ေမာင္ေမာင္စုိး ● ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ အျပဳတ္တိုက္ေရး - အပိုင္း (၁)
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၇
လက္ရွိကာလတြင္ ရွည္ၾကာျပင္းထန္၍ အဆံုးမသတ္နိုင္ေသးေသာ ကမၻာေပၚတြင္ အရွည္ၾကာဆံုးဟုဆိုနိုင္သည့္ အႏွစ္ ၇၀ နီးပါးၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာျပည္ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပည္သူမ်ားက ျပင္းျပစြာ ေတာင့္တ ေနသည့္နည္းတူ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအား အျပဳတ္တိုက္ရန္ အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းရန္ဆိုသည့္ အယူအဆ သေဘာထားကို ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ဤသုိ႔ေသာအျမင္အယူအဆတုိ႔ မည္သည့္အေျခခံေပၚမွ ေပၚလာသည္ကို စူးစမ္းသုံးသပ္ၾကည့္လိုပါသည္။
● နိုင္ငံေရးအေျခခံ
နိုင္ငံေရးအရ မိမိတုိ႔နိုင္ငံသည္ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ အိႏၵိယနိုင္ငံက့ဲသုိ႔ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီအားေကာင္းသည့္နိုင္ငံတခုျဖစ္မလာခ့ဲေပ။ တပါတီ၊ တဖြဲ႕၊ အုပ္စုတစုတိုင္းက မိမိ၏နိုင္ငံေရးအျမင္အယူအဆအတြက္ လက္နက္ကိုင္သည့္နည္းေျဖရွင္းသည့္နည္းကို က်င့္သုံးၾကျခင္းသည္ မိမိတုိ႔တိုင္းျပည္တြင္ အ႐ိုးစြဲေနသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္ သည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ေနဝင္းအာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏို္ငံေရးသေဘာထားကို လက္နက္ကိုင္သည့္နည္းျဖင့္ ေျဖ ရွင္းသည့္နည္းလမ္းက ျမန္မာျပည္တြင္ ပို၍လႊမ္းမိုးလာသည္။ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးတြင္ ေဆြးေႏြးျငင္းခုံအေျဖရွာသည့္ ယာဥ္ေက်း မႈ မထြန္းကားေခ်။ အနည္းစုက အမ်ားစုကို နာခံသည္၊ ဒီမိုကေရစီအေလ့အထ ေမွးမွိန္ေနခ့ဲသည္။ မိမိႏွင့္ နိုင္ငံေရးအယူ အဆမတူသည့္ဘက္ကို ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ၿပီး နိုင္ငံေရးထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ၾကသက့ဲသုိ႔ စစ္ေရးအရလည္း တိုက္ခိုက္ခ့ဲၾက သည္။
အေၾကာင္းအခ်က္တခုမွာ ျမန္မာျပည္ရွိ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ လြန္စြာေနာက္က်သည့္အျပင္ တိုင္း ရင္းသားတုိ႔၏ တန္းတူေရး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ စသည့္ ဖက္ဒရယ္အခြင့္အေရးမ်ား ယခုတိုက္မရွိနိုင္ ျခင္းသည္ တိုင္းရင္းေဒသေဒသမ်ားတြင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းတခုျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္။ တိုင္းရင္းသား တုိ႔၏အျမင္တြင္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနျခင္းသည္ "ဗမာလူမ်ဳိးႀကီးဝါဒ"က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း အ ေၾကာင္းတခ်က္ဟု ယူဆၾကသည္။
