ေမျငိမ္း - အလယ္အလတ္လမ္းမွာ ဘယ္လို ေနႏိုင္မလဲ..

လမ္းကေလးထဲမွာ က်မတို႔က လမ္းအဝင္ ေလးအိမ္ေျမာက္ .. ပထမဆံုးအိမ္က အသက္ ၆၀ ဝန္းက်င္ ရွိ ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ လူျဖဴအမ်ိဳးသမီး နဲ႔ လူမည္းအမ်ိဳးသမီး စံုတြဲ၊ ဒုတိယအိမ္က က်မတို႔မိသားစု နဲ႔ ခင္ခင္မင္မင္ ရွိတဲ့ လူျဖဴ အမ်ိဳးသားေလး နဲ႔ ထိုင္ဝမ္ အမ်ိဳးသမီး ေလးတို႔ စံုတြဲ၊ တတိယအိမ္က အသက္ ၈၀ေက်ာ္ လူျဖဴ အမ်ိဳးသမီးၾကီး (ခုေတာ့ ဆံုးသြားရွာၿပီ.. သူဆံုးသြား ေတာ့ စိတ္ထိခိုက္လို႔ က်မ သူ႔အေၾကာင္း စာေရးဖူးေသး တယ္)၊ ၿပီးေတာ့ က်မတို႔အိမ္ကေလး၊ က်မတို႔ ဘယ္ဘက္ေဘးအိမ္ကေတာ့ အင္မတန္ေဖာ္ေရြတဲ့ လူျဖဴ မိသားစု .. အေမ နဲ႔ သားသမီး ၃ ေယာက္ (အေဖ မရွိ)၊ အဲဒီအိမ္ရဲ႕ ေဘးက စစ္ျပန္ လူျဖဴအမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ နဲ႔ သူ႔ ေမာင္ႏွမေတြ ေနၾက တယ္။ အဲဒီ အိမ္ ရဲ႕ ေဘးတဘက္က လမ္းထဲမွာ အခ်မ္းသာဆံုးျဖစ္ မယ္ထင္တယ္.. ေလွေတြဘာေတြ အပိုင္ရွိတယ္.. လူျဖဴေတြပဲ.. ေတြ႔ရင္ Hi , Hello အျမဲ လုပ္တယ္.. ရာေက်ာ္နဲ႔ေတာ့ အပင္ေတြအေၾကာင္း စကားေတြဘာေတြ ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ ေနာက္တအိမ္က က်မ သူငယ္ခ်င္း ထိုင္းဆရာမေလး နဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသားက လူျဖဴ.... သားေလး တစ္ေယာက္နဲ႔။ ရၿပီေပါ့..

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်မတို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ အိမ္မရွိဘူးလို႔ ေျပာရမယ္.. ရွိတဲ့အိမ္က လမ္းတဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္တဲ့အိမ္။ အဲ့ဒီေဘးမွာ သီးသီးသန္႔သန္႔ဆန္တဲ့ လူျဖဴ အမ်ိဳးသမီးစံုတြဲ။ ေနာက္တအိမ္က လူေတြ ေတာ့ ျမင္ေတာင္ မျမင္ဖူးလွဘူး။ သူတို႔အိမ္ကို အပင္ေတြအမ်ားၾကီး အုပ္မိုးထား လို႔ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မျမင္ ရ။ ဟိုတဘက္ လမ္းထိပ္ပိုင္းမွာေတာ့ သားတို႔ သမီးတို႔နဲ႕ ေက်ာင္းတူ ကေလးေတြရွိတဲ့ Hispanic အိမ္ တစ္အိမ္ နဲ႔ လူမည္းအိမ္တစ္အိမ္ ရွိတယ္.. က်န္တာကေတာ့ ရွိေန မွန္းေတာင္ မသိရတဲ့ လူျဖဴေတြပါပဲ။ ဆိုေတာ့ ေျပာခ်င္တာက အင္မတန္ေအးခ်မ္း ျငိမ္ဆိတ္တဲ့ အိမ္နီး ခ်င္းေတြ ရွိတဲ့ လမ္းေလးဆိုပါေတာ့။ တကယ္ တမ္းဆို လမ္းထဲ လူစည္စည္နဲ႔ ကေလးေတြ လာကစားၾကလို႔ ဆူဆူညံညံ ရွိတတ္တာေတာင္ က်မတို႔ တစ္အိမ္ ပဲ ရွိမွာ။ 

