ခိုင္ဇင္(မႏၱေလး) - ခ်စ္လည္း ခ်စ္၊ ရွက္လည္း ရွက္တတ္ၾကပါေစ

(မိုုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၈၊ ၂၀၁၆
ေႏြဦးသည္ ျမဴႏွင္းတို႔ မထြက္ခြာမွီအခ်ိန္မွာပင္ ေစာလ်င္စြာ ဝင္ေရာက္လာသည္။ တမာရြက္ေျြကမ်ားသည္ ေရႊမန္းလမ္း၏ ဘယ္ညာ တစ္ဖက္စီတြင္ ကတၲီပါေကာေဇာခင္းထားသည့္ႏွယ္။ ပထဝီေဆာင္၏ ေတာင္ဘက္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွ ေက်ာင္းသူတခ်ိဳ႕ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾကသည္။ ပင္မေဆာင္၏ ေလွကားထစ္တြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေနၾကသည္။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳသည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ ပန္းေရာင္စံုမ်ား ဖူးပြင့္ေနသည့္ႏွယ္ ငယ္ရြယ္သည့္ အားမာန္ျဖင့္ လွခ်င္တိုင္း လွေနၾကသည္။

တစ္ေခတ္တစ္ခါက ပညာတတ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အႏုပညာရွင္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေမြးထုတ္ခဲ့သည့္ အထက္အညာတြင္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ ခန္႔ညားထည္ဝါဝင့္ၾကြားလွသည့္ တကၠသိုလ္ႀကီးသည္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုၾကာေအာင္ အိပ္ေမာက်ခဲ့ရာမွ ယခုအခ်ိန္တြင္ ႏိုးထျခင္းႏွင့္ ေျပာင္းလဲျခင္းတို႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုေနရာသည္ အထက္အညာ၏ နာမည္ေက်ာ္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ပင္ျဖစ္သည္။

ပိတ္ထားေသာ အေဆာင္မ်ား တံခါးမ်ား ပြင့္လာသည္။ ျမတမာ၊ ေရႊမန္း၊ မန္းသေျပ၊ မန္းေကသီ အစရွိေသာ နာမည္ေက်ာ္ မိန္းကေလးအေဆာင္မ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ၿပီး ေက်ာင္းသူမ်ား လက္ခံလာသည္။ စည္းစနစ္က်နေသာ ဆရာမႀကီးမ်ား၏ လက္ေအာက္တြင္ တန္ဖိုးရွိစြာ လံုၿခံဳစြာ မိဘမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အပ္ႏွံထားလို႔ ရခဲ့ၿပီ။

ေနရာေဒသစံုမွ မႏၱေလးတကၠသိုလ္သို႔ ပညာရွာမွီးၾကေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတို႔သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္အတူ ေရာက္ရွိ၍ လာၾကသည္။ ေျခာက္ကပ္ကပ္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသည္ ယခု တစ္ဖန္ ျပန္လည္အသက္ဝင္လာၿပီျဖစ္သည္။ 

အသက္ဝင္ လႈပ္ရွားလာသည့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတြင္ အျမင္မေတာ္ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။ ထိုျမင္ကြင္းမွာ က်ယ္ေျပာလွသည့္ ေက်ာင္းလမ္းမႀကီး၏ေဘး၊ သစ္ပင္မ်ားေအာက္၊ ေက်ာင္းျမက္ခင္းျပင္မ်ားတြင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ စံုတြဲမ်ား၏ အေနအထိုင္မဆင္ျခင္သည့္ ပံုရိပ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္သည္ ပန္းၿခံမဟုတ္ပါ။ တကၠသိုလ္သည္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္သားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၏ ပညာရွာမွီးရာ၊ ပညာျဖန္႔ေဝရာ ေနရာတစ္ခုသာျဖစ္သည္။

