နရီမင္း - ဘဝက မလုံျခဳံဘူး

September 19, 2016, 2:39 pm

≫ Next: ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၁)

≪ Previous: အေ၀းေရာက္ေနဆဲ က၀ိအို ေဒါက္တာစိန္၀င္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး

$

0

0

Than Htay Maung

နရီမင္း - ဘဝက မလုံျခဳံဘူး
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၆

လမ္းေလွ်ာက္ရင္
ေနာက္ကို
ခဏခဏ ျပန္ၾကည့္ရတယ္။

ဆိုင္ထိုင္ရင္
အတြင္းဆုံး သြားၿပီး
အဝင္ဝကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
ထိုင္ရတယ္။

ကားငွားစီးေတာ့
ဒ႐ုိင္ဘာေနာက္တည့္တည့္
ထိုင္တယ္။

ဘယ္သူ ဓားနဲ႔ ထုိးမလဲ
ဘယ္သူ ဝင္႐ုိက္သြားမလဲ
တိုင္းျပည္ပ်က္ႀကီးထဲ
ဘဝက မလုံျခဳံဘူး။

အိပ္ခါနီး
တံခါးအားလုံး စစ္ၿပီးေတာင္
အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။

​ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ေတာင္
လည္​မ်ိဳညႇစ္ခံရတယ္ အိပ္မက္ၿပီး
လန္႔လန္႔ႏိုးတယ္။

ဘဝက မလုံျခဳံဘူး။

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးက
ကြန္ဒုံးေလာက္ စိတ္မခ်ရတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ
ဘဝက မလုံျခဳံဘူး။

မလုံျခဳံလိုက္တာမွ
ေသၿပီးေတာင္
အုတ္ဂူ ေဖာက္ခံရဦးမယ့္ ဘဝ။

နရီမင္​း
၁၉- ၉- ၂၀၁၆

---

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၁)

September 19, 2016, 8:27 pm

≫ Next: ေမာင္မိႈင္းလြင္ (အင္းဝ) ● သစၥာငွက္

≪ Previous: နရီမင္း - ဘဝက မလုံျခဳံဘူး

$

0

0

  

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၁)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၆

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ တရားမွ်တမႈ မထြန္းကားေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အစုိးရအေျပာင္းအလဲျဖစ္ခ်ိန္မွာ အာဏာကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားႏုိင္သူ ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဖက္အင္အားစုေတြကုိ အားနည္းသြားေအာင္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိႏွိပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္ ေခတ္မွာေတာ့ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရး၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ အမွန္တရားထြန္ကားေအာင္ ရပ္ တည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ သတင္းစာဆရာေတြ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲတုိင္းမွာ ထိပ္ဆုံးက အဖိႏွိပ္ခံရၿပီး အနစ္နာခံ ရင္ဆုိင္ရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အမ်ဳိးသား ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ မိတ္ေဆြရင္းျဖစ္သူ၊ ေက်ာ္လင္းစာေပကုိ ထူေထာင္သူ၊ ဗမာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႏုိင္ငံေရးနယ္ထဲေရာက္ရွိေအာင္ အဓိကကူညီပံ့ပုိးေပးခဲ့သူ၊ စစ္အစုိးရေခတ္မွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္း သားေတြကုိေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ကမၻာႀကီးကုိ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့သူ၊ သတင္းစာဆရာ တုိးတက္ေရး သခင္အုန္းျမင့္တုိ႔လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ ဖဆပလ တည္ၿမဲအုပ္စုနဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အိမ္ေစာင့္အစုိးရ တက္ပါတယ္။  အာဏာရ ဖဆ ပလအစုိးရထဲမွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ သေဘာထားကြဲၾကၿပီး တည္ၿမဲနဲ႔ သန္႔ရွင္းဆုိၿပီး အုပ္စု ၂ စုျဖစ္လာပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သူပုန္ေတြနဲ႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမယ္ဆုိတဲ့ ဦးႏုရဲ႕ သန္႔ရွင္းအုပ္စုနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္နက္ ခ်၊ အျပဳတ္တုိက္ေရးဆုိတဲ့ တည္ၿမဲအုပ္စုဆုိၿပီး ကြဲခဲ့ၾကတာပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းေရး လုိလား ၾကသူေတြ၊ ေထာက္ခံၾကသူေတြကုိ အိမ္ေစာင့္အစုိးရက ဖမ္းဆီးႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြကုိ ျပည္မနဲ႔ မုိင္ ၃ဝဝ နီးပါး ေဝးတဲ့ ကုိကုိးကြၽန္းေထာင္ကုိ ပုိ႔ပစ္ပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ဟာ ကုိကုိးကြၽန္းေထာင္ကုိ ပထမဆုံးပုိ႔ခံခဲ့ရတဲ့အထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ သူပါ။ သခင္အုန္းျမင့္ မကြယ္လြန္မီ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က သူ႔ဘဝ ျဖတ္သန္းမႈေတြကုိ က်ေနာ္နဲ႔ ညီျဖစ္သူ ဒီဇုိင္းစုိးဝင္းၿငိမ္းတုိ႔ဟာ ႏႈတ္ေျပာသမုိင္း အစီအစဥ္အေနနဲ႔ ဗီဒီယုိမွတ္တမ္းရုိက္ကူးထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ကုိကုိးကြၽန္းေထာင္ ပုိ႔ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ သခင္အုန္းျမင့္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြကုိ မူရင္းအတုိင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

● ဖမ္းပုံ ဖမ္းနည္း
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ တရားရုံးေတြ ဘာေတြနဲ႔ အမိန္႔ခ်ၿပီးမွ ေထာင္ထဲပုိ႔တာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ တစ္ခါတည္း ေကာက္ဖမ္းပစ္လုိက္တာ။ ပုဒ္မငါး ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးဥပေဒဆုိတာနဲ႔ ဖမ္းတာေပါ့။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္ ညပုိင္းမွာ ဖမ္းတာ။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တြဲဖက္ေထာင္ ေခၚသြားတယ္။။ အခုေတာ့ သီးသန္႔ေထာင္ေခၚတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဖမ္းတယ္ဆုိရင္ ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္တုိင္း မနက္ ၃ နာရီ ၃ နာရီခြဲပဲ။ ေခၚသြားၿပီးေတာ့ ေထာင္ထဲတန္းထည့္တာ။ ေထာင္ဆုိတာ ေထာင္ပုိင္က ေထာင္ပိတ္ခ်ိန္ ေက်ာ္သြားရင္ ေသေရး ရွင္ေရးကိစၥကလြဲလုိ႔ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ မဖြင့္ရဘူး။ ေထာင္ဥပေဒက မနက္မုိးလင္း ေထာင္ဖြင့္သံေခ်ာင္း မေခါက္မခ်င္း ေထာင္မဖြင့္ ရဘူး။ 

အဲဒီစည္းကမ္းေတြ ဘာေတြ တပ္က မလုိခ်င္ဘူး။ စစ္တပ္က သူတို႔အမိန္႔နဲ႔ ေထာင္ဖြင့္ခုိင္းၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တာ။ ေထာင္ ကေန လာထုတ္ေတာ့လည္း မနက္ ၃ နာရီခြဲပဲ။ တြဲဖက္ကေနၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ထပ္ထုတ္တယ္။ အေရးထဲ ႏွင္းေတြကလည္း က်လုိက္တာဗ်ာ။ အေတာ္လည္းခ်မ္းတယ္။ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက  အင္းစိန္ဘူတာ ပလက္ေဖာင္း ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ေလးေတြ ထုိင္ေနရတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စစ္တပ္ အေစာင့္အေရွာက္နဲ႔ လိုက္ပို႔တာ။ တပ္စိပ္ တပ္စိပ္လား ႏွစ္စိပ္လား မသိဘူး။ မ်ားေတာ့ မ်ားတယ္။

၆၄ ေယာက္စီးတဲ့ ရထားတြဲႀကီးကုိ အကုန္ ပိတ္ထားၿပီး အခ်ဳပ္တြဲ လုပ္ထားတာ။ ရထားတြဲေထာင့္ေတြမွာ ျပတင္းတံခါး ေရွ႕ ႏွစ္ေပါက္နဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ေပါက္ပဲ သူတို႔အတြက္ ေလဝင္ရံုေလးထားၿပီး က်န္တာေတြ ပိတ္ထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခုႏွစ္ ေယာက္ၾကားမွာ ဟုိဘက္တစ္ေယာက္ ဒီဘက္တစ္ေယာက္ ညႇပ္ထုိင္လိုက္လာၿပီး သြားၾကရတာ။ သြားတဲ့လူေတြက ေဇာ္ ေတြခ်ည္းပဲ။  လမ္းစဥ္ သတင္းအယ္ဒီတာ ကုိေစာလြင္၊ ပမညတ သဘာပတိအဖြဲ႔ဝင္ သခင္ဗေမာင္၊ မုတၱမကုမၸဏီက မန္ေနဂ်ာ သခင္ဗတင္၊ ပမညတ ေခါင္းေဆာင္ ကုိလွဝင္း၊ ေတာထဲကမိလာတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ေပါင္းစုံ အတြင္းေရးမွဴး ဗုိလ္မ်ဳိးျမင့္၊ အလံနီ ကိုကုိေလးရယ္ က်ေနာ္ရယ္ေပါ့။ အဲဒီကိုကိုေလးက ဗုိလ္တေထာင္မွာ လုပ္တယ္ဆုိတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖမ္းခံရၿပီး ေနာက္ပုိင္းက်မွလုပ္တာ။

● သရက္ေထာင္သုိ႔
အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကို ရထားနဲ႔ေခၚသြားတယ္။ ျပည္ကိုပါသြားတယ္။ ျပည္မွာ တညအိပ္တယ္။ တစ္ညအိပ္ၿပီးေတာ့ ေအာင္လံအထိ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ေခၚသြားတယ္။ ကားနဲ႔ ဟုိဘက္ကူးၿပီးေတာ့ သရက္ေထာင္ပုိ႔တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အရင္ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးကပုိ႔လုိက္တဲ့ ကုိတင္စုိး၊ ကိုေဝလင္းရယ္ ေစာစံေအးရယ္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ရဲေဘာ္ေ႒းရဲ႕မိန္းမ မလွေရႊ ရယ္ သူတုိ႔ေလးေယာက္က အရင္ေရာက္ေနႏွင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခုနစ္ေယာက္ ေရာက္သြားေတာ့ သရက္ေထာင္ တစ္ ေထာင္လံုး ရွင္းထားတာေတြ႔ရတယ္။ သရက္ေထာင္က ဘယ္လုိရွိလည္းဆုိေတာ့ အေဆာင္ေတြကုိ ၾကက္ေျခခတ္ႀကီးလုိ ေဆာက္ထားတာ။ အဲဒါကုိ အေဆာင္သေဘာမ်ိဳးလုပ္ထားတာ ႏွစ္ထပ္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အေပၚထပ္တင္ထားတာ။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခုႏွစ္ေယာက္ကို အေနာက္ဘက္ဆုံးအေဆာင္မွာ ထားတယ္။ အဲဒီ သရက္ေရာက္သြားေတာ့ ေထာင္ဗူးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ ေထာင္က်ကေန ေထာင္ဝန္ထမ္းလုိလုပ္ရတဲ့ ေထာင္တန္းစီးျဖစ္ေနတဲ့ ယာစင္ဆုိတဲ့ကုလားက ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ ေထာင္ဗူးေအာက္ ဝင္ဝင္ခ်င္းေအာက္မွာ ပံုစံဆုိၿပီး ထုိင္ခုိင္းတာ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္သူမွမထုိင္ဘူး။ တခါတည္း ဟုိမွာ ေရးထားတာက်ေတာ့ အက်ဥ္းသားမ်ားကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းေရးမျပဳရလုိ႔ ေရးထားတာပဲ။ ေပကပ္ကပ္နဲ႔ နံရံမွီၿပီးေတာ့ေန တဲ့လူနဲ႔ ကုိယ့္အိပ္ယာလိပ္ေပၚ ထုိင္တဲ့လူနဲ႔။ ပံုစံမထုိင္ဘူး။ အလံနီက ဘယ္ေလာက္အသံုးမက်လည္းဆုိေတာ့ ေဆာင့္ ေၾကာင့္ေလးသြားၿပီးေတာ့ တန္းစီးေရွ႕မွာသြားၿပီးေတာ့ ပံုစံထုိင္တယ္ေလ။ ပံုစံဆုိတာက အက်အနေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးထုိင္လုိ႔။ အေဆာင္ထဲေရာက္လည္းေရာက္ေရာ ကိုဗတင္ႀကီးက ဆဲလုိက္တာဆုိတာ ဘာအလံနီလည္း အလကားအလံနီ အသံုးမက်တဲ့အလံနီတဲ့။ အဲဒီေတာ့လည္း ဘာမွမေျပာရဲဘူး။ ခံေနတာပဲ။ ကိုကိုေလးဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ထဲမွာ ေခါင္းကိုမေဖာ္ႏုိင္ဘူး။ ကိုဗတင္ဆိုတာ ဂိုလ္ရွယ္မဟုတ္ဘူး မုတၱမဗတင္လို႔ေခၚတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္သီး ပုန္းဗတင္လုိ႔ေခၚတယ္။ လက္သီးပုန္းဆုိတဲ့ စာအုပ္ထုတ္ဖူးတယ္။ သူလည္း နာမည္ႀကီးပဲ။ အာရ္အက္ဖ္ေအမွာ ေရာက္ေနတဲ့ စန္းစန္းတင္ရဲ႕ အေဖေပါ့။

အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ခုႏွစ္ေယာက္ တန္းစီတဲ့ေန႔က်ေတာ့ နံပါတ္ႀကီးကိုင္ရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ နံပါတ္ႀကီးဆုိတာ အက်ဥ္းသား ကုိယ္ေရး အခ်က္အလက္ မွတ္တမ္းစာရြက္ကေလးပါပဲ။ ထုံးစံက အဲဒီစာရြက္ကေလးကိုင္ၿပီး ရင္ဘတ္ေရွ႕မွာ ကိုင္ေျမႇာက္ ျပထားရတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ လက္ထဲမွာေတာ့ကိုင္ထားတယ္။ ေျပာေျပာခ်င္းေတာ့ ေျမွာက္သလုိ ဘာလုိလုိနဲ႔ ၿပီးေတာ့ခ်ထားတာပဲ။ လက္ထဲမွာ ဒီလုိပဲ ေဘးတုိက္ခ်ထားၿပီး ကိုင္ထားတာပဲ။ အဲဒီမွာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ခုနေျပာတဲ့ ကိုေဝလင္းနဲ႔ ေစာစံေအးတုိ႔ ေထာင္ပုိင္နဲ႔ စကားမ်ားၾကတယ္။ ကုလားေထာင္ပိုင္က ဒါေနာက္ဆုံးသတိေပးတာတဲ့ ခပ္ျပတ္ ျပတ္ အမိန႔္ေပးသလုိေျပာတယ္။ သူက ပံုစံေထာင္လုိ ကုိင္ခ်င္တာ။ သူက ႀကိမ္းလားဝါးလားလုပ္ေတာ့ ဟုိလူေတြက အကုန္ လံုးကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ျဖစ္ေနတာကိုး။ ေဟ့ ေထာင္ပို္င္ႀကီး ခင္ဗ်ား ဒီလုိမေျပာနဲ႔ေလ။ ခင္ဗ်ားက ေထာင္ထဲမွာ ဘိန္းေတြ သြင္းၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားလူေတြကိုေရာင္းခုိင္းေနတာ က်ဳပ္တို႔ အကုန္လံုးသိတယ္။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လုိက္ရတယ္ဆုိၿပီး အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္တာ။ သူတုိ႔ ဘာမွမလုပ္ရဲပါဘူး။ တကယ္တမ္း ျပႆနာျဖစ္ရင္ အဲဒီလုိလည္း ေျဖရွင္းၾကရတာေပါ့။ သရက္မွာ ေနရတာ ေအးသလား မေျပာနဲ႔ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ခုနစ္ေယာက္ပဲ။ မလွေရႊပါတဲ့ သူတို႔ေလးေယာက္ကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ မထားဘူး။ တုိက္ထဲမွာ သပ္သပ္သြားထားတာ။ သူတို႕က သရက္ေထာင္မွာ အကုန္လံုး ကြန္ျမဴနစ္ေတြပဲ စုထားမယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ရွင္းထားတာ။ မိလႅာသိမ္းဖို႔တုိ႔ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ဖုိ႔တုိ႔က ရာဇဝတ္မႈေထာင္က်ထဲက နည္းနည္းပဲရွိတယ္။ 

