ေမာင္ေမာင္စိုး - ၂၁ ရာစုပင္လုံႏွင့္ မိုင္ဂ်ာယာန္ မ်က္ႏွာစုံညီအစည္းအေဝး - အပိုင္း ၇ (နိဂုံး)

ေမာင္ေမာင္စိုး - ၂၁ ရာစုပင္လုံႏွင့္ မိုင္ဂ်ာယာန္ မ်က္ႏွာစုံညီအစည္းအေဝး - အပိုင္း ၇ (နိဂုံး)
(မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၁၈၊ ၂၀၁၆

၂၁ ရာစုပင္လုံ စတင္ရန္ ေၾကညာျခင္း

၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဦးခ်ဳပ္ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံကို ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ စတင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရး မူေဘာင္ေဆြးေႏြးမႈအား ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္၎၊ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္၎ စတင္မည္ျဖစ္ၿပီး UPDJC ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈ ပူးတြဲေကာ္မတီအစည္းအေဝးအား ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လလယ္တြင္ျပဳလုပ္သြား မည္ဟုဆိုခ့ဲသည္။

ညီလာခံက်င္းပရက္သတ္မွတ္ျခင္းေပၚအျမင္မ်ား
ညီလာခံရက္သတ္မွတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ တရက္ေစာၿငိမ္းခ်မ္းေရးရလွ်င္ ျပည္သူေတြ တရက္ေစာ အက်ဳိးရွိမည္ဆိုသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အမွာစကားကိုကိုးကား၍ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းက ဖြင့္ဆိုပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ SNLD ေခါင္းေဆာင္ ခြန္ထြန္းဦးကေတာ့ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံျပင္ဆင္မႈ မလုံေလာက္ဟု ေဝဖန္ခ့ဲေသာ္လည္း ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အားလုံးဝိုင္းဝန္းပူးေပါင္းၾကရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။

UNFC အဖြဲ႔ဝင္ KNPP ေခါင္းေဆာင္ခူဦးရယ္က တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ အဆင့္သင့္မျဖစ္ေသးဟု ဆိုခ့ဲပါသည္။ ခူဦးရယ္ဆိုလိုသည္မွာ မိုင္ဂ်ာယာန္ညီလာခံတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ဘုံသေဘာထားစုစည္းမႈမၿပီးျပတ္ေသးဘဲ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရန္က်န္ရွိေနေသးရာ မို္င္ဂ်ာယာန္ ညီလာခံ၌ အခ်ိန္တလခန္႔ထပ္ယူရန္သေဘာထားရယူခ့ဲၾကၿပီး ၂၁ ရာစုပင္လုံအား ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ကုန္ပိုင္းတြင္ စတင္ၾကရန္ သေဘာတူထားသည့္အေျခခံေပၚမွေျပာဆိုခ့ဲျခင္း ျဖစ္ပုံရသည္။

အရပ္သားအစိုးရသစ္အေနႏွင့္ ညီလာခံေစာလွ်င္ျမန္စြာ စတင္ျခင္းသည္ ျပႆနာမ်ားစြာေျဖရွင္းရန္ က်န္ေနေသးသည္ အသိမွတ္ျပဳေသာ္လည္း ထိုျပႆနာကိုေျဖရွင္းရင္း ၂၁ ရာစုပင္လုံ ေနာက္ဆုတ္ သြားမည္ကိုလိုလားပုံမရဘဲ ညီလာခံက်င္းပရင္း ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းသြားလိုပုံရသည္ဟုယူဆရ
သည္။ ညီလာခံက်င္းပရင္း တဆင့္ၿပီးတဆင့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားအားလုံးကို တဆင့္ၿပီး ပါဝင္ ေအာင္ႀကိဳးစားသြားလိုပုံရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေျဖရွင္းရမည့္ အၾကပ္အတည္းမ်ားရွိသည္က အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ညီလာခံကိုေစာလွ်င္စြာက်င္းပလိုျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ UNFC ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စကၠန္႔ပိုင္းတြင္း ထြက္ေပၚလာေသာေသနတ္တခ်က္ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္စီးသြားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ရန္လုိအပ္ေနသည္မွာ ၾကာျမင့္ ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူမတို႔အေနႏွင့္ ကမူးရွဴးထိုးလုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ယခင္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေပၚတြင္လည္း အေျခခံထားေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားဘက္မွလည္း အခ်က္အလက္ အားလုံး ေသခ်ာမွလုပ္မည္ဆိုသည္ထက္ တြက္ခ်က္စြန္႔စားမႈ Caculated risk ရယူလုပ္ေဆာင္ ေစလိုေၾကာင္း ေျပာဆိုခ့ဲသည္။

