 |
| Cartoon Saw Ngo (2008) |
အီၾကာေအာ္ - "ဖြတ္ကေလး၊ နာရီတလံုးႏွင့္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္"
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၆
"ငါက ဗိုလ္ေအာင္ဒင္
နင္က ဒါကိုမျမင္"
ခက္ေသးတရြာလံုး ထံုးစံအတိုင္း ေလာ္ေဘးဒဏ္ကို ခံေနရေပသည္။ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ျပန္မလာပါေစႏွင့္ဟု အီၾကာေအာ္ေတြးမိသည္။
အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္လာၿပီမို႔ အအိပ္ဆတ္ၿပီး ညဘက္ အိပ္မေပ်ာ္ခ်င္သလို ျဖစ္သည္။ အႏွီ ထိုထိုေသာေလာ္ျဖင့္ တဖက္သားကို ဒုကၡေပးေလ႔ရွိသည့္ ခက္ေသးေလာ္ကိုင္အလွဴခံမ်ားကို ငါႏွင့္ ကိုင္တုတ္ခ်င္စိတ္ကေလးကို မ်ဳိသိပ္လိုက္ရေပသည္။
ထိုစဥ္အခါတြင္ ခက္ေသးရြာလယ္ေခါင္မွ ယာဥ္ေက်ာေျပာင္းျပန္စီးလာေသာ ဖြတ္ကေလးတေယာက္ ဆိုင္ကယ္တဖြတ္ဖြတ္ႏွင့္ အီၾကာေအာ္ဆီ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။
"ကြမ္းတရာ ေရတမုတ္နဲ႔
နာရီေလးေတာ့ ငါ့ဆီ ထားခဲ႔"
ဖြတ္ကေလးက သူ႔အသံၿပဲျဖင့္ သီခ်င္းဆိုရင္း ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမပါပဲ အီၾကာေအာ္ဆီ အလည္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး နာရီေလးေတာ႔ ထားခဲ႔ လုပ္မေနနဲ႔၊ မင္းအသံၿပဲႀကီးသာ ထားခဲ႔ပါကြာ"
ဖြတ္ကေလးလည္း ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဂိုက္ခ်ဳိး၍ စိတ္ႀကီးဝင္ေနသည္ကို အသာရပ္လိုက္ေလသည္။
"နာရီေလးေတာ့ ထားခဲ႔ရမေပါ့ ဆရာေအာ္ရဲ႕"
"ေဟ႔ေကာင္ ပါတိတ္နာရီလားကြ ေရွာ့ရွိတယ္၊ တိုးတိုးလုပ္ပါကြာ၊ မင္းလည္း တစ္တစ္ဂ်ာနယ္လစ္ ႀကီးလို အီလိမ္ေထာင္န႔ံ ဥပေဒ ၆၆ ဃ နဲ႔ ဂန္႔ေနဦးမယ္"
ခက္ေသးတရြာလံုး နာရီတလံုးျဖင့္ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာကာ တိုင္ပတ္ေနၾကသည္။
တစ္တစ္ဂ်ာနယ္လစ္ႀကီးခမ်ာလည္း ယုန္ကန္ဝန္ဂ်ီးခ်ဳပ္၏ အမ်က္ေတာ္ရွမႈကို ခံယူေတာ္မူ၍ ၆၆ ဃ တန္ခိုးျဖင့္ လက္ထိပ္တန္းလန္းႏွင့္ ေမာ္စကိုသို႔ ေဂ်ာင္းရရွာေလသည္။
"ဝန္ဂ်ီးခ်ဳပ္ကြီးၿဖိဳးက သူ နာရီ မယူေၾကာင္းေျပာတာပဲ ဆရာေအာ္ရဲ႕၊ တစ္တစ္က စလြန္တာေပါ႔"
"ဝန္ဂ်ီးခ်ဳပ္ကလည္း မယူဘူးဆိုလည္း ၿပီးေရာေပါ႔ကြာ၊ အခုအေရးယူတဲ႔ကိစၥက စာကေလးကို အေျမာက္နဲ႔ပစ္သလိုပဲ၊ လူၾကားလို႔မေကာင္းဘူးေလ၊ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲ ရတာပဲကြ"