အဲဒီက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျပန္လာခ်ိန္ထိေတာ့ ေနာက္ထပ္ လူမတုိးဘူး။ အဲဒီကာလက စီးပြားေရးစီမံခ်က္ေတြနဲ႔လည္း ဖမ္း တယ္။ စီးပြားေရး ေသာင္းက်န္းတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ဖမ္းလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔လည္းခင္တဲ့ ႏြားပြဲစားႀကီး ဦးျမေမာင္ရယ္ ႏြားပြဲ စားကုလား တစ္ေယာက္ရယ္ ဦးထြန္းၾကည္ဆုိတဲ့လူရယ္ သူတုိ႔ ၃ ေယာက္ မင္းတုန္းအခ်ဳပ္ေထာင္ ေျပာင္းသြားရတယ္ေလ။ မုတၱမ သခင္ဘတင္ႀကီးက ဝဝႀကီးဆုိေတာ့ ရာသီဥတုေအးေနတဲ့ သရက္ေရာက္တာ သူ႔အတြက္ အမွန္အကန္ ျဖစ္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က အေႏြးထည္အထပ္ထပ္နဲ႔။ သူက အက်ႌေတာင္ ခြၽတ္ေနလုိက္ေသးတယ္။ ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔လည္းက်ေရာ မုိးက ခ်လုိက္တာမွ တခါတည္းကို တေနကုန္ရြာခ်ေနတာ တစ္ညလံုးရြာေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ေအးလုိက္တဲ့ဟာ။ အက်ႌခြၽတ္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့ ကိုဗတင္ႀကီးလည္း ပါလာတဲ့အေႏြးထည္ေတြ ခ်ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရတဲ့အျပင္ ေစာင္ႀကီးပါ ၿခံဳထားရ တာ။ မင္းတုန္းေရာက္သြားတဲ့သူေတြက သရက္ကုိ အေၾကာင္းၾကားစာဆုိၿပီးေတာ့ ပို႔တယ္ေလ။ မင္းတို႔ဆီမွာထက္ ငါတုိ႔ ဆီမွာ ပိုေအးတယ္တဲ့။ သူတုိ႔က ပိုဆုိးမွာေပါ့။ အခ်ဳပ္ေထာင္ဆုိေတာ့ သရက္ေထာင္လုိ အုတ္ရုိးအကာအရံေတြ သိပ္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။

● အင္းစိန္ ျပန္ပုိ႔ျခင္း
အဲဒီလုိ အေသးစိတ္ေတြကေတာ့ အလံနီက ကုိကုိေလးရဲ႕ ဘာလဲဟဲ့ ကုိကုိးကြၽန္းဆုိတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတာ အျပည့္အစံုပါတယ္။ အေတာ္စံုပါတယ္။ လူစာရင္းပါ ပါတယ္။ ကြၽန္းကုိ အသုတ္လုိက္ ဘယ္သူေတြ ေရာက္လာတယ္၊ ေနာက္တစ္သုတ္ ဘယ္သူေတြ ေရာက္လာတယ္  စသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ သရက္ကေန ျပန္ေခၚတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ လမ္းမွာ အလာတုန္းကလုိ တစ္ည မအိပ္ရေတာ့ဘူး။ မနက္ပုိင္း ခပ္ေစာေစာ သရက္ကေနၿပီး ေအာင္လံ ဘက္ကူးၿပီးေတာ့ ေအာင္လံကေန ရန္ကုန္ကုိ ကားနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းတာ။ စစ္ကားနဲ႔ ေခၚလာၿပီးေတာ့ ေမွာ္ဘီ ေရာက္လည္းေရာက္ေရာ ညေနေလးနာရီေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ရုိးမအေနာက္ျခမ္းေတာထဲကို ဝင္သြားတာပဲဗ်ာ။ ေတာ ႀကီးကိုးဗ်။ အဲဒီလုိေတာမ်ိဳး အထက္အညာမွာ တခါပဲေတြ႕ဖူးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေတာထဲက တပ္ထဲမွာထားတယ္။ အဲဒီက မွ အင္းစိန္ကို ည ၇ နာရီ ေလာက္မွပုိ႔တာ။ အင္းစိန္ေထာင္ကို ေခၚလာတယ္။ အဲဒါေတြအကုန္လံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္က လူေတြက ႀကိဳသိေနတယ္။ သူတုိ႔သိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေရာက္လာတဲ့ ည ၈ နာရီခြဲမွာလည္း သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ကို လွမ္းၾကည့္လို႔ ျမင္ေနရၿပီ။ မသဲမကြဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပါလာတယ္ဆုိတာလည္း သိတယ္။ လာမယ္ဆုိတာကိုလည္း သူတို႔ကသိတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ကိုကိုးကြၽန္းပို႔မယ္ဆုိတာပါ သိေနၿပီ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ သရက္မွာတုန္းက ငါတုိ႔ကို ရန္ကုန္ျပန္ေခၚ ရမွာပဲဆုိၿပီး ထင္ထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အေႏြးထည္ေတြ လဲေနၿပီ။ ေဘာင္းဘီတုိ႔ အက်ႌတို႔ အဝတ္အစားေတြနဲ႔ စားစရာ ေသာက္စရာေတြ အကုန္လုံး ကိုေဝလင္းတုိ႔အုပ္စုကို ေပး ပစ္ခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ့္ ရွမ္းေဘာင္းဘီႏွစ္ထည္နဲ႔အေႏြးထည္ေတာ့ ပါလာခဲ့တယ္။ ေစာင္ေတြ ေခါင္းအံုးေတြကုိေတာ့ ကြၽန္ ေတာ္က မထားခဲ့ဘူး။ အကုန္သယ္တယ္။ ကိုဗတင္ႀကီးက မုတၱမကုမၸဏီကဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဖမ္းသြားကတည္းက ငါးေျခာက္ေတြ၊ စားစရာေတြ အဝတ္အစားေတြ အမ်ားႀကီး ပါလာတာကိုး။ သူကလည္း သရက္ကလူေတြကို အကုန္ေပး ပစ္ခဲ့တာ။ တုိ႔ရန္ကုန္က်ရင္ လြတ္ေတာ့မွာပဲ ဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဘယ္ဟုတ္မလည္း ရန္ကုန္က်ေတာ့ ႀကိဳးတုိက္လုပ္ထားတဲ့ ႏွစ္တိုက္ထဲကို ထည့္ပိတ္ပစ္လုိက္တာ။ အဲဒီတုန္းက ေထာင္ပုိင္ႀကီးက ဦးဘတင္။ သူက လူလည္ သိပ္နပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ကို လာၿပီးေတာ့ ဘုရား တရား ေလးစားဖို႔ေပါ့ဗ်ာ။ သြားဖုိ႔ လာဖို႔ ျပင္ဆင္ဖုိ႕ က်န္းမာေအာင္ေနဖုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိးေတြနဲ႔ သူက ဘာမွ အေထြအထူး မေျပာဘူး။ အဲဒီထဲက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က သိၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကုိ ကိုကုိးကြၽန္းပို႔ေတာ့မွာပဲ ထင္တယ္လို႕။ အိမ္နဲ႔လည္း မေတြ႔ရဘူးေလ။ အိမ္နဲ႔ေတြ႕ရရင္ မလြတ္ေတာင္မွ ေထာင္ဝင္စာ လည္းရ ပစၥည္းလည္းရမယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က အေႏြးထည္ အိပ္ယာလိပ္ေတာ့ ပါလာေသးတယ္။

● အင္းစိန္မွ ကုိကုိးကြၽန္း
ကိုကုိးကြၽန္းပုိ႔မယ့္ေန႔က်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အင္းစိန္ေထာင္ကေန အေစာႀကီးထုတ္တာ။ ၁၉၅၉ ခု ဇန္နဝါရီလ ၃ဝ ရက္ေန႔ ေပါ့။ က်ေနာ့္အိမ္ကသူေတြ ႀကိဳသိၾကတယ္။ သိတာက ဒီလုိဗ်။ ေရတပ္က ဗုိလ္မွဴးသိန္းဟန္ဆုိတဲ့လူက ေျပာတာ။ သူက လည္း က်ေနာ္တုိ႔ရပ္ကြက္ထဲက အေရွ႕အစြန္ဆံုးအိမ္မွာ ေနတာကုိး။ သူေျပာလုိ႔ အိမ္ကသိတာ။ အိမ္ကသိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အမ်ိဳးသမီးက သံလ်က္စြန္း ရတနာပုံေရဆိပ္မွာ လာေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာ။ သေဘၤာေပၚတင္ခါနီးေတာ့လည္း က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ကုန္းပတ္ေပၚမွာ အကုန္မတ္တပ္ ရပ္ခုိင္းထားတယ္ေလ။ ဓါတ္ပံုေတြမွာ ေတြ႕မွာေပါ့။  

အိပ္ယာလိပ္က ခ်ထားရေတာ့ သေဘၤာေပၚတက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္ရာလိပ္ကို သူတုိ႔က သယ္မလာခဲ့ဘူး။ ဗုိလ္မွဴးသိန္း ဟန္က သေဘာၤေပၚတက္ၿပီး စစ္ေဆးေတာ့မွ ဦးအုန္းျမင့္အိပ္ယာလိပ္ေရာတဲ့ ဟိုမွာက်န္ေနခဲ့ၿပီ သယ္ေပးမယ့္လူမရွိလုိ႔ဆုိၿပီး ေျပာလုိက္တယ္။ ကုိယ္တုိင္သယ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း မသယ္ရဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဗုိလ္မွဴးသိန္းဟန္ကုိယ္တုိင္ ဟုိအိပ္ယာ လိပ္တင္ဆုိၿပီး တပ္သား တေယာက္ကုိ ခုိင္းလုိက္ေတာ့မွ ေရာက္လာတယ္။ တင္ေပးလုိက္ၿပီးေတာ့ သူကုိယ္တုိင္သေဘာၤသား ၁၆ ေယာက္ေနတဲ့ အခန္းကို စစ္ၾကည့္တာ။ စစ္ၾကည့္ေတာ့ ေလဝင္ေပါက္ေတြ ပိတ္ထားတာ ေတြ႕တာေပါ့။ ေမာ္ေတာ္ကားတုိ႔ ရထားတို႔ဆုိရင္ အမုိးေပၚမွာ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ အေပၚမွာလွန္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ ေလဝင္တယ္။ ပိတ္လုိ႕လည္းရတယ္။ အဲဒါ မ်ဳိးေတြ အကုန္ပိတ္ထားတာ။ ဗုိလ္မွဴးသိန္းဟန္က ဒီအတုိင္းဆုိ အကုန္ေသကုန္မွာေပါ့ဆုိၿပီး လႊတ္ခနဲကိုေျပာတာ။ လုိက္ပုိ႔ တဲ့ေထာင္မွဴးက ကာလကတၱားတုိ႔ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာဆုိရင္ ဒိထက္မ်ားတဲ့လူေတြေတာင္ေနေသးတာ ဒီမွာက ၁၆ ေယာက္ ပဲ ေနေနတာဆုိၿပီး ေလဝင္ေပါက္ေတြကုိ ပိတ္သြားတယ္။ စစ္တပ္ကလုိက္ပို႔တဲ့ ဗုိလ္က ေအာင္ထြန္းဆုိတာေပါ့ ႐ုတ္႐ုတ္ ႐ုတ္႐ုတ္မလုပ္နဲ႔ ဂုတ္ဂုတ္ ဂုတ္ဂုတ္ျဖစ္သြားမယ္ဆုိၿပီးေျပာတဲ့ေကာင္။ ေနာက္က်ေတာ့ အဲဒီေကာင္ကေနတဆင့္ မင္းသား ႀကီး ကုိထြန္းေဝက ပုိ႔လုိက္လုိ႔ဆုိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ပစၥည္းေတြ လာပို႔ဖူးတယ္။

ဒီေကာင္က နာမည္ႀကီး။ ႐ုတ္႐ုတ္ ႐ုတ္႐ုတ္မလုပ္နဲ႔ ဂုတ္ဂုတ္ ဂုတ္ဂုတ္ျဖစ္သြားမယ္ဆုိတာ ထြက္ေျပးမယ္၊ ဆူမယ္၊ ပူမယ္ မၾကံနဲ႔ စက္ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တာပဲ။ စက္ေသနတ္ ပစ္ရင္ ဂုတ္ဂုတ္ဂုတ္ဂုတ္လုိ႔ အသံျမည္တယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကုန္းပတ္ေပၚ မတက္ရဘူး။ အထဲမွာေနရတာ။ အထဲမေရာက္ခင္မွာ လာၿပီးေတာ့ တလာစီိတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီလုိ ရွာေဖြေရး လုပ္ကတည္းက မီးျခစ္တုိ႔ ဘာတို႔ အကုန္လံုး သိမ္းထားရမွာ။ အဲဒါကို အထဲေရာက္ေတာ့ မီးျခစ္ေရာ ေဆးလိပ္ေရာ ပါတဲ့သူက ပါလာတယ္ဗ်ာ။ သေဘာၤဝမ္းေခါင္းထဲမွာ ေသာက္ပါေလေရာ။ အကုန္လုံး အသက္႐ွဴၾကပ္ကုန္တာေပါ။့ အဲဒါနဲ႔ မေသာက္ဖုိ႔ တားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တို႕က အိပ္လုိ႕မရေတာ့ဘူး။ သေဘာၤသား ၁၆ ေယာက္ေနတဲ့အခန္းကို က်ေနာ္တုိ႔ ၅၂ ေယာက္ထည့္ထားေတာ့ လူေတြကအကုန္လံုး ေက်ာခ်လုိ႕လည္း မရဘူး။ ထုိင္လုိ႕ရွိရင္ေတာ့ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလး ထုိင္ရတယ္။ အဲဒီလုိ မထုိင္ႏုိင္ေတာ့ တေယာက္ကုိတေယာက္ မွီတဲ့သူမွီ၊ လွဲတဲ့သူကလွဲ၊ ထုိင္တဲ့သူ ကထုိင္၊ ေခါင္းအုံးတဲ့သူ ေခါင္းအုံးၿပီး ျဖစ္သလုိ ဒုကၡခံခဲ့ၾကရတာ။

စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔က ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ငါးပိေက်ာ္ေပးတယ္။ ဆာကလည္းဆာေနေတာ့ မဆုိးဘူးဗ် စားလုိ႔ေကာင္းတယ္။ ေအာက္က လူေတြက ေရေတာင္မွ အႏုိင္ႏုိင္။ အေပၚက အေစာင့္ေတြက လိေမၼာ္သီးေတြ အစားအေသာက္ေတြ စားၿပီး ေရထဲပစ္ခ်ၾက တယ္။ လိေမၼာ္ခြံေတြ ေရေပၚမွာ ေပါေလာေပါေလာနဲ႔ ေျမာေနတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ေဘးက အေပါက္ကေနၾကည့္ေတာ့ ေတြ႔ေန ရတယ္။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ျပည္မရန္ကုန္ျမိဳ႕နဲ႔ ၂၆၇ မိုင္ေက်ာ္ေဝးတဲ့ ကုိကုိးကြၽန္းကုိေရာက္တယ္။ ရန္ကုန္က မနက္အေစာႀကီးကတည္းက ထြက္သြားတာ ကြၽန္းကုိ ေနာက္ေန႔ ညေန ေနဝင္မွ ေရာက္တာပဲ။ ေရာက္သာသြားတယ္ သေဘၤာကုန္းပတ္ေပၚ တက္ခြင့္မရဘူး။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ေမာင္မိႈင္းလြင္ (အင္းဝ) ● သစၥာငွက္

September 19, 2016, 10:10 pm

≫ Next: ကာတြန္း ညီေထြး ● သယ္ပုံ သယ္နည္း

≪ Previous: ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၁)

$

0

0

ေမာင္မိႈင္းလြင္ (အင္းဝ) ● သစၥာငွက္
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၆

ေအာက္ခ်င္းငွက္သည္
သစၥာတရား၏ နိမိတ္ပံု။

ေအာက္ခ်င္းငွက္သည္
ခ်င္းလူမ်ဳိး၏ သေကၤတ။

ခ်င္းႏွင့္ေအာက္ခ်င္း၊သစၥာခ်င္းဆံု
ပင္လံု ယံု၍ ပံုအပ္ခဲ့ၾက။

၄၇ က ၊ ဝိေသသတိုင္း
၇၄ က် ျပည္နယ္
မအီမလယ္၊ ကတိျပယ္ၾက
မညီမမွ် တန္းမတူ
ပင္လံုမူသည္ ပလံုျဖစ္ခဲ့။

အမွားေဝဖန္၊ ေအာက္ခ်င္းသံကို
ေထာင္နံရံၾကား၊ ထိမ္ဝွက္ထားၾက။

သစၥာငွက္ ဇြဲ၊ ရဲရင့္ျဖတ္လတ္
ေတာင္ဇလပ္ပန္း၊ ေတာင္တန္းမ်ားကို
သစၥာဆို လႈပ္ႏႈိး၊ လဲက်ႏိုးထ
၉၀ က်ေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္။

ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္၊ မေမြ႔ေလ်ာ္အား
လႊတ္ေတာ္တံခါး၊ ေသာ့ခတ္ထား၍
ေထာင္တံခါးပြင့္၊ မင္းဒဏ္သင့္ျပန္။

အဓမၼကို၊ ဓမၼႏွင့္ တိုက္
ေခါင္းမငိုက္ဘူး တသက္တာ။

အာဏာရွင္ကို
စြမ္းအင္ရိွသမွ်၊ တဘဝလံုး
က်ဳံးရုန္းတိုက္ရင္း၊ သစၥာခ်င္းယွက္
ေအာက္ခ်င္းငွက္တို႔ ေတးသီလ်က္
ေတာင္ဇလပ္ေျမ ပြင့္ေဝလ်က္။ ။

(က်ဆံုးရဲေဘာ္ ဦးဒိုေထာင္ ....သို႔)

ေမာင္မိႈင္းလြင္ (အင္းဝ)
၁ ၉ . ၉ . ၂ ၀ ၁ ၆

ကာတြန္း ညီေထြး ● သယ္ပုံ သယ္နည္း

September 19, 2016, 10:40 pm

≫ Next: မင္းကုိႏုိင္ ● ဆက္ရက္ ေျချပတ္ကေလး

≪ Previous: ေမာင္မိႈင္းလြင္ (အင္းဝ) ● သစၥာငွက္

$

0

0

ကာတြန္း ညီေထြး ● သယ္ပုံ သယ္နည္း

(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၆

မင္းကုိႏုိင္ ● ဆက္ရက္ ေျချပတ္ကေလး

September 19, 2016, 10:40 pm

≫ Next: ခင္စႏၵာျမင့္ ● "ဘက"သို႔မဟုတ္ အမိႈက္ထဲက ေရႊ ျဖစ္ေသာေနရာက အသံမ်ား

≪ Previous: ကာတြန္း ညီေထြး ● သယ္ပုံ သယ္နည္း

$

0

0

မင္းကုိႏုိင္ ● ဆက္ရက္ ေျချပတ္ကေလး
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၆

ကုိမင္းကုိႏုိင္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ျပန္လည္ကူးယူပါသည္။

သမီးႏွင့္သား -
ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ သမီးႏွင့္သား ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကုိသတိရလုိ႔ ဆက္ရက္ကေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပပါမယ္။ ဦးဦးဟာ တတ္ႏုိင္သေရြ႕ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြ သားတုိ႔ကုိ ေျပာေလ့မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကေတာ့ ေထာင္ ထဲျဖစ္စဥ္ပါမွ ျဖစ္မွာမုိ႔ သည္းခံၾကပါ။

ဦးဦးတစ္ေယာက္ထဲ ေထာင္ထဲအၾကာၾကီးေနလာေတာ့အခန္းရဲ႕ေနာက္ ေလ၀င္ေပါက္ (အျမင့္ၾကီးကြ။ အိမ္သာေဘာင္က ကုပ္တြယ္တက္ရတယ္)ကေန အျပင္ကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီေပၚ ငွက္ကေလးေတြရံဖန္ရံခါ လာနားေလ့ရွိေတာ့ စပ္စုခ်င္တာေပါ့။ အခန္းအျပင္ဘက္မွာ အုတ္တံတုိင္းနံရံၾကား ေျမကြက္လပ္က်ဥ္းက်ဥ္းရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔က်သူအခ်ဳိ႕ဟာငွက္ေတြကုိ ဖမ္းစားေနၾကတာ။ ရာဇ၀တ္မႈဆုိတာခုိးဆုိးလုယက္ေတြ ေျပာပါေတာ့။ သူတုိ႔က သားေရပင္ၾကဳိးၾကီး ရွာျပီး ႏွစ္ဖက္ျဖတ္၊ အလယ္မွာ ေၾကးနန္းၾကဳိးအျပားၾကီးၾကီးတခုကုိ ေက်ာက္နဲ႔ျမေအာင္ ေသြးထားျပီး ႏွစ္ဖက္ခ်ည္တယ္။ ျမင္ေယာင္ရဲ႕လား..။ ေလးခြပစ္သလုိေလ.။ ေၾကးနန္းၾကဳိးက ေလာက္စားလုံးအိမ္လုိေနရာမွာ တပ္တာေပါ့။ ျပီးေတာ့မွ သူတုိ႔က အပင္ၾကီးကြယ္ရာမွာပုန္းေနျပီး သားေရးၾကဳိးအလယ္ကုိဆြဲထားတာ။ ေၾကးနန္းၾကဳိးကလည္း အလုိက္သင့္ညြတ္ျပီး သူတုိ႔လက္ထဲ ပါေနတာေပါ့။

သူတုိ႔က ေျမကြက္လပ္မွာ ထမင္းလုံးေတြ ၾကဲလုိက္တယ္။ က်ီးေတြ ဆက္ရက္ေတြ လာစားတာ ေစာင့္ေနၾကတာေလ။ ေၾကာက္တတ္တဲ့ သမီးကေတာ့ စာဖတ္ရင္း အသည္းတုန္ေနမွာပဲ။ မတတ္ႏုိင္ဖူးကြာ.. ဒီလုိလူေတြ တကယ္ရွိေနေတာ၊ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းကလည္း ဒါပါမွ ဆုိေတာ့ ခက္သားပဲ။

ဒါနဲ႔ ငွက္ကေလးေတြ လာစားၾကလုိ႔ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔က၀ွက္ျပီး ဆြဲဆန္႔ထားတဲ့ သားေရၾကဳိးကုိ လႊတ္ လုိက္တယ္။ ၾကဳိးအလယ္က ေၾကးနန္းၾကဳိးက ျဖန္းခနဲ ေျပးရုိက္လုိက္တာေပါ့။ ငွက္ကေလးေတြ လည္ပင္းေတြျပတ္ျပီး ေသ ၾကရရွာတယ္။

အဲဒီမွာ သူတုိ႔က ေျပးေကာက္ျပီး၊ ေနာက္တစ္ခါ ထမင္းလုံးေတြၾကဲ သားေရၾကဳိးကုိ ျပန္ဆြဲျပီး ပုန္းေစာင့္ေနၾကျပန္ေရာ။ ေနာက္တခါ လာစားတဲ့ ငွက္ကေလးေတြ ေခါင္းျပတ္ျပီးေသၾကရျပန္ေရာေပါ့ကြာ။

ဦးဦးလည္း ငွက္ကေလးေတြအတြက္ ထမင္းလုံးေတြဦးဦးအခန္းရဲ႕ ေလ၀င္ေပါက္ ေဘာင္ေပၚတင္ျပီး ေကြ်းထားလုိက္တယ္။ လာစားၾကပါေစ ဆုေတာင္းရတာေပါ့။ ဆုေတာင္းျပည့္တဲ့အခါလည္းရွိ၊ မျပည့္တဲ့အခါလည္း ရွိပါပဲကြာ။

တစ္ခါေတာ့ျဖင့္ ဆက္ရက္ကေလးတေကာင္ဟာ အမ်ားနည္းတူ ေျမေပၚၾကဲထားတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ၀င္စားရင္းသားေရ ၾကဳိးျဖန္းခနဲ ထြက္လာေတာ့ လန္႔ျပီးခုန္လုိက္တာတျခားငွက္ေတြလုိ ေခါင္းမျပတ္ပဲ (သူက နည္းနည္းပုိျမင့္သြားေတာ့) ေျဖ တဖက္ပဲ ျပတ္သြားရွာတယ္။ နာနာက်င္က်င္ေအာ္ျပီး ပ်ံေျပးေတာ့တာေပါ့။ ဘယ္ကုိေျပးရမလဲ။ သူတုိ႔အိမ္ေပါ့… သူတုိ႔ အသုိက္ရွိတဲ့ အပင္ၾကီးဆီေပါ့။

ဦးဦးလည္း တြယ္ၾကည့္ရတာ ေညာင္းလွေပမယ့္ စိတ္ေဇာေဆာင္ေနေတာ့ ဆက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဆက္ရက္ေျချပတ္ကေလး ေသြးရူးေသြးတန္းျပန္လာတာ ေတြ႕ေပမယ့္ သူ႔အေဖာ္ေတြဟာ .. သူဒီလုိ ေျချပတ္ ခဲ့တာတခုခုေၾကာင့္လုိ႔ သေဘာေပါက္ႏုိင္ ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ဆုိတာေတာ့ တိတိက်က် မသိၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္းေနာက္ထပ္ ဆက္ရက္ေလးေတြ အမ်ားၾကီး အခုနသတ္ကြင္းထဲ ထပ္ေရာက္လာ ၊ ထပ္ေသၾကရျပန္တာပါပဲ။

သမီးနဲ႔သားကေတာ့ အသည္းယားေနမွာပဲ။ ေျချပတ္ကေလးက ေနာက္ငွက္ေတြကုိ ေျပာျပလုိက္ပါလားလုိ႔ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္ေန မွာပဲ။ သူလည္း ေျပာခ်င္မွာေပါ့။ ခက္တာက ဆက္ရက္ကေလးေတြမွာ ဒီကိစၥမ်ဳိးေျပာျပဖုိ႔ ဘာသာစကားမျပည့္စုံရွာဖူးေလ။ သူတုိ႔ဘာသာဘာ၀ ေခၚတာ ထူးတာ ႏႈတ္ဆက္တာ ေလာက္ပဲရွိမွာကုိး။

လူသားေတြမွာေတာ့ ဘာသာစကားရွိေတာ့ ေျပာျပလုိ႔ရတယ္ တားျမစ္လုိ႔ရတယ္ မဟုတ္လား။ စာနဲ႔ေရးျပလုိ႔ရတယ္၊ ဖတ္ တဲ့လူက သိသြားျပီး ဆင္ျခင္လုိ႔ရတယ္ မဟုတ္လား။
*-*-*

သမီးနဲ႔သားေရ -
လူျဖစ္လာရတာ တိရစာၦန္ေလးေတြထက္ သာတယ္ဆိုတာ ဒီတစ္ခ်က္ထဲၾကည့္ရုံ အမ်ားၾကီး ျမင္သာမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ တျခားအခ်က္ေတြ မ်ားစြာရွိေပမယ့္ ဦးဦးကတုိက္ဆုိင္ေနတဲ့ ဒီတခ်က္ကုိပဲ ေျပာပါရေစ။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ တစ္ခါက သမီးနဲ႔သား ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းကုိေျဖျပီးျပီလုိ႔ ယူဆပါတယ္။ တစ္ခါက ေမးဖူးတယ္ မဟုတ္လား ဘာလုိ႔စာေတြ သင္ရတာလဲ။ ဘာလုိ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္ၾကတာလဲဆုိတာ ေမးဖူး တယ္ေလ။

အတန္းပညာေတြ အမ်ားၾကီး တတ္တာ၊ မတတ္တာ ခဏေနပါဦး။ စားေရးတတ္၊ ဖတ္တတ္ရင္၊ ေဟာေျပာတတ္ နားေထာင္ တတ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးျဖစ္သလဲဆုိတာေတြးၾကည့္ၾကေစခ်င္တယ္။

ဦးဦးကေတာ့ လူေတြ အက်ဳိးရွိမည့္ စာေတြ ေရးၾက ဖတ္ၾကတာ ျမင္တုိင္း ေကာင္းက်ဳိးရွိရာ ေဟာ ေျပာၾက၊ နားေထာင္ၾကတာ ျမင္တုိင္း ဦးဦးနဲ႔ေ၀းခဲ့ရတဲ့ ဆက္ရက္ေျချပတ္ေလးကုိပဲ ျမင္ေယာင္ သတိရေနဆဲပါ။

စာႂကြင္း ။ ။ အဲဒီဆက္ရက္ေျချပတ္ေလးဟာ အမ်ားနည္းတူလုယက္အစာမရွာႏုိင္ေတာ့ သူ႔ဘာ၀ကုိ ဘယ္လုိ ရုန္းကုန္ ခဲ့ရ တယ္ဆုိတာ သမီးနဲ႔သား သိခ်င္ရင္ ေနာင္အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါေျပာျပပါဦးမယ္။

ခ်စ္တဲ့ ဦးဦး

- #မင္းကုိႏုိင္
[ ယေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးမွ ]

ခင္စႏၵာျမင့္ ● "ဘက"သို႔မဟုတ္ အမိႈက္ထဲက ေရႊ ျဖစ္ေသာေနရာက အသံမ်ား

September 19, 2016, 11:44 pm

≫ Next: NLD အလံ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ အမွတ္တရ ပန္းခ်ီျပပြဲ ျပဳလုပ္မည္

≪ Previous: မင္းကုိႏုိင္ ● ဆက္ရက္ ေျချပတ္ကေလး

$

0

0

ခင္စႏၵာျမင့္ ● "ဘက"သို႔မဟုတ္ အမိႈက္ထဲက ေရႊ ျဖစ္ေသာေနရာက အသံမ်ား
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
■ စံုစမ္းေရးသားသူ - ခင္စႏၵာျမင့္
■ တည္းျဖတ္ျပင္ဆင္သူ - ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
■ ဓာတ္ပံုမ်ား - ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

±±±±± ±±±±± ±±±±±

"က်ဳပ္ကို ေက်ာင္းမွာ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ က်ဳပ္တို႔ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေန႔တိုင္းေက်ာင္းသားေတြကို ေမတၱာပို႔ခိုင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတာ။ ဒီအခမ္းအနားေတြ လုပ္ဖို႔မလိုဘူး။ သူတို႔က ဓာတ္ပံုရိုက္ ဟိုတင္၊ ဒီတင္ အေပၚယံေတြလုပ္တယ္။ ဒါေတြက စာသင္ၾကားေရးပိုင္းကို ဘာ အေထာက္အကူမွ မျပဳဘူး။ ဘုန္းႀကီးတို႔က စာတတ္ေအာင္သင္ေပးေနတာ။ သူတို႔ျပ႒ာန္းထားတဲ့စာက တကယ္သင္ရင္ (၄) လနဲ႔ ျပတ္တယ္။ ဒါကို (၁၀) လ ဆြဲသင္တယ္။ တကယ္တတ္လားေမး မတတ္ဘူး"

အရွင္လာဘသိဒၶိ၊ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ (သင္ၾကားေရး)
ေမတၱာနႏၵ ပရဟိတ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရး မူလတန္းလြန္ေက်ာင္း

±±±±± ±±±±± ±±±±±






ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္နဲ႔၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းေတြဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မေန႔တေန႔ကမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အရာေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ရွည္လ်ားတဲ့ ျမန္မာ့သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၁ ရာစု ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္း လက္ထက္ကတည္းကစၿပီး နန္းတြင္းမွာရွိတဲ့ မင္းညီမင္းသားေတြကစလို႔ ကၽြမ္းက်င္မႈအရည္အေသြးလိုအပ္ေနတဲ့ လုပ္သားေတြအထိ ပညာသင္ၾကားႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးက စတင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္သစ္ျမန္မာျပည္ကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာ၊ ပညာ၊ စာေပ ဘက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အားလံုးဟာလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေပးတဲ့ ပညာနဲ႔ ဘဝကို စတင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေခတ္စနစ္အေျပာင္းအလဲနဲ႔ အစိုးရအေျပာင္းအလဲေတြၾကားမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းေတြရဲ႕ အခန္းက႑ေရးစီးေၾကာင္းဟာလည္း ေျပာင္းလဲခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလက္ထက္က ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ အေျခခံပညာဦးစီးဌာန လက္ေအာက္မွာ ဌာနစိတ္ တခုအျဖစ္ရွိခဲ့ရာကေန ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ပါတီလက္ထက္မွာေတာ့ ပယ္ဖ်က္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၈၉-၉၀ ခုႏွစ္ေတြမွာေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္အရ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းေတြကို ျပန္လည္ဖြင့္ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး အခုဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းမွာ ေက်ာင္းေပါင္း ၁,၇၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေပါင္း ၃၀၀,၀၀၀ ေက်ာ္တို႔ကို ပညာသင္ၾကားလ်က္ရွိေနၾကပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားဟာ ဒီလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပညာေရး က႑ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထမ္းရြက္ေနရေပမယ့္ အေျခခံအေဆာက္အအံုနဲ႔ ရရွိတဲ့ ပံ့ပိုးမႈကေတာ့ ဝန္နဲ႔အား မမွ် နည္းပါးလြန္းေနပါတယ္။ ဘားနက္ အင္စတီက်ဴ႕ျမန္မာ (Burnet Institute Myanmar) နဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းပညာေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အဖြဲ႕ (Monastic Education Development Group – MEDG) တို႔ ပူုးေပါင္းျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ထုတ္ ေလ့လာမႈ အရ ဆိုရင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာသင္ေက်ာင္း အမ်ားစုမွာ စာသင္ခန္းသံုး ပရိေဘာဂ၊ သင္ေထာင္ကူ ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ သန္႔ရွင္းတဲ့ ေရအိမ္စနစ္ မရွိၾကပါဘူး။ 

