လွေက်ာ္ေဇာ - ဆရာဦးကိုနီကို ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သတ္သလဲ ... အေျဖ

၂၉-၁-၂ဝ၁၇ ရက္ေန႔က ဆရာဦးကိုနီ ေသနတ္နဲ႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရေၾကာင္း ၾကားၾကားခ်င္း - ကြၽန္မ “ဆရာဦးကိုနီကို ဘယ္သူသတ္သလဲ”ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေရးၿပီး ၃ဝ-၁-၂ဝ၁၇ ေန႔မွာ မိုးမခမွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ စိတ္ေလာ မႈေတြနဲ႔ေရးတဲ့အတြက္ မျပည့္မစံု ျဖစ္သြားပါတယ္။

တခါ-၃၁-၁-၂ဝ၁၇ ရက္ေန႔မွာ ကြၽန္မကို သတင္းဌာနတခုက ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လွမ္းေမးျမန္းတာေတြကို ကြၽန္မေျဖ လိုက္တာေတြကလည္း အားမရစရာေတြ ျဖစ္သြားျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြၽန္မဒီေဆာင္းပါးကို ထပ္ေရးလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္တေၾကာင္းကလည္း အခုသတင္းကြန္ရက္မ်ားမွာ အာေဘာ္အမ်ိဳးမ်ိဳး (တမင္အစီအစဥ္ရွိရွိေရာ မသိသား ဆိုးရြား စြာေရာ) ေပၚထြက္ေနမႈမ်ားအေပၚ စိုးရိမ္မိတဲ့အတြက္၊ ကြၽန္မကေတာ့ - ဒီျပႆနာကို ဘယ္လိုၾကည့္ျမင္တယ္ ဆိုတာကို လည္းေျပာျပခ်င္လို႔ပါ။

ကြၽန္မကို သတင္းဌာနကေမးတဲ့အထဲ အဓိက ေမးခြန္းႀကီး (၂) ခု ပါ ပါတယ္။

၁။ ဗမာျပည္မွာ အခုလိုလုပ္ၾကံမႈႀကီးမ်ိဳးဟာ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ရက္ရက္စက္စက္ လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ လုပ္ၾကံရတာလဲ။

၂။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုျပင္ဖို႔ ဖ်က္ဖို႔ေျပာေနတာ ဦးကိုနီတေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလို႔ သူမွေရြးၿပီးသတ္ရသလဲ ... ... တဲ့။

တကယ္ေတာ့ ဗမာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္ၾကံမႈေတြဟာ (ဒီလိုေပၚထင္ႀကီးသာမဟုတ္တယ္) ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ မဟုတ္ ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးစတင္ကတည္းကေရာ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္စၿပီး ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳး တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့၊ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးေအာက္မွာေရာ မနည္းမေနာ ရွိခဲ့တာပါ။ သိပ္ေဝးေဝးႀကည့္စရာမလိုပါဘူး။ နဝတ-နအဖေခတ္က လမ္းမေတြေပၚ၊ ေထာင္ေတြထဲ ေတာေတာင္ေတြထဲ၊ အသက္-ေသြး-ေခြၽး ေပးခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းေတြ နည္းေရာ့ လား။ ကုန္မွ မကုန္ႏိုင္ဘဲကိုး။ ဒီေတာ့ ဒီလို ေပၚထင္ႀကီးလုပ္ရတာေပါ့။ ဒါက ဘာကိုျပသသလဲ။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကာ ကြယ္လိုသူမ်ားအေနနဲ႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖစ္လာမႈ (အခ်ိန္နည္းလာတာ) ကို ျပသပါတယ္။