ဤသုိ႔မိမိ၏နိုင္ငံေရးအျမင္ကို စစ္အင္အားအသုံးျပဳျခင္းကို အားသန္ခဲၾကေပရာ ၂၀၁၂ စသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေဆြးေႏြးပြဲမ်ား တြင္လည္း မိမိတုိ႔ရပ္ခံတင္ျပသည့္ အျမင္အယူအဆအတြက္ လိုအပ္သလို အကန္႔အသတ္ျဖင့္ စစ္အင္အားသုံးစြဲျခင္းသည္ ဆက္လက္တည္ရွိေနေပရာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲယွဥ္တြဲ၍ စစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနသည္ဟု ဆိုရပါမည္။
● အႏွစ္ ၇၀ ျပည္တြင္းစစ္အေတြ႕အၾကံဳ
အႏွစ္ ၇၀ ျပည္တြင္းစစ္အေတြ႕အၾကံဳအရ တိုင္းရင္းသားလက္နက္အဖြဲ႕မ်ား အျပဳတ္တိုက္နိုင္ခ့ဲျခင္းမရွိသည္ကေတာ့ ထင္ ရွားေပသည္။ ရွည္ၾကာေသာျပည္တြင္းစစ္အတြင္း အခ်ဳိ႕အဖြဲ႕မ်ားကို အျပတ္ရွင္းနိုင္ခ့ဲသည္ဟု ေျပာဆိုနိုင္ေသာ္ အဖြဲ႕သစ္ မ်ားေပၚလာၿပီး ခ်ဳပ္ျငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမရွိေပ။ လက္ရွိ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္၊ ကယားျပည္နယ္ ကရင္ျပည္နယ္ မြန္ျပည္နယ္ ခ်င္းျပည္နယ္ ရခိုင္ျပည္နယ္တိုင္းလိုလိုတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားရွိေနၿပီး စုစုေပါင္း တိုင္း ရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အား တစ္သိန္းခန္႔ရွိေနျခင္းက လက္ေတြ႕ျငင္းမရသည့္အေျခအေနျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ အႏွစ္ ၇၀ အတြင္း အခ်ဳိ႕ေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကို အျပဳတ္တိုက္နိုင္ခ့ဲသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အထူး သျဖင့္ ျပည္မေျမျပန္႔ေဒသရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကို အျပဳ တ္တိုက္နိုင္ခ့ဲၾကသည္ကေတာ့ ျငင္းပယ္မရေခ်။ ထိုအခ်င္း အရာသည္ ျပည္မေဒသမ်ားတြင္ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးသြားလာရန္လြယ္ကူျခင္း ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႔ရန္ လြယ္ကူျခင္းသည္ အေၾကာင္းခ်က္တခုျဖစ္သည္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္လိုသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေတာေတာင္ထူထပ္၍ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲကာ ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႔ရန္မလြယ္သည့္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ အျပဳတ္တိုက္နိုင္ျခင္းမရွိျခင္းသည္ ထိုေဒသ၏ ထူးျခားသည္ေျမအေနအထားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကရန္လိုသည္။