၂၉ % ကသာ စာသင္သားမ်ာ အသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ စာအုပ္နဲ႔ စာၾကည့္တိုက္မ်ား ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြရဲ႕ ၆ % မွာ ေရအိမ္လံုးဝ မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းအားလံုးရဲ႕ ၅၀ % ေက်ာ္မွာ ရွိသင့္တဲ့ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ေရအိမ္ အခ်ိဳး အေရအတြက္မရွိပါဘူး။ ၅၆ % က သာ ေရေလာင္းအိမ္သာ ရွိပါတယ္။ ရွိတဲ့ ေရအိမ္မ်ားရဲ႕ သန္းရွင္းမႈဟာလည္း ၄၃ % ကသာ အမွန္တကယ္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ သန္႔ရွင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းအားလံုးရဲ႕ ၂၀ % နီးပါးခန္႔က မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေရရင္းျမစ္ကို အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ၂၂ % ကသာ လက္ေဆးဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ ဆပ္ျပာထားေပးႏိုင္ပါတယ္။ သံုးပံုတပံု ဟာ ေသာက္သံုးႏိုင္တဲ့ ေရ မထားရွိႏိုင္ပါဘူး။ ၆၇ % ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေရ၊ မိလႅာနဲ႔ အညစ္အေၾကးစြန္႔ စနစ္မရွိၾကပါဘူး။

ဒါေတြဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းေတြရဲ႕ ပကတိ အေျခအေနကို ပံုေဖာ္ႏိုင္တဲ့ အခ်က္အလက္ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ "ဘက"လို႔အမ်ားက အလြယ္ေခၚေနၾကတဲ့ ဒီလို ႏိုင္ငံအႏွံ႔က ေက်ာင္းေတြဟာ အခက္အခဲမ်ိဳးစံုကို ေန႔စဥ္ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းေနရတဲ့ အျပင္ မတည္ၿငိမ္တဲ့ မူဝါဒမ်ိဳးစံု၊ နည္းစနစ္မ်ိဳးစံု၊ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ိဳးစံုေတြရဲ႕ ဖိအားေတြေအာက္မွာ အသက္ရွဴရပ္မသြားေအာင္ အစြမ္းကုန္ ရုန္းကန္ႀကိဳးစားေနရပံုဟာ မီးစာကုန္ခါနီး လူမမာသည္တေယာက္လို ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေက်ာင္းမ်ိဳးေတြကပဲ အခ်ိန္မေရြး လမ္းမွား၊ လမ္းေဘး ဒုစရိုက္ေလာကထဲ ေရာက္သြားႏိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ နင္းျပားလူတန္းစား လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္ အဓိက စြမ္းေဆာင္ေနပါတယ္။

ပညာေရးဥပေဒသစ္နဲ႔ ေခတ္သစ္ စနစ္သစ္ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး ဆိုၾကတဲ့ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ "All Inclusive အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္တဲ့ ပညာေရး"ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို အမွန္လက္ေတြ႕သံုးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ "ဘက"ေက်ာင္းေတြကို ခ်န္လွပ္မထားမွသာ အက်ံဳး၀င္ႏိုင္မွာပါ။ ဒီေက်ာင္းေတြကသာ အားလံုးတန္းတူ သင္ယူႏိုင္တဲ့ ပညာေရးျဖစ္ေအာင္ လက္ေတြ႔က်က် အေျခခံအားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

“ဘက” ေက်ာင္းေတြဟာ ဒီလို အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္တဲ့ ပညာေရးကို လက္ေတြ႕ေဖာ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ အစုအဖြဲ႕ေတြျဖစ္ေသာ္လည္း အစိုးရနဲ႔ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနကေတာ့ အားေပးသည္လည္း မဟုတ္၊ အားမေပးဘူးလည္း မဟုတ္ အေနအထားအျပင္၊ အေရးအရာမသြင္း ခြဲျခားခ်န္ထားတယ္ သေဘာဆိုႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ရြာသစ္ေက်းရြာ၊ ႏြယ္ေခြစံျပေက်းရြာအုပ္စု၊ ေထာက္ၾကံ့၊ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႔နယ္မွာ တည္ရွိတဲ့ ေမတၱာနႏၵ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းနဲ႔ မိဘမဲ့လူငယ္မ်ားဖြံၿဖိဳးေရး ပရဟိတေဂဟာကို အလွဴခရီးစဥ္တခုနဲ႔ ေရာက္သြားခဲ့စဥ္မွာ အခုလို သိရွိခဲ့ရပါတယ္။



ႏြယ္ေခြ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္း၀င္းထဲကို ၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သပ္ရပ္သန္႔ရွင္းၿပီး စနစ္က်တဲ့ စာသင္ခန္းဖြဲ႔စည္းမႈ ပံုစံေတြနဲ႔ "ဘက"ေက်ာင္းေလးတေက်ာင္းဆိုတာကို ခံစားသိခဲ့ရပါတယ္။













မိမဲ့ ဘမဲ့ကေလးေတြ၊ စီးပြားေရး အဆင္မေျပတဲ့ မိသားစုက ကေလးေတြ၊ နယ္စပ္ေဒသက တိုင္ရင္းသားေလးေတြျဖစ္တဲ့ ရွမ္း၊ ပအို႔၊ ပေလာင္၊ ရခိုင္၊ ခမီး၊ အခါ၊ လားဟူ စတဲ့ လူနည္းစု လူမ်ိဳးအုပ္စုဝင္ ကေလးငယ္ေတြ၊ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အေျခပ်က္အေနပ်က္ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသက ကေလးေတြ၊ အနီးနားတဝိုက္က ငါးကန္ေတြလို စီးပြားလုပ္ငန္းႀကီးေတြမွာ အလုပ္ၾကမ္း လုပ္စားရတဲ့ အနယ္အနယ္အရပ္ရပ္က ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားရဲ႕ ကေလးေတြ စတဲ့ စတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားေတြထဲက ကေလးငယ္ေတြဟာ ဒီေနရာေလးမွာ သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ ပညာရင္ႏို႔ေသာက္စို႔ ေနၾကပါတယ္။






ပဓာနနာယကဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱေရ၀တာစာရ (ေမတၱာနႏၵ ေက်ာင္း)
ဒီေက်ာင္းကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္မုန္တိုင္း အလြန္ကတည္းက တည္ေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱေရ၀တာစာရက ပဓာနနာယကဆရာေတာ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ မူလတန္းလြန္ ေက်ာင္း အျဖစ္ ၇ တန္း အထိ ေက်ာင္းမွာ အခမဲ့ စာသင္ၾကားေနေပးၿပီး ၈၊ ၉၊ ၁၀ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုေတာ့ အစိုးရ ေက်ာင္းမွာ စာသင္ၾကားႏို္င္ေအာင္ ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစား အျဖစ္ စားရိတ္ၿငိမ္း လက္ခံကာ ပံ့ပိုးေပးေနပါတယ္။ ဆရာမ အင္အား (၁၂) ဦး နဲ႔ ေက်ာင္းေန နဲ႔ အျပင္အနီးအနားက လာတက္သူ စုစုေပါင္း ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေပါင္း (၅၁၀) ဦးကို ပရဟိတ စာသင္ၾကားေပးေနပါတယ္။ ေက်ာင္းကေန တကၠသိုလ္ဝင္တန္း ဝင္ေျဖခဲ့တာ ၃ ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး

ပထမ ႏွစ္ ၇ ဦး၊ ဒုတိယႏွစ္ ၁၁ ဦး၊ တတိယႏွစ္က ၄ ဦး ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၀ တန္းအၿပီး မွာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္ႏိုင္ေအာင္လည္း ဆရာေတာ္က သူ႔ရဲ႕ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္ရာ အပ္ႏွံေပးပါတယ္။ စာသင္ၾကားမႈ ၿပီးဆံုးသြားေပမယ့္လည္း ေက်ာင္းမွာ အိမ္ေထာက္ မျပဳေသးသေရြ႕ ေနခြင့္ရွိၿပီး အျပင္မွာ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြ၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းဘဝကို ရွာေဖြ တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါတယ္။

ပညာေရးအတြက္ ဒီလို စနစ္က်တဲ့ "ဘက"ေက်ာင္းေလးျဖစ္ေပၚလာဖို႔နဲ႔ ေရရွည္တည္တံ့ဖို႔ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားေနၾကသူေတြမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပက ရဟန္း၊ လူ၊ ပုဂၢိဳလ္ တဦးခ်င္း၊ အဖြဲ႕အစည္း အစံုစံုပါပဲ။ ေက်ာင္းစတင္ ထူေထာင္စဥ္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ဆရာေတာ္ေဒါက္တာဓမၼပီယနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြရဲ႕ အင္အားစိုက္ထုတ္မႈကလည္း အဓိကက်ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။




ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက မသင္မေနရ မူလတန္းပညာေရးလို႔ ဆိုထားေပမယ့္လည္း သန္းေခါင္စာရင္းပါမွ၊ ေမြးစာရင္းပါမွ စသည္ျဖင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ၊ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြမ်ားလြန္းလွတဲ့ စနစ္ေၾကာင့္ နာဂစ္လို သဘာ၀ေဘးဒဏ္နဲ႔ ေလာကဓံ အခက္အခဲေတြကို ခံစားခဲ့ရလို႔ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့၊ မိသားစုဘဝမဲ့ ျဖစ္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြထဲက ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြမွာေတာ့ ေမြးစာရင္းဆိုတာမေျပာနဲ႔ ေမြးတဲ့ အခ်ိန္ေန႔ရက္ေတြကိုေတာင္ မသိႏိုင္ၾကတာေၾကာင့္ သူတို႔ေတြအတြက္ ထံုးတမ္းစဥ္လာ ပညာေရးနဲ႔ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ပံုစံေတြမွာ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ပညာရပ္ဝန္းနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ ရွင္သန္ခြင့္ မရရင္ ဒီလို အေျခအေနမလွတဲ့ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ဘဝဟာ မေကာင္းမႈ ဒုစိုက္ေတြမွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ႏိုင္ၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြ္ အဆိပ္အေတာက္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။




အရွင္လာဘသိဒၶိ၊ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ (သင္ၾကားေရး)
ေမတၱာနႏၵ ပရဟိတ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရး မူလတန္းလြန္ေက်ာင္း

"ပညာေရးမွာ အဆင့္ခြဲသတ္မွတ္မယ္ဆိုရင္ ဦးဇင္းတို႔က အဆိုး၀ါးဆံုး အေျခအေနေတြထဲက ကေလးေတြကို လက္ခံသင္ၾကားေပးေနရတာပါ။ ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းေတြပို႔မယ္၊ အလယ္အလတ္တန္းစားေတြက်ေတာ့ အစိုးရေက်ာင္းပို႔မယ္။ မိဘမရွိ၊ မျပည့္စံု၊ စာရိတၱညံ့ ဒီလိုကေလးေတြပဲ ဦးဇင္းတို႔ဆီေရာက္လာတာ။ ဒါကို ျဖစ္ေအာင္ ပညာသင္ေပးေနရတာ။ အမိႈက္ထဲက ေရႊေကာက္ေနရတာ။ ဒီလိုမွ မထိန္းရင္ လမ္းေဘးကို ေရာက္သြားၾကမွာ။ လမ္းေပၚေရာက္သြားတဲ့ တရာမွာ တေယာက္ေတာင္ လမ္းမွန္ျပန္ေရာက္ဖို႔ မလြယ္ဘူးေလ"လို႔ သင္ၾကားေရးပိုင္းမွာ တာ၀န္ယူထားရတဲ့ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ အရွင္လာဘသိဒၶိ က မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။

၇ ႏွစ္သားကတည္းက သကၤန္းစည္းခဲ့သူ စစ္ကိုင္းတိုင္းကန္႔ဘလူက ကိုရင္ငယ္ ပ႑ိတ၊ အခု ဆဌမတန္းေရာက္ေနပါၿပီ၊ ဒီမွာ စာသင္ရတာ ေပ်ာ္တယ္ဆိုပါတယ္၊ အင္မတန္ သြက္လက္ ခ်က္ခ်ာတဲ့ ကိုရင္ငယ္ေလးပါ၊ ကၽြန္မ သူတို႔ အတန္းကို ေခတၱာ ခဏ အခ်ိန္ပိုင္း စာသင္ေပးေတာ့ ေမးခြန္းေမးလိုက္တိုင္း လက္ညွိဳးေထာင္ ေျဖၾကားတတ္သူ တဦးပါ။

ဒါ့အျပင္ တလအတြင္း အခန္း (၃) ခန္းၿပီးေအာင္သင္ရမယ္၊ တလမွာ ၂၅ မွတ္ဖိုး စာေမးပြဲေျဖရမယ္ ဆိုတဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို လက္မခံႏိုင္တဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္တို႔ဟာ က်ဴရွင္မလိုဘဲ တကယ္တတ္တဲ့ ပညာေရးကိုသာေပးတဲ့ ကိုယ္ပိုင္စာေမးပြဲစနစ္ေတြနဲ႔ သင္ၾကားေနေၾကာင္း၊ စာေမးပြဲကို အေျခခံတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို မႀကိဳက္တဲ့အတြက္ အတန္းတင္ေပးဖို႔ကိုလည္း ေက်ာင္းတြင္း ဘုတ္အဖြဲ႕ အစည္းအေဝးထိုင္ၿပီး တကယ္အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုသာ အတန္းတင္ေပးေၾကာင္းကိုလည္း လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားခဲ့လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္။

အေျခအေနမေပးလို႔ ေက်ာင္းနဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနရေသာ္လည္း စာသင္ၾကားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အမ်ားနည္းတူ သင္ၾကားႏိုင္ၾကတဲ့ ကေလးေတြအဖို႔ အသက္အရြယ္ကႀကီး အတန္းက မူလတန္းက မတက္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္၊ သူသင္ယူႏိုင္တာထက္ ေက်ာင္းစာက နိမ့္ေနတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းစာအေပၚစိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ့နည္းႏို္င္သလို၊ အစိုးရေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းထြက္လက္မွတ္က ၄တန္း၊ ၅တန္းေအာင္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ကေလးရဲ႕ စာသင္ယူႏိုင္စြမ္းက ၃ တန္းေလာက္သာရွိေနမယ္ဆိုရင္လည္း ကေလးတေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေက်ာင္းစာကို ေၾကာက္ရြံ႕သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးေတြမရွိေအာင္ ဆရာေတာ္တို႔က အစိုးရေက်ာင္းေတြရဲ႕ မူ၀ါဒသတ္မွတ္မႈေတြနဲ႔မတူ အသက္ျပည့္တဲ့ ကေလးတိုင္းကို ေက်ာင္းအပ္လက္ခံၿပီး၊ သင္ယူႏိုင္တဲ့ကေလးတိုင္းကို အတန္းေက်ာ္တင္ေပးတဲ့ စနစ္ကို က်င့္သံုးေနတယ္လို႔လည္း သိခဲ့ရပါတယ္။

အစိုးရရဲ႕ "ဘက"ေက်ာင္းေတြအေပၚစိတ္၀င္စားမႈအပိုင္းနဲ႔ အကူညီေပးမႈအပိုင္းကို လက္ေထာက္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ကို ဆက္လက္ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွာေတာ့ "အစိုးရက စနစ္ေျပာင္းသြားတယ္သာဆိုတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဘက ေက်ာင္းေတြကို ဘာမွအသိမေပးဘဲ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့တာေတြရွိတယ္။ ပညာေရးဥပေဒ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း ဘက ေက်ာင္းေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံတဲ့ စနစ္ႀကီးရွိေနသေရြ႕ အလကားပဲ"ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။

အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ပညာေရးကိုျမွင့္တင္ဖို႔ဆိုတာမွာ အေျခခံလူတန္းစားေတြရဲ႕ပညာေရးကို ဦးစားေပးစဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တူညီတဲ့နည္းစနစ္ကို ရရွိသင္ယူေနေစကာမူ လမ္းေဘးျမက္ေတာမွာ ေလ့က်င့္ကစားေနတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းက အားကစားသမားနဲ႔၊ ေလ့က်င့္ေရးေဘာလံုးကြင္းမွာ ေလ့က်င့္ကစားခြင့္ရတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းက အားကစားသမားေတြရဲ႕ အရည္အေသြးေတြက ကြာျခားသလိုပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္ၾကားေရးပိုင္းမွာ တတ္စြမ္းသမွ်ေစတနာထား သင္ၾကားေပးေပမယ့္ အစိုးရရဲ႕ စိတ္၀င္တစား ပံ့ပိုးေပးမႈအပိုင္းကလည္း အေရးႀကီးလွပါတယ္။