အဲဒီ က်မတို႔ လမ္းေလးလိုပဲ က်မတို႔ ရပ္ကြက္ နဲ႔ က်မတို႔ ျပည္နယ္ရဲ႕ ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အသား ေရာင္စံု ယဥ္ေက်းမႈေတြ အစံု နဲ႔ ေအးေအးျငိမ္းျငိမ္း ေနသား တက် ရွိခဲ့တာပါ။ ခုက်မွပဲ ဒီအနီးအနားက ျမိဳ႕နယ္တစ္ခုမွာ “ဒါ ထရမ့္ ရဲ႕ တိုင္းျပည္.. လူျဖဴမ်ား အတြက္သာ” ဆိုတဲ့ စာတန္းေတြ လာတီႏိုေတြရဲ႕ ခရစ္ယန္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွာလာခ်ိတ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ၾကားဖူးလာရတာပါ။ ဒါဟာ သတင္းေပးသူ နဲ႔ သတင္းယူသူၾကား နားလည္မႈ လြဲမွားတာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့ သတင္းစကားကို အသံုးခ်ဖို႔ အခြင့္ေကာင္းယူမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ တာဝန္ရွိသူဟာ သတင္းစကား ပါးတဲ့သူပါပဲ။ အဲဒီသူဟာ က်မတို႔လက္ခံရမယ့္ ေရြးေကာက္ခံ သမၼတအသစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

+++++

က်မတို႔ ဒီတိုင္းျပည္ေရာက္ၿပီး ၂ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ က်မတို႔နဲ႔ အေတာ္ ကြဲျပားတဲ့ လူမည္းေတြရဲ႕ စရိုက္ သဘာဝကို ဘယ္လိုမွ မယဥ္ပါးႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တခါတေလ မိသားစုထဲ ေဝဖန္မိရင္ သမီး နဲ႔ သားငယ္ က က်မတို႔ကို ခ်က္ခ်င္းတားပါတယ္။ ဒါဟာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈပဲ ေမေမ တဲ့။ တခါတေလဆိုလည္း လာတီႏို အမ်ားစုက ကေလး ေတြေမြး.. အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေထာက္ပံ့ေၾကးစားေနတာကို က်မတို႔ Tax ေပးရ သမွ် သူတို႔ အခြင့္အေရး ယူေန တာ မၾကိဳက္ေၾကာင္း ေျပာမိရင္.. သမီးက တားပါတယ္။ သူတို႔ေက်ာင္းမွာ လူမ်ိဳးေရး ၊ ပံုပန္း သ႑ာန္ ၊ ဘာသာေရး ၊ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြနဲ႔ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာေတြကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ တာ ကဲ့ရဲ႕ တာေတြ မလုပ္ဖို႔ကို ေသခ်ာ သင္ေပး ေလ့က်င့္ေပးပံုရပါတယ္။ တခါတေလေတာ့ ကေလးေတြကို အကဲပါ လွခ်ည့္ လို႔ေတာင္ ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းတဲ့ကိစၥပဲ ရယ္လုိ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ယူရ ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွပဲ ကိုယ္တိုင္ လည္း တကယ့္ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာကို သတိျပဳမိလာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ (အေမရိကန္ေတြရဲ႕ အက်င့္တိုင္း ေကာင္းတယ္လို႔ မဆိုလိုပါ)

ေျပာရရင္ က်မတို႔ကိုယ္တိုင္အပါအဝင္ ဒီႏိုင္ငံသား ခံယူထားသူအားလံုးဟာ အေမရိကန္ေတြပါ။ အသား အေရာင္ အရသာ ကြဲျပားၿပီး လူျဖဴ .. လူမည္း .. အညိဳ .. အဝါ .. ေအရွန္း ..စသျဖင့္ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေခၚေနရ တာပါ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ Native American ေတြကလြဲလို႔ အားလံုးဟာ Immigrant ေတြခ်ည္းပါ။ သူတို႔ လူျဖဴေတြ ကိုယ္တုိင္လည္း Immigrant ေတြပဲ မဟုတ္လား။ ေစာေစာၾကီး ေရာက္ေန တာနဲ႔ ေနာက္ က်ေရာက္ လာၾကတာ ပဲ ကြာတာပါ။ အားလံုးတန္းတူ အခြင့္အေရးနဲ႔ အားလံုး အလုပ္လုပ္ၾက.. ရုန္းကန္ၾကရ တယ္။ ေစာေစာေရာက္ရင္ ေစာေစာ အေျခက် မယ္.. ေနာက္က်မွ ေရာက္ရင္ အေျခက်တာ ေနာက္က်မယ္.. ဒါပါပဲ။ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ ဆိုတာလည္း ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ အဆန္းတၾကယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာရရင္ က်မျဖင့္ ေန ခဲ့ တဲ့ ၈ ႏွစ္မွာ တခါမွ ဒါဟာ သူမ်ား တိုင္းျပည္လုိ႔ မခံစားရဖူးပါဘူး။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဟာ ေရာက္ လာေန ထိုင္ခြင့္ရသူတိုင္းရဲ႕ တိုင္းျပည္ပါ။ ဒါကိုပဲ အေမရိကန္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းက ရည္မွန္းတာပါ။ ခု တစ္ေယာက္က်မွ တကယ့္ အေမရိကန္ရဲ႕ အစဥ္အလာသမိုင္း ကို ေဖာက္ခ်င္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ 

