လွေက်ာ္ေဇာ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဖူဆိုယီ (၁၈၉၅ - ၁၉၇၄)
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၁၀၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၁၀၊ ၂၀၁၆
“ေသနတ္ေျပာင္းဝက အာဏာထြက္တယ္” တဲ့။
တရုတ္ျပည္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကိုေခါင္းေဆာင္ဆင္ႏႊဲျပီး တ႐ုတ္ျပည္သစ္ကို တည္ေထာင္ေပးခဲ့သူ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါ တီရဲ႕ဥကၠ႒ ေမာ္စီတံုးရဲ႕ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ပါ။ ေမာ္ဟာ သူ႔ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ သူတို႔ရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးတပ္မေတာ္ ႀကီး (ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္) ကို အလြန္ခိုင္ခန္႔ ခိုင္မာေအာင္ဘက္စံုက တည္ေဆာက္ၿပီး မိမိတို႔ထက္ အဆ ေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္တဲ့ (အေမရိကန္ရဲ႕ဘက္စံုပံ့ပိုးေထာက္ပံ့မႈကိုရထားတဲ့) ခ်န္ေကရွိတ္ရဲ႕ ကူမင္တန္တပ္ႀကီးကို တိုက္ ခိုက္ အႏိုင္ယူခဲ့ပါတယ္။
ေမာ္အေနနဲ႔သူ႔ရဲ႕ပါဝါအမာ (hard power) ကို အဲသလိုတည္ေဆာက္ၿပီး ရန္ဘက္တပ္ကို အျပတ္ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ တျခား နည္းပရိယာယ္ေပါင္းစံုကိုလည္း ဘက္စံုက ေပါင္းစပ္က်င့္သံုးခဲ့ပါေသးတယ္။
 |
| ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ |
ဒါေၾကာင့္ပဲ အခုေခတ္သစ္ပညာရွင္မ်ား၊ သုေတသီမ်ားက၊ တ႐ုတ္ျပည္ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္ရတဲ့ အေၾကာင္းမ်ား ကိုေလ့လာရင္း ေမာ္ရဲ႕ေသနဂၤဗ်ဴဟာ နည္းပရိယာယ္အဖံုဖံုကို ရင္သတ္႐ႈေမာ အံ့ၾသတႀကီးျဖစ္ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆိုရင္ ဒီလိုေတာင္ေျပာပါတယ္။
ေမာ္ဟာ ပါဝါအေပ်ာ့ (soft power) ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရမေပၚခင္ကတည္းကဒီပါဝါ အေပ်ာ့အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သံုးခဲ့သူတဲ့။
အခုေနာက္ပိုင္းထြက္လာတဲ့ သုေတသနစာတမ္းတေစာင္မွာ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးေအာင္ျမင္ရာမွာ (၁) ကူမင္တန္တပ္ရဲ႕သံုးပံုတပံုကို အေသအေက် စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲၿပီး တိုက္ရတယ္။ ဥပမာ ၁၉၄၈ - ႏိုဝင္ဘာမွစလို႔ ၁၉၄၉ ဇန္န ဝါရီလကုန္အထိတိုက္ခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ေျမာက္တခြင္က တိုက္ပြဲႀကီး (၃) ပြဲ။
(၂) သံုးပံုတပံုကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအသြင္ ကူးေျပာင္းယူတယ္။ ဥပမာ ပီကင္း၊ ရွန္ဟဲစတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လြတ္ေျမာက္ ျခင္း။
(၃) သံုးပံုတပံုကို အထက္လႊာေတြကိုဝယ္ယူတဲ့ ေပၚလစီက်င့္သံုးၿပီး သိမ္းသြင္းတယ္။ ဥပမာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု အႀကီး အကဲမ်ားကို ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားေပးျခင္း။ လစာမ်ား လံုေလာက္စြာ ေထာက္ပံ့ျခင္း။
စတဲ့ေခါင္းစဥ္ႀကီး (၃) ခု ေအာက္မွာ အေသးစိတ္ေတြပါလာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြအားလံုးဟာ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္လွပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေနနဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းအျဖစ္အပ်က္တခုခ်င္းစီကို ႐ုပ္ရွင္ကားႀကီးမ်ားအျဖစ္ရိုက္ကူးၿပီး အထူးႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မ်ား (ဥပမာ- အႏွစ္ ၆၀ ေျမာက္ႏိုင္ငံေတာ္ေန႔) မွာ တႏိုင္ငံလံုးကို ပညာေပးေရး အစီ အစဥ္အျဖစ္ ျပသခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အခုသုေတသနစာတမ္းကေတာ့ အားလံုးကိုေပါင္းစပ္ၿပီး ေရးသားထားတာပါ။
အဲဒီရုပ္ရွင္ကားမ်ားအၾကားအလြန္ေရပန္းစားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားတကား ရွိပါတယ္။ “ပီကင္းၿမိဳ႕ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလြတ္ေျမာက္ ျခင္း” Peaceful Liberation of Beijing တဲ့။ အဲဒီကားက ....