ဒါေၾကာင့္ "ဘက"ေက်ာင္းေတြရဲ႕ သင္ၾကားသင္ယူမႈ အပိုင္းေတြမွာ နည္းလမ္းက်တဲ့ ေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြကို အစိုးရက ျပဳလုပ္ေပးဖို႔ရာမွာ လြန္စြာ အေရးႀကီးလွသလို၊ ေအာက္ေျခအဆင့္ဆင့္ကလည္း "ဘက"ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကိုေရာ ဆရာေတြကိုပါ အျခား အျခားေသာ ေက်ာင္းမ်ားက ေက်ာင္းသားေတြ၊ ဆရာေတြလို တန္းတူထားဆက္ဆံေရး၊ တဆင့္ႏွိမ့္ကာခြဲျခား မဆက္ဆံၾကေရးတို႔ဟာလည္း အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။



ဆရာမ ေဒၚေမျဖဴေအာင္ (ေမတၱာနႏၱေက်ာင္း)

"ကၽြန္မတို႔လည္း ဒီႏိုင္ငံမွာေမြးတဲ့ ဒီလူမ်ိဳးပါပဲ။ ဒီႏိုင္ငံကေပးတဲ့ ဘြဲ႔ကို ယူထားၾကတဲ့သူေတြပါပဲ။ လက္ရွိသင္တန္းေတြအမ်ားႀကီးတက္ထားတဲ့ လူေတြနဲ႔ ေစတနာအရင္းခံၿပီး ကိုယ္သိထား၊ တတ္ထားေလးနဲ႔ သင္ေပးေနရတဲ့ ကၽြန္မတို႔ၾကားမွာ ကြာဟခ်က္ေတြရွိေနမယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔ ကာယကံရွင္ေတြကိုယ္တိုင္လည္း နားလည္ပါတယ္။ လက္ခံပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မတို႔ကိုလည္း တန္ဖိုးထားဆက္ဆံေပးဖို႔၊ လိုအပ္တာေတြပံ့ပိုးေပးဖို႔လည္းလိုပါတယ္။ ခြဲျခားတက္ဆံခံရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အစိုးရကေပးတဲ့ သင္တန္းေတြ သြားတက္တဲ့အခါ ပိုခံစားရတယ္။ ဟိုေရာက္ရင္ ကၽြန္မတို႔မွာ ဘယ္ေနရာထိုင္ရမွန္းေတာင္ မသိရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကလူႀကီးေတြမို႔ ႀကိတ္ခံႏိုင္ေပမယ့္၊ ကေလးေတြၾကေတာ့ စိတ္ထိခိုက္ၾကတယ္။"လို႔ "ဘက"ပညာေရးတြင္ (၇) ႏွစ္ၾကာပညာသင္ၾကားေပးေနတဲ့ ေမတၱာနႏၱေက်ာင္းက ဆရာမ ေဒၚေမျဖဴေအာင္က အခုလို သူခံစားခဲ့ရတာေတြကို စိတ္ထိခိုက္စြာနဲ႔ ရင္ဖြင့္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္းေခၚလို႔ သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေခၚႏွိမ္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးႀကီးဟာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး လို႔ ဆိုပါတယ္။

အစိုးရဘက္က ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးမႈ အပိုင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွာေတာ့ "ဘက"ေက်ာင္းေတြကို မႏွစ္ စာသင္ႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းအသံုးစရိတ္အတြက္ ေထာက္ပံ့ေပးေၾကာင္း၊ ‘ဒါေပမယ့္ တျခားေက်ာင္းေတြႏွင့္တန္းတူ ေပးျခင္းမဟုတ္ဘဲ ခြဲျခားေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရေက်ာင္းေတြကိုေတာ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို (၅၀၀၀) ႏႈန္းနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေပးေပမယ့္ "ဘက"ေက်ာင္းေတြကိုေတာ့ လူဦးေရ အခ်ိဳးနဲ႔ အခ်ိဳးခ်၍သာ ေပးေၾကာင္းကိုလည္း လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္၏ မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ားကေန သိရွိခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆရာ ဆရာမ ေတြအတြက္ လစာအျဖစ္ ေက်ာင္းသား အေယာက္ (၄၀)တြင္ ဆရာ တေယာက္ႏႈန္းျဖင့္ တလလွ်င္ (၃၆,၀၀၀က်ပ္) ေပးေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းတြင္ ဆရာဆရာမ (၁၂) ေယာက္ရွိေသာ္လည္း (၅) ေယာက္စာသာရေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ေတြကပဲ ဆရာဆရာမေတြကို သူတို႔ရဲ႕ ေစတနာကို ေလးစားေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘ၀ရပ္တည္ေရး အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ရာ လည္းေကာင္း ဆရာတေယာက္ကို (၇၀,၀၀၀ က်ပ္) စီရေအာင္ အလွဴခံရရွိေငြမ်ားထဲကေန ျဖည့္စြက္ေပးရေၾကာင္းေတြကိုလည္း သိခဲ့ရပါတယ္။

ထိုသို႔ေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြႏွင့္အတူ ကန္႔သတ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြလည္း ပါ၀င္လာတယ္လို႔ လက္ေထာက္ဆရာေတာ္က အခုလို မိန္႔ၾကားထားပါေသးတယ္။

"ဘုန္းႀကီးတို႔ကို သဒၵါရင္လွဴ၊ မသဒၵါရင္ မလွဴနဲ႔။ နဂိုထဲက အိတ္စိုက္ၿပီး ဒီဘုန္းႀကီးေတြက လုပ္ေနတာ။ ဟိုစစ္၊ ဒီစစ္လုပ္မယ္ဆိုလို႔ စာရင္းဇယားရႈပ္တယ္၊ မယူဘူးလို႔ ဆိုၿပီးကန္႔ကြက္ေတာ့၊ မယူမေနရ ယူရပါမယ္ဆိုၿပီးလုပ္တယ္။ ယူေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာလဲ။ ဒီေခါင္းစဥ္မွျဖစ္မယ္၊ ဟိုေခါင္းစဥ္နဲ႔ဆိုမရဘူး။ ဘာ၀ယ္ရမယ္၊ ညာ၀ယ္ရမယ္၊ ဒါဆိုမျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ ဦးဇင္းတို႔မွာ လိမ္ရမွာလား။ ဘုန္းႀကီးေတြကို ဖိုးတြမ္တီးလုပ္ခိုင္းေနတာလား။ ဘုန္းႀကီးေတြမွာ သူ႔၀ိနည္းနဲ႔ သူရွိေနတယ္။ အစကတည္းက အိမ္သာကေန စာသင္ခန္းအဆံုး ဘုန္းႀကီးတို႔ အလွဴခံၿပီး ဒီကေလးေတြကို ေကၽြးေမြး ပညာသင္ေပးေနတာ။ သူတို႔ဆရာမေတြ မယံုရတိုင္းဘုန္းႀကီးေတြကို လာမခ်ဳပ္နဲ႔ေလ"ဟု ပံ့ပိုးမႈမ်ားေနာက္ကြယ္က မလိုလားအပ္သည့္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြအေၾကာင္းကို မိန္႔ၾကားသြားခဲ့သည္။

ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ "ဘက"ေက်ာင္းေတြမွာ ပညာသင္ၾကားေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေတြဟာ မိဘတေယာက္မရွိေသာသူ၊ ႏွစ္ေယာက္လံုးမရွိေသာသူေတြနဲ႔ မိဘရွိေသာ္လည္း လက္တေလာေျဖရွင္းေနရတဲ့ မိသားစု၀မ္းေရးျပသနာေတြ ကိုယ္စီရွိေနတတ္ၾကျပန္ပါေသးတယ္။ ဒီလိုကေလးငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္နဂိုအေျခခံမွာကိုက ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ၊ အားငယ္စိတ္ေတြနဲ႔ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲႀကိဳးစားပါေစ "ဘက"ေက်ာင္းကထြက္တာေဟ့ ဆိုတဲ့ အထင္ေသး ႏွိမ္ခ်ခံရတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံေရးကို ခံရတဲ့အခါမွာ "ငါတို႔ ဆယ္တန္းေအာင္လည္း ဘာမွထူးမွာလဲ။ ငါတို႔ဘြဲ႔ရေတာ့လည္း ဘယ္သူက အလုပ္ခန္႔မွာလဲ"ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးရွိေနတတ္ၾကၿပီး လမ္းေဘးကို အခ်ိန္မေရြးျပန္ေရာက္သြားႏိုင္ၾကပါတယ္။

ပဲခူးဘက္က ေရာက္လာတဲ့ ၁၀ တန္း ေက်ာင္းသူငယ္ပါ၊ ေမတၱာနႏၱေက်ာင္း မွာ ေနရ၊ စားရတာ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာပါတယ္၊ အထက (၃) အစိုးရေက်ာင္း မွာ သြားတက္ရတာလည္း အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့၊ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရမႈေတာ့ သူ႔အေတြ႕အၾကံဳအရ မရွိပါဘူးဆိုပါတယ္၊ ဝမ္းသာစရာပါ၊ လမ္းေလွ်ာက္သြားရတာေတာ့ ေဝးတယ္ ေျပာပါတယ္၊ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးရင္ ပရဟိတ စာျပန္သင္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါသတဲ့..။

ဒီလိုမ်ိဳးအေျခအေနေတြရွိေနတဲ့ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းခန္းထဲ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚကာ ပညာသင္ေပး၊ ေနစရာ စားစရာ ေပးေကၽြးထားရတဲ့ "ဘက"ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ေတြ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ေစတနာဟာ သာမန္ထက္အမ်ားႀကီး သာလြန္လွပါတယ္။ ေလာကီအရႈပ္အေထြးက လြတ္ခ်င္လို႔ သကၤန္း၀တ္ေနကာမွ မတေထာင္သားရဲ႕တာ၀န္ကို ထမ္းထားရတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ၀န္ထုပ္ဝန္ပိုးဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ားႀကီးမားလိုက္ပါသလဲ။ မိမဲ့၊ ဘမဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ ေအာက္ေျခဘ၀ေတြထဲက ကေလးေတြကို ဆြမ္းခံ၊ အလွဴခံ ေကၽြးေမြး ပညာသင္ေပးေနရင္း မေလာက္ မင ေတြျဖစ္လာရင္ ဘယ္လိုမ်ားရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းသလဲဆိုတာကို ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱေရ၀တာစာရ ကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွာေတာ့ ဒကာမအရင္းေတြျဖစ္တဲ့ "ထူး ေရခဲမုန္႔"က ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြ၊ ဒီေက်ာင္းကို ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လွဴဒါန္းထားေပးတဲ့ ေျမအလွဴရွင္ ေဒၚညိဳညိဳ၀င္းနဲ႔ ေဒၚေအးေအး၀င္းညီအစ္မနဲ႔ ေထာက္ႀကံ႕မွာရွိတဲ့ "မဂၤလာ"ကုန္စံုေရာင္း၀ယ္ေရး တို႔ဆီမွာ အလွဴခံရပါတယ္"လို႔မိန္႔ၾကားပါတယ္။

စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ ပညာေပးေရး တင္မက ေက်ာင္းမွာက ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ေတြလည္း ရွိတာေၾကာင့္ မမွားမယြင္း ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့ "ဘက"ေက်ာင္းက ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ ေစတနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကလည္း မေသးလွပါဘူး။

"အပ်ိဳအရြယ္ေလးေတြပါေတာ့ စည္းစနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားတဲ့ေနရာက လာရေတာ့ အရမ္းဗဟုသုတနည္းေတာ့ နားလည္ေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ေျပာရတာေတြရွိတယ္။ ကေလးမေလးတေယာက္ဆို အေဖနဲ႔အေမရန္ျဖစ္ၾကရင္း အေဖလုပ္သူက အေမကိုရိုက္တာလက္လြန္ၿပီးဆံုးသြားတယ္။ အေဖက ေထာင္က်တယ္။ ဒီလိုကေလးမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္တာေတြရွိတယ္။ ဒါေတြကအစ လိုက္ၿပီး ထိန္းေက်ာင္းေပးရပါတယ္"လို႔ လည္း ေစတနာအရင္းခံ လုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့ "ဘက"ဆရာေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ေမတၱာနႏၱေက်ာင္းက အမ်ိဳးသမီးအေဆာင္မွဴးျဖစ္တဲ့ ဆရာမ ေဒၚအိေရႊစင္က ေျပာျပပါတယ္။

ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ့ မူ၀ါဒပိုင္းအရ ၂၀၁၄ခုႏွစ္ကစၿပီး စတုတၳတန္းႏွင့္ အဌမတန္းေတြကို အစိုးရစစ္အျဖစ္ စာေမးပြဲေတြစစ္တဲ့ စနစ္မွာ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာင္းတဲ့ေက်ာင္းေတြထဲမွာ "ဘက"ေက်ာင္းေတြလည္း ပါပါတယ္။ ဒါကုိၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ "ဘက"ေက်ာင္းက ကေလးမ်ားနဲ႔ ဆရာေတြရဲ႕ အရည္အေသြးဟာလည္း အျခား အစိုးရေက်ာင္းမ်ား၊ ပုဂၢလိကပိုက္ဆံေက်ာင္းမ်ား ေအာက္ ထူးျခား နိမ့္က်တယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ သိသိသာသာ နိမ့္က်ေနတာကေတာ့ ေပယ်ာလကန္ ျပဳထားျခင္းရလဒ္ အေထြေထြ ပံ့ပိုးမႈ နိမ့္ပါးေနျခင္းပါပဲ။ အလွဴတခုတည္း အားကိုးနဲ႔ ဘယ္အရာမွ ေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္္ဖို႔ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ေကာင္းမြန္မွ်တတဲ့ စနစ္၊ မူဝါဒ၊ ဥပေဒျပဳမႈေတြ လိုေနပါတယ္။

ေမတၱာနႏၱ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱေရ၀တာစာရ က အဆံုးမွာ အစိုးရနဲ႔ တာဝန္ရွိသူမ်ား အားလံုးကို သိေစခ်င္တဲ့ သတင္းစကားကို မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။ “ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားသင့္ပါဘူး၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ ရုန္းေနတာက ႏိုင္ငံအတြက္၊ သာသာနာ အတြက္ပါ၊ အစိုးရေက်ာင္း ဆရာ၊ ဆရာမ ေတြနဲ႔ ညီတူညာတူ ပရိဟတိ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုလည္း ခ်ီးျမွင့္ေစခ်င္ပါတယ္၊ ပရဟိတဆရာက ပညာမတတ္၊ ဘြဲ႕မရ၊ ေအာက္တန္းစားေတြလို ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈေတြ မျပဳေစခ်င္ပါဘူး” လို႔ ဆရာေတာ္ က ျမြက္ၾကားခဲ့ပါတယ္။

“ဘက” ေက်ာင္းေတြ ထမ္းေနရတဲ့ မႏိုင္ဝန္ကို သိနားလည္ႏိုင္ၾကဖို႔၊ အခြင့္အေရး၊ ရပိုင္ခြင့္ေတြ တန္းတူ ျဖစ္ဖို႔၊ မလိုလားအပ္တဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေတြ ေျဖေလွ်ာ့ေပးဖို႔၊ ပညာေရးစနစ္သစ္နဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ဥပေဒေတြ မွာ အလႊာစံု အတန္းစံု အတြက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး လက္ေတြ႕ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဒါေတြကေတာ့ အမိႈက္ထဲက လက္ေတြ႕ ေရႊေကာက္ျပေနသူ ဘက ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာသင္ေက်ာင္းက အႏွစ္ခ်ဳပ္ စကားေတြပဲ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

"ပညာျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္မည္"ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္လို တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနိမ့္အျမင့္ေနရာအႏွံ႔မွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘ၀စံု၊ အေျခအေနစံုက ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးကို သက္ဆိုင္ရာပညာေရး ဌာနအဆင့္ဆင့္မွသည္ အစိုးရအဖြဲ႔အထိ အေလးအနက္ထားစဥ္းစားသင့္လွပါတယ္။ ဒါမွသာ ပညာရည္ျပည့္၀တဲ့ လူေဘာင္အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ႏိုင္တကာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္တဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အရင္းအျမစ္ေတြ ႏိုင္ငံမွာ ေပၚထြက္လာႏိုင္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္ေရး” ဆိုတဲ့ ပညာေရးကို လက္ေတြ႔က်က် အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနတဲ့ “ဘက” ေက်ာင္းေတြရဲ႕ ပကတိအေျခအေနေတြ၊ “ဘက” ေက်ာင္းက ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ အခက္အခဲနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကို ႏွလံုးသားနဲ႔ နာၾကား နားလည္ရင္း ကံအေၾကာင္းမလွတဲ့ ႏိုင္ငံတဝွမ္းက သိန္း သန္းခ်ီ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ကို ျမွင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ရာ အမိႈက္ထဲက ေရႊ ျဖစ္ေနေသာ ေနရာမ်ားကို တန္ဖိုးထား လွည့္ၾကည့္ေစခ်င္မိပါေၾကာင္း …။