ထုိ႔ျပင္ စစ္ပြဲတပြဲေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆိုလွ်င္ လူထုေထာက္ခံမႈ ရရွိရန္လိုအပ္သည္။ လူထုကိုယ္တိုင္က ပါဝင္ပူးေပါင္းမွသာ စစ္ပြဲကို အဆံုးသတ္နိုင္ေပမည္။ လက္ရွိကာလတြင္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ ထိုးစစ္ဆင္ရာ၌တပ္မေတာ္အေနႏွင့္ မိမိယုံၾကည္ရ ေသာ ေဒသခံျပည္သူစစ္အဖြဲ႕မ်ားကို ေမြးထားနိုင္ေသာ္လည္း ေဒသခံလူထု၏ ေထာက္ခံမႈ ပါဝင္ပူးေပါင္းမႈ ရရွိရန္ခက္ခဲေနၿပီး တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ အခိုင္အမာစခန္းမဟုတ္ဘဲ လႈပ္ရွားတပ္ဖြဲ႕မ်ားဆိုပါက သတင္းရရွိရန္ ခက္ခဲေနသည္။ ထိုအ ေၾကာင္းအခ်က္သည္ အျပဳတ္မတိုက္နိုင္သည့္ အေၾကာင္းရင္းတရပ္ျဖစ္ေပသည္။
● သာလြန္သည့္ လက္နက္အင္အား
ဤသုိ႔ အႏွစ္ ၇၀ အျပဳတ္မတိုက္နိုင္ခ့ဲေသာ္လည္း ယေန႔အခ်ိန္တြင္အျပဳတ္နိုင္သည္ဟု ယူဆၾကသည့္ အေၾကာင္းတခ်က္ မွာ သာလြန္သည့္ လက္နက္အင္အားျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ မတိုင္မွိီကာလႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ ယေန႔ကာလတြင္ တပ္မေတာ္၏ လက္နက္စြမ္းအင္ျမင့္မားလာသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
သာလြန္လာသည့္အခ်က္တခုမွာ ေျမျပင္ အကူပစ္လက္နက္ႀကီးတပ္ဖြဲ႕မ်ားျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ မတိုင္မွီက တပ္မေတာ္က အ မ်ားဆံုးသုံးစြဲနိုင္သည့္ ေျခလ်င္အကူပစ္လက္နက္ႀကီးမ်ားမွာ ၃ လကၼ ၈၁ မမ၊ ေမာ္တာ ၇၅ မမေနာက္ပြင့္ အေျမာက္တို႔ျဖစ္ၿပီး ၁၂၀ မမ၊ ၁၀၅ မမ လက္နက္ႀကီးမ်ား တလုံးခ်င္းပစ္ ဒံုးက်ည္မ်ားကို အကန္႔အသတ္ႏွင့္သာ သုံးစြဲႏိုင္ခ့ဲသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ အေျမာက္ဆံမ်ားကို ျပည္ပမွဝယ္ယူတင္သြင္းရသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အေျမာက္တပ္ဖြဲ႕စည္းပုံအရလည္း တပ္ရင္း အဆင့္သာ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခ့ဲသည္။
သုိ႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အကူပစ္လက္နက္ၾကီးအျဖစ္ ၁၂၀ မမႏွင့္၁၀၅ မမ မ်ားကို ေဖါဖါသီသီ ပစ္ခတ္သုံးစြဲလာနိုင္သည္။ ျပည္တြင္းရွိ ကပစ စက္႐ံုမ်ားမွ ထုတ္လုပ္နိုင္စြမ္းရွိၿပီဟုဆိုသည္။ ထုိ႔ျပင္ ေျမျပင္မွ ေျမျပင္ပစ္အတြဲလိုက္ပစ္ခတ္၍ရေသာဒုံးစင္မ်ား ၁၂၂မမ ၁၅၅ မမ မ်ားလည္း ပိုင္ဆိုင္လာၿပီဟု သတင္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိ ျပည္တြင္းစစ္တြင္သုံးစြဲျခင္းေတာ့မေတြ႕ရေသးေပ။ အေျမာက္တပ္ဖြဲ႕စည္းပုံမွာလည္း အနဲဆံုး တပ္မ ၁၀ ခန္႔အထိ ဖြဲ႕စည္းထားရွိနိုင္ခ့ဲၿပီဟု ဆိုပါသည္။
