သင္းရည္လြင္ ● ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးထဲ ျပဳတ္က်ေနသူ တေယာက္
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ ေကာင္မေလးကို ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေနသည္ဟုယုံၾကည္ရေသာေန႔တြင္ ေကာင္မေလး ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕သို႔ေျပာင္းေရြ႕သြားေသာေန႔တေန႔ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး ျပန္ေတြ႔ရခ်ိန္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလးတေယာက္အေမ ေကာင္မေလးကို ကြၽန္ေတာ္ တခါကသိမ္းဆည္းထားေသာစကားမ်ားေျပာရန္ သိမ္းထားျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ေနာင္တမရပါ။
ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ၿမိဳ႕အဝင္တံတားေလးသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ အေၾကာင္း ၿမိဳ႕ရဲ႕အျခားျပင္ပ အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ခ်စ္သူ မုန္းသူမ်ား အေၾကာင္းမ်ား ခင္းက်င္းေနက် ေနရာတခု ျဖစ္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ကိုအမုန္းဆံုးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းထိပ္အိမ္ႀကီးမွ အိမ္ျခံထဲ ေလွာင္ကာေမြးျမဴထားေသာ ႀကီးမားလွသည့္ အင္းေခြးႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသြားခ်ိန္တိုင္း ၎အိမ္ေရွ႕မွျဖတ္သြားၾကရၿပီး ျဖတ္သြား ျဖတ္လာလုပ္ၾကတိုင္း ေခြးေတြကို တုတ္မ်ား ခဲမ်ား ျဖစ္စေနာက္ေနၾကျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ စေနာက္တိုင္း ေခြးမ်ားက ျခံထဲ ခုန္ထြက္ေတာ့ မည့္ပုံ ေဟာင္ၾက ဟိန္းၾကျပဳလုပ္ၾကပံုၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာရယ္ေမာခဲ့ေသာညေနခင္းမ်ားကို သတိရမိေနဆဲျဖစ္သည္။
လူတေယာက္ျဖတ္သန္းမႈတြင္ ကိုယ္က်င္လည္ႀကီးပ်င္းရေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အေရာင္မ်ား ရိုက္ခတ္မႈကို အနည္းနဲ႔အမ်ားခံ ရေလ့ရိွသည္ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ လူတေယာက္ကိုအေရာင္ဆိုးရန္္ အျမဲအဆင္သင့္ရိွေနတတ္သည္ ကိုယ့္ဘက္က အ ေကာင္းအဆိုး ခဲြျခားစိတ္ျဖာ ႏိုင္ဖို႔လိုေပလိမ့္မည္။ တခါတရံ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သိမႈအေတြ႔အႀကဳံပညာ လိုေကာင္း လိုေန တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျဖည့္စြက္စရာမ်ား ခုခ်ိန္ထိ ျပည့္ႏွက္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ခုတေလာေျပာင္းလဲမႈေလးတခ်ဳိ႕ရိွလာခဲ့သည္။ အက်ႌသစ္ကေလးနဲ႔ ပိုလွလာသလိုထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အက်ႌအသစ္သည္ အသစ္အက်ႌသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကြၽန္ေတာ္ ခံစားေနမိသည္။ အက်ႌသစ္ေအာက္က မသစ္လာေသာ ရင္ ဘတ္ အေဟာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
လူသည္ လူတေယာက္တာဝန္ေတြ အလိုအေလ်ာက္သတ္မွတ္ထားၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္ သီးသန္႔မဟုတ္ေသာ္ျငား လူတေယာက္ရိွရမယ့္ ဝတၲရားမ်ားရိွၿပီးျဖစ္သည္။ တခါတရံ လူလြန္သားတခ်ဳိ႕ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္စရာၾကဳံေတြ႔ရတတ္သည္္။ ၿမိဳ႕ကေလးခမ်ာ စိတ္မသက္သာစရာ၊ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာတို႔ကို မသိသလိုေန တတ္ေနၿပီ။
ကြၽန္ေတာ့္မွာသာ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးထဲ လူးလဲထရန္ အားယူေနရဆဲ ရင္ဘတ္မပါေသာ မ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ေနရဆဲ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေပ်ာ္ေနရဆဲ။ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးမွာ………
သင္းရည္လြင္