ခင္စႏၵာျမင့္
23-8-2016 (5:26PM)

ကိုးကား -
J.R. Andrus in Burmese Economic Life, Stanford University Press, Stanford, California, 1946, pp. 36-37
http://www.medg.org/

NLD အလံ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ အမွတ္တရ ပန္းခ်ီျပပြဲ ျပဳလုပ္မည္

September 20, 2016, 1:24 am

≫ Next: ဗိုလ္ထက္မင္း - လက္နက္ကိုင္ထားမွ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာလားနဲ႕ေမးခြန္းမ်ား - အပုိင္း(၃)

≪ Previous: ခင္စႏၵာျမင့္ ● "ဘက"သို႔မဟုတ္ အမိႈက္ထဲက ေရႊ ျဖစ္ေသာေနရာက အသံမ်ား

$

0

0

NLD အလံ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ အမွတ္တရ ပန္းခ်ီျပပြဲ ျပဳလုပ္မည္
၂၅ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၆ (တနဂၤေႏြေန႔)
ေအဝမ္းရုပ္ရွင္ျခံ ၈ မိုင္ ခြဲ၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕

ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကခဲ့သည့္ စာနယ္ဇင္းသရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီဆရာ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ ကြယ္လြန္ျခင္း (၅) ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္ တရ ပန္းခ်ီျပပြဲ ကို သားျဖစ္သူ ပန္းခ်ီေဇျဖိဳးႏွင့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ပန္းခ်ီ ကိုသိန္း (ခ) ဟာသ သရုပ္ေဆာင္ ေမာင္စပ္စု (ခ) ေအး၀မ္ဦးးသိန္းထြဋ္တို႔က ရွစ္မိုင္ခြဲ ေအဝမ္းရုပ္ရွင္ျခံမွာ လာမည့္ တနဂၤေႏြ စက္တင္ဘာ ၂၅ တြင္ စီစဥ္ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္တြင္ အမွတ္တရ စကားေျပာၾကားျခင္း၊ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ မ်က္ႏွာဖံုး ပန္းခ်ီမ်ားႏွင့္ ဒီဇိုင္း လက္ရာမ်ားကို ျပသျခင္း၊ လက္ေတြ႕ ေမာ္ဒယ္လ္ ပန္းခ်ီ ေရးဆြဲျခင္း အစီအစဥ္မ်ား ပါဝင္မည္ ျဖစ္ၿပီး ေမာ္ဒယ္လ္ ပန္းခ်ီ ေရးဆြဲလိုသည့္ ပန္းခ်ီ အႏုပညာရွင္ ဆရာမ်ား၊ ဝါသာနာရွင္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ေခၚထားသည္။

ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ ၏ အႏုပညာ ညီငယ္ တဦး ျဖစ္သူ ပန္းခ်ီ မ်ိိဳးျမင့္ကလည္း သူ၏ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ ႏွင့္ ပန္းခ်ီ ေလာကထဲ ရာက္လာခါစ လက္တြဲေခၚယူမႈႏွင့္ လမ္းညႊန္သင္ၾကားမႈ ေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့သူ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ အေၾကာင္း အမွတ္တရ စကား ေျပာၾကားမည္ဟု သိရွိရသည္။

ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၅) ရက္ ေန႔ အသက္ (၆၆) ႏွစ္ အရြယ္ တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။

ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ကို လက္ရွိ အာဏာရပါတီ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ တည္ေထာက္စဥ္ အဖိအႏွိပ္ ကန္႔သတ္ မႈၾကားထဲတြင္ ပါတီ အလံ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲခဲ့သူအျဖစ္လည္း အမွတ္ထင္ထင္ ရွိၾကသည္။

မိုးမခ

@ Moemaka Media
Website: http://moemaka.com/
English Section: http://eng.moemaka.net/
Blog: http://blog.moemaka.com/
Facebook: https://web.facebook.com/MoeMaKaNews/
Twitter: https://twitter.com/moemaka

ဗိုလ္ထက္မင္း - လက္နက္ကိုင္ထားမွ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာလားနဲ႕ေမးခြန္းမ်ား - အပုိင္း(၃)

September 20, 2016, 10:18 am

≫ Next: ကာတြန္း Joker - ဒီေန႔ လာဘ္မစားပါ

≪ Previous: NLD အလံ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီ ေမာင္ေမာင္သိုက္ အမွတ္တရ ပန္းခ်ီျပပြဲ ျပဳလုပ္မည္

$

0

0

 

Senior General Min Aung Hlaing's facebook, Sept 14th, 2016

ဗိုလ္ထက္မင္း - လက္နက္ကိုင္ထားမွ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာလားနဲ႕ေမးခြန္းမ်ား - အပုိင္း(၃)
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

(ဂ) တပ္မေတာ္နဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္းအဖြဲ႕မ်ားအၾကား ယံုၾကည္မႈ၊ နားလည္မႈ၊

ယံုၾကည္မႈ၊ နားလည္မႈ ဆိုရာမွာ တပ္မေတာ္နဲ႕တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္မွူ အေပၚ အေျခခံျပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ အုပ္စု၊ ဆက္ဆံေရးခပ္ၾကဲၾကဲရွိတဲ့ အုပ္စု၊ ဆက္ဆံေရးဆိုးဝါးေနတဲ့ အုပ္စုဆိုျပီး (၃) အုပ္စုခြဲျမင္ရတယ္။

ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ NCA လက္မွတ္ထိုးတဲ့အဖြဲ႕(၈)ဖြဲ႕၊ ( ပအုိဝ္းလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (PNLO)၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (KNU) ၊ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ (RCSS)၊ ဒီမုိကေရစီအက်ဳိးျပဳ ကရင့္တပ္မေတာ္ (DKBA) ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး/ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္(ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ) (KNU/ KNLA-PC)၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး(CNF)၊ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုး ဆုိင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္တပ္ဦး(ABSDF)၊ ရခုိင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ(ALP)) ။

(ကိုးကန္႕- MNDAA)  ေၾကာင့္ဝ (UWSA) နဲ႕ မိုင္းလား (NDAA) အဖြဲ႔ဟာ ဆက္ဆံေရးၾကဲေပမဲ့ ၾတိဂံတိုင္း တိုင္းမွဴးေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတဲံ့  ဦးသိန္းစိန္နဲ႕တပ္ခ်ဳပ္တို႕နဲ႕ Personal ရင္းႏွီးအရ တစံုတရာ တိုက္ပြဲ မျဖစ္ေအာင္ ႏွစ္ဖက္လံုး စည္းကမ္းတက် ေနခဲ့ပါတယ္။

ဆက္ဆံေရးအဆိုးဝါးဆံုးကေတာ့ UNFC 
( UNFC members (previous members of CEFU)

1. Kachin Independence Organization (KIO)
2. New Mon State Party (NMSP)
3. Shan State Army-North (SSPP /SSA)
4. Karen National Union (KNU)
5. Karenni National Progressive Party (KNPP)
6. Chin National Front (CNF)

5 new members:

1. Lahu Democratic Union (LDU)
2. Arakan National Council (ANC)
3. Pa-Oh National Liberation Organization (PNLO)
4. Ta-ang National Liberation Army (TNLA) also known as Palaung State Liberation Front (PSLF)
5. Wa National Organization (WNO)

(previous 6th new member Kachin National Organization has merged with the KIO)

နဲ႔ AA ,TNLA , MNDAA အဖြဲ႕ေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲံ့ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ျပဳမူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြ ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ယံုၾကည္မွူ မရဘဲ တပ္မေတာ္နဲ႕အဲဒီတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားအၾကား ခက္ခက္ခဲခဲ တည္ေဆာက္ ေနရပါတယ္။ အဲဒီ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္မထိုးတာကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး လူသစ္စုေဆာင္း၊ ၊အင္အားတည္ေဆာက္ကာ နယ္ပယ္ဧရိယာ ခ်ဲ႕ထြင္မွူ၊ သယံဇာတ သယ္ထုတ္မႈ၊ အခြန္အေကာက္ ၾကမ္းတမ္းမႈေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု ထြက္ေျပးလာရကာ တပ္မေတာ္နဲ႕ထိပ္တိုက္ေတြ႕ျပီး တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြားေနရပါတယ္လို႔ တပ္မေတာ္ လိုလားသူေတြဘက္က ဆိုၾကပါတယ္။

လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ အျမန္ဆုံး ရပ္ဆိုင္းျပီး ျပည္နယ္ဖြံၿဖိဳးေရး (ပညာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ စက္မႈဇုန္လို အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးခြင့္ အပါအဝင္ ရင္းႏွီးျမွူပ္ႏွံမႈ၊ သယံဇာတ ခြဲေဝပိုင္ဆုိင္မႈ) တိုးတက္ဖို႔ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို ဘာေတြ ေတာင္းၾကမယ္ဆိုတာ အဓိက ေဆြးေႏြးၿကေစလိုေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြက ဗမာမုန္းတီးေရးကို ၀ါဒျဖန္႔ေနခ်ိန္မွာ ဗမာျပည္က ဘယ္တပ္မေတာ္ စစ္ေက်ာင္း၊ ဘယ္တကၠသိုလ္မွ သင္႐ိုးမွာ တိုင္းရင္းသားေတြကို ေသြးခြဲဖို႔ မုန္းတီး ရက္စက္ဖို႔ မသင္ၾကားပါေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားေတြကို ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံေရး၊ အယူဝါဒ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား ေလးစားလိုက္နာပါလို႔ဘဲ သင္ၾကားေပးထားတာကို တပ္မေတာ္ထုတ္တဲ့ စစ္သည္ေတာ္က်င့္ဝတ္ (၆၀) မွာ ရွိပါေၾကာင္း တပ္မေတာ္အရာရွိအခ်ဳိ႔က သူတို႔ ခံစားခ်က္ကို ထုတ္ေျပာလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

"ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားေတြမွာက စစ္ျဖစ္ရင္ စစ္ေ႐ွာင္တာကိုက ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျမိဳ႕ေပၚ တက္ေ႐ွာင္ေနၾကတာပါ၊ ေနာက္ဆုံး ျမိဳ့တက္ဖုိ႔ လမ္းေၾကာင္းေတြ ျပတ္ေတာက္ကုန္လို႔ ေတာထဲ ေတာင္ထဲနဲ႔ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ခ်င္း အတူတူ ျပည္သူေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရကို အားကိုးၾကပါတယ္။"လို႔ သူတို႔ေတြ ျမင္တာကို ေျပာၾကပါတယ္။

အဓိက လုပ္ေဆာင္သင့္ရာမွာ အရပ္သားနဲ႕ရန္သူမွားယြင္းလို႕ သတ္ျဖတ္မိရင္ တာဝန္ရွိသူအဆင့္ဆင့္ အေရးယူမွာျဖစ္သလို ျပည္သူကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းနဲ႕ နစ္နာသူမ်ားကို ထိုက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရးျမိဳ႕မွာ အရပ္သား(၁)ဦးနဲ႕ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း သူပုန္အထင္နဲ႕ ရြာသား၄ဦးသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ တပ္က ေစတနာသန္႕သန္႕ ပံ့ပိုးေထာက္ပံ့ျပီး ဒုတိုင္းမွူးအဆင့္ စံုစမ္းစစ္ေဆးတာမ်ိဳး ျပဳမွူေဆာင္ရြက္ခ်က္ဟာ ၾကိဳဆိုရမွာ ျဖစ္သလို လူထုအျမင္မွာလည္း နားလည္ခႊင့္လႊတ္လိမ့္မယ္လို႕ယံုၾကည္ေၾကာင္း အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ယခုဆိုရင္ ျပစ္မွူက်ဴးလြန္သူ တပ္မေတာ္သားထဲမွ တပ္မမွဴးးအဆင့္ေတာင္ တခါမွမလုပ္စဖူး အေရးယူခဲ့တာေတြ႕ေနရျပီျဖစ္ပါတယ္။

ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ မိုင္ဂ်ာယန္ အစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ စိုင္းေက်ာ္ညႊန္႔က ေျပာရာမွာ-
“၂၁ ပင္လံုလိုပဲ ေခၚေခၚ ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ ဒီညီလာခံမွာ တက္ေရာက္မဲ႔ ရထားကို ဘယ္ေနရာကစီးစီး စီးလို႔ရတယ္ဆိုတဲ႔ စကားေခတ္စားေနတာ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ရထားလက္မွတ္လည္းမေပးဘူး။ ေပးလည္း ေပးမစီးဘူးဆိုရင္ ဒါက စဥ္းစားစရာရိွပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ကလည္း အားလံုးပါ၀င္လာႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လို အခင္းအက်င္းေတြ ဖန္တီးေပးထားသလဲဆိုတာက အေရးၾကီးပါတယ္။ အားလံုးကို လာပါလာပါ ေျပာျပီး လာႏိုင္တဲ႔ အခင္းအက်င္း မဖန္တီးေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ တိုက္ပြဲဆိုတာ ရွမ္းေျမာက္တင္မက ကခ်င္ ၊ ရခိုင္ မွာလည္း ျဖစ္ေနတယ္။ ေနရာေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား မွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ ပဋိ႔ပကၡေတြပါ။ အစိုးရအေနနဲ႔ အခင္းအက်င္းေကာင္းကို ဖန္တီးေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ” ဆိုပါတယ္။

ဒီရထားကိစၥကို တပ္မေတာ္အရာရွိတစ္ဦးက ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

           ရွမ္းျပည္ထဲက ၀ျပည္၊ ပေလာင္ျပည္ ခြဲထြက္ျပီး အသစ္ဖြဲ ့မွာ ရွမ္းေတြက လက္ခံပါ့မလား။ ဆိုလိုတာက ဒီဘက္မွာ ေဒၚစုနဲ ့ တပ္ခ်ဳပ္ နဲ႔ ျပီးရင္ အားလံုးျပီးတယ္ ဟိုဘက္မွာက မျပီးဘူး။ အဖြဲ ့အခ်င္းခ်င္းေရာ အဖြဲ ့တစ္ခုထဲမွာပါ သေဘာထားအမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနၾကတယ္။ ဒါက လက္ရွိ အရွိတရား။  ေဒၚစုရဲ ့ရထား ဥပမာလို ဆိုရရင္ေတာ့ ရထားက ထြက္မွျဖစ္မယ္၊ ဘူတာရုံက မေကာင္းဘူးတို႔၊ ရထားက ေမာ္ဒယ္ေအာက္တယ္တို ့ လက္မွတ္က ေစ်းၾကီးတယ္ လုပ္ေနတာျဖစ္တယ္ ..." 