ဂ်ပန္ခုခံေရးစစ္ပြဲအတြင္း(၁၉၃၇-၄၅) တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတပ္မ်ားနဲ႔ ကူမင္တန္တပ္မ်ားဟာ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕ၿပီး (တခါတရံ အခ်င္းခ်င္းျပန္တိုက္တဲ့ကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။) ေအာင္ပြဲရၿပီးေနာက္ (၁၅-၈-၁၉၄၅) မွာ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာ ေဆာင္တဲ့ ကူမင္တန္ကတဖက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကတဖက္ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး (၁၉၄၅-၄၉) အျပင္းအထန္ တေက်ာ့ျပန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီျပည္တြင္းစစ္ၿပီးဆံုးခါနီးကာလ (၁၉၄၈-၄၉) အတြင္းက အျဖစ္အပ်က္႐ုပ္ရွင္ကားပါ။
ဒီဇာတ္ကားႀကီးရဲ႕ အဓိကဇာတ္လိုက္ဟာ ကူမင္တန္တပ္ႀကီးရဲ႕ အထင္ကရ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” ျဖစ္ပါတယ္။
ပီကင္းၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္မွဴးႀကီးပါ။ ကူမင္တန္ေခတ္က မင္းေနျပည္ေတာ္ဟာ နန္က်င္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးဘုရင္မ်ား နန္း စိုက္ခဲ့တဲ့ ပီကင္းၿမိဳ႕ကေတာ့ အဲဒီေခတ္က တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္ေပါ့။ ကူမင္တန္သမၼတ ခ်န္ေကရွိတ္က သူ အလြန္စိတ္ခ်ရသူကိုမွ တာဝန္ေပးတတ္တဲ့ေနရာမ်ိဳးပါ။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” ဟာ ဂ်ပန္ခုခံေရးစစ္ပြဲအတြင္းက တိုက္ပြဲမ်ား မွာ ရြတ္ရြတ္ခြၽန္ခြၽန္တိုက္ခိုက္ခဲ့လို႔ အလြန္နံမည္ေကာင္းရခဲ့သူတဦးပါ။ တ႐ုတ္ျပည္သူမ်ားအၾကား တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးတဦးအျဖစ္ ထင္ရွားပါတယ္။ ခ်န္ေကရိွတ္ကလည္း သံုးလို႔သာ သံုးေနတာ သိပ္စိတ္ခ်ပံုေတာ့ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ဆိုတဲ့နံမည္နဲ႔ အထူးေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕တဖြဲ႕ကို အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနားထားထားပါတယ္။ ထို႔အတူပဲ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းမွာ ေထာင့္ေစ့တဲ့ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကလူေတြကလည္း အဲဒီအခ်က္အခ်ာ ေနရာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနားမွာ ေရာက္ေနပါၿပီ။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေျမေအာက္ပါတီဝင္တဦးျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ပီကင္းတကၠ သိုလ္ေက်ာင္းသူ သမီးကလည္း ေျမေအာက္ပါတီဝင္တဦးပါပဲ။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာ ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္လာတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးကို တျပည္လံုးက ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ကူမင္တန္တပ္အ တြင္းမွာကို ဆန္႔က်င္မႈေတြေပၚထြက္လာတာပါ။ ဒီၾကားထဲစီးပြားေရးက ပိုမိုခြၽတ္ျခံဳက်လာပါတယ္။ ဘက္စံုအေထာက္ အပံ့ေပးလာတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမ်ိဳးကေတာင္ စိတ္ကုန္လာေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲသထက္ဆင္းရဲၿပီး ခ်န္ေကရွိတ္ ေဆြမ်ိဳးတစု (အထူးသျဖင့္ ခ်န္ေကရွိတ္ကေတာ္-ဆြန္႔ေမလင္ေဆြမ်ိဳးမ်ား) အတိုင္းအဆမရွိ ခ်မ္းသာလာမႈေတြအေပၚ တိုင္း သူျပည္သားမ်ားသာမက စစ္တပ္တြင္းက တခ်ိဳ႕ မ်ိဳးခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ပုဂိၢဳလ္မ်ားကလည္း မေျပမလည္ျဖစ္လာေနပါတယ္။ အဲဒီ လိုျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕တ႐ုတ္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္က တျပည္လံုးလြတ္ေျမာက္ေရး ထိုးစစ္ ႀကီးေတြကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဖဲခ်ပ္ေတြၿပိဳသလို တ႐ုတ္ျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းကၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားကို တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕သိမ္းလာရာ မွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ ပီကင္းၿမိဳ႕ႀကီးကို ဝုိင္းပတ္ထားလိုက္ပါၿပီ။