ထိုေနရာ ထိုလမ္းမမ်ားတြင္ အျမင္မေတာ္ ေတြ႕ရေသာ စံုတြဲမ်ားအေၾကာင္းကို

“ေက်ာင္းထဲမွာ လာခ်ိန္းၾကတဲ့ စံုတြဲေတြက အရင္ကတည္းက ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ေတာ့ မဆိုးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ခုက ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္မွာေတာင္ စံုတြဲေတြရဲ႕ ေနထိုင္ပံုအျပဳအမူက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ ယိုသူ မရွက္ ျမင္သူရွက္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့သူတို႔ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ပိုဆိုးၿပီး လူေတြကို ဂ႐ုမစိုက္သလို ပိုၿပီး အရြဲ႕တိုက္ၾကတယ္။ မျဖစ္သင့္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။” ဟူ၍ တကၠသိုလ္ဝန္ထမ္းအိမ္ရာတြင္ ေနထိုင္သူ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးမွ ေျပာသည္။

ခ်စ္သူစံုတြဲ ဟူသည္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမတြင္သာမက ေနရာတိုင္းတြင္ ရွိၿမဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္တတ္ၾကသလို ရွက္တတ္ၾကဖို႔လည္း လိုအပ္သည္ဟု ေတြးမိသည္။ ပညာသင္ထားေသာ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္သည္မို႔ ပိုမိုၿပီး ဆင္ျခင္သင့္ သည္ဟု ယူဆမိသည္။ ေနညိဳခ်ိန္ မေရာက္ခင္အခ်ိန္မွာပင္ ေရႊျပည္ေအးလမ္းေထာင့္တြင္ စံုတြဲ ႏွစ္တြဲ သံုးတြဲ ေနရာယူထားေပသည္။

“ေက်ာင္းထဲက စံုတြဲေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းကခ်ည္းပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပင္က စံုတြဲေတြ လာခ်ိန္းေတြ႕တာ မ်ားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းက မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း မေျပာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ နည္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ဒီေလာက္ႀကီးမဆိုးပါဘူး” ဟု တကၠသိုလ္ဆရာတစ္ဦးမွ ေျပာပါသည္။

မႏၱေလးတကၠသိုလ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဘာသာရပ္ျဖင့္ ဒုတိယႏွစ္တက္ေရာက္ေနေသာ ေက်ာင္းသူ တစ္ဦးမွလည္း ...

“ေက်ာင္းထဲက စံုတြဲေတြအေၾကာင္းေျပာရင္ သမီးတို႔ ေက်ာင္းကိုပဲ လာေျပာၾကတယ္။ နင္တို႔ေက်ာင္းက စံုတြဲေတြေပါ့ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ တကယ္ေတာ့ သမီးတို႔အေဆာင္ေတြက ညေနေျခာက္နာရီဆို ပိတ္ပါတယ္။ ေျခာက္နာရီ မတိုင္ခင္ကတည္းက အေဆာင္ကို ဝင္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ညေနခင္းစံုတြဲေတြဆိုရင္ သမီးတို႔ေက်ာင္းက လံုးဝ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ညေနခင္း မန္းတကၠသိုလ္လမ္းမထက္မွ စံုတြဲမ်ားကို မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းသူမ်ားဟု ထင္ျမင္မိမွာကို စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ ရွင္းျပသည္။ ခပ္ကဲကဲ စံုတြဲမ်ားကို သူမတို႔၏ တကၠသိုလ္မွ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားဟု ထင္မွားမိမွာကို စိုးရိမ္ဟန္တူသည္။

သို႔ေသာ္လည္း မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ေျမာက္ဘက္တံခါးေပါက္အထြက္ လမ္းမႀကီးေဘး ဘယ္ညာ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ေတာ့ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခြာ၍ မရေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ၾကင္နာေနေသာ စံုတြဲမ်ား၊ သစ္ပင္စိုက္ထားရ က်ိဳးနပ္ေအာင္ အသံုးခ်ၾကေသာ စံုတြဲမ်ားသည္လည္း အေမွာင္ရိပ္မတိုင္ခင္မွာပင္ ကမၻာေလာကႀကီးကို ေမ့ထားခဲ့ၾကေလသည္။