ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားနဲ႔ မဲဆြယ္မႈ
( မိုးမခ / သည္ေလဒီးစ္နယူးစ္) စက္တင္ဘာ ၀၁၊ ၂၀၁၅
ထင္ရွားသူမ်ားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ဆက္စပ္မႈ၊ လႈပ္ရွားမႈ၊ အသံုးဝင္မႈ၊ အသံုးခ်ခံရမႈေတြကို ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားရဲ႕ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ ၄၃၆ ပုဒ္မ ျပင္ဆင္ေရး လူပ္ရွားခဲ့ခ်ိန္မွာ တခါ ေဆြးေႏြးဖူးခဲ့ပါတယ္။ အခု ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးခ်ိန္မွာ မ်က္ေမွာက္ေရးရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ဆက္စပ္ ထပ္မံ ေဆြးေႏြး ဂ်ာနယ္မွာ ပံုႏွိပ္ခဲ့ပါတယ္။ မိုးမခ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္ရႈေဝဖန္သံုးသပ္ၾကည့္ၾကပါ။
±±±±±±±±±±±±
အထိုက္အေလ်ာက္ လြတ္လပ္ခြင့္ရလာတဲ့ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ရုပ္ရွင္ မင္းသား မင္းသမီး၊ အဆိုေတာ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူ Celebrities ေတြ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပိုမို တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္လာၾကတာ သတိထားမိပါတယ္။ နာမည္ႀကီးသူေတြကို အသံုးခ် တိုင္းျပည္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား စြဲကပ္ေနတဲ့ အိုင္းအနာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ပ်က္သုဥ္းေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္ အလံုးစံုရပ္စဲေရး လူထုလုပ္ရွားမႈေတြ လုပ္သင့္ေၾကာင္း လက္ရွိစစ္တပိုင္းအစိုးရတက္ခါစကလည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို တုိက္တြန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ပံုရိပ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ခါစေလာက္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲဒီကာလတဝိုက္မွာ အခုလႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရး ေလွ်ာက္ဖို႔အထိ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားနဲ႔ ထိေတြ႕ကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာႏိုင္ဖို႔ရာ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး အဆင့္အတြက္ စစ္ဗိုလ္အသစ္ အေဟာင္းႀကီးမ်ား၊ ခရိုနီ၊ ခရိုျပာမ်ားနဲ႔ ပြဲတက္ခံေတြ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အျခား တဖက္ကလည္း လူမႈအသိုင္းအဝန္းမွာ လူတန္းစားအစုအဖြဲ႕အသီးသီးက စုစုစည္းစည္းနဲ႔ လူမႈႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ အက်င့္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လူထုကြန္ရက္အဖြဲ႕ေတြ ဖြဲ႕ခိုင္းခဲ့တယ္။ နာမည္ႀကီးေတြကို အသံုးခ် လူမႈေရး ရန္ပံုေငြပြဲေတြ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ျပည္သူလူထု စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ေၾကာင့္ၾကစိုးရိမ္မႈေတြကို နာမည္ေက်ာ္ေတြ အသံုးခ် ပယ္ဖ်က္ေပးခဲ့တယ္။
ဟိုးအရင္ နာေရးကိစၥ အသုဘဆိုရင္ လူမႈအသိုင္းအဝန္းမွာ ဘယ္သူမွ မထိေတြ႕ခ်င္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးကို ျပည္သူခ်စ္တဲ့ မင္းသား ေက်ာ္သူ ကိုယ္တိုင္ အေလာင္းထမ္းျပေတာ့ လူထုရဲ႕ လူမႈသတ္မွတ္ခ်က္ ကန္႔သတ္ခ်က္ အျမင္ ‘Notion’ ေတြ၊ မ်က္ျမင္လက္ေတြ႕အယူအဆ ‘Perception’ ေတြ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သလိုပါ။ ဒီလိုသေဘာပဲ တခ်ိန္ကဆို အစစ္ေဆး အေမးျမန္းမရွိ ေထာင္ထဲ ႏွစ္ရွည္ ေရာက္သြားႏိုင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ပိုမိုထိေတြ႕လက္တြဲျခင္း၊ လူမႈလုပ္ငန္းေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ေစျခင္းတို႔ကို နာမည္ႀကီးပံုရိပ္ေတြ အသံုးျပဳ ျပည္သူကို ခ်ျပနိုင္ေတာ့ အမ်ားလူသာမန္အျမင္မွာ သူတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့၊ သူတို႔ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ သူေတြေတာင္ ဒီလို ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးဆက္စပ္အလုပ္ေတြ လုပ္ေနေသးတာပဲ၊ အရင္ေခတ္လို အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ ငါတို႔လည္းပါမယ္ ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ဓာတ္ေတြရလာ၊ အလုပ္ေတြ ပိုတြင္က်ယ္လာခဲ့ရတယ္။
အခုဆိုရင္ ဒီအသီးအပြင့္ကို တိုင္းျပည္ဟာ ေကာင္းေကာင္းခံစားေနရၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကို စုစည္းညီညြတ္တဲ့ ဖဲႀကိဳးနက္လႈပ္ရွားမႈ Black Ribbon Movement လို၊ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ အတိဒုကၡေရာက္ခ်ိန္ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အရင္ထက္ စနစ္တက် က်ယ္က်ုယ္ျပန္႔ျပန္႔ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ အင္တိုက္အားတိုက္ ပါဝင္လာႏိုင္မႈလို၊ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ားနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းသူမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ခရီးရွည္ခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္မႈမ်ိဳး၊ ရန္ပံုေငြဂီတပြဲေတာ္လိုမ်ိဳး၊ ဒီမိုကေရစီပညာေရးသပိတ္ေၾကာင္းခ်ီတက္မႈနဲ႔ ျပည္သူအမ်ားဝိုင္းဝန္းခဲ့မႈလိုနဲ႔ ပန္းရဲ႕လမ္း ဂီတအဖြဲ႕ရဲ႕ လူမႈေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးေတြ စတဲ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထုလူအမ်ား လူမ်ိဳးစုစံုအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ အလုပ္ေကာင္းေတြက သက္ေသျပေနပါတယ္။
ဒါဟာ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရး သီအိုရီအရဆိုရင္ လူမႈအေဆာက္အဦမွာ ျပည္သူထဲက ျပည္သူေတြ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွား၊ အသံထြက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ အရပ္ဘက္ဆိုင္ရာ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြ က်ယ္ျပန္႔ ထြန္းကား အေျခတက်ျဖစ္လာခဲ့ေစျခင္းပါပဲ။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ စစ္အစိုရေခတ္ ဟိုးအရင္ကတည္းက ေထာင္က်ခံ လူမႈေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့ နာေရးကူညီမႈအဖြဲ႕လို၊ ျပည္သူ႔ဘက္က တသက္လံုး ရပ္ခဲ့တဲ့ ကိုရဲလြင္ (ပန္းရဲ႕လမ္း) တို႔လိုရဲ႕ အလုပ္ေတြဟာလည္း ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ လာ၊ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ ပိုရလာခဲ့တယ္။ တပါတည္း တိုင္းရင္းသား ပဋိပကၡ ျပႆနာအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာ္ၾသမႈေတြ၊ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ အပါအဝင္ လူမႈ-စီးပြား ဒုကၡသည္ အစံုစံုအတြက္ လူမႈေရး အကူအညီေတြ၊ ပညာေရး လုပ္ငန္းေတြ အစရွိတဲ့ ပရဟိတ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ပါဝင္ပတ္သက္လႈပ္ရွားမႈဟာ က်ယ္ျပန္႔အေျခခိုင္မာလာခဲ့တယ္။
အရင္လို တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ သတိၱရွင္ နာမည္ေက်ာ္ေတြ ကုိယ့္ဆႏၵ၊ ေရြးခ်ယ္မႈအရ အနစ္နာခံ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါခဲ့ရာကေန ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္လို႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ ကာလတခု၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လႈပ္ရွားခြင့္သာခ်ိန္မွာ သူဟာ သူ႔ေနာက္ေျပးကပ္လာတဲ့ နာမည္ႀကီးေတြကို တိုင္းျပည္ လူမႈ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္း ဖြံ႕ၿဖိဳမႈရွိေရးအတြက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ေပၚပင္ေတြလည္းပါတယ္၊ သာေပါင္းညာစား ေဖာ္လံဖား သာကူး အခြင့္အေရးသမား ‘Sycophants’ ေတြလည္း ပါတာပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ‘မူ’ တခုကိုေတာ့ အခိုင္အမာထားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ နာမည္ႀကီးေတြကို သူ႔ပါတီရဲ႕ မဲဆြယ္ပြဲေတြအတြက္ေတာ့ မေခၚဘူးဆိုၿပီး စည္းျခားႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္သေဘာ၊ ကိုယ့္ ဆႏၵနဲ႔ ပါတီဝင္ျခင္း၊ ပါတီ မဲဆြဲပြဲေတြကို လိုက္ျခင္းကေတာ့ တားလုိ႔ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ၂၀၁၂ တုန္းက နာမည္ႀကီး အႏုပညာရွင္၊ အဆိုေတာ္ တခ်ိဳ႕ မဲဆြယ္ပြဲေတြလိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုလည္း ရုပ္ရွင္၊ ဂီတနယ္က နာမည္ေက်ာ္မ်ား ၂၀၁၅ ႏိုဝင္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲကို NLD အတြက္ ဝိုင္းဝန္းႏိႈးေဆာ္ေနၾကပါၿပီ။
NLD ဦးေဆာင္တဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ရန္ပံုေငြပြဲေတြလို လူမႈေရး ပြဲေတြမွာလည္း အႏုပညာသမားမ်ား ဝိုင္းဝန္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒီ့အတြက္ ပါတီႏိုင္ငံေရးမွာ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္ ဆိုုတာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ လက္ရွိ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ႀကီးစိုးရာ လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး အေနအထား၊ သမာဓိ ဒိုင္လူႀကီးေနရာအတြက္ အင္မတန္ သံသယရွိစရာေကာင္းတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ လုပ္ဟန္နဲ႔ နည္းဥပေဒမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း တင္းက်ပ္မႈမ်ား၊ ဥပေဒ အသံုးခ် ဖိႏွိပ္မႈ၊ စစ္တပ္အားကိုး အာဏာျပမႈစတဲ့ တဖက္ေစာင္းနင္း အရယူထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အသာရမႈေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဒါမ်ိဳး နာမည္ႀကီးပံုရိပ္ အသံုးခ်မႈဟာ လူထုကလည္းၾကည္ျဖဴ၊ ျပည္သူအမ်ားေထာက္ခံတဲ့ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း လိုလိုခ်င္ခ်င္ စိတ္ေစတနာမို႔ နားလည္ လက္ခံေပးရမယ့္ ကိစၥပါပဲ။
ဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္စနစ္ အကူးအေျပာင္းမွာ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းတက် အက်ိဳးစီးပြား ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ အသိ စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ့အနာဂတ္အတြက္ နာမည္ႀကီးမ်ား လူမႈျဖစ္စဥ္ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးဆက္စပ္ အလုပ္ေတြမွာ ဆိုခဲ့သလို ပါဝင္လာၾကတယ္။ နာမည္ေကာင္း တည္ေဆာက္လိုမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားလိုမႈ၊ ျပည္သူ႔ေမတၱာခံယူခ်င္မႈလည္း ပါမွာေပါ့ေလ။ ပုထုဇဥ္လူသားခ်ည္းဆိုေတာ့ နာမည္ႀကီး၊ နာမည္ေကာင္း လိုခ်င္တာလည္း ရွိမွာ သဘာဝပါ။ ဒါေပမဲ့ အဓိကကေတာ့ အာဏာနဲ႔ အခိုင္းခံရလို႔ လုပ္ျခင္းမဟုတ္၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရလို႔ လုပ္ျခင္း မဟုတ္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အပိတ္အပင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔လုပ္ျခင္း မဟုတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္တဲ့ ဓေလ့ေကာင္း အလုပ္သေဘာဟာ တိုင္းျပည္မွာ စတင္ တည္ေဆာက္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဟိုးအရင္ေခတ္ေတြမွာေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သမား ဆိုတာ အာဏာရွင္ရဲ႕ အသံုးခ်ခံ သက္သက္ရယ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ကို ပေဒသရာဇ္ေခတ္အသံုး နဲ႔ ဆိုရင္ “ဖက္ခြက္စား” လို႔ေတာင္ ေခၚခံထိပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ နာမည္ေက်ာ္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမား တခ်ိဳ႕ (အႏုပညာသမားလို႔ မသံုးပါ) ဟာ စစ္ဘုရင္ ပစ္ေပးတဲ့ (လက္ဖက္ပြဲနဲ႔ အလား သဏၭာန္တူ) ဖုန္း၊ တိုက္ခန္း၊ ေျမ၊ ပါမစ္ မက္လံုး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံယူ ရပိုင္ခြင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္အတြက္ စစ္အာဏာရွင္ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး၊ ျပည္သူ႔ မိႈင္းတုိက္ေရးမွာ အသံုးခ်ခံခဲ့ရတယ္။
အခု နာမည္ေကာင္းေတြ အျပည့္နဲ႔ ျပည္သူ႔ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူ႔အႏုပညာရွင္ လူမႈေရးသမား ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးရဲ႕ စစ္ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ကားေတြ ဟိုအရင္ကဆို လူထုမွာ မၾကည့္ခ်င္ အဆံုး ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ လွေလးစိန္ေတြ၊ တိမ္ေကာ့ေနာ္ဂ်ာေတြနဲ႔ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားရဲ႕ ကေလးသူငယ္မ်ား စစ္ေသြး၊ စစ္မာန္ေတြ ၾကြခဲ့ရတယ္၊ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကို အားေပးခဲ့ရတယ္။
ပညာတတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ အသည္းစြဲ သဘာဝ မင္းသား တေယာက္ (ရွစ္ေလးလံုး လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာလည္း တက္ၾကြခဲ့သူ၊ အခုလည္းျပန္လည္ တက္ၾကြေနသူ) ဆိုရင္ အႏုပညာအျပည့္နဲ႔ ကားေတြ ဆက္တိုက္ ရိုက္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ပစားေပး၊ ေျမွာက္စားမႈ မခံရ၊ ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆု မရျဖစ္ခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး (ခံယူခ်က္) လက္နက္ခ်ၿပီး စစ္ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ကားရိုက္ျပေတာ့မွသာ မင္းသားဆုရခဲ့ရတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ လူႀကီးလူငယ္ မေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ အားေပးတဲ့ ျပည္သူ႔ အခ်စ္ေတာ္ (စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ရဲ႕ မ်က္မုန္းက်ိဳးခံခဲ့ရသူ)၊ ၈၈ မွာလည္း တက္ၾကြခဲ့သူ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ဓာတ္၊ ႏိုင္ငံေရး အေရာင္အျပည့္နဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဆိုေတာ္ႀကီးပါ မက်န္ (အေၾကာင္းကိစၥတခုေၾကာင့္) လူထုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ အလုပ္ေတြ မေရွာင္မလြဲသာ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္ေတြမွာတုန္းကေတာ့ လုပ္ပိုင္ ခြင့္ အပိတ္ခံ ေဘးထြက္ထိုင္ေနမလား၊ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစားရင္း ခိုင္းတာလုပ္ ေနမလား ဆိုတဲ့ ေခတ္ေပါ့။
ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္ အသိုင္းအဝန္းတင္ မဟုတ္ပါ။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ လူငယ္မ်ား ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳ ဦးတင္ရာ ေခတ္သစ္ စာေပ လူငယ္ စာေရးဆရာ ႏွစ္ပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ပါးလံုး ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ တပါးက ေသတဲ့ အထိ (ႏိုင္ငံေရး အရ) အေနအထိုင္ မွန္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာဝန္ဘြဲ႔ရလည္းျဖစ္သူ ေနာက္တပါးကေတာ့ ေထာင္က အလြတ္မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဖာက္ျပန္သြားတယ္။ နာမည္ဝွက္ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးေတြမွာ အင္တိုက္အားတိုက္ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး လူနာမည္အရင္း(ကေလာင္နာမည္မဟုတ္) နဲ႔ပါ နအဖ စစ္ဝါဒ မိႈင္းတိုက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား မုန္းတီးေရး ဇာတ္ကားေတြမွာ ဇာတ္ညႊန္းေတြ ေရးေပးခဲ့တယ္။
စစ္ဗိုလ္မ်ားက လူငယ္ေတြကို ေပးခ်င္တဲ့သတင္း က “ဒီမွာ ေတြ႕လား မင္းတို႔ ရွိခိုး ဦးခိုက္ခဲ့တဲ့ စာေပဘုရား ငါတို႔ ခိုင္းတာ လုပ္ေနရၿပီ၊ မမိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ သားႀကီးတို႔ရာ” ေပါ့ဗ်ာ။
လူငယ္မ်ားရဲ႕ ေရာ့ခ္ဘုရား ဧကရာဇ္္ႀကီးလည္း ပေဒသရာဇ္ စစ္ဘုရင္္ဝါဒ၊ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ အတြက္ “မဟာျမန္မာ” ရယ္လို႔ ကုန္းေအာ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ‘ေသြးခ်င္းညီအစ္ကိုမ်ား’ ဆိုၿပီး အႏွစ္မပါတဲ့ အစိုးရမုသားဝါဒျဖန္႔ရာ ရုပ္သံေတြမွာ ‘လက္ေရာက္မႈ’ ဝင္လုပ္ရတယ္။ (သူကေတာ့ ဒါေတြအားလံုးလုပ္ခဲ့တာ သူယံုၾကည္လို႔ပါလို႔ ဆိုၿပီး အျမဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆိုတတ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သူ႔ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္မို႔ဆိုၿပီး ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးရမွာပါ။)
ေယဘုယ်သေဘာမွာေတာ့ အရင္ေခတ္စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ လူထု ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမား နာမည္ႀကီးေတြဟာ လူထုကို မိႈင္းတိုက္၊ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ က႑ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပါဝင္ခဲ့ရတယ္။ အခု ဒီမိုကေရစီ သြားမယ္ ဆိုၾကတဲ့ ေခတ္စနစ္မွာေတာ့ အစမွာ ဆိုခဲ့သလို စိတ္ဓာတ္ခံယူခ်က္၊ တကိုယ္ေရ သေဘာအရ လူထုလႈပ္ရွားမႈျဖစ္စဥ္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအလုပ္ေတြမွာ ပါဝင္လာၾကတယ္။
ဒီသေဘာကို လူအမ်ား လက္ရွိ ႏိုဝင္ဘာေရြးေကာက္ပြဲနီးခ်ိန္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ အခု ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ နာမည္ႀကီး ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမားမ်ား အႏုပညာရွင္မ်ား NLD မဲေပးေရးလႈပ္ရွားမႈ ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ သူတို႔ တဦးခ်င္းရဲ႕ ပုဂၢလိကဆႏၵ၊ ယံုၾကည္ခ်က္အတိုင္း ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ရမွာျဖစ္သလို၊ ဒီလို လူမ်ိဳးကိုပဲ ဒီမိုကေရအင္အားစုဘက္က ေမွ်ာ္လင့္သင့္ပါတယ္။ အျခားဒီမိုကေရစီစနစ္က်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာလည္း နာမည္ေက်ာ္မ်ားဟာ တကိုယ္ေရ ဆႏၵနဲ႔ လြတ္လြပ္လပ္လပ္ သူတို႔ ႏွစ္သက္ရာ ပါတီနဲ႔ ဝါဒေတြကို လူသိရွင္ၾကား ေထာက္ခံအားေပး လူအား၊ ေငြအား၊ မဲဆြယ္ လႈပ္ရွားေပးတာမ်ိဳးေတြ ရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ သက္သက္ပဲ ျဖစ္ရပါမယ္။ အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းသူမ်ားကိုလည္း သတိထားသင့္ပါတယ္။ အႏုပညာလြတ္လပ္ခြင့္အရ ဘယ္ပါတီအာဏာႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စား၊ မပါ၊ သူ႔အႏုပညာအလုပ္ကိုပဲ သီးသန္႔လုပ္လိုသူမ်ားကိုလည္း လက္ခံေပးရပါမယ္။
ဒီအေျခခံသေဘာကို အခု နာမည္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ‘ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီမို႔ NLD ကို မဲေပးစို႔’ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေထာက္ခံသူမ်ား၊ မႏွစ္သက္သူမ်ား ဘက္ႏွစ္ဖက္စလံုး အျပည့္အဝ နားလည္ရပါမယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ နာမည္ႀကီးသူေကာ နာမည္မရွိသူေကာ လူတိုင္းအားလံုးဟာ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ပါတီ၊ စနစ္ အယူဝါဒ တခုကို ေထာက္ခံအားေပးခြင့္ရွိပါတယ္၊ သူတပါး အခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္မႈကို မထိပါးဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ ကိုယ္ႏွစ္သက္ယံုၾကည္လက္ခံရာ ပါတီ ဝါဒ အဖြဲ႕ တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေအာင္ လြတ္လပ္စြာ ဝိုင္းဝန္း လႈပ္ရွား ေဆာ္ၾသ ခြင့္လည္းရွိပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္လို အာဏာေၾကာင့္၊ ပါဝါေၾကာင့္၊ မက္လံုးေၾကာင့္၊ လိုဘေၾကာင့္၊ ေၾကာင့္ၾကစိုးရိမ္မႈရန္ေၾကာင့္ မျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဂတိ ေလးပါးကင္းတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ ဝိုင္းဝန္းမႈ၊ ဆန္႔က်င္မႈ၊ ေထာက္ခံမႈ၊ ကန္႔ကြက္မႈ မဲဆြယ္မႈ အားလံုးကို ႀကိဳဆိုရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
‘ေထာက္ခံခ်င္လြန္းလို႔ မနက္ေလးနာရီကတည္းက ထမင္းထုပ္နဲ႔ ေစာင့္ရတယ္’ လူထုခမ်ာ မခ်ိသြားျဖဲဆိုရတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ျပက္လံုးကို ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ခံစား နာနာၾကည္းၾကည္းရယ္ေမာခဲ့ရတဲ့ စနစ္ဆိုးေခတ္ဆိုးႀကီး မေဝးတဲ့ အနာဂတ္မွာ အလံုးစံု ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္ပါေစ..။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ၾသဂုတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၅ (အသစ္ေရး စာၿပီးရက္စြဲ)
(၂၀၁၄ ခုႏွစ္ေရး မိုးမခ ေဆာင္းပါးေဟာင္းကို အေျခခံသည္။ သည္ေလဒီးစ္ သတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္စဥ္ ၇၆၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ထုတ္၌ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။ မိုးမခတြင္လည္း အြန္လိုင္း ထပ္မံ ျဖန္႔ခ်ိသည္။ ေဆာင္းပါးပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ လြတ္လပ္စြာ မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ပါသည္၊ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔လည္း စာေရးႏိုင္ပါသည္။)
(The Ladies News Journal Facebook စာမ်က္ႏွာတြင္လည္း ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။)
https://www.facebook.com/News.TheLadies/photos/a.179109772264000.1073741828.178829095625401/466695860172055/?type=1