽြန္မ ျငင္းရတာ အာေပါက္ေနၿပီ။ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ။ လာအံုး ေက်ာဖက္ကို လိုးရွင္း လူးေပးစမ္းပါ။ ကၽြန္မ မမီွလို႔။
ေတာက္…ဒီမိန္းမ ..ေျပာခ်င္တာ စြတ္ေျပာ… စြာခ်င္တိုင္းစြာ…ရန္ေထာင္ခ်င္တိုင္း ေထာင္..ၿပီးရင္ ခိုင္းစရာ ရိွရင္ ကိုေသာင္း..ကိုေသာင္းနဲ႔ ေလသံက အစေျပာင္းသြားတယ္ဟု မေက်မနပ္ ေတြးမိသည္႔ အေတြးမွ မဆံုးခင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ထဲသို႔ မသူဇာ၏ ေဘာ္ဒီလိုးရွင္း အဆီမ်ား ေရာက္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ပါးစပ္မွ “ေအးကြ..မင္း လိုးရွင္းက ေမႊးသားကြေနာ္႔” ဟူသည္႔ မရိုးႏိုင္ေသာ စကားကို မရိုးႏိုင္ဘဲ ေျပာေရး ဆိုခြင္႔ ရိွသူပီပီ ေျပာမိျပန္ေလေတာ႔သည္။
ဖိုးထက္