ပီကင္းၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ႏွစ္ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွင္ဘုရင္နန္းစိုက္ရာ မင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ အ ေဆာက္အအံုေတြ ျပည့္ေနပါတယ္။ လူဦးေရကလည္း သန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိေနတာပါ။ ဒီေတာ့ၿမိဳ႕ေပၚက ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားက ဒီၿမိဳ႕ႀကီးကို စစ္ဒဏ္မွ ကာကြယ္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားလာၾကၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႕ေစ့စပ္ဖို႔ ဖိအားေပးလာပါတယ္။ အနီးကပ္အေနနဲ႔ နားခ်ေနတဲ့သမီးနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးမ်ားေၾကာင့္ေရာ ပင္ကိုက ခ်န္ေကရွိတ္အေပၚ စိတ္ပ်က္ေနတာေတြ ပါေပါင္းၿပီး ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လက္ခံၿပီး ကြန္ျမဴနစ္မ်ားနဲ႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီမွာတင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕နဲ႔ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တို႔ အလြန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈေတြ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ညွႇႏႈိင္းမႈ - အေပးအယူေတြလုပ္ၿပီးေနာက္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇန္ဝါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔မွာ ပီကင္းၿမိဳ႕ႀကီးကို ကူမင္တန္ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္မွဴးႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဖူဆိုယီက တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ တပ္ ေတြလက္ထဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ဒီဇာတ္ကားႀကီးရဲ႕ ပင္မေက်ာ႐ုိးဇာတ္လမ္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပါ။ အတြဲေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္ ႐ုိက္ကူးထားတဲ့-ရုပ္ျမင္ သံၾကားဇာတ္လမ္းတြဲႀကီးထဲမွာ အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ သမိုင္းသင္ခန္းစာယူစရာ ဇာတ္ကြက္ေတြ အမ်ားအျပားပါ။ ဒီၾကား ထဲ ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္းလာလို႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္မထားေတာ့ဘဲ ထုတ္ျပန္ေပးလိုက္တဲ့ အစည္းအေဝးမွတ္တမ္းေတြ ႏွစ္ဖက္ သ ေဘာတူညီခ်က္ေတြကိုလည္း ကိုးကား႐ုိက္ကူးထားတာေၾကာင့္ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ားအရလည္း အလြန္ခိုင္မာေကာင္း မြန္လွပါတယ္။ အဲဒါေတြၾကားမွာ ေမာ္ရဲ႕ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ နည္းပရိယာယ္အကြက္ေတြပါဝင္ပါတယ္။
ဒီဇာတ္လမ္းထဲက စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ဇာတ္ဝင္ခန္းအခ်ိဳ႕ကိုေျပာျပပါရေစ။