အာဏာရွင္မ်ားဟာ အရွင္ထြက္မထြက္ဘူး ... လို႔ ဆိုရိုးရွိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အသက္ထြက္ခါနီးေလ ေသြး႐ူးေသြး တန္းျဖစ္ေလ၊ တြက္ခ်က္မႈေတြ မွားေလျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူတို႔ တသက္လံုးရရွိခဲ့တဲ့ အခြင့္အာဏာ၊ စည္းစိမ္ေတြကို မစြန္႔ လႊတ္ႏိုင္၊ လူထုအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္လည္း စိတ္မေအး။ ဒါေတြအားလံုး သြားစုစည္းပါတယ္။ ဒီေလာက္ျဖစ္ လွတာ ဆိုတဲ့ ေဒါသစိတ္နဲ႔ ငါတို႔ထိရင္ေတာ့ ဒီလိုခံရမယ္။ ၾကည့္ထားဆိုတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္တာပါ ပါပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အသက္ဘူး ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုျပင္ဖို႔ ဖ်က္ဖို႔ေျပာေနသူေတြ အမ်ားအျပားရွိလ်က္နဲ႔ ဘာ ေၾကာင့္ ဦးကိုနီကိုေရြးသတ္ရသလဲ။

ရွင္းပါတယ္။ ဦးကိုနီဟာ (ဦးဝင္းထိန္ေျပာတဲ့စကား ယူသံုးရရင္) အမာခံ (Hard Liner) ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ဒါ့အျပင္ ဒီဖြဲ႕စည္း ပံုႀကီးကို တရားဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပသႏိုင္ၿပီး ျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့ (ဖ်က္သိမ္းပစ္ႏိုင္တဲ့) စြမ္းရည္ လည္း အျပည့္ရွိေနသူပါ။ (သူရဲ႕ ဒီခ်ဳပ္ကိုေရာ- တျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚမွာေရာ ေကာင္းမႈျပဳခ်က္မ်ားကို ၾကည့္ပါ။) ဒါေတြ အျပင္ ဦးကိုနီဟာ မြတ္စလင္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ပစ္မွတ္အပ်ာ့ (Soft Target) ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစု ေနထိုင္တဲ့ ဗမာျပည္ႀကီးမွာမြတ္စလင္တေယာက္ အသတ္ခံလိုက္ရမႈအေပၚ သိပ္စိတ္ထိခိုက္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ (သူတို႔ စိတ္ရင္းနဲ႔ႏႈိင္းၿပီး) တြက္ပံံုရတယ္။ ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြေတာင္ျဖစ္လာႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ သမၼတရံုးက ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာပါတဲ့ တိုင္းျပည္မတည္ျငိမ္ေအာင္လုပ္တာဆိုတာေတာ့ (တစိတ္တပိုင္း) မွန္တယ္လို႔ဆိုရမွာပါ။ သူတို႔တြက္ ခ်က္မႈ မွားသြားျပန္ပါတယ္။

၃ဝ ရက္ေန႔နဲ႔ ၃၁ ရက္ေန႔မ်ားမွာက်င္းပခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာဦးကိုနီနဲ႔ အငွားယာဥ္ေမာင္းဆရာ ဦးေနဝင္းတို႔ရဲ႕စ်ာပနအတြင္းေဖၚျပခဲ့ၾကတဲ့ ဘာသာေပါင္းစံု၊ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံုက ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးရဲ႕ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ၊ ရင့္က်က္မႈ၊ သည္းခံႏိုင္ မႈ၊ ရက္ေရာမႈ (ဦးေနဝင္းရဲ႕က်န္ရစ္သူကေလးမ်ားပညာသင္ၾကားေရးအတြက္ ကူညီေနမႈမ်ား) စတာ စတာေတြဟာ ျပည္သူ႔ ရန္သူမ်ားအတြက္ ေၾကာက္္ဒူးတုန္စရာပါ။

တခါတေလမွာလည္း ျငိမ္းခါနီးမီး ထေတာက္တတ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္မ်ားဟာ အာဏာလက္လႊတ္ရနီးလာၿပီလို႔ထင္ လာရင္ ပရမ္းပတာေတြျဖစ္တတ္ၿပီး တြက္ခ်က္မႈေတြ မွားတတ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ျပည္သူေတြက ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားကို တိုးခ်ဲ႕ရပါမယ္။ သူတို႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ေျပာင္းျပန္ (Backfire) ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။

ဒီေနရာမွာ ကြၽန္မ ပထမေဆာင္းပါးမွာ ရည္ညႊန္းခဲ့တဲ့ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္က ဖိလစ္ပိုင္က အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ အကီြႏို လုပ္ၾကံ ခံရမႈရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္မ်ားကိုၾကည့္ပါ။