က်မတို႔ အမ်ားစု ဟီလာရီကလင္တန္ ကို မဲေပးခဲ့ၾကတယ္.. က်မတစ္ေယာက္တည္း အေနနဲ႔ေတာ့ သူ႔ကို မၾကိဳက္ႏိုင္ တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရြးစရာ ႏွစ္ေယာက္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုးက်ိဳး နဲ႔ ေကာင္း က်ိဳး.. ဘယ္ဟာ ပိုမ်ားႏိုင္သလဲဆိုတာကိုပဲ ေတြးၿပီး သူ႔ကိုပဲ ေရြးခဲ့တာပါ။ သိပ္ကို ရွင္းတဲ့ အေျဖပါ။ က်မအတြက္ ေတာ့ ထရမ့္ ကို ေရြးစရာအေၾကာင္း ဘာမွ မရွိပါ။ 

ဒီေနရာမွာ “ထရမ့္ကို ပညာမတတ္တဲ့ သူေတြ အမ်ားစုက မဲေပးခဲ့ၾကတယ္”ဆိုတဲ့ေကာက္ခ်က္ကို သေဘာ မတူ သလို ျပစ္တင္ေဝဖန္ၾကတဲ့ (အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ က မဟုတ္တဲ့) လူေတြ ကို ေျပာျပခ်င္ တာ က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ျပည္နယ္ ၅၀ မွာ ပညာမတတ္တဲ့သူ (ပညာ ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္တဲ့ သူ) ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ ဆိုတာကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ပညာေရး ကုန္က်စရိတ္ကို မခံႏိုင္ တာေၾကာင့္ေရာ .. အလုပ္ လုပ္တဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ သက္ေသာင့္သက္သာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနႏိုင္တာေၾကာင့္ေရာ အထက္တန္းၿပီး ေက်ာင္းဆက္မတက္တဲ့ ဦးေရ သိပ္မ်ားပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အလုပ္ နဲ႔ အေပ်ာ္အပါးကလြဲလုိ႔ ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ နယ္ျမိဳ႕ေတြဘက္မွာပါ။ က်မစိတ္ထင္ ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ နီးတဲ့ .. အစိုးရ ရံုးစိုက္ရာနဲ႔ နီးတဲ့ ျမိဳ႕ေတြမွာသာ ပညာေရးကို အံုနဲ႔ က်င္း နဲ႔ အားစိုက္ၾကပံုရပါတယ္။ ဒါကလည္း မိဘေတြရဲ႕ အေျခအေန နဲ႔ အလုပ္အမ်ိဳးအစားအေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထရမ့္ မဲႏိုင္တဲ့ ေဒသေတြ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိေနတဲ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားေတြက ထရမ့္ကို မဲေပးတဲ့ အမ်ားစုဟာ ပညာမတတ္တဲ့ .. ပညာမရွိတဲ့ .. လက္လုပ္ လက္စားေတြ လို႔ ေျပာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒါ့ထက္ပိုေတြးၾကည့္ရင္ ပညာဆိုတာ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ဉာဏ္ပဲ မဟုတ္ပါလား)