၁၉၄၈ ေဆာင္းဦးမွာ စတင္ခဲ့တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ရဲ႕ထိုးစစ္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသေတြကိုု တိုက္ ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး ေရွ႕တိုးလာရာမွာ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ဆန္လာေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဝုိင္းဝန္း ပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္မႈကို (၃) ပတ္ခံႏိုင္တယ္လို႔ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖူဆိုယီ” က ခ်န္ေကရွိတ္ဆီမွာ အာမခံထားတဲ့ ထ်န္က်င္း Tianjin ၿမိဳ႕ႀကီး၂၁ နာရီ (၃ ရက္ျပည့္ေအာင္ မခံႏိုင္ဘဲ)နဲ႔ က်သြားပါတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖူ” တြက္တာက ကြန္ျမဴနစ္တပ္ေတြ ၿမိဳ႕က္ို ၃ ပတ္ေလာက္ဝုိင္းတိုက္ေနရင္ ေထာက္ပံ့ေရးမ်ား (လက္နက္ခဲယမ္းရိကၡာမ်ား) ခက္ခဲလာႏိုင္ၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ စစ္ကူတပ္မ်ားက လည္း အခ်ိန္မီေရာက္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္ ဆိုတာပါ။ စစ္ကူတပ္မ်ားကိုလည္း ေစာၿပီး ႀကိဳတင္ၿပီး ပို႔မထားရဲပါဘူး။ ေမာ္က သူ႔ တပ္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကို တဖက္ရန္သူေတြ မတြက္ခ်က္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို နည္းပရိယာယ္ေပါင္းစံု သံုးပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဘယ္ၿမိဳ႕ကိုတိုက္မယ္ဆိုတာကို ကူမင္တန္မ်ားက မသိ္ႏိုင္ခဲ့။ ဒါေပမဲ့ ရန္သူရဲ႕လႈပ္ရွားမႈအားလံုးကိုေတာ့ ေမာ္က သိေနပါတယ္။ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းက အေတာ္နက္႐ႈိင္းစြာ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ထားၿပီးပါၿပီ။
 |
| ၃၁-၁-၁၉၄၉ ေန႔က တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္တပ္မ်ား ပီကင္းၿမိဳ႕ထဲ ဝင္လာစဥ္ |
၁၉၄၉ ဇန္နဝါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔မွာ ထ်န္က်င္းၿမိဳ႕ကိုတ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကသိိမ္းလိုက္ႏိုင္ၿပီး ပီကင္းၿမိဳ႕ကိုဆက္သိမ္းဖို႔ ခ်ီတက္လာေနၾကပါၿပီ။ ဒီမွာတင္ ပီကင္းၿမိဳ႕ကၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ား (ပီကင္းတကၠသိုလ္က ပါေမာကၡမ်ား ႏိုင္ငံေက်ာ္အႏုပညာရွင္မ်ား -စသျဖင့္) က ပီကင္းၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ (အင္အား ၂ သိန္းခြဲရွိ) မွဴးႀကီးလည္းျဖစ္ ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္လည္းျဖစ္တဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖူ ဆိုယီ”ဆီေရာက္လာၿပီး ပီကင္းၿမိဳ႕ကိုကယ္တင္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံၾကပါတယ္။ ဒီအခန္းဟာ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းပါ တယ္။ စစ္ပြဲႀကီးျဖစ္ပြားလာရင္ ပီကင္းေရွးၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရဲ႕ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ အေဆာက္အဦးေတြ (နန္းေတာ္ေတြ-ဘု ရားပုထိုးေက်ာင္းကန္ေတြ) ပ်က္စီးကုန္မွာျဖစ္လို႔ ေနာင္တေန႔သမိုင္းမွာ မိမိတို႔အားလံုး သမိုင္းတရားခံမ်ားအျဖစ္ ကဗြည္း ထိုးခံရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕ေနလူဦးေရကလည္း သန္းေက်ာ္ရွိတဲ့အတြက္ လူအေသအေက်လည္းမ်ားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ တိုက္ပြဲေတြမျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ရွားဖို႔ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားနဲ႔ေစ့စပ္ဖို႔ လိုအပ္ရင္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔-ႀကိဳးစားပါရေစလို႔ ဝုိင္းေတာင္းပန္ၾကပါတယ္။
