နီဇူလိုင္ - “ထံုကူးပြဲ”

(၁)
ႏွင္းနဲ႔ ျမဴ. မသဲကြဲတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလ..
ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ.. ရြာေလးတရြာမွာ
ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ကို ေမြးဖြါးခဲ႔။

ေနာက္ ...
ကိုးဆယ္႔ကိုးႏွစ္ အၾကာ
အဲ႔ဒီ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာပဲ
အသက္တစ္ရာ ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔အတူ
တို႔ျမိဳ ႔ေလးကို
ကိုေအာင္ေက်ာ္ ေရာက္လာခဲ႔။

ျမင္းခြါတခ်က္ ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစ႔မယ္ဆိုတဲ႔
“ကိုဗဟိန္း”လည္း ပါတယ္..။
မီးလွ်ံုထဲက ၾကာ တပြင္႔ပမာ.. ..
“မအမာ”လည္း ပါတယ္..။
“ေက်ာင္းသားေသြး ေျမခတဲ႔အေၾကာင္း”
ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ ကမၻာ႔တံခါးကို ေခါက္နိုင္တဲ့
“မခင္ျမ(ခင္မ်ိဳးခ်စ္) ” လည္းပါတယ္..။

တက္ဘုန္းၾကီး ကိုသိန္းေဖ
အိုးေ၀ ကိုညိဳျမ
ဒဂုန္တာရာ
သူတို႔ အကုန္ပါတယ္.။
သူတို႔ အကုန္ပါတယ္..။
ေနပူပူမွာ
ေစြးေစြးနီ လြင္႔လက္ေနတဲ႔
သူတို႔ရဲ့ ေျခလွမ္းသြက္သြက္ေတြဟာ..
မိုင္ေပါင္း ရာခ်ီလာတယ္..။

(၂)

လမ္းမထက္ က်တဲ့ ေသြးေတြ..
ေပ်ာက္ပ်က္ မသြားေသးေၾကာင္း
ကမၻာမေၾကဘူးေတးနဲ႔  အဖိုးမွိဳင္းကို တ
၀ိုင္းၾက သိုင္းၾကမေဟ႔
သမိုင္းလွိဳင္း တစ္လံုး အကပ္
တို႔ျမိဳ ႔ေလးရဲ ႔ နိုင္ငံေရးသိကၡာထပ္ပြဲပ
သူတို႔ေျခဖ၀ါးေတြနဲ႔ တို႔လက္ဖ၀ါးေတြ တသားတည္းက်လို႔။

(၃) သူတို႔ျဖတ္သန္းလာသမွ် မိုင္ရာခ်ီမွာ
ေဒါင္းအလံေတြ ေကာင္းကင္တခြင္လံုး နီလို႔
ေဒါင္းအသံေတြ..ေကာင္းကင္တျပင္လံုး.ပီလို႔
အံုးအံုးညံစီ
တေသြး တသားတည္း..
လက္ခ်င္းေတြ တြဲထားလိုက္ၾကတယ္။

ေဒါင္းတမန္ ေတာင္ပံခတ္သံၾကားမွာ
ဖိႏွိပ္ခံ လူထုရဲ ႔
ရွိဳက္သံေတြ
နာက်င္မွဳေတြ
အံၾကိတ္ ေတာက္ေခါက္သံေတြဟာ
ပဲ႔တင္ ညံလို႔။
အဖိုးမွိဳင္း နဲ႔ ကိုေအာင္ေက်ာ္
ကိုဗဟိန္းနဲ႔ ကိုေအာင္ဆန္း
ဖိႏွိပ္ခံလူထုရဲ ႔ တိိုင္တန္းသံေတြကို နားစြင္႔
မ်က္ႏွာျဖင္႔ သိပ္မေကာင္းၾကရွာဘူး။
မ်က္ႏွာျဖင္႔  သိပ္မေကာင္းၾကရွာဘူး။

(၄) မတရားဖိႏွိပ္သူ အာဏာရွင္ေတြ ရွိေနသမွ်
စာသင္ေက်ာင္းေတြထဲက
လယ္ေတာေတြထဲက
အလုပ္ရံုေတြထဲက
တျပည္လံုးက
မေျခာက္ေသးတဲ႔ ဖိႏွိပ္ခံေတြရဲ ႔ေသြးစက္ေတြဟာ
ျမစ္ေတြလို စီးဆင္းေနဦးမယ္ဆိုတာ
သူတို႔ရဲ ႔ ဆဌမအာရံုမွာ .
အလိုလို သိေနရွာတယ္။

ဒါနဲ႔
အဖိုးမွိဳင္းက
ေျမး အိုးေ၀တသိုက္ကို
ေလးခ်ိဳးတပိုဒ္နဲ႔ ဂုဏ္ျပဳတယ္။

“ေအာ္ အထက္နဂိုက
ပ်က္ျပိဳ လို႔ က်ခဲ႔တဲ႔
ကနက္ဗဟိုရ္ပလႅင္ လက္စအၾကြင္းေပထင္႔
တကၠသိုလ္သဘင္ သမဂၢအသင္းဆီက
အဆက္ သမတအသင္းေတြနဲ႔
ၾတင္း, န၀င္း ေကာင္းမ်ိဳးအေထြေထြ..။
အိုကြယ္ တက္မကြ အတင္းေဟ႕လို႔
အကြက္က်က် နင္းျပီး
ခက္သမွ် ရွင္းေပမည္႔
သတင္း ေဒါင္းအိုးေ၀”တဲ႔။