ေနာက္တခုကေတာ့ လူမ်ိဳးေရး.. အမ်ိဳးသားေရး စိတ္သိပ္ၾကီးတဲ့ လူျဖဴ ရီပတ္ဘလစ္ကင္ေတြဟာ ထရမ့္ကို မၾကိဳက္ရင္ေတာင္မွ အမ်ိဳးသမီးသမၼတ မျဖစ္ေရးအတြက္ ပယ္ခဲ့ၾကတာပါ။ သတင္းတစ္ခုမွာဆိုရင္ ပင္ဆယ္ေဗးနီးယားျပည္နယ္ က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကို သတင္းေထာက္က ဘာလို႔ ထရမ့္ကို မဲေပးလဲ လို႔ ေမးတာမွာ ေဒၚကလင္တန္က အမ်ိဳးသမီးမို႔ စစ္တပ္ကို ဘယ္လိုအမိန္႔ေပးမလဲ ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာပါတယ္။ ဒါေတာင္ ပင္ဆယ္ေဗးနီးယားဆိုတာ ေတာျမိဳ႕မဟုတ္တဲ့အျပင္ ဝါရွင္တန္ဒီစီနဲ႔ အေတာ္ နီးေသး တဲ့ ျပည္နယ္ ပါ။ ေနာက္ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ကက်ေတာ့ ဟီလာရီကလင္တန္က အသက္ၾကီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမို႔ Hot Flesh ျဖစ္မယ္.. ဒါေၾကာင့္ သူ႔ စိတ္ ခံစားမႈေၾကာင့္ စစ္ပြဲေတြျဖစ္မွာေပါ့လို႔ ေျဖတယ္။ ဒါနဲ႔ သတင္းေထာက္ က အေမရိကန္သမိုင္းမွာ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ေအာင္ အမိန္႔ေပးခဲ့တာ အမ်ိဳးသား သမၼတ ေတြေလ.. ဆိုေတာ့ အင္း .. အဲ .. နဲ႔ ၊ ဒါေပမဲ့ သူ သမၼတ မလုပ္ႏိုင္ဘူး.. လို႔ပဲ ဘာအက်ိဳးအေၾကာင္းမွ မျပႏိုင္ဘဲ ေျပာသြားတယ္။ 

အဲဒါ သတင္းေတြမွာ ေတြ႔ရ သေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ။ ဒါ့ထက္ဆိုးတာေတြေတာင္ ရွိေသးတယ္။
ေနာက္ထပ္ သတင္းတစ္ခုမွာလည္း.. ထရမ့္ ေထာက္ခံသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က်ေတာ့ ထရမ့္ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေပၚ လိင္ပိုင္း ဆိုင္ရာေစာ္ကားေျပာတာေတြကို ဘယ္လို သေဘာထားလဲလို႔ ေမးတာမွာ ‘သူက ေယာက်ာ္း ပဲ.. ေယာက်္ား ဆိုရင္ ဒီလိုပဲ လုပ္ရမွာပဲ.. က်မျဖင့္ ဒီလုိ မလုပ္ရင္ေတာင္ ေယာက်္ားမပီသ ဘူး လို႔ ထင္တယ္’ ဆိုတာမ်ိဳး ေျဖခဲ့တယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ မဲေတြကို ထရမ့္က ရခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ တရားမဝင္ ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္သူေတြကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ပို႔မယ္လို႔ မဲဆြယ္ပြဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို လိုသလို ယူၿပီး... ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္သူ ေတြကို ျပန္ပို႔မယ္လို႔ .. လုပ္ပစ္လိုက္တဲ့သူေတြ ေပၚလာတာပါပဲ။

ထရမ့္ကို မဲေပးသူတိုင္း ပညာမတတ္သူလို႔ မဆိုလိုပါ။ ဒါေပမဲ့ က်င့္ဝတ္သိကၡာပိုင္းမွာ ျပစ္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိနတဲ့သူကို မဲေပးခဲ့ၾကတဲ့ ပညာတတ္ေတြကိုေတာ့ အံ့ၾသမိတာ အမွန္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္ စလံုးကို မၾကိဳက္လို႔ မဲမေပးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြကိုေတာ့ က်မ ဘာမွ မေျပာလိုပါ။ ဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ ႏိုင္ငံသား တာဝန္ နဲ႔ ႏိုင္ငံအေပၚ ေစတနာထားမႈကိစၥပါပဲ။ 