လို႕ ဆိုသြားပါတယ္။ သူဆိုလိုခ်င္တာက ရထားကေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ။ အေသးစိတ္ကိစၥေတြကို ရထားေပၚတက္ျပီးမွ ေျပာမလား၊ ရထားေပၚ မတက္ခင္ ေျပာမလား။ ျပီးေတာ့ ရထားေပၚမတက္ခင္ ေျပလည္ႏိုင္သေလာက္ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ျပီး ရထားေပၚတက္၊ ရထားေပၚမွာလည္း ဆက္လက္ျပီး ေျပလည္ေအာင္ ဆက္လက္ ေျဖရွင္းေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္သြားရင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလားလို႔ စဥ္းစားခ်က္ကို ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူ ... “ဒီမိုကေရစီနည္းက်ဆိုရင္ တပ္မေတာ္က အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရိွရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါကက်ြန္ေတာ္တို႔တင္ မကဘူး ျပည္သူအားလံုးက ေတာင္းဆိုေနတဲ႔ အရာပါ။"လို႔ ေကအိုင္အို ၊
ေကအိုင္စီ ဒုတိယ ဥကၠဌ (၂) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ရဲ႕ေျပာဆိုခ်က္ကိုလည္း တပ္မေတာ္လက္ေအာက္ခံ အရာရွိေတြဘက္ကလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိတယ္လို႔ ေျပာလာၾကျပန္ပါတယ္။

                “တပ္က ယခုအရပ္သားဦးထင္ေက်ာ္နဲ႕ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႕ရဲ႕ေအာက္မွာ ေနေနျပီ။ သူတုိ႔လက္ထက္မွာ တိုက္ေနတယ္ဆိုတာက လက္ရွိအစုိးရရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာကို ကာကြယ္ဖို႔ တိုက္ေနရတာလို႔ တပ္မေတာ္သားေတြဘက္က ယူဆပါတယ္။ ယခင္အစုိးရကို အယုံအၾကည္မရွိလို႔ လက္မွတ္မထိုးေသးရင္ အခုအစုိးရလက္ထက္မွာလည္း လက္မွတ္မထိုးေသးဘူးဆိုတာကို ဘယ္လို ယူဆရမလဲ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဦးစခုန္တိန္႔ယိမ္းက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာတုန္းက အျပိဳင္ပါတီေတြကို လက္နက္နဲ႔ ျခ္ိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္။ အခု အစုိးရသစ္လက္ထက္မွာ တရားဥပေဒနဲ႔ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားေတြက အခုခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လုပ္ေနရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။"

သူတို႔ေျပာခ်င္တာကေတာ့လူထုေရြးေကာက္ပြဲအရ အနိုင္ရတဲ့ အရပ္သားအစိုးရလက္ေအာက္မွာ တပ္မေတာ္က ယခင္တုန္းက အေျခအေနေတြ လုပ္ကိုင္ပုံေတြနဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာေနတယ္။ တဖက္က တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကလည္း တပ္မေတာ္အေပၚကို သံသယရွိေနတုန္းဆုိရင္လည္း ျပန္လွန္ စဥ္းစားေစခ်င္တယ္လို႔ သေဘာထားရွိပုံမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္ဘက္ကေကာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြဘက္က ေျပာေလ့ ေျပာထ ရွိတာက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြထက္ စစ္သားလို ျပဳမူေဆာင္ရြက္ရတာဟာ ပိုျပီး အလုပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ စစ္သားလို လုပ္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားရာေဒသေတြမွာ ယခင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ယခင္အစိုးရေတြ လက္ထက္မွာ (လက္နက္နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလဲလွယ္တဲ့) ျပည္သူစစ္ေတြ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ေတြ အမ်ားအျပား တိုးပြားခဲ့ပါတယ္။ ထို႔အတူ အထူးအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသေတြလည္း ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။ ယခင္ေခတ္ေတြက အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးျပီးေနာက္ စီးပြားေရးလုပ္ကြင္း လုပ္ကြက္ေတြကို စစ္အုပ္စုကေန တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္သားလုိ လုပ္တာ အလုပ္ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ နားလည္မႈ၊ ယုံၾကည္မႈကို ထိန္းသိမ္းျပီး ဆက္လက္ ရပ္တည္ပါသလားလို႔ တပ္မေတာ္ဘက္က အရာရွိေတြအခ်ဳိ႔က ေမးခြန္းထုတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။

တပ္မေတာ္သားေတြဘက္က (အခ်ဳိ႔ကလိုပဲ ဆိုခ်င္ဆို) သူတို႔ေတြ ေ၀ဖန္ေလ့ရွိတာက UWSA ,MNDAA တို႔ဟာ လက္ရွိအစုိးရေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံၾကသလို လက္ရွိ တပ္ခ်ဳပ္ကုိလည္း ေတြ႔ဆုံခဲ့ၾကတာ မၾကာေသးမီက ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္ တဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ UNFC အဖြဲ႔ေတြ ေတြ႔တဲ့ျဖစ္စဥ္မွာေတာ့ တပ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ၀န္ေလးခဲ့ၾကသလားလို႔ ဆိုၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္သားလုိ တုန္႔ျပန္တာလား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားလို တုန္႔ျပန္တာလားဆိုျပီး တပ္ဘက္က အကဲျဖတ္ခ်င္ၾကပုံ ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ NCA လက္မွတ္မထိုးၾကတာခ်င္းအတူတူ UWSA, NDAA တို႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ႏွလံုးသားထိသြားေစတဲ့ တိုင္းရင္းသား
လူငယ္ေတြ႔ဆံုပဲြ စီစဥ္တာ လုပ္ၾကတာမ်ဳိး UNFC ဘက္ကလည္း သံတမန္ဆန္တဲ့ ယုံၾကည္မႈ နားလည္မႈကို တည္ေဆာက္တဲ့ ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြး ညိွႏိႈင္းမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစခ်င္တယ္လို႔ တပ္မေတာ္ဘက္က ဆိုလိုခ်င္ပုံရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ  ပင္လံုညီလာခံဖြဲ႕ပြဲမွာ UWSAအဖြဲ႕အား ကဒ္ထုတ္ေပးတာ ခ်ြတ္ယြင္းခ်က္မျဖစ္သင့္သလို၊  ကဒ္ကိစၥလဲွေပးတာကိုလည္းUWSAက သေဘာထားၾကီးၾကီး လက္ခံေပးရမွာျဖစ္ျပီး ညီလာခံမွ ထြက္ခြါသြားတာဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးစိန္ေခၚခ်က္ ျဖစ္သြားတာမို႔ အရင္
က ခြဲမထြက္ပါဖူး ဆိုတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကိုလည္း သံသယျဖစ္သြားေစပါတယ္။

ဥေရာပသံအမတ္ၾကီး နဲ႕ The voice အင္တာဗ်ဳးမွာ ေကာက္ႏွူတ္တင္ျပလိုတာက “အေရးႀကီးတာတခုက ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တာေပါ့။ အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ဖို႔လည္း လို
ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္လည္း သူတို႔မွာ တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့စိတ္ ရွိဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဒါေတြမရွိဘူးဆို ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ တကယ့္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္တယ္။ NCA နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးတယ္၊ မထိုးဘူးဆိုတာ သူတို႔ဆုံးျဖတ္ရမယ့္ ကိစၥေပါ့။ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ရမွာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ သူတို႔ကို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မ်က္ႏွာစုံညီ ေဆြးေႏြး စကားေျပာေစခ်င္တာပါ။စကားေျပာမွ ဘာမေက်နပ္တယ္ဆိုတာ သိရမယ္။ မေက်နပ္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ မၿပီးေစခ်င္ဘူး။” ေျပာသြားပါတယ္။

UNFC အေနနဲ႕ အစိုးရအေပၚ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္မႈ ထိုက္သင့္သလိုရွိေနေပမဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႕
 ဆက္ဆံေရးအပိုင္းက်ေတာ့ အားနာစြာနဲ႕၅၀%သာသာဘဲ ရွိတယ္လို႕သတ္မွတ္ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်င္းမိုင္မွာ စုေဝးတိုင္ပင္ေၾကညာခ်က္ထုတ္၊ မီဒီယာေတြနဲ႕ထုတ္ျပန္တာထက္စာရင္ မ်ားမ်ားေတြ႔ဆံုမွ ရင္းႏွီးမႈမွသည္ နားလည္မႈ၊ ထုိမွတဖန္ ယံုၾကည္မႈ ဆတက္တံပိုးတိုးလာမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ တပ္မေတာ္နဲ႕မၾကိဳက္ တာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာသလို ပြင့္လင္းစြာေျပာျခင္းျဖင့္ တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမွူ မ်ားမ်ားလုပ္ပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

---

ကာတြန္း Joker - ဒီေန႔ လာဘ္မစားပါ

September 20, 2016, 12:20 pm

≫ Next: ဆလိုင္းနီ၀ိုင္၏ ခ်င္းအတြက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္

≪ Previous: ဗိုလ္ထက္မင္း - လက္နက္ကိုင္ထားမွ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာလားနဲ႕ေမးခြန္းမ်ား - အပုိင္း(၃)

$

0

0

ကာတြန္း Joker - ဒီေန႔ လာဘ္မစားပါ

(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

ဆလိုင္းနီ၀ိုင္၏ ခ်င္းအတြက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္

September 20, 2016, 1:23 pm

≫ Next: ေဂ်ာ္ဒီး - မိုးမခေဂဇက္

≪ Previous: ကာတြန္း Joker - ဒီေန႔ လာဘ္မစားပါ

$

0

0

ဆလိုင္းနီ၀ိုင္၏ ခ်င္းအတြက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္
(SK ရွန္လိန္း) မိုးမခ၊ စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

ဆလိုင္းနီဝုိင္ေရးေသာ ခ်င္းအတြက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းကဗ်ာမ်ားႏွင့္ အျခားကဗ်ာမ်ား စာအုပ္ထြက္ရွိလာသည္။ ခ်င္းတို့၏ဘဝႏွင့္ ခ်င္းတို့၏ ရင္ခ်ိဳင့္ထဲက ပရမတၱသစၥာကို အလွမ္းမွီသမွ် ကဗ်ာရသျဖင့္ႏႈိက္ထုတ္ထားပါသည္ဟု ဆလိုင္းနီဝိုင္က အမွာစာ အတိုေလး ေရးထားသည္။ စာအုပ္တြင္ ကဗ်ာ ၂၃ ပုဒ္ ပါဝင္သည္။ အခ်ို့ကဗ်ာမ်ားမွာ ခ်င္းေရာင္ျခည္ မဂၢဇင္းႏွင့္ အျခားစာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ပုံႏွိပ္ေဖၚျပခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ ခ်င္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ခံစားခ်က္အေထြေထြမ်ားကို စကားလုံးေျပာင္ေျပာင္၊ အေတြးထက္ထက္ လြတ္လပ္ေသာကာရံနေဘမိမိ ျဖင့္ ေရးဖြဲ့အန္ခ်ထားေၾကာင္း ဆရာဝိေသသက မွတ္ခ်က္ေပးသည္။

ဦးဆလိုင္းေရႊလင္း (အမွတ္ ၀၀၆၇၀)၊ သုဒ ႏၱစာေပ၊ အမွတ္ ၃၁ ၊ ၆-လႊာ ၊ႏွင္းဆီကုန္းလမ္း၊ အလုံ၊ ရန္ကုန္က ထုတ္ေဝသည္။ ဦးေအာင္ေက်ာ္ထူး (မွတ္ပုံတင္ ၀၀၁၆၇) ျမတ္ပန္းရဂုံပုံႏွိပ္တိုက္၊အမွတ္ ၁၇၊ ရန္ေျပ ၁၀-လမ္း။ ၃-ရပ္ကြက္၊ သာေကတျမိဳ့နယ္၊ ရန္ကုန္က အဖုံးႏွင့္ အတြင္း စာသားမ်ားကို ပုံႏွိပ္သည္။

၂၀၁၆ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ပထမအၾကိမ္၊ အုပ္ေရ ၅၀၀ ျဖစ္သည္။

စာအုပ္ဖတ္ရႈလိုသူမ်ား ၀၉ ၃၀၀၀ ၄၉၇၄ ၊ ၀၉၇၉၉၆၇၉၉၅၉ သို့ ဆက္သြယ္နိုင္သည္။

(ဟုိခ်င္း ဒီခ်င္း) အမည္ရွိ ကဗ်ာကို နမူနာေဖၚျပလိုက္ပါသည္)

ခ်င္းတဲ့-
ရွင္းရွင္းေလးပဲ
အမည္ကေတာ့ တလံုးထဲ
ဒါေပမဲ့- ရွင္းေလ ရႈတ္ေလ

အထုပ္ေတြက မ်ားမ်ားလာ၊
ဟိုမ်ိုးႏြယ္ ဒီမ်ိဳးႏြယ္
ဟိုကိုးကြယ္ ဒီကိုးကြယ္
ဟိုျမဳိ့နယ္ ဒီျမိဳ့နယ္
ေတာင္ေပၚ ေျမျပန့္
ေခ်ာင္းဖ်ား ေခ်ာင္းေအာက္
ဟိုဘက္ ဒီဘက္
ငါတို့မွ ခ်င္းအစစ္ ငါတို့ကခ်င္းမစစ္
ခပ္ညစ္ညစ္ ခပ္ေထြေထြ
ေပေတေတခ်င္း ေဝေလေလခ်င္း
ယာခုတ္တဲ့ခ်င္း အထာလုပ္တဲ့ခ်င္း
ဝက္ေမြးတဲ့ခ်င္း ထြက္ေျပးတဲ့ခ်င္း
ျငီးတြားတဲ့ခ်င္း ၾကီးပြါးတဲ့ခ်င္း
အလွၾကိုက္တဲ့ခ်င္း ျပတိုက္ထဲကခ်င္း
တုတ္ (ဒုတ္) ၾကားကခ်င္း လုပ္စားတဲ့ခ်င္း
မယ္လိုဒီခ်င္း အင္ဂ်ီအိုခ်င္း
ခ်င္းေတြ ခ်င္းေတြ
အဖုံဖုံ အဝဝ စုံပြ
ဥဳံဖြ- ငါေကာ ဘာခ်င္းလဲ
အတင္းတုတ္တဲ့ ခ်င္းစုတ္လား
အတင္းေျပာတဲ့ ခ်င္းေခ်ာလား
(ေၾသာ္ ေမ့လို့ ေမ့လို့)
ခ်င္းေတြတူတာ ႏွစ္ခု က်န္ေသးတယ္
(တြီးေအာ့) ၾကတာနဲ့ (အြီးေဆြာ) စားတာေလ။ ။

ေဂ်ာ္ဒီး - မိုးမခေဂဇက္

September 20, 2016, 1:43 pm

≫ Next: ေမခ်ဳိလြင္ (ဒလျမိဳ့နယ္) - အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္မက်ေတာ့ ေစလို

≪ Previous: ဆလိုင္းနီ၀ိုင္၏ ခ်င္းအတြက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္

$

0

0

 ေဂ်ာ္ဒီး -  မိုးမခေဂဇက္
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆
“ဖုန္း..ဒိုင္း..ဂြမ္း..ခ်ကြ..”

“ ေဟ႔..ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္း ရန္မျဖစ္ရဘူးေလ”

“စစ္ပြဲေတြ..အဲေလ..ရန္ပြဲေတြ ရပ္ပစ္”

ဂ်ီးေဒၚတစ္ေယာက္ ဟိုိဟိုသည္သည္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မိုးမခ ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ႀကီး အနီးအေရာက္တြင္ အႏွီကဲ႔သို႔ ဆူဆူညံညံအသံမ်ားကို ၾကားလိုက္္ရသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ ကေလးငယ္တသိုက္… ဆြဲၾကလြဲၾက၊ ေဆာ္ၾက ႏွက္ၾကႏွင့္ ၀ရုန္းသုန္းကားရန္ပြဲတပြဲကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။

 “ဟိတ္..ကေလးေတြ..ဘာလို႔ရန္ျဖစ္ေနၾကတာတုန္း၊ ရပ္စမ္း..ရပ္စမ္း”

ဂ်ီးေဒၚ၏ေအာင္ျမင္ခန္႔ျငားေသာအမိန္႔ေပးသံေၾကာင့္ ကေလးတသိုက္မွာ ရန္ပြဲကို ရပ္ရင္း ဂ်ီးေဒၚကို ၀ိုင္း၀န္းတိုင္ေတာၾကေလသည္။

“ ေစာငိုက..သားဆံပင္္ကို အရင္စဆြဲတာ..ဟီး..ဟီး” ေမာင္ရစ္က ငိုရင္း တိုင္သည္။

“မင္း..အာမရႊီးနဲ႔..ငါက ဆံပင္ဆြဲရေအာင္ မင့္မွာ ဆြဲစရာ ဆံပင္ရွိလို႔လားကြ..”

“ကဲ..တိတ္ၾက..တိတ္ၾက.. တေန႔ကပဲ.. အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္ရင္..ေနာက္ကိုပံုျပင္ ေျပာမျပေတာ႔ဘူးလို႔ ႔ေျပာထားတယ္ေလ၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အကုန္လံုး ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့နဲ႔၊ လူဆိုတာ ကိုယ္ေပးတဲ့ကတိကိုယ္တည္မွေပါ့ကြ”

“အေနာ္..တို႔ ရန္မျဖစ္ဘူး၊ အေနာ္တို႔ကို ေျပာျပပါ..၊ ရန္ျဖစ္တဲ႔ေကာင္ေတြ ပံုျပင္ နား မေထာင္ခိုင္းနဲ႔..ဂ်ီးေဒၚ”

 ပဏာ၀င္ယူေသာ..ေက်ာ္ဟုန္းကိုေမာင္ရစ္က မေက်မခ်မ္းၾကည့္ရင္း…

“လူႀကီးေတြေတာင္.အပစ္အခတ္ရပ္စာခ်ဳပ္ေတြ လက္မွတ္အတင္းထိုးခိုင္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ျပၿပီး စစ္ပြဲေတြဆက္ျဖစ္ေနေသးတာပဲကြာ။ တို႔ကေလးေတြ တခါတေလ ကတိမတည္တာေလာက္ေတာ့ ဂ်ီးေဒက ခြင္႔လႊတ္မွာပါကြ..၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္ဂ်ီးေဒၚ”

“ကဲ..ကဲ..ေတာ္ၾကေတာ့၊ ေျပာရင္းဆိုရင္း ရန္ထပ္ျဖစ္ေနဦးမယ္..၊ အရင္တပတ္က ပံုျပင္ အဆက္ကို ေျပာျပမယ္”

“ေ၀း..ေဟး..ေဟး”

ကေလးတသိုက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးစြာျဖင္႔ ဂ်ီးေဒၚအနီးတြင္ ၀ိုင္းစုထိုင္လိုက္ၾကသည္။

“အရင္တပတ္က..ပံုျပင္က ဘယ္မွာဆံုးပါလိမ္႔”

ေဂ်ာ္ဒီးက ၀မ္းသာအားရ..၀င္ေျဖသည္..။

“ေႁမြမင္းသားေလးနဲ႔ မေထြးေလးလက္ထပ္ၿပီး..သားေလးတေယာက္ရလို႔ မင္းသားေလးက ကုန္ကူးထြက္သြားတဲ့အခန္း ေရာက္ၿပီ ဂ်ီးေဒၚ”

 “ဘယ္ကလာ..အဲဒါက ဟိုးအရင္တပတ္ထဲက ၿပီးၿပီးသားႀကီး..”