စစ္သားစိတ္ႀကီးမားလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႔ ေသနတ္တခ်က္မွ မပစ္ေဖာက္လိုက္ရဘဲ လက္နက္ခ်လိုက္ဖို႔ ဆိုတာဘယ္လိုမွ မစဥ္းစားႏိုင္ေပမယ့္ တဖက္ကလည္း ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးပ်က္ယြင္းသြားမယ့္အေရးကလည္း ရွိေနပါေသး တယ္။ ဒီလူႀကီးေတြရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ေတြကလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြဆီေလ်ာ္ေနပါတယ္။ အဲဒီညကအေတြးအေခၚအရႈပ္ အေထြးေတြျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႕သမီးတို႔ရဲ႕“ဘယ္သူ႕အေပၚသစၥာရွိရမလဲ” ဆိုတဲ့ ေဆြးေႏြးခန္းဟာ အလြန္စိတ္ဝင္စား ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟာ ဆြန္ယက္ဆင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ကူမင္တန္ပါတီရဲ႕လက္ေဟာင္းပါတီဝင္ႀကီးပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူတသက္လံုး သစၥာေစာင့္ထိမ္းခဲ့တဲ့ သူ႔ပါတီအေပၚသစၥာေဖာက္ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ကို စိတ္ထဲမသိုးမသန္႔ႀကီးျဖစ္ေနဟန္ရွိပါတယ္။ ဒီမွာတင္ သမီးလုပ္သူက ဆြန္ယက္ဆင္ရဲ႕ကူမင္တန္ပါတီနဲ႔ ခ်န္ေကရွိတ္အပိုင္စီးလိုက္တဲ့ ကူမင္တန္ပါတီ အၾကား ကြာျခားခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ကလည္း ခ်န္ေကရွိတ္အေပၚ စိတ္ကုန္လာေနပါၿပီ။ လူထုအေပၚထားရွိတဲ့ ဘယ္ သူေသေသ-ဆိုတဲ့စိတ္ထားေတြကိုလည္း ေတြ႔လာေနပါတယ္။ ခ်န္ေကရွိတ္မိသားစုအဝန္းအဝုိင္း (အခုေခတ္အေခၚ- ခရုိနီ) ေတြပဲ အလြန္ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလာေနတာကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ေနရတာပါ။ စစ္တပ္တြင္း အလႊဲသံုးစားမႈမ်ားကလည္း အလြန္ အကြၽံ ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ဒါေတြျပဳျပင္ဖုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအေနနဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ တခ်ိန္တခါက ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ေပးခဲ့တဲ့ ကူမင္တန္ပါတီႀကီးဟာ ေနာက္ပိုင္း ပ်က္စီးယို ယြင္းၿပီး လက္တဆုပ္စာ လူနည္းစုေလးရဲ႕ စီးပြားကိုပဲ အကာအကြယ္ေပးေနတာေၾကာင့္ သစၥာေစာင့္ေနစရာမလို။ ျပည္သူ လူထုရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားပဲ ၾကည့္သင့္တယ္။ (ျပည္သူအေပၚပဲ သစၥာရွိသင့္တယ္) ဆိုတာကိုျမင္လာၿပီးေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ေစ့စပ္ေဆြေႏြးဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကမ္းလွမ္းခ်က္အေပၚ ေမာ္အပါအဝင္ ထိပ္တန္းကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေခါင္းျခင္းတိုက္ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ၿပီးမွ-ေမာ္ကသူတို႔ဘက္က လႊတ္မယ့္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားေပးပါတယ္။ မိမိတို႔ တပ္မ်ား စစ္ေရးအရ အပၚစီးရေနေပမယ့္ ေဆြးေႏြးရာမွာ ေလးေလးစားစားတန္းတူရည္တူ သေဘာထား ေဆြးေႏြးဖို႔ (ျပည္သူမ်ားအေပၚေထာက္ ထားမႈကို အသိအမွတ္ျပဳသင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။) ပုဂြိဳလ္ေရးဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ႏိုင္တဲ့ အေျပာအဆို အျပဳအမူမ်ားကို သတိထားဖို႔။ ေတာင္းဆိုတင္ျပခ်က္ေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နားေထာင္ၿပီး လက္မခံႏိုင္လည္း ခ်က္ခ်င္း မတံု႔ျပန္ဖုိ႔ စ တာေတြကို သင္ၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။ (သူတို႔ဟာ တႀကိမ္တခါက စစ္ဘုရင္ႀကီးေတြေနာ္လို႔လည္း သတိေပးလိုက္ပါ ေသးတယ္။)