ကိုဗဟိန္းက
“ျမင္းခြါ တခ်က္ေပါက္ရင္.
မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစရမယ္ ဆိုေပမယ္႔
ေကာက္ရိုးမီးေတာ႔ မျဖစ္ေစနဲ႔”တဲ႔။

“ငါ႔ဦးေခါင္းသည္ ေသြးခ်င္းခ်င္း နီေသာ္လည္း..
ဘယ္ေတာ႔မွ မညႊတ္” လို႔
ကိုေအာင္ဆန္းက
အသံမာမာနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္။

“အနီးကပ္ဆံုး ရဲေဘာ္ဟာ.
ရန္သူေတာ႔ မျဖစ္ေစနဲ႔ေပါ႔႔ကြာ” လို႔
ေခါင္းကိုယမ္းရင္း
ေၾကေၾကကြဲကြဲ ျမည္တမ္းရွာတယ္။

ကဗ်ာဆန္တဲ႔ “တာရာ”က
ကပ်ာကရာ
“မိတ္ေဆြကိုလဲ ရန္သူမဖြဲ႔ပါနဲ႔” လို႔
ေသာကမကင္းစြာ ျပင္ဆင္ခ်က္ ထုတ္ရွာတယ္..။
ကတံုးဆံေတာက္တိုတိုနဲ႔ “ကိုေအာင္ေက်ာ္”ကေတာ႔
အံၾကိတ္
ေတာက္ေခါက္
လက္သီးက်စ္က်စ္ဆုတ္ျပီး
ေခတ္အဆက္ဆက္ေက်ာင္းသားထုရဲ ႔
တရားေသာအမွဳေတြ အတြက္..
ေအာင္ေျမဗိမာန္မွာ ငါရွိေနမယ္..”
ေအာင္ေျမဗိမာန္မွာ ငါရွိေနမယ္..” တဲ႔။

(၅)
ေအာင္ေျမဗိမာန္မွာ
စစ္ဘီလူးေတြရဲ ႔ ကတိသစၥာေတြဟာ အပိုင္းပိုင္းအစစ ေၾကမြ။
ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ ဟာ ျပတ္ျပတ္သားသား စည္းျခားၾက။
တပ္ဦး ေအာင္လံမွာ
ကိုဗဟိန္းဟာ တဟုန္းဟုန္း လင္းလက္ေတာက္ပလို႔။

ေရာ္ဘာတုတ္ခ်က္ေတြၾကားမွာ
ကိုေအာင္ေက်ာ္ဟာ ေခါင္းေမာ႔ရင္ေကာ႕လို႔..။
မွိဳင္း ဆန္း ေအာင္နဲ႔ ေအာင္မွိဳင္းဆန္းမ်ား ဟာ
ရာစုတေခတ္တိုင္သည္ အထိ
ေဒါင္း၀ိညာဥ္ေတြ ထံုကူးၾက..။
ေဒါင္း၀ိညာဥ္ေတြ ထံုကူးၾက။

(၆)
ဒီမွာ
ေျမြေတြ ထုံကူးရင္
မိုးေကာင္းကင္ဆီ ေမွ်ာ္သတဲ႔။
ေနကို ရဲရဲၾကည္႔ ရပ္သတဲ႔။
ခႏၶာကိုယ္ကို တေျဖာင္႔တန္းမတ္သတဲ႔..။
အလင္းဓါတ္ေတြ ျဖန္႔ထြက္ျဖာ.ၾကသတဲ႔။

ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ
ေဒါင္း၀ိညာဥ္ေတြ ထံုကူးေတာ႔
သစၥာတရားဆီ ေမွ်ာ္ၾကတယ္..။
ယံုၾကည္ရာမွာ ရဲရဲၾကည္႔ရပ္ၾကတယ္..။
သတၱိ တေျဖာင္႔တည္း မတ္ၾကတယ္..။
အလင္းဓါတ္ေတြ ျဖန္႔ထြက္ျဖာၾကတယ္..။
ဒီလိုနဲ႔ ...
ေဒါင္း၀ိညာဥ္ေတြ အဆက္ဆက္ ထံုကူးရင္း
ကိုေအာင္ေက်ာ္ဟာ ႏွစ္တရာျပည္႔တယ္..။
မယ္ဇလီကုန္းရြာ လြမ္းေစတီမွာသာ
ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔ ရွိေနမွာ မဟုတ္ဘူး..။
အမိတကၠသိုလ္ေတြရဲ ႔ ေဒါင္းရင္ျပင္ေတြမွာ
တျပည္လံုးရဲ ႔ေဒါင္းရင္ျပင္ေတြမွာ.
ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔ဟာ ...
ခၽြန္ျမစြာ ...