(၁၉၆၅-၁၉၈၆) ဖိလစ္ပိုင္မွာ သမတအာဏာရွင္အျဖစ္ (တခါတရံမာရွယ္ေလာအကူအညီနဲ႔) အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ မားကို႔စ္ဟာ သူ႔ သမၼတသက္တမ္းတေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံအားလံုး (နီးပါး) ကို နည္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး ဖိႏွိပ္ခဲ့ပါတယ္။

လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပတဲ့ျပည္သူေတြကိုလည္း ေသြးေခ်ာင္းစီးေအာင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူသတ္ျဖတ္ဖို႔လ်ာထားသူမ်ားစာရင္းမွာ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ နီႏိုအကီြႏိုပါပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာႏွလံုးေရာဂါရလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ကသတ္စရာမလိုပဲ သူဟာ့သူ ေသႏိုင္သြားလို႔ မသတ္ဘဲ ေဆးကုဖို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ႏိုင္ငံျခား (အေမရိကန္) ကို လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကီြႏိုဟာ ႏွလံုးခြဲစိတ္ကုသၿပီး က်န္းမာစြာနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ၁၉၈၃ မွာ ျပန္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔သတ္သတ္၊ ဘယ္ေလာက္သတ္သတ္၊ ေအးေဆးခဲ့တဲ့ မာကိုစ္ဟာ လက္ယဥ္ယဥ္နဲ႔ အကီြႏိုကိုလုပ္ႀကံပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ နဂိုက အတိုက္အခံအင္အားစုဆိုလို႔ မဆိုစ ေလာက္ ကေလးပဲရွိတဲ့အဖြဲ႕ဟာ (အဓိကေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းျပည့္ဝတဲ့ အကီြႏိုကိုသတ္လိုက္ရင္ အညြန္းက်ိဳးသြား လိမ့္မယ္လို႔ မာကိုစ္က တြက္ဆခဲ့ေပမယ့့္) မယံုႏိုင္ဖြယ္ ရွိရွိသမွ်အင္အားစုေတြ (ေအာက္ေျခလူထုအျပင္ အလယ္အလတ္ လူတန္းစားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ၊ လူမႈေရးအသင္းေတြ) ပါဝင္လာတဲ့ အကီြ ႏိုရဲ႕က်န္ရစ္သူဇနီးသည္ ကိုရီဇံုအကီြႏိုေခါင္းေဆာင္တဲ့ အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးတပ္ေပါင္းစုႀကီးေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

အာဏာမာန္ယစ္မူးေနတဲ့ မာကိုစ္ဟာ ေနာက္တကြက္ထပ္မွားပါတယ္။ သူ႔အစိုးရ တရားဝင္ေအာင္ ၾကားျဖတ္သမၼတ ေရြး ေကာက္ပြဲကို ၁၉၈၆ ေဖေဖၚဝါရီမွာ (ႏိုင္လဲႏိုင္ရမယ္။ ရံႈးလဲႏိုင္ရမယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔) ညစ္ပတ္မႈအေပါင္းနဲ႔လုပ္ေပးၿပီး သူ အႏိုင္ရတယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ တျပည္လံုးအံုႂကြၿပီး (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာမိုစ္ဦးေဆာင္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္တပ္ရဲ႕ အင္ အားစုမ်ားအပါ) ျပည္သူ႕အာဏာေတာ္လွန္ေရးႀကီး (People Power Revolution) ေပၚေပါက္လာၿပီး မာကိုစ္လည္း တိုင္း ျပည္က ထြက္ေျပးသြားရပါေတာ့တယ္။ ၂၅-၂-၁၉၈၆ မွာ ကိုရီဇံု အကီြႏို သမတျဖစ္လာပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ-မာကိုစ့္ထည့္မတြက္ခဲ့မိတာက သူ႔ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ေထာက္ခံေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ အေမရိကန္က ေထာက္ခံ မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ေတာ့မယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒီေလာက္နာမည္ပ်က္ၿပီး ျပည္သူေတြက ခါးခါးသီးသီးမုန္းေနတဲ့ ပံုရိပ္ဆိုးဝါးလွတဲ့သူကိုဘယ္သူကေထာက္ခံရဲေတာ့မလဲ။ ဖိလစ္ပိုင္ျပည္သူတရပ္လံုး တစည္းတလံုးတည္းျဖစ္လာမႈက အေမရိကန္အတြက္ မာကိုစ့္ ကိုစြန္႔လႊတ္ခ်ိန္တန္ျပီလို႔ အခ်က္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ျပည္တင္းရင္ မင္းမခံႏိုင္ ဆိုတဲ့စကား ရွိခဲ့တာဘဲေလ။