အီၾကာေအာ္က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ေျပာလိုက္ေလသည္။ အေမပုကို အားပါးတရ ေထာက္ခံ အားေပးမဲေပးခဲ႔သည္မွာ တႏွစ္ပင္ျပည့္သြားၿပီ။ ဆင္ဖမ္းမည္ က်ားဖမ္းမည္ဆိုကာ ေႂကြးေက်ာ္ခဲ႔သာ အေမပုတပည့္ေက်ာ္မ်ားလည္း ခက္ေသးရြာ အမိႈက္ပံုနားတြင္ ယင္ေကာင္ေလာက္သာ ဖမ္းေနၾက သည္ကို အားမလို အားမရ ျဖစ္မိသည္။
"ဦးခိုနီကလည္း သူ ပါတိတ္နာရီ မေပးဘူးေျပာတာပဲ၊ ဝန္ဂ်ီးခ်ဳပ္နဲ႔လည္း အျပင္မွာ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မေတြ႔ဖူးဘူးတဲ႔ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲေတာင္ လုပ္လိုက္ေသးတယ္"
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး ခိုနီဆိုတာက ဘယ္ရြာလူႀကီးတက္တက္ သူ႔အတြက္ ဆိုတဲ႔သူပဲ၊ တို႔ခက္ေသးရြာကလည္း အလုပ္မရွိ ေၾကာင္ေရခ်ဳိးဆိုသလိုပဲ တခုခုဆို အလုပ္မရွိ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၾကတာ"
"မင္း မွတ္ထားရမွာက တကမၻာလံုးမွာ လာဘ္အစားဆံုး ခက္ေသးရြာကြ၊ မင္းက ဘာေအာက္ေမ႔ေနလဲ၊ သူခိုးတိုင္းက ခိုးတယ္ဝန္ခံမလားကြ"
"ဆရာေအာ္ ေျပာတာေနာ္ က်ေနာ္မပါဘူး"
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး မင္းကလည္းကြာ၊ ဆရာတပည့္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေလးေျပာတာမ်ား၊ ဖြဘုတ္ထဲ မဖြနဲ႔ေနာ္"
အီၾကာေအာ္က အီလိမ္ထာင္နံ႔ဥပေဒ ၊၆၆ ဃ ကို သတိရသြားၿပီး ေလသံကေလးျဖင့္ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဒါျဖင့္ ဆရာေအာ္က ဒီပါတိတ္နာရီကိစၥမွာ ဘယ္လိုထင္သလဲ"
"မထင္တတ္တာပဲေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ တရားရံုးက ဆံုးျဖတ္ရမွာေပါ႔ကြာ"
ခက္ေသးရြာသားၿပီၿပီ ကိုယ္႔အျမင္ကို ကိုယ္မေျပာရဲေသာ အီၾကာေအာ္က ေဘးဘီၾကည့္ၿပီး ေလေျပေလးျဖင့္ တီးတိုး ေျပာလိုက္ေလသည္။ တစိတ္ကို တအိတ္လုပ္ၿပီး ေဖာ္လံဖားဖြ တတ္သူမ်ားက ခက္ေသးရြာတြင္ မိႈလို ေပါက္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ အီၾကာေအာ္ ဖြခံရလွ်င္ အီလိမ္ေထာင္နံ႔မိၿပီး ေအာ္ေနရမည္။
"ကြီးၿဖိဳးကို က်ဳပ္ကေတာ႔ ေထာက္ခံတယ္ ဆရာေအာ္၊ သူ႔ကို ဝိုင္းရံရမယ္၊ သူက မ်ိဳးနဲ႔႐ိုးနဲ႔ ခ်မ္းသာၿပီးသား"
"အံမယ္ ေသာက္က်ိဳးနဲ၊ မင္းေတာင္ ေလႀကီးေလက်ယ္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီ"
မင္းငယ္ပါေသးတယ္ကြာ ဆိုေသာအၾကည့္ျဖင့္ အီၾကာေအာ္ကၾကည့္ၿပီး သူ႔အံသြားကို လက္ျဖင့္ ထိုးျပလိုက္ေလသည္။
"ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့ကြာ၊ ေအးကြ တစ္တစ္ကလည္း ေသခ်ာမွဖြရမွာ"
"ဒါနဲ႔ မင္းလက္က နာရီေတြ ဘာေတြနဲ႔ပါလား၊ ဘာနာရီလဲကြ၊ ျပစမ္းပါဦး"
"အဟီး.....၊ ပါတိတ္နာရီ အတုေလးပါ ဆရာေအာ္ရယ္"
