ဂါမဏိ - လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈ၏ ခႏၶာေဗဒ

စစ္တိုက္ရာမွာ တဖက္ရန္သူရဲ႕ေခါင္းကို ေဖာက္စားေရးဟာ ထံုးတမ္းစဥ္လာရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္တပ္မဆို အေျခအေန အခ်ိန္အခါေပးရင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ အားထုတ္ၾကတာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေတြက ဖဆပလ၊ မဆလ၊ နဝတ-နအဖ ေခါင္းကို ေဖာက္စားလုပ္ၾကံႏိုင္တာ မရွိပါဘူး။

ဗမာစစ္တပ္ဟာ ၁၉၅ဝ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေစာဘဦးႀကီးကို တိုက္ပြဲအတြင္း အေသပစ္သတ္ခဲ့သလို ၁၉၇၅ မတ္လမွာလည္း ဗကပ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ သခင္ဇင္နဲ႔ သခင္ခ်စ္တို႔ကို တိုက္ပြဲအတြင္း သုတ္သင္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၄၉ ခုႏွစ္တံုးက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ တျဖစ္လဲ အိုင္စီအက္စ္အရာရွိေဟာင္း ဦးတင္ထြဋ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ကားဗံုးခြဲလုပ္ၾကံခံရတာ၊ ၁၉၈၅ ခုက ေျမာက္ပိုင္းတုိင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အယ္လ္ ကြန္ဖန္ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္လုပ္ၾကံခံရတာနဲ႔ ၂ဝဝ၁ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလက နအဖ အတြင္းေရးမႉး-၂ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးရဲ႕ ရဟတ္ယာဥ္ေဖာက္ခြဲလုပ္ၾကံခံရတာေတြကလည္း စစ္တပ္ကဘဲ စီစဥ္တဲ့ လုပ္ၾကံမႈေတြျဖစ္ပါတယ္။

၂ဝဝ၃ ခု ေမလမွာလည္း အဲန္အယ္လ္ဒီဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးနဲ႔ အတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို နအဖက ဒီပဲယင္းမွာ ေျဗာင္အတိအလင္း အၾကမ္းဖက္လုပ္ၾကံဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ေအာင္ျမင္လုနီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာမွာေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမင့္ဆံုး နာမ္ပိုင္း ဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေျဗာင္လူသိရွင္ၾကား သတ္ပစ္႐ံုမက မေသ မရွင္ျဖစ္ေနတဲ့ သံဃာေတြနဲ႔လူေတြကို အရွင္လတ္လတ္ မီး႐ႈိ႕သတ္ပစ္ခဲ့ေသးတယ္။

မဆလေခတ္ ၁၉၆၈ ခုမွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ သခင္သန္းထြန္းကို မဆလသူလွ်ဳိ ၾကံဳတိတ္ ေခၚ လုံတိတ္ ေခၚ ျမႀကီး က လွ်ဳိ႕ဝွက္လုပ္ၾကံႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီၾကံဳတိတ္ ေခၚ လံုတိတ္ကဘဲ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လုပ္ၾကံဖို႔လာတာကို ေကအဲန္ယူက ၁၉၇၂ ခုမွာဖမ္းမိၿပီး ရွင္းပစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဗမာျပည္သမိုင္းမွာ ေခါင္းေဖာက္စားမႈေတြ၊ လုပ္ၾကံမႈေတြကို စစ္တပ္ ကဘဲ တေလွ်ာက္လံုး ထိေရာက္ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ခဲ့တာ ထင္ရွားေနပါတယ္။ ဒီလိုဘဲ အခု ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္လုပ္ၾကံမႈကလည္း ဗမာစစ္တပ္ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြအေပၚ ဒုတိယေျမာက္ ေအာင္ျမင္တဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္လုပ္ၾကံမႈ ျဖစ္သြားပါတယ္။