သူမ၏သေဘာထားကိုၾကည့္လွ်င္ မေၾကလည္မႈညိႇႏိႈင္းမရမႈတို႔ေၾကာင့္ ေသနတ္သံျပန္ထြက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ မပ်က္စီးေစလိုဘဲၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္စတင္ရင္ မေၾကလည္မႈမ်ားကို ညိႇႏိႈင္းေျဖရွင္းလိုသည့္သေဘာထားရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။

ႏိုင္ငံေရးမူေဘာင္ေဆြးေႏြးျခင္း

ႏိုင္ငံေရးမူေဘာင္ေဆြးေႏြးမႈ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္ ၁၁ ရက္ေန႔က ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးမႈ စတင္ခ့ဲ ၿပီး ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲစတင္မည္ဟု ဆိုသည္။ NCA လက္မွတ္ထိုးထားေသာအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ မထိုးထားေသာအဖြဲ႔မ်ားမခြဲဘဲ ဘုံသေဘာထား တရပ္ေအာက္တြင္ ေဆြးေႏြးမည္ဟု ဆိုသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားအေနႏွင့္ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးေသာ္လည္း အစိုးရႏွင့္ဆက္ဆံေရးမပ်က္ေစျခင္းအလို႔ငွာ NCA လက္မွတ္ ထိုးထားေသာအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ မထိုးေသးေသာအဖြဲ႔မ်ားမွ DPN ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဆိုင္ရာ ကိုယ္စား လွယ္အဖြဲ႔ တက္ေရာက္မည္ဟုဆိုသည္။ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႔လည္း တက္ေရာက္မည္ဟုအေၾကာင္း ျပန္ထားျပီး က်န္သူမ်ားထံမွ အေျကာင္းျပန္ၾကားခ်က္မရေသးဟု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ တာဝန္ရွိသူတဦးမွ ၾသဂုတ္ ၁၁ ရက္ေန႔က ဆိုပါသည္။

လက္မွတ္မထိုးေသးေသာ UNFC အဖြဲ၏ DPN အဖြဲ႔သည္ NCA လက္မွတ္ထိုးထားသည့္ အဖြဲ႔၏ CT Coordination Team ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္၌ ေဆြးေႏြးေနဆဲ အစိုးရႏွင့္ဆက္ဆံမႈမျပတ္ရန္ အေလးထားၿပီး၊ ၎ေဆြးေႏြးပြဲကိုတက္ေရာက္ရန္ သေဘာတူလိုက္ပုံရသည္။ တက္ေရာက္မည့္ တိုင္း
ရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားဘက္မွ သက္ေတာင့္သက္သာရွိပုံမရေပ။

NCA လက္မွတ္ထိုးေသာအဖြဲ႔ေရာ မထိုးေသးေသာအဖြဲ႔မ်ားပါ ခ်င္းမိုင္၌ နိုင္ငံေရးမူေဘာင္ဆိုင္ရာ ဘုံသေဘာထားတရပ္ စုစည္းမၿပီးမီ UPDJC ႏွင့္ ၂၁  ရာစု ပင္လုံညီလာခံ အႀကိဳ ျပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၿပီး ႏိုင္ငံမူေဘာင္ေဆြးေႏြးျခင္းသည္ ၿပီးျပတ္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကား စိတ္ဝင္စားဖြယ္ဟု ဆိုရမည္။ မူေဘာင္အား အၿပီးသတ္ဆံုးျဖတ္ရန္ အကန္႔အသတ္ရွိဖြယ္ဟု
ဆိုရမည္။

ႏိုင္ငံေရးမူေဘာင္မ်ားအား ျပန္လည္အခ်ဳပ္သုံးသပ္ ဆံုးျဖတ္ၾကမည္မွာ UPDJC ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါ UPDJC တြင္ NCA လက္မွတ္ထိုးထားေသာ ၈ ဖြဲ႔သာပါေနၿပီး NCA လက္မွတ္ထိုးထားျခင္း မရွိေသးသည့္အဖြဲ႔မ်ား ပါဝင္ျခင္းမရွိရာ UPDJC ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို NCA လက္မွတ္မထိုးေသး သည့္အဖြဲ႔မ်ားလက္ခံရန္အတြက္ ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ေပမည္။ ထို႔ျပင္ ေရရွည္တြင္ NCA လက္မွတ္မထိုးေသးသည့္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ UPDJC ၏ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းညိႇႏိုင္ရန္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုသည္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက UPDJC တြင္ မပါေသာ NCA လက္မွတ္ထိုးမထားေသာ အဖြဲ႔မ်ား၏ သေဘာထား ပါဝင္မႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားဖြယ္ရာရွိေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ NCA လက္မွတ္မထိုးထားေသာအဖြဲ႔မ်ားအေနႏွင့္ သူတို႔မပါဝင္ေသာ UPDJC ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ လက္ခံ လက္မခံဆိုသည္မွာ အေရးႀကီးေသာ ျပႆနာျဖစ္ေနသည္။

ႏိုင္ငံေရးမူေဘာင္တြင္ အေရးႀကီးေသာေနာက္ျပႆနာတခုရွိသည္။
၎မွာ ညီလာခံတြင္ ပါဝင္မည့္သူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံရံုးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္တင့္ေဆြက အဆိုပါညီလာခံတြင္ လူ ၇၀၀ ခန္႔ပါဝင္မည္ဟု ဆိုသည္။ ယခင္အစိုးရေဟာင္းကာလက့ဲသုိ႔ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္။ မိုင္ဂ်ာယာန္ညီလာခံတြင္ရယူထားေသာ ဘုံသေဘာထားမွာ ၃ ပြင့္ ဆိုင္ျဖစ္သည္။ အစိုးရ/လႊတ္ေတာ္/တပ္ကတပြင့္၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္
ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားကတပြင့္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကတပြင့္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိညီလာခံတြင္ ပါဝင္ရန္ရာထား သည့္အေရအတြက္မွာ ၃ ပြင့္ဆိုင္မဟုတ္ေပရာ ညီလာခံတက္မည့္အေရအတြက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အၾကပ္အတည္းတခုအား ေက်ာ္လႊားဖြယ္ရာရွိသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

တနိုင္ငံလုံးအပစ္ရပ္ေၾကညာေရး

၂၀၁၆ ဇူလိုင္လ ၁၇ ရက္ေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ UNFC ေခါင္းေဆာင္မ်ားေတြ႔ဆံုရာတြင္ တႏိုင္ငံလုံးအပစ္ရပ္ေၾကာင္း ပါဝင္သည့္ဘက္အားလုံးက ေၾကညာႏိုင္ေရးကို ေဆြးေႏြးခ့ဲၾကေသာ္ လည္း ယေန႔တိုင္အေကာင္အထည္မေပၚႏိုင္ေသးေပ။

ထို႔ျပင္ မိုင္ဂ်ာယာန္ညီလာခံၿပီးေနာက္ပိုင္း၌ ကခ်င္ျပည္ တႏိုင္းေဒသ၊ ဖားကန္႔ေဒသ၊ ေဒၚဖုန္းယန္ေဒသမ်ားတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားအဆက္မျပတ္ ျဖစ္ပြားၿပီး စစ္ရွိန္ျမင့္လာသည္မွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး အပစ္ရပ္ေၾကညာႏိုင္ေရးအလွမ္းေဝးလ်က္ ရွိေနေသးသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

တကယ္တမ္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ၂၁ ပင္လုံသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အေျခအေနတခုေအာက္တြင္ က်င္းပရပါက ပို၍ေကာင္းမြန္ဖြယ္ရွိေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ေသနတ္သံအေျမာက္သံ ဗံုးသံမ်ားၾကားမွ ၂၁ ပင္လုံကို က်င္းပဖြယ္ရွိသည္။ ေဆြးေႏြးၾကရင္း စစ္ရွိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ၾကရန္သာ ေမွ်ာ္လင့္ရေပေတာ့မည္။ ၂၁ ရာစုပင္လုံအား ပို၍ေဝးကြာေစေသာ ကြာဟမႈမ်ားျဖစ္မလာေစဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရေပေတာ့သည္။

လက္ရွိ ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံေခၚဆိုျခင္းႏွင့္လက္ေတြ႔ျပႆနာမ်ား
၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ( ၂၁ ရာစုပင္လုံ ) စတင္ ႏိုင္ေရးအတြက္ 11/8/2016 တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ မူေဘာင္ေဆြးေႏြးျခင္း 12/8/2016'တြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား( NCA ထိုးသူေရာ မထိုးသူပါ) ႏွင့္ မူေဘာင္ေဆြးေႏြးျခင္း 13/8/2016 တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားေရာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ပါ မူေဘာင္ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားကို ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းဦးေဆာင္သည့္ ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံ က်င္းပေရး ေကာ္မတီမွ ဦးေဆာင္က်င္းပခ့ဲသည္။

တက္သုတ္ရိုက္ေနေသာ ေကာ္မတီသည္ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္၌ က်င္းပရန္အတြက္ ေျဖရွင္းရန္ က်န္ေနေသးသည့္ နိုင္ငံေရးျပသနာမ်ားကို ခ်န္လွွပ္ေက်ာ္လႊားခ့ဲသည္ဟုဆိုႏိုင္သည္။ ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံတြင္ အားလုံးပါဝင္ေရးကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ဆိုေသာ္လည္း ေအာက္ပါ ျပႆနာမ်ား ေျဖရွင္းရန္က်န္ရွိေနေသးသည္။ ၎အခ်က္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

၁။ ညီလာခံကို ပူးေပါင္းဦးစီးမည့္ အဖြဲ႔ဝင္ ၄၈ ဦးပါ UPDJC ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈ ပူးတြဲေကာ္မတီတြင္ NCA လက္မွတ္မထိုးေသးသည့္အဖြဲ႔မ်ား ပါဝင္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးရာ "အားလုံး ပါဝင္ေရး"ကို ပုံေဖာ္ႏိုင္ရန္ UPDJC တြင္ NCA လက္မွတ္မထိုးေသးသည့္ အဖြဲ႔မ်ားပါဝင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ တိက်ေသာ အေျဖတရပ္ရရွိရန္လိုသည္။ ေလာေလာဆယ္ ပါဝင္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါက NCA လက္မွတ္မထိုးသည့္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ UPDJC ပူးတြဲညိႇႏိႈင္းသည့္အစည္းအေဝး ဝါ အျခားပုံသဏၰာန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို စဥ္းစားေျဖရွင္းရန္လိုသည္။

၂။ NCA လက္မွတ္ထိုးျခင္းႏွင့္ ညီလာခံတက္ေရာက္ေရးက္ို ခ်ိတ္ဆက္ထားေပရာ NCA လက္မွတ္ မထိုးေသးသည့္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံတြင္ရရွိမည့္အခြင့္အေရးႏွင့္မည္သည့္အဆင့္အထိ တက္ေရာက္ ႏိုင္မည္ကို ရွင္းလင္းရန္လိုသည္။

၃။ အကယ္၍ NCA လက္မွတ္မျဖစ္မေနထိုးရန္ လိုအပ္ဆိုပါက NCA ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာကို မည့္သုိ႔ေျဖရွင္းမည္ဆိုသည္ကို အေျဖရွာၿပီး ဦးစြာရွင္းလင္းရန္လိုအပ္သည္။