နီႏိုအကီြႏို အသက္ေပးတိုက္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ (သူကြယ္လြန္ၿပီး ၂ ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာမွာ) ဖိလစ္ပိုင္မွာ အဆံုးသတ္သြားပါ တယ္။ (ဒါေပမယ့္ တကယ့္လူသတ္တရားခံကို အခုထိမေဖၚႏိုင္ေသးပါဘူး။ ရႈတ္ေထြးေနဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလူသတ္မႈႀကီးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ မာကိုစ္နဲ႔ သူအေပါင္းပါေတြရွိတယ္ဆိုတာ လူထုကျမင္ထားၿပီးပါျပီ။) သူ႔ကိုသတ္လိုက္ရင္္ မိမိအာဏာစက္ ဆက္ရွင္သန္ႏိုင္မယ္လို႔ တြက္ဆခဲ့တဲ့ မာကိုစ့္တိုင္းျပည္ကထြက္ေျပးသြားရပါတယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ႀကံမႈႀကီးေတြမွာ ေျပာင္းျပန္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြရွိတယ္လို႔ေတာ့ အျပတ္မ ေျပာႏုိင္ပါဘူး။ တခါတရံမွာ ဒီလုပ္ႀကံမႈႀကီးေတြရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေအာင္ျမင္သြားတဲ့အခါေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခံရမႈကိုၾကည့္ပါ။ လူသတ္တရားခံအျဖစ္ ဦးေစာကိုဆြဲထုတ္ၿပီး ေသ ဒဏ္ေပးလိုက္ၿပီး ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားပါတယ္။ ဦးေစာဟာ သူ႔ကိုႀကိဳးေပးဖို႔ေခၚထုတ္လာတဲ့အခ်ိန္ထိ သူ႕ကိုလာကယ္လိမ့္ မယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့တာပါ။ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ဘဲ သူဘာမွေဖာ္ထုတ္ေျပာမသြားခဲ့ပါဘူး။ ဦးေစာဟာေသတဲ့အထိ ဗမာျပည္ႀကီး ကို သစၥာေဖါက္သြားသူပါ။ သူဒီလိုထင္ေနေအာင္ ဘယ္သူကလုပ္ေပးခဲ့တာလဲ။ အဲဒီအမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့လူအေတာ္မ်ား မ်ားေရာ၊ ဒီအမႈလိုက္တဲ့ရဲအမ်ားအျပားေရာ ဘယ္လိုေသဆံုးခဲ့ၾကသလဲ။ အခုထိ မရွင္းပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ရင္ထဲအသည္းထဲမွာေတာ့ အဓိကတရားခံဟာ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ဆိုတာ ရွင္းေနပါတယ္။ ကိုလိုနီႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီးတခုလံုးကို ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တာပါ။ လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆိုေနတဲ့ အမ်ဳိး သားေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ႏိုင္ငံေတြအမ်ားႀကီးရွိလွ်က္က ဘာေၾကာင့္ ဗမာျပည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေရြးသတ္ရတာလဲ။

၁။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အမာခံ (Hard Liner) ျဖစ္လို႔ပါ။ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္က အျပည့္အဝလြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္း ဆိုေနသူပါ။ တျပည္လံုးကိုလည္း (တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအပါ) သူ႕ေနာက္မွာ တညီတညႊတ္တည္းစုစည္းထားႏိုင္ခဲ့ပါ တယ္။ အမ်ိဳးသားတရပ္လံုး စည္းလံုးညီညတ္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သူပါ။

၂။ ဗမာျပည္ဟာ ပထဝီႏိုင္ငံေရးအေနအထားအရ အခ်က္အျခာေနရာမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ႏိုင္ငံေရးအရလည္း ႏိုးၾကား တက္ႂကြၿပီး (အဲဒီကာလက) လက္ဝဲယိမ္းပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က လက္ဝဲသမားမ်ားအၾကား ညီညႊတ္ေရးကိုႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ကာလပါ။ (အဲဒီကာလမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ သူကိုယ္တိုင္ ဖဆပလက ထုတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ ဗမာ ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီနဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းေရးအတြက္ စတင္ေဆြးေႏြးေနခဲ့တာပါ။)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကိုလုပ္ႀကံလိုက္လို႔ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ား အက်ိဳးအမ်ားႀကီးရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္အပါအဝင္ ကိုလိုနီႏိုင္ငံ အမ်ားအျပားကို ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ဘဲ လြတ္လပ္ေရးေတြေပးလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ (ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ၿဗိတိသွ်ဓနသဟာရအဖြဲ႕ စတာေတြကိုၾကည့္ပါ)

ကြၽန္မတို႔ဗမာျပည္အတြက္ကေတာ့ ပိုနာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔က်ဆံုးလိုက္ျခင္းနဲ႔အတူ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညႊတ္ေရးၿပိဳ ကြဲ ျပည္တြင္းစစ္ေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးထဲက်ေရာက္ခဲ့တာ အခုထိ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ အသက္ေပးထမ္း ေဆာင္ခဲ့တဲ့အေရးေတာ္ပံုႀကီး (လြတ္လပ္ခ်မ္းသာစည္းလံုးညီညႊတ္တဲ့ ဗမာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအျဖစ္ တည္ေဆာက္ေရး) ဟာ လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကြယ္လြန္ၿပီး အႏွစ္ (၇ဝ) ထိ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီသမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကိုေလ့လာၿပီး ကြၽန္ မတို႔ ေရွ႕ဘယ္လိုခရီးဆက္ၾကမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။

၁။ ဆရာ ဦးကိုနီကိုသတ္တဲ့တရားခံ အစစ္အမွန္ (ဘယ္ေတာ့မွမေပၚတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္) ဘယ္သူလဲ။ ဆိုတာေဖၚ ထုတ္ဖို႔ အဆက္မျပတ္ဖိအားေပးေနတာေတြဟာ မွန္ပါတယ္။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားအဖုိ႔ စိတ္ကြယ္ရာမရွိဘူးဆိုတာ သိေန ဖို႔လိုပါတယ္။ အမႈသြားအမႈလာေတြအၾကားထြက္ေပၚလာတဲ့ အခ်က္အလက္အေၾကာင္းအရာမ်ားကေန လူပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစက္ယႏၱရား (၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္က) ရဲ႕ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္မ်ား စတာေတြေပၚထြက္လာ ႏိုင္ပါတယ္။

၂။ အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆရာဦးကိုနီကိုလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္လိုက္မႈရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ၂ဝဝ၈ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုျပင္ေရး ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းႀကီး လမ္းလႊဲသြားေရးျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ ဒီလုပ္ႀကံမႈရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရွိတယ္။ ဆိုတာ မေမ့မေလွ်ာ့ အျမဲသတိရွိေနဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကြၽန္မတို႔ဗမာျပည္ႀကီးရဲ႕ျပႆနာအရပ္ရပ္ ဒုကၡအဖံုဖံုဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ျမစ္ဖ်ားခံပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီစစ္အာဏာ ရွင္စနစ္ကို သက္ဆိုးရွည္ေစႏိုင္တဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုႀကီးကို မုခ်ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရပါလိမ့္မယ္။ ကြၽန္မတို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ဆီ ေလွ်ာ္တဲ့ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအသစ္တရပ္ေပၚေပါက္လာေရး အေရးေတာ္ပံုႀကီး (ဆရာဦးကိုနီ အသက္ေပးေလွ်ာက္ျပသြား တဲ့လမ္း) ကို မ်က္ျခည္ျပတ္မခံဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုလက္မခံတဲ့ မႀကိဳက္တဲ့ ျပည္သူတရပ္လံုးပါဝင္လာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရေအာင္ ပါ။

လွေက်ာ္ေဇာ

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၃၊ ၂ဝ၁၇။