နအဖ စစ္တပ္တြင္းမွာ တဖက္ရန္သူ႔ေခါင္းေဖာက္စားေရး (ဝါ) လွ်ဳိ႕ဝွက္လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ ေရးကို ရန္သူ႔စစ္သင္တန္းေက်ာင္း ေတြ စစ္တကၠသိုလ္ေတြမွာကတည္းက သင္တန္းသား စစ္အရာရွိေလာင္းေတြကို ႐ုိက္သြင္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါျဖစ္ ေျမာက္ဖို႔ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ၂၄ နာရီ စဥ္းစားၾကံစည္ ျပင္ဆင္လံုးပမ္းေနရတာျဖစ္ပါတယ္။ အခြင့္သာတာနဲ႔ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္တာျဖစ္တယ္။

ပဒိုမန္းရွာဟာ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေခါင္း ေဆာင္သာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးကို ကြပ္ကဲစီမံေနတဲ့ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္မဟုတ္သူတဦးကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ပစ္တာဟာ စစ္ေရးအဓိပၸာယ္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တခါက နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္လွ ၾကံဳးဝါးခဲ့တဲ့အတိုင္း ကရင္အမ်ဳိးသားထုအေပၚ စစ္ဆင္ျခင္းကို ျပဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္ကၾကည့္ရင္လည္း စစ္ဖက္ပစ္မွတ္မဟုတ္တာကို ေျဗာင္အတိအလင္း တိုက္ခုိက္ျခင္းဟာ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အ႐ူးမီးဝိုင္း ဆပ္ျပာသည္လင္ေပ်ာက္ အေျခအေနကို ျပလိုက္တာဘဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေကဘီေအတပ္မႉးေတြ တပ္သားေတြဟာ မဲေဆာက္ကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဝင္ထြက္သြားလာ ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကို ေကအဲန္ယူ တာဝန္ရွိသူေတြ မသိမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္ေျမျပင္ မဟုတ္တဲ့ တဖက္ႏိုင္ငံနယ္ေျမထဲမွာ ေထာက္ထားရမွာ ေတြရွိလို႔တေၾကာင္း၊ ကရင့္ညီၫြတ္ေရး စိတ္ဓာတ္အရတေၾကာင္း လႊတ္ထားေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေကဘီေအရဲေဘာ္ေတြ ဟာ သေဘာ ထားႀကီးလွတဲ့ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္ေတြကို လုပ္ၾကံခ်င္ရင္ ေစာေစာကတည္းက လုပ္ၾကံလို႔ရ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မွာလည္း တဖက္ႏိုင္ငံအေပၚ မွီခိုရပ္တည္ စီးပြားရွာေနရတာေတြ ရွိလို႔ တဖက္ႏိုင္ငံကို စစ္ေျမျပင္အျဖစ္ သေဘာမထားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ရက္ေန႔ကဘဲ ဒီေကဘီေအ နာယက ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ဟာ ခ်င္းမိုင္မွာ ေဆး႐ံုတက္ရာကအျပန္ မဲေဆာက္ ကိုဝင္ၿပီး ေကအဲန္ယူအမာခံလို႔ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ရမ္ဘိုဘုန္းႀကီးကို လိုက္လံရွာ ေဖြၿပီး တရင္းတႏွီးႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ပါေသးတယ္။

အခုေတာ့ နအဖရဲ႕ ေသြး႐ူးေသြးတန္း အ႐ူးမီးဝိုင္းအေျခအေနက ဒီေကဘီေအရဲ႕ ရပ္တည္ ခ်က္ေဟာင္းကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ပါၿပီ။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ ဂေယာင္ ေျခာက္ျခားျဖစ္ေနတဲ့ နအဖဟာ ျပည္တြင္းမွာ သံဃာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အိမ္ရွင္မေတြ စတဲ့ အလႊာေပါင္းစံုကျပည္သူေတြ အေၾကာက္တရားမ်ား သိသိသာသာႀကီးေလ်ာ့က် ရဲတင္းလာၿပီး အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲ စိန္ေခၚဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရ၊ ႏိုင္ငံေရးကို နားမလည္ စိတ္မဝင္စား ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ သိန္းနဲ႔ သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေရစီးေၾကာင္းထဲ တားမႏိုင္ဆီးမရ အျပံဳ လိုက္ႀကီးစီးဝင္လာတာကိုျမင္ရ၊ တဆင့္ထက္တဆင့္ ျမင့္တက္လာေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာဖိအားေတြ ကိုရင္ဆိုင္ရ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲကို ေရွ႕လည္း မတိုးရဲ ေနာက္လည္းျပန္ဆုတ္လို႔မျဖစ္ ဆိုေတာ့ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လာရတဲ့အခါမွာ အခုလို ဗရမ္းဗတာအေျခအေနကို မဆင္မျခင္ဖန္တီးလာပါ ေတာ့တယ္။ တပ္တြင္းအေျခအေန ဘယ္ေလာက္လႈပ္ေနသလဲဆိုတာေတာ့ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အသိဆံုးပါဘဲ။

ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုး ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁ဝ ရက္ေန႔မွာ ၁/၂ဝဝ၈ နဲ႔ ၂/၂ဝဝ၈ ဆိုတဲ့ ေၾကညာခ်က္ ႏွစ္ခုကို ကမူး႐ွဴးထိုးထုတ္ၿပီး ၂ဝဝ၈ ေမလမွာ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္မယ္၊ ၂ဝ၁ဝ ခုမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္လို႔ (အေျခခံဥပေဒေတာင္ မျမင္ရေသး၊ လုိအပ္တဲ့ေကာ္မရွင္ေတြ ဥပေဒေတြ မရွိေသးဘဲ) ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္မွာေတာ့ ပက္စက္လွတဲ့ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္မႈကို အခုလိုရမ္းကားစြာက်ဴးလြန္ပစ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေကဘီေအရဲ႕ ပံုမွန္ရပ္တည္လႈပ္ရွားမႈကို နားလည္မေပးေတာ့ဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥေတြ အတြက္ တဖက္ႏိုင္ငံအေပၚ ေထာက္ထားရမွာေတြကို လံုးလံုးလ်ားလ်ားေဖာက္ဖ်က္ပစ္ခိုင္းလိုက္ တာဟာ နအဖရဲ႕အေျခအေန ဘယ္ေလာက္ၾကပ္တည္း ေနတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပေနပါတယ္။

အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးေတြကို စစ္သားလုပ္ခိုင္းရတာ ဘာမွ ေမာက္မာဝင့္ႂကြား အထင္မႀကီးစရာ မရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္တပ္ေတြက ကိုယ့္ကိုျပန္အထင္ႀကီးေအာင္၊ အထူး သျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕တပ္ေတြ အထင္ႀကီးေအာင္လို႔ နအဖဟာ အခုလိုလုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္တာေတြ လုပ္ျပ၊ တဖက္ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲေတြနဲဲ႔ စည္း႐ံုးဆြဲေဆာင္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုလို ဆႏၵခံယူပြဲေၾကညာတာ၊ ပဒိုမန္းရွာကိုလုပ္ၾကံတာေတြဟာ ငါတို႔အတြက္ အသက္ ႐ွဴေပါက္ရမယ္၊ သက္ဆိုးရွည္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းရမယ္လို႔ နအဖက ထင္ေနရင္ေတာ့ လံုးဝ လဒူက် တဲ့စဥ္းစားခ်က္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ သူငယ္ႏွပ္စားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔လို ပုဇြန္ဦးေႏွာက္ေတြမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ထဲက ေအာက္ေျခတပ္မႉး တပ္သားေတြကို လည္း အရင္လို မႈိင္းတိုက္ လွည့္ဖ်ားဖို႔ ခက္ေနပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း ဒါကိုသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရမလားလို႔ စမ္းၾကည့္တာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အားလံုးဟာ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာ ျဖစ္တယ္။

ထပ္ေျပာမယ္။ အားလံုးဟာ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာ ျဖစ္တယ္။

ဂါမဏိ
(၂၀၀၈ ခု ေမလထုတ္ မိုးႀကိဳးစာေစာင္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး)