မႏၱေလး မႏၱေလး ကၽြန္ေတ္ာတုုိ႔ ေရႊ မႏၱေလး ႏွင့္ ေမာင္မုုိးသူ
(ကုမုျဒာဂ်ာနယ္၊ ၾသဂုတ္ ၁၂၊ ၂၀၁၆) မိုးမခ၊ ၾသဂုတ္ ၃၁၊ ၂၀၁၆
သည္ေခါင္းစဥ္ရဲ႕ စာသားအျပည့္အစံု က “မႏၱေလး၊ က်ဳပ္တို႔ ေရႊမႏ ၱေလး ခ်မ္း ေအး ပူအိုက္ ေအာက္သူေတြ လိုက္ခဲ့ရ မယ္ေမာင္တင္မဆို” ဆိုတဲ့ နန္းေတာ္ေရွ႕ ဆရာတင္ရဲ႕ “ေရႊမိုးညိဳ” သီခ်င္းပါ။ ခုတစ္ေလာ ရန္ကုန္မွာ မိုးေတြက မျပတ္ရြာေတာ့ “ေရႊ မိုးညိဳ˘သီခ်င္းလည္း သတိရ မႏၱေလးလည္း လြမ္းေပါ့ခင္ဗ်။
မႏၱေလးဆိုတာ ေမာင္မိုးသူ ေမြးတဲ့ၿမိဳ႕၊ ငယ္စဥ္ကေနခဲ့တဲ့ စိန္ေတာင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ စိန္ပီတာ အဂၤလိပ္ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားရွိတဲ့အရပ္၊ ေမာင္မိုး သူ တက္ခဲ့တဲ့ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ရွိတဲ့ အရပ္ေပါ့။
အရင္ကေတာ့ မႏၱေလးမွာ အေမနဲ႔ အစ္မရွိလို႔ ခဏခဏေရာက္ခဲ့သလို စာေပအေမျဖစ္တဲ့ လူထုေဒၚအမာ ရွိစဥ္က အၿမဲ ေရာက္ေပါ့။ ေဒၚေဒၚ ျပင္ဦးလြင္သြားၿပီး အပူေရွာင္ေနလည္း ေမာင္မိုးသူက လိုက္တာပဲခင္ဗ်။ ေဒၚေဒၚဆံုးေတာ့ ေမာင္မိုးသူ ေဒၚေဒၚနားမွာ ရွိပါတယ္။ ေဒၚေဒၚဆံုးၿပီး ကတည္းက မႏၱေလးလည္း သိပ္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူးခင္ဗ်။
ေမာင္မိုးသူ မႏၱေလးကိုမွတ္မွတ္ရရေနာက္ဆံုးေရာက္ခဲ့တာကေတာ့ မႏၱေလးတကၠသိုလ္အဓိပတိဆရာႀကီး ဦးကိုေလးရဲ႕ ရာျပည့္ပြဲမွာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းသံုးဦးျဖစ္တဲ့ေမာင္သာႏိုး၊ ေမာင္သိန္းႏိုင္နဲ႔ ေမာင္မိုးသူတို႔သြားေရာက္
ေဟာေျပာခဲ့ၾက တာဟာ ေနာက္ဆံုးအေခါက္ပဲ ထင္ပါ ရဲ႕။
မႏၱေလးမွာလုပ္တဲ့ အထက္ဗမာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာအသင္းကဖိတ္လည္း မသြားျဖစ္။ ကိုေလးရဲ႕ ၈၀ ျပည့္ေမြးေန႔က ၾသဂုတ္ လ ၁၁ ရက္ေန႔ အမရပူရ ေတာင္ေလးလံုးမွာ လုပ္မွာတဲ့။ သူ႕စာအုပ္မွာ ေဆာင္းပါး ေရးေပးတာကလြဲရင္ ပြဲကိုေတာ့ မလိုက္ ႏိုင္ပါ။ သည္ရက္ေတြထဲမွာ ရန္ကုန္မွာ မိုးကအဆက္မျပတ္ရြာသြန္းေနေလေတာ့ ဆရာတင္ရဲ႕“ေရႊမိုးညိဳ” သီခ်င္းပဲ ေအာ္ ေအာ္ၿပီး ဆိုခ်င္ေနမိပါတယ္။ သည္သီခ်င္းကသည္လိုပါ။
“မိုးေတြကညိဳ x x ရြာမလိုလိုနဲ႔ x နန္း ေတာ္ ေရွ႕ကို လြမ္းရမယ့္သ႑န္ပံုလို x x လြမ္းတာနဲ႔ အသံကုန္ဆို x x ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အတြင္း x x ကိုယ့္ သီခ်င္းေလးကိုယ္ေရးလို႔ဆိုx x
ရန္ကုန္မွာ မျပတ္ေနပါတယ္ x x နတ္ျပည္ႀကီးလို႔ ဆိုၾကပါစို႔ x x ဟိုပန္းၿခံအတြင္းဝတိ ံႀကီးလိုကြယ္ x x အဂၤလိပ္ ဘင္သံေတြက ေလခ်ိဳခ်ိဳ x x က်ဳပ္တို႔ ေဗတို႔ဗိုေလာက္ နားမွာမစြဲေပါင္ဗ်ိဳ x x
ျပန္ေတာ့မယ္ x x ေမာင္တင္ ျပန္ ေတာ့ မယ္နဲ႔ x ကြမ္းၿခံဘူတာမွာေတာင္လက္မွတ္မ်ားပင္ဝယ္ထား x x ပုဇြန္ေတာင္ ၾကည့္ ျမင္တိုင္သားေတြက တားျပန္ပါသ ကို x x ပတ္ေဗတို႔ဗိုxx အို ေရႊမိုးညိဳxx˘
သည္ေရႊမိုးညိဳသီခ်င္းကို ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ဆရာတင္ရဲ႕သား ေရႊနန္းတင္ဆီကခြင့္ေတာင္းၿပီး ေမာင္မိုးသူရဲ႕႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား“တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား”မွာ မင္းသားေဇာ္လင္းအတြက္ ေဇာ္မင္းေလးက သီဆို ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းအျဖစ္ အသံုးျပဳဖူးပါတယ္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ အႏုပညာ နယ္ထဲကို ေျခခ်လာတဲ့ အႏုပညာ သမား တစ္ ေယာက္ အႏုပညာေလာကရဲ႕ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္ရ∑ာပဲ ျပန္ ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္း အျဖစ္ အသံုးျပဳပါတယ္။
အခုလည္း မႏၱေလးမွာေမြး၊ မႏၱေလးမွာႀကီး။ အဲသည္မွာတင္…
ရန္ကုန္မွာ မျပတ္ေနပါတယ္ x
နတ္ျပည္ႀကီးလို႔ ဆိုၾကပါစို႔ x
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကိုယ္ေတာ့ လြမ္းေသးတယ္ ဗ်ိဳ႕ x ဟိုပန္းၿခံအတြင္းဝတိ ံႀကီးလိုကြယ္x။
အဂၤလိပ္ဘင္သံေတြက ေလခ်ိဳခ်ိဳx က်ဳပ္တို႔ ေဗတို႔ဗိုေလာက္ နားမွာ မစြဲေပါင္ဗ်ိဳတဲ့ေလ။
ဆရာတင္တို႔ေခတ္ မဟာဗႏၶဳလ ပန္းၿခံထဲမွာ စေန တနဂၤေႏြ ႐ံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးတီးဝိုင္း ရွိပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာတင္က ဟိုပန္းၿခံအတြင္း ဝတိ ံႀကီးလိုကြယ္ အဂၤလိပ္ဘင္သံေတြကေလခ်ိဳခ်ိဳ က်ဳပ္တို႔ေဗတို႔ဗိုေလာက္ နားမွာ မစြဲေပါင္ဗ်ိဳ ေရႊမိုးညိဳ။
ဟုတ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ေခတ္ေပၚ ေတးဂီတမွာ ဟစ္ေဟာ့ပ္တို႔ဘာတို႔ညာတို႔ ေခတ္စားၿပီး စကားေျပာသလို၊စကားေျပာၾကတာကလည္း စက္ေသနတ္ပစ္သလို ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြကို ေတးဂီတအျဖစ္ သီၾကဆိုၾကေတာ့ ေမာင္မိုးသူတို႔လို အဘိုး ႀကီးေတြက နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္တို႔၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းတို႔နဲ႔ ႀကီးလာတဲ့လူေတြ နားထဲမွာ ကန္႔လန္႔ႀကီး ျဖစ္ေနတာေပါ႔ေလ။ သီခ်င္း ဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္လည္း လိုက္ၿပီး ညည္းမိ ဆိုမိရမွ နားစြဲတာ၊ ေကာင္းတာေလ။ ခု ေတာ့ ကေလးေတြ သီၾကဆိုၾကတာက ဆူညံၿပီး နားေထာင္ရတာ ခက္ပါတယ္။