ဒါေပမဲ့ ေမာ္ဟာ မူကိစၥမ်ားကိုေတာ့ လံုးဝမလိုက္ေလ်ာပါ။ ဥပမာ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” က သူတပ္မ်ားကို သူဆက္ကိုင္ ထားပါရေစ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါကို ျငင္းဆိုတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အလြန္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး လံုျခံဳေရးအရဆိုတဲ့ အ ေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ တပ္ေတြကို တေနရာမွာ စုစည္းေရးကိုပဲ သေဘာတူေပးခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လက္နက္ခ်တယ္ ဆို တဲ့စကားကို လက္မခံႏိုင္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပီကင္းၿမိဳ႕ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုး သံုးေပးပါတယ္။
ဒီေဆြးေႏြးပြဲေတြကို အလြန္လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာျပဳလုပ္ၾကေပမယ့္ ဒီသတင္း ခ်န္ေကရွိတ္ဆီေရာက္သြားပါတယ္။ ပီကင္းၿမိဳ႕သာ ကြန္ျမဴနစ္လက္ထဲေရာက္သြားရင္ တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းေဒသတခုလံုး လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးမယ့္အေရး “ဖူဆိုယီ” သာ ကြန္ ျမဴနစ္ေတြဆီ လက္နက္ခ်လိုက္ရင္ ကူမင္တန္တပ္ႀကီး တတပ္လံုး ဖ႐ုိဖရဲျဖစ္မယ့္အေရး စတာေတြ ကာကြယ္ဖုိ႔ ဆိုတဲ့ အ ေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ “ဖူဆိုယီ” က္ိုလုပ္ႀကံဖုိ႔ သူ႔လက္ေရြးစဥ္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွဴးကို အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခ်န္ေက ရွိတ္က သူ႔အေပၚ သစၥာေဖာက္ရင္ ဘယ္လိုခံရမယ္ဆိုတာကို က်န္တပ္မႈးမ်ားကုိ ျပခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။
ထိတ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္အျဖစ္ပို႔တဲ့ ဒီအမိန္႔ ေမာ္ရပါတယ္။(ေမာ္က သူ႔ထဲမွာလည္း ကိုယ့္လူရွိတယ္။ ကိုယ့္ထဲမွာလည္း သူ႔လူရွိ တယ္ဆိုတဲ့စကား အၿမဲေျပာတတ္ပါတယ္။) ဒါေၾကာင့္ “ဖူဆိုယီ” ရဲ႕ လံုျခံဳေရးကို အျပည့္အဝတာဝန္ယူဖုိ႔ ပီကင္း ေျမေအာက္ အဖြဲ႕ကို ညႊန္ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားအတြက္ကလည္း “ဖူဆိုယီ” လံုျခံဳေရးဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ “ဖူဆိုယီ” သာတစံုတခုျဖစ္သြားရင္ သူ႔လမ္းလိိုက္ခ်င္တဲ့ (ကြန္ျမဴနစ္မ်ားနဲ႔ေပါင္းခ်င္တဲ့) တျခားကူမင္တန္တပ္မွဴးမ်ား ေနာက္တြန္႔ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမေအာက္ပါတီဝင္ေတြထဲက အေဝးကၾကည့္ရင္ ဖူဆိုယီနဲ႔ တူသူတဦးကို “ဖူဆိုယီ” အိမ္မွာ ေန ခိုင္းထားၿပီး “ဖူဆိုယီ” ကိုေတာ့ လံုျခံဳတဲ့တေနရာမွာ ဝွက္ထားရပါတယ္။ ကူမင္တန္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားကလည္း အဲဒီ အိမ္ကို ဗံုးခြဲၿပီး တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ “ဖူဆိုယီ” ေသသြားၿပီလို႔ ခ်န္ေကရွိတ္တို႔ယံုၾကည္သြားလို႔ ဖူဆိုယီကို ေဘးရန္ကင္း တဲ့ေနရာကို ကယ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ (ဒီဇာတ္ဝင္ခန္းေတြဟာ သဲထိတ္ရင္ဖို အခန္းေတြပါ။)
အဲသလို ေျမေအာက္ပါတီဝင္တေယာက္က အသက္နဲ႔လဲၿပီး သူ႔ကိုကယ္တင္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ “ဖူဆိုယီ” ဟာ အ ေတာ္ျပတ္သားသြားၿပီး ကြန္ျမဴနစ္မ်ားနဲ႔ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ေတြ အျမန္ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ပါေတာ့တယ္။ (အေစာပိုင္း “ဖူဆိုယီ” က သူ႔တပ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ညႊန္ေပါင္းအစိုးရဖြဲ႕ေရး တင္ေနေသးတာ)။