++++++

ခုမွ က်မ ေျပာခ်င္တာ ေရာက္ပါၿပီ။ က်မတို႔ အသက္ ၅၀ ပိုင္းေတြဟာ ဘာအနာဂတ္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္လို ေအးရာေအးေၾကာင္းေနႏိုင္မလဲဆိုတာေလာက္ပဲ ပူပင္စရာရွိတာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးဟာ သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္မို႔ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၄ႏွစ္သက္တမ္းဆိုတာ လူငယ္ေတြအတြက္ သိပ္ကို အရာေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကာလပါ။ ဒီ သမၼတက လူငယ္ေတြရဲ႕ ဘဝေတြအတြက္အေရးပါတဲ့ ႏိုင္ငံလံုျခံဳေရး.. ႏိုင္ငံဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး.. သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး .. ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး .. ခိုင္မာတဲ့ဘဝရည္မွန္းခ်က္ထားႏိုင္ေရး နဲ႔ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ လံုျခံဳ ေအးခ်မ္းေရးေတြကို ဘယ္ေလာက္ အာမခံေပးႏိုင္လဲ ဆိုတာေတြ သိပ္အေရးၾကီးပါ တယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ဒီသမၼတ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးလို႔ သူတို႔ ခံစားရတဲ့အခါ ဒါကို သိေအာင္ ေျပာဖို႔ လိုတယ္လို႔ လူငယ္ေတြ က ထင္ပံု ရပါတယ္။ တကယ္လည္း သမၼတ ဟာ ဒါေတြကို သိဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ ဆႏၵျပၾက ရတယ္လို႔ ထင္ပါ တယ္။ တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဆႏၵျပတာမွာ ဒီမိုကေရစီ ဆန္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ စုစုစည္းစည္း ျငိမ္းျငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္းေတြ ျဖစ္ လို႔ မရပါဘူး။ ဒါကို နားလည္ၾက ရပါမယ္။ ေသြးဆူတဲ့သူေတြ ပါလာတတ္တာမို႔ စည္းကမ္းတက် ထိန္းႏိုင္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ရပါမယ္။ လူငယ္အမ်ားစု ကေတာ့ ဒါကို သေဘာေပါက္ ၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ 

+++++

က်မကေတာ့ လူငယ္ေတြကို နားလည္ပါတယ္..။ ဆႏၵျပၾကသူေတြထဲမွာ အသားေရာင္အစံုပါတာပါ။ သူတို႔ ရဲ႕မေက်နပ္တဲ့ ခံစားခ်က္.. လိုလားခ်က္ေတြ .. စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ.. အေစာ္ကား ခံရမႈေတြ.. . ဒီလို သမၼတမ်ိဳးရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ေနရမယ့္ အရွက္.. မာန ေတြ .. ဒါေတြကို က်မလည္း ခံစားရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ လူျဖဴ မဟုတ္တဲ့သူေတြဆိုရင္ ျခိမ္းေျခာက္ခံရမႈေတြပါ ပါလာၿပီဆိုေတာ့ ဒါကို အစိုးရအေနနဲ႔ကို ေျဖရွင္းေပး ရ ေတာ့မယ့္ အေျခအေန ေရာက္လာၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ 

++++

စကားစပ္လို႔ ေျပာရရင္ သမီးက ဆႏၵျပတဲ့အထဲ ဆရာဆရာမေတြ .. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူတူ သြားမယ္ သာ ေျပာေနတာပါ.. သမီးတို႔ ေက်ာင္းမွာ ဘာျပႆနာမွ မရွိေသးပါဘူး.. က်မတို႔လည္း က်မတို႔ရဲ႕ အလယ္ အလတ္ လမ္းေလးထဲမွာ ေအးခ်မ္းဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ဟာ ကိုယ္ေတာ့မၾကံဳရေသးလို႔ ဒါေတြကို ၾကိဳတင္ မကာကြယ္ ဘူး.. မတားျမစ္ဘူး.. အသိ မေပးၾကဘူး ဆိုရင္.. က်မတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒါေတြကို သိပ္ မၾကာခင္ကာလမွာ ခံစား လာရမွာ မဟုတ္ပါလား..။ အနည္းဆံုးေတာ့.. သမၼတ ထရမ့္ .. ဒီသတင္း စကားေတြကို ရသင့္.. ၾကားသင့္တယ္လို႔ က်မ သေဘာတူ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အလယ္မွာပဲ ေအးေအးေနေနခ်င္တာေတာ့ ဘယ္သူ မဆိုပဲ မဟုတ္လား။ 

(က်မ ခံစားခ်က္အရ.. က်မ သိသေလာက္ေလး.. က်မ မိတ္ေဆြေတြကိုသာ သိေစခ်င္လို႔ ေရးတာမို႔ ဒီစာကို Share မလုပ္ၾကေစခ်င္ပါဘူး.. က်မရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြထဲ ႏိုင္ငံေရးအရ စိတ္ဝမ္းကြဲၾကတာကို မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ဒီမိုကေရစီအရ သေဘာကြဲခြင့္ကုိ ကိုယ္ခံစားရသလို ေရးျပတာပါပဲ)