တစ္ခါက ေခတ္ေပၚတူရိယာဝိုင္းက ကေလးေတြက သူတို႔ရဲ႕တီးဝိုင္း စင္တင္ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမွာ လာေရာက္နားေထာင္ဖို႔ ေမာင္မိုးသူကို ဖိတ္ၾကားပါတယ္။ ေမာင္မိုးသူဟာ လူႀကီးလည္း လူႀကီး၊ ဧည့္သည္အ ျဖစ္ ဖိတ္ၾကားခံရသူလည္း ျဖစ္ေလေတာ့ ေရွ႕ဆံုးတန္းက ဆိုဖာေပၚမွာ ေနရာခ်ထား ေပးပါတယ္။
စတင္ေဖ်ာ္ေျဖကတည္းက သူတို႔ရဲ႕ ေခတ္ေပၚစပီကာႀကီးေတြရဲ႕ အသံထုတ္လုပ္မႈ အင္အားက ႀကီးမားျပင္းထန္လြန္းလို႔ ေဘ့စ္တစ္ခ်က္ေခါက္တိုင္း ရင္ထဲမွာ တဒုန္းဒုန္းေပါက္ေနေတာ့ ကေလးေတြကို ေတာင္းပန္ၿပီး စင္ေနာက္ ဘက္ စပီကာရဲ႕ ေက်ာဘက္ကို သြားနားေထာင္ရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း ဒါေပမဲ့ေပါ့ေလ။ ေမာင္ မိုးသူရဲ႕ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြကေတာ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ကို ေသာင္းဂဏန္း ေပးၿပီး အလုအယက္ဝယ္ၿပီး အားေပးေန ၾကေလရဲ႕။
“သူ႕ေခတ္နဲ႔ေတာ့ သူတြင္က်ယ္ x x သူတို႔ကိုလဲ ၿပိဳင္ဖို႔ မလိုဘူးထင္ပါတယ္ xx ”လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။
“မိုးေတြက ညိဳ x x ရြာမလိုလိုနဲ႔ x x နန္းေတာ္ေရွ႕ကို လြမ္းရတဲ့ သ႑ာန္ပံု လို x x လြမ္းတာနဲ႔ အသံကုန္ဆို xx ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ အတြင္း xx ကိုယ့္သီခ်င္းေလး ကိုယ္ေရးလို႔ ဆို xx ”
အဲသည္လို အဲသည္လိုနဲ႔ မႏၱေလးကို လြမ္း၊ နန္းေတာ္ေရွ႕ကို လြမ္း၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းကို လြမ္းေပါ့ေလ။
ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလး၊ က်ဳပ္တို႔ မႏၱေလး ခ်မ္းေအးပူအိုက္ ေအာက္သူေတြ လိုက္ခဲ့ရမယ္ ေမာင္တင္မဆို ဆိုသလိုပါပဲ ရန္ကုန္သူ၊ အဲေလ ေအာက္သူေတြကို ခ်မ္း ေအး ပူအိုက္တဲ့ မႏ ၱေလးကို ေခၚသြားဖို႔ စိတ္မကူးမိေပမဲ့ …
ရန္ကုန္မွာ မျပတ္ေနပါတယ္၊ နတ္ ျပည္ႀကီးလို႔ ဆိုၾကပါစို႔၊
ဟိုပန္းၿခံအတြင္း ဝတိ ံႀကီးလိုကြယ္ အဂၤလိပ္ဘင္သံေတြက ေလခ်ိဳခ်ိဳ က်ဳပ္တို႔ ေဗတို႔ ဗိုေလာက္ နားထဲမွာ မစြဲေပါင္ဗ်ိဳ ေရႊမိုးညိဳေပါ႔ခင္ဗ်။
မႏ ၱေလး၊ က်ဳပ္တို႔ ေရႊမႏ †ေလး၊ ခ်မ္း ေအး ပူအိုက္လို႔ ေအာက္သူေတြ လိုက္ခဲ့ရ မယ္ မိုးသူ မဆိုလို သီခ်င္း ေအာ္ဆိုေနမိ ပါေၾကာင္း။
မႏ ၱေလး မႏၱေလး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔
ေရႊ မႏ ၱေလးႏွင့္ ေမာင္မိုးသူပါ။