ဒုတိယသာလြန္လာသည့္အခ်က္တခုမွာ သံခ်ပ္ကာ တင့္ကားတပ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ ယခင္က ပြိဳင့္ ၅ တပ္ဆင္ထားသည့္ သံခ်ပ္ ကာကားငယ္မ်ားသာရွိခ့ဲရာမွာ ယခုအခါ စစ္သည္တင္ သံခ်ပ္ကာယာဥ္မ်ားေရာ တင့္ကားမ်ားပါသုံးစြဲလာႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအခါ တပ္မေတာ္၌ သံခ်ပ္ကာ တင့္ကားတပ္မ ၅ ခုခန္႔ အနည္းဆံုးရွိမည္ဟုဆိုၾကေပရာ ယခင္ကထက္မ်ားစြာ သာလြန္ လာသည့္အခ်က္တခုျဖစ္သည္။ လမ္းသာသည့္ၿမိဳ႕ရြာမ်ားတြင္ စစ္ဆင္ေရးျပဳလုပ္ရာတြင္အားသာေသာ္လည္း ေတာင္တန္း ထူထပ္ေသာေနရာမ်ားႏွင့္ ေျပာက္က်ားစစ္ပြဲတြင္ သိပ္အသုံးမဝင္တတ္ေခ်။
တတိယ သာလြန္လာသည့္အခ်က္တခုမွ ေလေၾကာင္းပစ္ကူျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ မတိုင္မွီက တပ္မေတာ္ေလမွ အသုံးျပဳနိုင္ သည့္ တိုက္ေလယာဥ္မ်ားမွာ PC 6/PC 7/ T 33 အမ်ဳိးအစားမ်ားသာျဖစ္သည္။ PC 6 /PC 7 တုိ႔မွာ အေမာင္းသင္ေလယာဥ္မ်ားကို တိုက္ေလယာဥ္အျဖစ္ အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္ေပရာ လြန္စြာ ဆင့္နိမ့္သည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုေလယာဥ္တုိ႔အား ပြဳိင့္ ၅ စက္ေသနတ္ၾကီးႏွင့္ပင္ ပစ္ခ်၍ရေပရာ လုံျခံဳမႈလည္းနည္းသည္ဟု ဆိုရမည္။
ယခုကာလတြင္ ထိုေလယာဥ္မ်ားေနရာတြင္ ယူဂိုဆလပ္နိုင္ငံလုပ္ Soko.G.4 Super .Galeb ေလယာဥ္မ်ား F 7 ႏွင့္ A 5 မ်ား ျဖည့္တင္းနိုင္ခ့ဲၿပီျဖစ္သည့္ျပင္ စတုတၳမ်ဳိးဆက္ဟုဆိုသည့္ MIG 29 တိုက္ေလယာဥ္မ်ားပါဝယ္ယူျဖည့္တင္းထားနိုင္ ခ့ဲၿပီျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ MI 35 က့ဲ့သုိ႔ တိုက္ခိုက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကို ဝယ္ယူျဖည့္တင္းနိုင္ခ့ဲၿပီး စစ္ပြဲတြင္ ေကာင္းစြာ အသုံးခ်နို္င္ခ့ဲၿပီျဖစ္သည္။ အဆိုပါ အဆင့္ျမင့္ေလယာဥ္မ်ားအား ပြိဳင့္ ၅ စက္ေသနတ္ႀကီးႏွင့္ပစ္ခ်ရန္ မျဖစ္နိုင္ေပရာ ေလ ေၾကာင္းတိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို စိတ္တိုင္းက် ျပဳလုပ္နိုင္စြမ္းရွိေပသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေလေၾကာင္းကာကြယ္ေရးအတြက္ HN 5 ႏွင့္ FN 6 ပုခုံးထမ္း ဒုံးပစ္ေလာင္ခ်ာမ်ားရွိသည္ဟု သတင္းထြက္ေနသည့္ UWSA မွအပ က်န္တိုင္းရင္းသားလက္ နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအား စိတ္ၾကိဳ က္ေလေၾကာင္းတိုက္ခိုက္မႈ ျပဳလုပ္နိုင္စြမ္းရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။ ပုခံုးထမ္း ဒံုးပစ္ေလာင္ခ်ာ မ်ား ရွိသည္ဆိုပါကလည္း သူတင္ ကိုယ္တင္ ရင္ဆိုင္နိုင္စြမ္းရွိသည္ဟုဆိုရပါမည္။
စတုတၳသာလြန္သည့္အခ်က္မွာ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးရဟတ္ယာဥ္မ်ား K 8 / Y 8 စသည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးေလယာဥ္ မ်ား အသုံးျပဳနိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ေလေၾကာင္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္မႈျပဳလုပ္နိုင္ျခင္းသည္ တပ္အေျပာင္းအေရႊ႕ႏွင့္ စစ္ခ်ီ စစ္တက္တြင္ အားသာခ်က္မ်ားစြာျဖစ္ခ့ဲသည္။ ယခင္ကားလမ္းျဖင့္သာ တပ္အေျပာင္းအေရႊ႕ျပဳႏိုင္ရာ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာသည့္ အျပင္လမ္း၌ ျဖတ္၍ အတိုက္ခံရသည့္အႏၲရာယ္ရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ စစ္ကူ အခ်ိန္မီမေရာက္ႏိုင္သည့္ အခက္အခဲရွိေပသည္။ တပ္မေတာ္၏ ေလေၾကာင္းခ်ီ စစ္ဆင္ေရးမ်ားကို ၂၀၁၅ ႏွစ္ဆန္း ကိုးကန္႔ေဒသစစ္ပြဲတြင္လည္းေကာင္း၊ ၂၀၁၆ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲတြင္လည္းေကာင္း ေတြ႕ခ့ဲရသည္။ ေလေၾကာင္းခ်ီမႈ တပ္အေျပာင္းအေရႊ႕ ျမန္ဆန္ၿပီး လမ္းျဖတ္တိုက္ခိုက္မႈ အႏၲရယ္မွ ေရွာင္ရွားနိုင္ခ့ဲေပသည္။
တပ္မေတာ္အေနႏွင့္ ၁၉၈၉ မတိုင္မီထက္စာလ်င္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးတပ္မမ်ား ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး စနစ္မ်ား တည္ေဆာက္ထားနိုင္ခ့ဲၿပီျဖစ္သက့ဲသုိ႔ တပ္မေတာ္ေရအားလည္း ေခတ္မွီစစ္သေဘၤာမ်ား လက္နက္မ်ားျဖင့္ ျဖည္း တင္းထားနိုင္ခ့ဲၿပီျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါ သာလြန္ခ်က္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္တိုက္ခိုက္ရာတြင္ ထည့္သြင္း အသုံးျပဳနိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ျပည္ပရန္အတြက္သာ သုံးရေပလိမ့္မည္။
● လက္နက္စြမ္းရည္သာလြန္မႈသည္ အေျဖေလာ
လက္နက္စြမ္းရည္သာလြန္မႈ သည္ တိုက္ပြဲတပြဲခ်င္းအတြက္ အားျဖစ္သည္မွာ ျငင္းပယ္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ အထက္ပါ သာလြန္ခ်က္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သုံးသပ္လ်င္ စစ္သည္/လက္နက္ခဲယမ္းတုိ႔ကို ေလေၾကာင္းခ်ီ ေရႊ႕ေျပာင္းနိုင္ျခင္းသည္ စစ္ဆင္ ေရးအတြက္ မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳသည့္ အားသာခ်က္ျဖစ္သည္။ ရာသီဥတု အလြန္ဆိုးဝါးေနသည့္အခ်ိန္မ်ဳိးမွ အပသုံး စြဲ၍ ရနိုင္စြမ္းရွိသည္။
သံခ်ပ္ကာႏွင့္တင့္ကားတပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ အားသာခ်က္ကိုသုံးစြဲရန္ ေျမအေနအထား အကန္႔အသတ္ရွိေပသည္။ ေလေၾကာင္း ႏွင့္ လက္နက္ၾကီးပစ္ကူကမူ စခန္းမ်ား ၿမိဳ႕ရြာမ်ား သိမ္းပိုက္သည့္အခါတြင္လည္းေကာင္း၊ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားသည့္ေနရာသုိ႔ ပစ္ကူေပးရာတြင္ ၎အားသာခ်က္ကိုအသုံးျပဳႏိုင္သည္။ ထိုအားသာခ်က္ ၂ ခုကို အသုံးျပဳရန္ အကန္႔အသတ္ ၂ ခုရွိသည္။ တခုက ရာသီဥတုအကန္႔အသတ္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယတခုကေတာ့ ေနရာအတည္တက်မေနဘဲ ေရႊ႕ေျပာင္းပုန္းကြယ္ေနေသာ အဖြဲ႕မ်ားကို တိုက္ခိုက္ရာတြင္လည္း အကန္႔အသတ္ရွိေပသည္ကို သတိမူရန္လိုပါသည္။
မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ သာလြန္မႈရွိေသာအခ်က္အလက္မ်ားကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရေပမည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကမၻာေပၚတြင္ ေခတ္မီစစ္လက္နက္စြမ္းအားအေတာင့္အတင္းဆံုး အၾကီးအမားဆံုးဟုဆိုေသာ အေမရိကန္စစ္တပ္၏ အနီးေခတ္စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ ေသာ အာဖဂန္စစ္ပြဲ အီရတ္စစ္ပြဲမ်ားတြင္ သာလြန္သည့္စစ္လက္နက္မ်ား၏အစြမ္းသည္ အဓိကျမိဳ႕ႀကီးျပၾကီးမ်ား ဆက္ သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းမ်ားကို သိမ္းပိုက္နိုင္စြမ္း ထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းရွိေသာ္လည္း ေတာင္ေတာင္ထူထပ္ေသာ သုိ႔မဟုတ္ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမ်ားအေျချပဳေသာသူပုန္မ်ားအား အျပဳတ္တိုက္နိုင္စြမ္းမရွိေပ။ သာလြန္သည့္လက္နက္စြမ္းအင္သည္ စစ္ပြဲ၌ အ သာစီးရသည့္အေျခအေနတရပ္ကို ဖန္တီးေပးနိုင္ေသာ္လည္း နိုင္ငံေရးအယူအဆမတူသည့္သူပုန္မ်ားကို အျပဳတ္တိုက္နိုင္ ေလာက္ေအာင္ထိေတာ့ မစြမ္းခ့ဲေပ။ သာလြန္လက္နက္စြမ္းအင္သည္ ျပည္တြင္းစစ္တြင္မ်ားတြင္ အကန္႔အသတ္ရွိသည္ကို ေဖၚျပပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ေသာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲေသာ မတ္ေစာက္ျမင့္မားေသည့္ ေတာေတာင္မ်ား လွ်ဳိေျမာင္မ်ား သည္ လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္သူမ်ားအတြက္ ေျပာက္က်ားစစ္ဆင္ရန္ ၎တုိ႔တပ္ဖြဲ႕မ်ား ရွင္သန္ရန္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေရေျမအေနအထားျဖစ္၍ေနသည္။ ထုိ႔ျပင္ ေဒသခံတုိ႔၏ေထာက္ခံမႈ ေဒသခံတုိ႔အား စည္းရံုးသိမ္းသြင္းမႈမ်ားႏွင့္ နိုင္ငံတကာ ရွိ ၎တုိ႔အားေထာက္ခံသူမ်ား၏ ေထာက္ခံပ့ံပိုးမႈမ်ားသည္ အဆိုပါလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား ရွင္သန္နိုင္ေရးအတြက္ အ ေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း အေမရိကန္တုိ႔အေနႏွင့္ စစ္အင္အား အလုံးအရင္းႏွင့္ ကမၻာအေကာင္းဆံုး စစ္လက္နက္စြမ္းရည္မ်ားကို သုံးစြဲခ့ဲေသာ္လည္း သူပုန္မ်ားကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္နိုင္ျခင္းမရွိဘဲ စစ္ပြဲကား ယေန႔တိုင္ ရွည္ၾကာေနဆဲျဖစ္သည္။ အလား တူပင္ ျမန္မာျပည္၌လည္း တစုံတရာသာလြန္သည့္ စစ္လက္နက္စြမ္းရည္သည္ စစ္ပြဲအတြင္း တစုံတရာ အက်ဳိးသက္ေရာက္ မႈရွိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို အျပဳတ္တိုက္နိုင္သည့္ ပင္မအေၾကာင္းအခ်က္ ျဖစ္လာ နိုင္ဘြယ္မရွိဟု သုံးသပ္ရပါသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
ေမာင္ေမာင္စိုး (Mg Mg Soe)
ဇန္နဝါရီ ၁၅၊ ၂၀၁၇ ရက္ေန႔က ဧရာဝတီျမန္မာပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သည္။