၄။ ႏိုင္ငံေရးမူေဘာင္ေဆြးေႏြးျခင္းတြင္ အဓိကအျငင္းပြားရာျဖစ္ေနသည့္ ညီလာခံတြင္ ပါဝင္ျခင္းအခ်ဳိး အစား( ၃ ပြင့္ဆိုင္/၄ ပြင့္ဆိုင္/၇ ပြင့္ဆိုင္) အေၾကာင္းအရာႏွင့္ ညီလာခံတြင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပုံ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုရွင္းလင္းဆံုးျဖတ္ရန္လိုသည္။ UPDJC အဖြဲ႔ဝင္ ၄၈ ဦးကေတာ့ ၃ ပြင့္ဆိုင္
ဖြဲ႔စည္းပုံျဖစ္သည္။

၅။ လက္ရွိ မူေဘာင္ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လာမတက္သည့္ UWSA/TNLA/AA/ MNDAA/NSCN(K) ၅ ဖြဲ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ေျဖရွင္းရန္ လိုအပ္မည္။

( မွတ္ခ်က္။ ။ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ေနျပည္ေတာ္တြင္က်င္းပေသာ UPDJC အစည္း အေဝး တြင္ DPN ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရး ပူးတြဲေကာ္မတီတြင္ ပါဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္ ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။ UWSA အေနႏွင့္ မူေဘာင္ညိႇႏိႈင္းရာတြင္ ပါဝင္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံတြင္ တက္မည္ဟုၾကားသိရသည္။ TNLA/AA/MNDAA အဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔
ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၎တို႔ ၃ ဖြဲ႔ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ေနသည္ကိုေစာင့္ေနေၾကာင္း အကယ္၍ မထုတ္ျပန္ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနက ထပ္မံညိႇႏိႈင္းမႈ ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု ဆိုပါသည္။ )

နိဂံုး

၂၁ ရာစု ပင္လုံသည္ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္စတင္မည္။ ေျဖရွင္းစရာျပႆနာမ်ားစြာကို ေျဖရွင္းရင္း ဆက္လက္ ခ်ီတက္ရေပလိမ့္မည္။


လာမည့္ညီလာခံပထမအႀကိမ္တြင္ တစုံတရာဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖြယ္ရာမရွိဟုယူဆရသည္။ အဆိုပါညီလာခံသည္ အားလုံးပါဝင္ေရးကိုေရွ႕ရႈသည့္အေျခခံမွစတင္မွာ အားသာခ်က္ျဖစ္သည္ ဆိုသည့္အခ်က္ကိုဆုပ္ကိုင္၍၎၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကိုစားပြဲဝိုင္းတြင္ေျဖရွင္းေရးအား၊ အားလုံး ဝိုင္းႀကိဳးစားရန္လိုအပ္သည္ကို၎၊ ဆုပ္ကိုင္၍ ျပႆနာမ်ားကိုေျဖရွင္းေက်ာ္လႊားရန္လိုအပ္
ေပမည္။

ႏိုင္ငံေရးအရကြဲလြဲမႈမ်ားကို ညိႇႏိႈင္းရာတြင္ ဘက္အားလုံးကေျဖေလ်ာ့ၾကရန္လိုသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္ကလည္း ၎တိ႔ုဘက္အား ေလွ်ာ့ခိုင္းလြန္းသည္ဟု ျမင္သည္။ ျမန္မာစစ္ဖက္က သတ္မွတ္ထားသည့္မူမ်ားအတြင္း ေဘာင္ဝင္ရန္သြပ္သြင္းခံေနရသည္ဟု ျမင္ၾကသည္။ အလားတူပင္ ျမန္မာစစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကလည္း ၎တို႔ဘက္ေလွ်ာ့ေပးရသည္က မ်ားသည္ဟုယူဆျကသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထဲထဲဝင္ဝင္ပါဝင္ေနသူ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းတဦးက မိမိတို႔ေလ်ာ့ေစ်းႏွင့္ ေရာင္းေနေၾကာင္း၊ ေစ်းေလ်ာ့ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ အေႂကြးႏွင့္ေတာ့မေရာင္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ သူတိ႔ုဘက္က လိုက္ေလ်ာမႈအေျခအေနကို ဥပမာဆိုပါသည္။