"အတုျမင္ အတတ္သင္ပါလား ဖြတ္ကေလးရယ္၊ မင္းကို ဘယ္သူကမ်ား ကန္ေတာ့သြားလည္း၊ မင္းက မ်ဳိး႐ိုးလိုက္ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုၿပီး ငါ့ကို လာမလိမ္နဲ႔၊ အေၾကာင္းသိေတြ"
ခက္ေသးရြာတြင္ ကန္ေတာ့သည္က ေခတ္စားသည္ မဟုတ္ပါလား။ လာဘ္ေပးသည္ကိုေတာင္ ကန္ေတာ့သည္ဟု သံုးစြဲသည္အထိ ခက္ေသးရြာႀကီးက ယဥ္ေက်းသည္။ ေတာ္ေတာ္ယဥ္ေက်းေသာ ခက္ေသးရြာႀကီးေပတကား။
"ဒါကေတာ့ ဆရာရယ္ ကိုယ့္ကုသိုလ္နဲ႔ ကိုယ္ေပါ႔၊ လူနာရွင္တေယာက္က ေဘာက္ကန္ရြာက ျပန္လာတာပါလာလို႔ ကန္ေတာ့သြားတာေပါ႔"
"ျပစမ္းပါဦးကြ၊ ပါတိတ္နာရီေလး ျမင္ဖူးတယ္ ရွိေအာင္"
အသက္ကလည္း ၅၀ ေက်ာ္လာၿပီမို႔ အေဝးတင္မက အနီးပါ မႈန္ေနေသာ အီၾကာေအာ္က ဖြတ္ကေလး၏ပါတိတ္နာရီကို ေသခ်ာယူ၍ ၾကည့္ေလသည္။
"အတုလား အစစ္လား မသိပါဘူးကြာ၊ အစစ္မွ မျမင္ဘူးတာ၊ မင္းဟာဆိုေတာ့ အတုႀကီးမွန္းေတာ႔ သိတယ္၊ မင္းဝန္ဂ်ီးခ်ဳပ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ခိုနီက အစစ္နဲ႔ လာကန္ေတာ့မွာေပါ႔"
"ေနဦးကြ၊ ငါတို႔က နာရီပဲ မဲေနတာ၊ ခိုနီက တျခားဟာေတြကို တျခားတေယာက္ကို မေပးဘူး ေျပာမသြားဘူး၊ ဒီေကာင္ ထံုးစံအတိုင္း လူလည္က်တယ္"
ထိုစဥ္အခါတြင္ မီးဖိုေခ်ာင္မွ ထြက္လာေသာ ေဒၚအြန္ေမးက ထံုးစံအတိုင္း
"ကိုေအာ္ေရ၊ ပါတိတ္ေတြ ပါတက္ေတြ လုပ္မေနနဲ႔၊ ေတာ့္လို ပါမစ္မေပးႏိုင္ အေရးမပါသူကို နာရီလက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ကိုခိုနီက အိပ္မက္ထဲေတာင္ စဥ္းစားမွာမဟုတ္ဘူး၊ အခု ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြက ေခါင္ခိုက္ေနၿပီ၊ ေစ်းေတြ ထပ္မတက္ခင္ ကိုခိုနီ႔ဆိုင္မွာ ဆီေလး ဆန္ေလး ဆိုင္ဖြင့္တုန္း အေႂကြးသြား ယူလိုက္ပါဦး"
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အီၾကာေအာ္က ဖြတ္ကေလးကို "ဘယ္ႏွနာရီ ထိုးၿပီလဲ"ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။
ဖြတ္ကေလးက သူ႔လက္မွ ပါတိတ္နာရီအတုျဖင့္ ဟန္လုပ္ရင္း
"၁၁ နာရီပဲ ရွိပါေသးတယ္ ဆရာေအာ္ရဲ႕၊ ဟာ.... နာရီက ၁၁ မွာ ရပ္ေနတယ္"
"မင္းဟာႀကီးက အင္ ႀကီးကိုးကြ"
ထိုစဥ္ အီၾကာေအာ္၏အိမ္ေရွ႕မွ ႂကြက္နီတို႔ ကေလးတသိုက္က အုပ္စုလိုက္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ သီခ်င္းဆိုသြားသည္ကို နားေထာင္ရင္းျပံဳးမိကာ ခိုနီစူပါမတ္ကက္သို႔ အေႂကြးဝယ္ ထြက္ေလ ေတာ့သတည္း။
"ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ၾကမ္းတာရမ္းတာ
မေၾကာက္ပါနဲ႔ မိန္းေခးရယ္.....၊
ကြမ္းတရာ ေရတမုတ္နဲ႔
ပါတိတ္ေလးေတာ့ ထားခဲ့......"။ ။
သေဗၺသတၱာကမၼသကာ