(မိုုးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၇
ဒီရက္ေတြအတြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တဖြဲ႕ခ်င္းစီေရာ ေကာ္မတီေတြအေနနဲ႕ပါ ေဆြးေႏြးသံမ်ား ခပ္စိပ္စိပ္ၾကားေနရပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအသံၾကားရင္ က်ေနာ္ေျပးေျပးျမင္မိတာက မျငိမ္းခ်မ္းနိုင္တဲ႔တိုင္းရင္းသားေဒသအသီးသီးက ရြာပုန္းကေလးေတြပါပဲ။
က်ေနာ္က ABSDF ( ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ )မွာ ကာလတခုၾကာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ခဲ႔သူတေယာက္ပါ။ အဲဒီကာလအတြင္း တိုင္းရင္းသားေဒသအသီးသီးရဲ႕ နယ္ေျမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အိမ္ေျခေကာင္းဖြ႕ံျဖိဳးတဲ႔ရြာၾကီးေတြ အသင့္တင့္ရြာငယ္ေတြ ေနာက္ က်ေနာ္ေမ့မရတဲ႔ ရြာပုန္းေလးေတြ။
ရြာပုန္းေလးေတြဟာ အထူးသျဖင့္ အဲဒီအခ်ိန္က စစ္ပူေဒသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။
ျမင့္မားတဲ႔ေတာင္တန္းေတြၾကားက ေတာထူထူနက္နက္ဟာ ရြာပုန္းကေလးေတြရဲ႕ ဘူမိနက္သန္ေနရာမွန္ပါ။ ေလကြယ္လုံျခံဳတိတ္ဆိတ္တဲ႔ သ်ွိဳေျမွာင္ေတြက ရြာပုန္းေလးေတြအႏွစ္သက္ဆုံးျဖစ္တယ္။
ရြာပုန္းေတြမွာ ေနအိမ္က လြန္လွရွိ ေလးငါးခုပဲ။
သူတို႕ေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္မရွိ။လ်ွပ္စစ္မီးမလို။ ေတာေကာင္ရတဲ႔ေန႕ ထမင္းဝိုင္းစို။ ကေလးေတြအတြက္ ေက်ာင္းမရွိ။ကစားကြင္းမလို။ ဖ်ားနာရင္ မိရိုးဖလာကုသျဖတ္သန္း။ အခ်ိန္မတန္ပဲ ေၾကြရတဲ႔ပန္းေတြလည္း ရွိပ။
အိမ္လယ္မီးဖိုမွာ စုေဝးထိုင္။ အိမ္ဦးစီးအမ်ိဳးသားက အသက္နဲ႕မမ်ွ ရင့္ေရာ္မ်က္ႏွာနဲ႕ ျပံဳးျပံဳးျပ။ မည္းညစ္ညစ္ဆံစုတ္ဖြားေလးေတြက က်ေနာ္တို႕ကိုစူးစမ္းၾကည့္ၾက။ စားစရာမုန္႕ေလးမ်ားေပးလိုက္ရင္ ေပ်ာ္လို႕။ စကားမေပါက္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားမွန္းသိေတာ့ ခင္ၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ မီးဖိုေပၚတည္ထားတဲ႔ ဟင္းရည္အိုးပြက္လာလို႕ အိမ္ဦးစီးက မီးဖိုအထက္တည့္တည့္က်ပ္ခိုးစင္မွာ
ခ်ိတ္ထားတဲ႔ႏွီးေခ်ာင္းေလးကိုျဖဳတ္ ေျမအိုးေလးထဲထည့္။ ခဏႏွစ္ထားျပီး ႏွီးေခ်ာင္းေလးကိုမူလေနရာျပန္ထားတယ္။ က်ေနာ္စိတ္ဝင္စားလို႕ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ႏွီးေခ်ာင္းထိပ္မွာ ဝက္ေခါက္ေျခာက္ဖတ္ေလးထင္ရဲ႕။
ဆီမရွိတဲ႔ ရြာပုန္းေလးရဲ႕ ေတာင္ယာဗူးရြက္ သုံးေလးဖတ္နဲ႕ ညစာဟင္းရည္ေပါ့။
ျဖစ္မယ္ဆို တနိုင္ငံလုံးအျမန္ဆုံးျငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ပါျပီ။ စစ္ျဖစ္ျပီဆိုကတည္းက အရင္ဆုံးဒုကၡေတြ႕ရတာ စစ္ျဖစ္တဲ႔ေနရာက ေဒသခံျပည္သူေတြပါပဲ။ သုတို႕ဘဝမ်ားက သနားစရာေကာင္းပါတယ္။
ေနာက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးက စစ္တိုက္ေနရတဲ႔ရဲေဘာ္ေတြ။ အားလုံးက တိုင္းရင္းသားညီအကိုေတြျဖစ္တယ္။
ကိုလိုနီျဖစ္ေတာ့လည္းအတူ။ နယ္ခ်ဲ႕ကိုေတာ္လွန္ၾကေတာ့လည္းအတူ။ အခ်င္းခ်င္းတိုက္ေနရတာ ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။
စစ္ပြဲျဖစ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ဘဏၭာနစ္နာပါတယ္။ စစ္ျဖစ္ရာေဒသကျပည္သူေတြရဲ႕ ပညာေရး က်န္းမာေရး စားဝတ္ေနေရး အစစခ်ြတ္ျခံဳက်ပါတယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးျပတ္ျပီး အျခားဆက္ႏြယ္ရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ ထိခိုက္ပါတယ္။ စစ္ပြဲေတြရပ္သင့္ပါျပီ။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာျဖစ္ေနတဲ႔ စစ္ပြဲအမ်ားစုဟာ နိုင္ငံေရးျပႆနာကိုအေျခခံျပီး ျဖစ္ခဲ႔တယ္လို႕ စာေတြမွာလည္းဖတ္ရ။သမိုင္းျဖတ္သန္းဖူးတဲ႔ လူၾကီးသူမမ်ားေျပာတာလည္း ၾကားခဲ႔ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ နိုင္ငံေရးနည္းလမ္းျဖင့္ေျဖရွင္းျခင္းကသာ အမွန္ဆုံး အေကာင္းဆုံးလို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။
အားလုံးလက္တြဲေျဖရွင္းနိုင္ၾကမယ္လို႕လည္း ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။
"ပန္းတိုင္းပြင့္ပါေစ။အနာဂတ္မ်ား လွပါေစ။ "
photo - Moe Kyaw Thein