လက္နက္ကိုင္၍ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားသည့္အေျခအေနမွ ေျပလည္မႈရရန္ ႀကိဳးစားၾကရန္တြင္ အျမင့္ဆံုး ပဋိပကၡအေျခအေနမွ အေလ်ာ့အတင္းလုပ္ၾကရာ၌ မည္သည့္ဘက္က မည္မွ်အထိ ေလ်ွာ့ေပးရသည္ ဆိုသည္မွာလည္း အဆက္မျပတ္ထိေတြ႔ညိႇႏိႈင္းရမည့္ ျပႆနာတရပ္အျဖစ္ ရွိေနေပလိမ့္မည္။ ညိႇႏိႈင္းမွဳေအာင္ျမင္ေရးသည္ အေလ်ာ့အတင္းျပႆနာသာမက တဖက္ႏွင့္တဖက္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးျပႆနာအျဖစ္ ရွျမင္ေျဖရွင္းသြားၾကရန္ လိုေပလိမ့္မည္။

လက္ရွိ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာတခုကေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းရွိ တိုက္ပြဲမ်ား အရွိန္မေလွ်ာ့ႏိုင္ေသးျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္ပြဲအရွိန္ကိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔ လိုေပလိမ့္မည္။ လက္ငင္းအာရံုစိုက္ရမည့္ ျပႆနာတရပ္အျဖစ္ ရွိေနသည္ဟုဆိုရပါမည္။

အရပ္သားအစိုးရသစ္သည္ ယခင္အစိုးရေဟာင္း၏အေမြေဟာင္းမ်ားကိုပစ္ပယ္၍မရ ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္သာ ႀကိဳးစားသြားရမည့္အေျခအေနျဖစ္သည္။ လက္ရွိက်င္းပမည့္ ၂၁ ရာစုပင္လုံက်င္းပမည့္ အေျခအေနပါဝင္မည့္ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ စသည္တိ႔ုသည္ ယခင္အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္က ပုံစံေဟာင္းထဲတြင္ ရွိေနေသးသည္။
ပုံစံေဟာင္းမွထြက္၍ သစ္လြင္သည့္အေျခအေနတရပ္ ေဖာက္ထြက္ရန္ လိုအပ္ေနေပဦးမည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံစတင္က်င္းပလိုက္ျခင္းသည္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာက္လွမ္း ရမည့္ခရီးတခုအတြက္ ပထမေျခလွမ္းဟုသာ ဆိုရေပမည္။ ေျခလွမ္းေပါင္းမ်ားစြာအခ်ိန္ယူ၍ ေလွ်ာက္လွမ္းရေပဦးမည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔တိုေတာင္းလိမ့္မည္မဟုတ္သည္ကို အားလုံး သိရွိၿပီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း တတ္အားသမွ် အားလုံးဝိုင္းဝန္းၾကရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ အႏွစ္ ၇၀ နီးပါးခန္႔ ၾကာျမင့္ခ့ဲၿပီျဖစ္သည္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡအားေျဖရွင္းရန္ လြယ္ကူလွသည္ေတာ့မဟုတ္။ သုိ႔ေသာ္ လည္း ေျဖရွင္းၾကရန္ ဆႏၵရွိၾကဖို႔ေတာ့ လိုေပသည္။

၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာUPDJC အစည္းအေဝးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာသကဲ့သုိ႔ပင္"စစ္မွန္ခိုင္မာသည့္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္မည္ဆို သည့္ ဘံုသေဘာတူညီခ်က္ရွိရန္လိုအပ္ၿပီး မတူညီေသာအျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ညီလာခံတြင္ ညိႇႏိႈင္းရမည္ "ျဖစ္ေပသည္။

ၿပီးပါၿပီ

Mg Mg Soe (ေမာင္ေမာင္စိုး)

မွတ္ခ်က္။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အလ်ဥ္းသင့္သလို ဆက္လက္ေရးသား ေဖာ္ျပသြားပါမည္။