၁၉၄၉ ဇန္နဝါရီ (၃၁) ရက္ေန႔မွာေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္တပ္ေတြ ပီကင္းၿမိဳ႕ကို ဝင္လာပါေတာ့တယ္။ ကူမင္တန္ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္က ဝင္လာတဲ့ တပ္ကို ကင္းလဲသလို လႊဲေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္တပ္ရင္းတရင္းက ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ေနရာ ဝင္ယူၿပီးမွ က်န္ တပ္မ်ား ၿမိဳ႕ထဲဝင္လာပါေတာ့တယ္။ တၿမိဳ႕လံုး အံုးအံုးက်က္က်က္ ထြက္ႀကိဳၾကပါတယ္။ ကၾက ခုန္ၾက တီးၾကဆိုၾကနဲ႕။ ကေနသူမ်ားရဲ႕ ေက်ာမွာ “လြတ္ေျမာက္ၿပီ”—“မိုးလင္းၿပီ”ဆိုတဲ့စာတမ္းေတြ ကပ္ထားပါတယ္။ (ဒီအခန္းေတြကို အဲဒီ ကာလက ႐ုိက္ကူးခဲ့တဲ့ သတင္းကားမ်ားကေန ျဖတ္ထည့္ထားပါတယ္။) ပီကင္းၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ ေလာက္စရာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကပီကင္းရဲ႕ ေရွ႕ကာၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ထ်န္က်င္းကို ကြန္ျမဴနစ္တပ္မ်ားက စိစိ ညက္္ညက္ေက် ေအာင္ ဗံုးမိုးရြာၿပီး တိုက္ျပထားၿပီးပါၿပီ။
ကူမင္တန္တပ္မွဴးမ်ားအားလံုးကို တေနရာမွာ လက္နက္ျဖဳတ္ၿပီး စုထားၿပီးပါၿပီ။ ကြန္ျမဴနစ္တပ္ေတြ ပီကင္းၿမိဳ႕ထဲက အခ်က္ အခ်ာေနရာေတြကို ယူျပီးမွ “ဖူဆိုယီ” ကထြက္လာျပီး သူနဲ႔ေနခဲ့ခ်င္သူေတြ ေနခဲ့ႏိုင္တယ္။ ခ်န္ေကရွိတ္ ဆီ္ျပန္ခ်င္သူေတြကို ေလယဥ္နဲ႕ျပန္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ဆႏၵေတြအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္ ပါတယ္။ ေအာက္ေျခတပ္သားမ်ားကိုလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ့္ေဒသ ျပန္ခ်င္သူမ်ားကို ခရီးစရိတ္ထုတ္ေပးၿပီး ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္။ တပ္သားအမ်ားစုဟာ ေက်း လက္ေဒသက လယ္သမားမ်ားပါ။ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက သူတို႔သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ့ ေဒသေတြမွာ -ေျမယာေဝျခမ္းေရးေတြ လုပ္ ထားၿပီးပါၿပီ။ ဒီနည္းနဲ႔ ကူမင္တန္တပ္က လယ္သမားေတြ အိမ္ျပန္ကုန္ၾကလို႔ ကူမင္တန္တပ္ အမ်ားအျပားလည္း ၿပိဳသြား ရတာပါ။
ေနာက္ဆံုးခန္း-၁၉၄၉ ခုႏွစ္ မတ္လထဲမွာ ပီကင္းၿမိဳ႕ထဲဝင္လာတဲ့ ဥကၠ႒ေမာ္ နဲ႔ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” တို႔ ေတြ႔တဲ့ အခန္း--ဇာတ္ကားရဲ႕အထြတ္အထိပ္္အခန္းေပါ့။ ဥကၠ႒ေမာ္ကို ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားနဲ႔ အတူတြဲၿပီး “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူဆိုယီ” ကႀကိဳဆိုတာပါ။ ေမာ္နဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္း ဖူက-ကြၽန္ေတာ့္လက္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေသြးစြန္းေနပါတယ္။ ဝမ္းနည္းပါတယ္ခင္ဗ်ာ--လို႔ ေတာင္းပန္စကားဆိုပါတယ္။ (ျပည္တြင္းစစ္ကာလႀကီး အတြင္းတိုက္ပြဲမ်ားမွာေရာ -ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဖမ္းမိတဲ့ ေျမေအာက္ရဲေဘာ္ မ်ားကိုေရာ-ကူမင္တန္အစိုးရအေနနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈမ်ားကို ဆိုခ်င္တာပါ။)
ေမာ္ကၿပံဳးၿပီး--“ၿပီးတဲ့ကိစၥေတြမေျပာၾကစို႔လားဗ်ာ။ ေနာင္မသတ္ေတာ့ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ခင္ဗ်ားျပဳတဲ့ေကာင္းမႈက ပိုႀကီးပါ တယ္” တဲ့။ ဘဝင္ခိုက္သြားေအာင္ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါပဲ။ (တကယ္ေတာ့ ဒီျပည္တြင္းစစ္ႀကီးအတြင္း ေမာ္မိသားစု အတြင္း က မိသားစု၀င္ (၇) ဦး က်ဆံုးခဲ့ျပီးပါျပီ။တခ်ိဳ႕က တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္းက်သြားတာျဖစ္ေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဒသခံ စစ္ဘုရင္မ်ားရဲ႕ဖမ္းဆီးညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရျပီးမွ အသတ္ခံသြားရတာပါ။)
ႀကိဳဆိုပြဲအခမ္းအနားအၿပီး-စကား၀ိုင္းဖြဲ႕ေျပာဆိုေနၾကရာမွာ-ေမာ္က-ဖူကို -- “ခင္ဗ်ားေရွ႕မွာဘာလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပါသ လဲ” -- လို႔ေမးပါတယ္။ ဖူက-“ကြၽန္ေတာ့္ေမြးရပ္ေျမကို ျပန္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အရပ္မွာ ေရရွားပါးလို႔ လယ္သမားေတြ သိပ္ ဒုကၡေရာက္တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ အဲဒီကိစၥေလးကို သြားေျဖရွင္းေပးခ်င္တယ္”-- လို႔ဆိုပါတယ္။ ေမာ္က သူ႔နဲ႔ အတူတူထိုင္ ေနတဲ့--ေနာင္တက္မယ့္အစိုးရသစ္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္မယ့္ ခ်ိဳအင္လိုင္းဘက္လွည့္ၿပီး--- “ကဲ-ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ႀကီးေရ -- ခင္ဗ်ား အတြက္ေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တေယာက္ရျပန္ၿပီ။ ေရနဲ႔ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီးအျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူကို ယူေပ ေတာ့”---လို႔ဆို လိုက္ပါတယ္။ ဖူက--“ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ တာ၀န္ႀကီးမယူပါရေစနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီဘာသာရပ္ေတြလည္း သိပ္သိတာမဟုတ္ပါဘူး” -- လို႔ျပာျပာသလဲေျပာ ျငင္းပါတယ္။ ေမာ္က ခ်ိဳအင္လိုင္းကိုပဲၾကည့္ၿပီး-- တို႔ပါတီထဲက ဒီဘာသာ ရပ္ကၽြမ္းက်င္သူ ၂ ေယာက္ကို သူ႔လက္ေအာက္မွာ ဒုဝန္ႀကီးေတြအျဖစ္ ခန္႔ေပးလိုက္ပါ လို႔ဆိုၿပီး အဆံုးအျဖတ္ေပးလိုက္ ပါတယ္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ-၁-ရက္ေန႔-တ႐ုတ္ျပည္သစ္တည္ေထာင္ေၾကာင္း ထ်င္အန္မင္ေပၚက ေမာ္ ေၾကညာခ်ိန္မွာ ဗိုလ္႐ႈစင္ေပၚမွာ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဖူ” ကို တျခား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား-မ်ိဳးခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂြိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ အထင္ကရ ဧည့္သည္ႀကီးမ်ားနဲ႔အတူ-ၿပံဳးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးစြာေတြ႕ရပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ဖူကိုတ႐ုတ္ျပည္သူ႕ႏိုင္ငံေရးအတိုင္ပင္ခံကြန္ဂရက္ (အထက္လႊတ္ေတာ္နဲ႔သဏၭာန္တူ) ရဲ႕ ဒုဥကၠ႒ အျဖစ္ခန္႔အပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနည္းမ်ားနဲ႔ေမာ္ ဦးေဆာင္တဲ့ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္မ်ားဟာ နည္းသဏၭာန္ေပါင္းစံု (လိုအပ္ယင္ အသက္ပါစြန္႔ျပီး) ကူမင္တန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတခ်ိဳ႕ရဲ႕မီးခဲျပာဖံုးမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို မရရေအာင္ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပည္သူဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာေစခဲ့ပါတယ္။ စစ္ ခ်ည္းတိုက္ၿပီး ခ်န္ေကရွိတ္ရဲ႕ကူမင္တန္တပ္ႀကီး ကိုေခ်မႈန္းေအာင္ျမင္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ထို႔အတူပဲ တရုတ္ျပည္သစ္ကို တည္ေဆာက္ရာမွာလည္း ကူမင္တန္အစိုးရေဟာင္းက လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိသူမ်ားကိုေနရာေပးၿပီး တာဝန္ေတြစိတ္ခ်ယံု ၾကည္ စြာေပးအပ္ခဲဲ့ပါတယ္။ တာဝန္အေပးခံရသူေတြကလည္း စိတ္သစ္ကုိယ္သစ္ မ်ိဳးခ်စ္ျပည္ ခ်စ္စိတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုကုိ အလုပ္အေကြၽးျပဳသြားခဲ့တယ္။ သမိုင္းသင္ခန္းစာယူမယ္ဆိုယင္ေတာ့ ယူႏိုင္စရာေတြမ်ားပါတယ္။
လွေက်ာ္ေဇာ
၇-၄-၂၀၁၆