ရမ္းၿဖီးေနက်..ေဂ်ာ္ဒီးကို မင္းညြန္႔လႈိင္က ေဒါက္ျဖဳတ္ရင္း ….

“ မင္းသားေလးနဲ႔ မေထြးေလးရတာကို..မေထြးေလးရဲ ႔အစ္မ မႀကီးနဲ႔ မလတ္က မနာလို ဘူး။ ဒါနဲ႔ မင္းသားေလး ကုန္ကူးသြားေနတုန္း..မေထြးေလးတို႔ သားအမိကို.. ပင္လယ္ ကမ္းစပ္ကို ဒန္းစီးရေအာင္လို႔ ညာေခၚၿပီး..ပင္လယ္ထဲ ျပဳတ္က်ေအာင္ တြန္းခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္း ခ်င္ေတာ့ မေထြးေလးတို႔သားအမိကို ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးတေကာင္က ကယ္ၿပီး သူ႔အသိုက္ရွိတဲ့ သစ္ပင္ အျမင့္ႀကီးဆီ ေခၚသြားတဲ့အခန္း ေရာက္ေနပါၿပီဗ်။ က်ေနာ္ကမွ အမွတ္အသား ေကာင္း တာေနာ္။ ဟုတ္တယ္ေနာ္..ဂ်ီးေဒၚ”

 “ေအာ္..ေအးဟုတ္ၿပီ..၊ ကဲ..ဆက္ေျပာမယ္ ”

ထံုးစံအတိုင္း ကေလးအားလံုးမွာ ရန္ပြဲကိုေခတၱရပ္ၿပီး ပံုေျပာေကာင္းတဲ့ဂ်ီးေဒၚ၏ေလေၾကာတြင္ နစ္ေမ်ာၾကေလသည္။

“မေထြးေလးတို႔ သားအမိခမ်ာ.. အသက္မေသေပမယ့္ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးရဲ ႔အသိုက္ထဲ မွာပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကဳပ္ၾကဳပ္ ေနၾကရသတဲ့၊ တေန႔ေတာ့ မေထြးေလးက သူ႔သားေလးကို ေခ်ာ့သိပ္ ေနက်အတိုင္း “ငန္းေတာ္ေရ..ေႁမြမင္းရဲ ႔သား..အိပ္ပါေတာ႔လား” လို႔ သီခ်င္းေလး ဆိုသိပ္မိသတဲ့။ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးက မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး…

“တယ္..ငါ ႏႈတ္သီးနဲ႔တစ္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ေပါက္လိုက္ရ..၊ ဘာ..ငန္းေတာ္ေရ ေႁမြမင္းရဲ ႔ သားလဲ” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မေထြးေလးခမ်ာ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔သီခ်င္းကို ျပင္ဆိုရသတဲ႔။

 “ငွက္ႀကီးဆို..၀န္ပိုရဲ ႔သား..၊ အိပ္ပါေတာ႔လား” လို႔ ျပင္ဆိုလိုက္မွ.. ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးက .
“ဟား..ဟား..ဟား..ဟား” နဲ႔ သေဘာေတြက်သြားသတဲ့”

ရန္လင္းေအာင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း

“ မေထြးေလးကလည္းဗ်ာ..၊ တကယ္လည္း..ငွက္ႀကီး၀န္ပို သားမဟုတ္ပဲနဲ႔ ဘာလို႔ ျပင္ဆိုရတာလဲဗ်”

တူေမာင္ညိဳက..ေျပာကြက္ရသြားကာ…

“ ဟ..သူက ဒီအသိုက္ထဲ ေရာက္ေနမွ ဒီအသိုက္ရွင္ရဲ ႔အႀကိဳက္လိုက္ေျပာရေတာ့တာ ေပါ႔ကြာ။ ဟိုလႊတ္ေတာ္ထဲက လူႀကီးေတြလို အစိုးရအဖြဲ႔က လူႀကီးေတြလိုေပါ႔ကြ..။ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒအသိုက္ႀကီးထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္၊ မွန္မွန္ မမွန္မွန္ အသိုက္ရွင္ အႀကိဳက္လိုက္ရေတာ႔တာေပါ႔ကြာ၊ ေခ်ာ႔ရေတာ႔တာေပါ႔ကြာ၊ ေပ်ာ႔ရေတာ႔တာေပါ႔ကြာ”

“စာတိုငညိဳကြ”

ကေလးအရြယ္နဲ႔မလိုက္ စာတိုေပစဖတ္ၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာတတ္ေသာ တူေမာင္ ညိဳကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားက စာတိုငညိဳဘြဲ႔ ေပးထားေလသည္။

“ ဆက္ေျပာျပပါ..ဂ်ီးေဒၚ”

“ အဲဒီလို ေနတုန္း မင္းသားေလးက ကုန္သြယ္သြားရာကေန..အျမတ္ေတြအမ်ားႀကီးရၿပီး သူ႔ဇနီးမေထြးေလးနဲ႔သူ႔သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျပန္လာေတာ့မယ္လို႔ အေၾကာင္းၾကားလိုက္သတဲ့ ။ အိမ္မွာ က်န္ခဲ႔တဲ့မႀကီးနဲ႔ မလတ္လည္း အရမ္းေပ်ာ္သြား တာေပါ့။ မေထြးတို႔ သားအမိမရွိရင္ မင္းသားေလးပါလာတဲ႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြလည္း သူတို႔ပဲရမယ္။ ေနာက္ မင္းသားေလးကလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ လက္ထပ္ယူလိမ္႔မယ္လို႔ ေတြးၿပီးေတာ့ ေပါ့။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ မေထြးေလးတို႔ သားအမိဟာ ပင္လယ္ထဲမွာ ေသေလာက္ၿပီလို႔ပဲ ထင္တာေပါ႔ကြယ္”

 မ်က္ရွဳေလးက…မ်က္ႏွာေလးငိုမဲ႔မဲ႔ျဖင့္ မွတ္ခ်က္ခ်သည္။

“ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ မႀကီးနဲ႔မလတ္ေနာ္..၊ မေထြးေလးကေတာ့ သူ႔အစ္မေတြဆို ခ်စ္လိုက္ရတာ၊ ရင္ၾကားေစ႔ခ်င္လိုက္ရတာ၊ သူတို႔ကေတာ့ အေကာက္ၾကံၾကတယ္”

“ ေအးကြဲ႔ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကုန္သြယ္ရာက ျပန္လာတဲ့မင္းသားေလးတို႔ရဲ ႔ ေလွႀကီး ဟာ..မေထြးေလးတို႔ေရာက္ေနတဲ့ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးရဲ ႔အသိုက္ရွိတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေဘးက ျဖတ္လာ ရသတဲ့။ အဲဒီမွာ သစ္ပင္ေပၚကေနၿပီး ကေလးသိပ္ရင္း သီခ်င္းဆိုေနတဲ႔ မေထြးေလးအသံကို မင္းသားေလးကၾကားလိုက္သတဲ့။ ဒါနဲ႔ ေလွထိုးသားေတြကို သစ္ပင္နားကပ္ရပ္ခိုင္းၿပီး သစ္ပင္ေပၚ
တက္ၾကည္႔မွ.. မေထြးေလးနဲ႔ သူ႔သားေလးကို ေတြၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို သိေတာ့တာေပါ့ေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ…အစာရွာထြက္ေနတဲ႔ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီး ျပန္ေရာက္လာၿပီး မင္းသားေလးတို႔ အဖြဲ႔ကို ရန္ျပဳဖို႔ႀကိဳးစားေတာ႔သတဲ့။ မင္းသားေလးကလည္း. .ျပန္ခုခံတိုက္ခိုက္သတဲ့၊ မေထြးေလးက..ႏွစ္ေယာက္စလံုး..အဲ..  တေယာက္နဲ႔တေကာင္စလံုးကို တားျမစ္သတဲ့။ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးကိုလည္း ေတာင္းပန္သတဲ့ ။ သူတို႔မိသားစုအတူတူျပန္ေနခြင္႔ေပးဖို႔ေပါ့။ မင္းသားေလးကိုလည္း..ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးက သူတို႔သားအမိရဲ ႔အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္မို႔ ျပန္မတိုက္ခိုက္ပဲ ျပႆနာေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းဖို႔ ေတာင္းပန္ေဖ်ာင္းဖ်သတဲ့။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔…မင္းသားေလးက..ငွက္ၾကီး၀န္ပိုႀကီးကို သူ႔မိန္းမနဲ႔ကေလးကို သူနဲ႔ ျပန္ ထည့္ေပးရင္ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးႀကိဳက္တဲ့ ပင္လယ္ငါးအေကာင္(၅၀၀)ေပးပါ႔မယ္လို႔ ညိႇလိုက္ေတာ့ မွ ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးက အင္တင္တင္နဲ႔.. အင္း.. ဒါဆိုလည္း. ပင္လယ္ငါး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
အေကာင္ငါးရာကို ခုခ်က္ခ်င္းေပးလို႔ ေျပာလိုက္သတဲ့။  ဒါနဲ႔..မင္းသားေလးက သူ႔တပည့္ေလွထိုး သားငါးရာကို ပင္လယ္ငါးတေကာင္စီ ခုခ်က္ခ်င္းဖမ္းၿပီး ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးကိုေပးဖို႔ အမိန္႔ေပး လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ..ပင္လယ္ငါး အေကာင္ငါးရာ ျပည့္သြားသတဲ့။ ဒါနဲ႔..ငွက္ႀကီး၀န္ပိုႀကီးလည္း
မတတ္သာပဲ မေထြးေလးနဲ႔သူ႔သားေလးကို မင္းသားေလးလက္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ရသတဲ့ကြယ္..”


 “စားပြဲ၀ိုင္းထိုင္ၿပီးေစ႔စပ္ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းအေျဖရွာတယ္ဆိုတာ..ဒါမ်ဳိးေပါ႔ကြ”

ဇာနည္၀င္းက ၾကားဖူးနား၀စကားလံုးျဖင္႔၀င္ေထာက္ေလရာ..မိုးခ်ဳိသင္းက မ်က္ေစာင္း “၀င္မရွဳပ္ၾကနဲ႔၊ ပံုျပင္အရသာပ်က္တယ္၊ ဆက္ေျပာပါဂ်ီးေဒၚ..သူတို႔မိသားစုေလး ေပ်ာ္ရႊင္စြာအိမ္ျပန္ၾကေရာလား၊ ခ်ဳိသင္းက ပံုျပင္ကေလးေတြဆို ေပ်ာ္စရာဇာတ္သိမ္းေလးေတြပဲ ႀကိဳက္တယ္..”

“ေပ်ာ္ရမွာေပါ႔..ခ်ိဳသင္းရဲ႕၊ ဒါနဲ႔..မင္းသားေလးနဲ႔မေထြးေလးတို႔မိသားစုဟာ အိမ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျပန္လာၾကသတဲ့။ လမ္းမွာ မင္းသားေလးက ရက္စက္တဲ့မႀကီးနဲ႔မလတ္ကို
ပညာေတာ့ေပးမွျဖစ္မယ္လို႔ေျပာသတဲ့။ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ မေထြးေလးကေတာ့ သူ႔အစ္မေတြကို
အာဃာတမထားဖို႔၊ ျဖစ္ခဲ႔သမွ်ေတြကို သင္ပုန္းေခ်ဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်သတဲ႔..”

 “မေထြးေလးက..အမ်ဳိးမ်ားရင္ၾကားေစ႔ေရးစိတ္ဓတ္အရမ္းရွိတာပဲေနာ္”

“ မင္းသားေလးရဲ ႔တပည္႔ေတြကေတာ႔..သူတို႔ကို နည္းနည္းေတာ့ ပညာေပးသင့္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အရမ္းခြင္႔လႊတ္ျပ၊ သင္ပုန္းေခ်ျပလိုက္ရင္ ေနာက္ကို ဒီလိုမတရားရက္စက္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ သူတို႔ဆက္လုပ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ သူတို႔ ေနာင္တရေအာင္ေတာ့ လုပ္ရ မယ္လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဒါနဲ႔..မင္းသားေလးနဲ႔ သူ႔တပည့္ေတြတိုင္ပင္ၿပီး…မႀကီးနဲ႔ မလတ္ကို လွမ္း အေၾကာင္းၾကားသတဲ့။ “လက္ေဆာင္ေတြအမ်ားႀကီးပါလာတယ္၊ နက္ဖန္မနက္ျပန္ေရာက္မွာမို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး
ေလွဆိပ္ကေန ဆင္းႀကိဳပါ” လို႔ မွာလိုက္သတဲ့၊ ဒီသတင္းစကားလည္းၾကားေရာ မႀကီးနဲ႔မလတ္မွာ ၀မ္းသာလံုးဆို႔မတတ္ေပ်ာ္တာေပါ့။ ဒါနဲ႔..မင္းသားေလးဆီကို လူၾကံဳျပန္မွာသတဲ့”

“ ဟင္..ဂ်ီးေဒၚကလဲ၊ မေထြးေလးတို႔ေခတ္က..ေလွေခတ္ဆိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးက အဲေလာက္ေကာင္းပါ႔မလား၊ သတင္းပို႔တာလည္း ျမန္လိုက္တာေနာ္၊ ဘာနဲ႔သတင္းပို႔တာတဲ့လဲ”

အရာရာ ယုတၱိက်မက်ေတြးေတာဆင္ျခင္..ဆင္ေျခမ်ားတတ္ေသာၿငိမ္းခ်မ္းေအးက
အထြန္႔ တက္ေလသည္။

“ပံုျပင္ပဲကြယ္၊ မယံုရင္..ပံုျပင္မွတ္ဆိုတာရွိသားပဲကြယ့္၊ သူတို႔လည္း ခုေခတ္လို လူမႈ ကြန္ယက္တို႔ဘာတို႔ တခုခုေတာ့ ရိွမွာေပါ႔ကြယ္႔။ ကဲ..ဂ်ီးေဒၚခ်ည့္ ေျပာျပေနရတာထက္ မင္းတို႔ပါ စဥ္းစားစိတ္ကူးၾကည့္ရေအာင္၊ သူတို႔ ဘယ္လိုကြန္ယက္နဲ႔ဆက္သြယ္မယ္ထင္လဲ ”

“မႀကီးနဲ႔မလတ္ကိုလည္း လူမႈကြန္ယက္စာမ်က္ႏွာတခုေထာင္ခိုင္းလိုက္၊ သူတို႔စာ မ်က္ႏွာနာမည္ကိုေတာ့ သူတို႔ရဖို႔အတြက္ပဲ ၾကည့္တတ္သူေတြမို႔ “သူရစိတ္ပုတ္” လို႔ နာမည္ေပးမယ္၊ မယံုရင္ပံုျပင္လို႔မွတ္ပါဘိ…”

ေဂ်ာ္ဒီးက သူ႔ထင္ရာျမင္ရာစိတ္ကူးကို ၀င္ေျပာျပရာ..

“ ေအးေအး..၊ အဲဒီ သူရစိတ္ပုတ္..စာမ်က္ႏွာကေန..ဒီလို..သတင္းစကားပါးတယ္တဲ့။
“ ျမန္မာစကားမွာေတာ့ “သားေရႊအိုးထမ္းလာတာ ျမင္ခ်င္တယ္” ဆိုတာရွိပါတယ္။
ယေန႔မွာေတာ့ အေမ/အစ္မ(စု) UK ၊ USA ၊ UN ခရီးစဥ္မွာ ေရႊအိုးမ်ား၊ စိန္အိုးမ်ား
ရြက္သယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ေစခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအတြက္ေလ..”..အဲ..အဲ..”

“ ဟာ…ဂ်ီးေဒၚ..ပံုေျပာရင္း သူကိုယ္တိုင္ အိပ္ငိုက္ေနၿပီ၊ အဲဒါ..ဟိုလူႀကီး ေဖ႔စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာက စကားလံုးေတြဗ်”

တူေမာင္ညိဳက အလန္႔တၾကားထေအာ္သည္။

“ ဘြာေတး..ဘြာေတး..၊ သူရခ်င္း မွားသြားလို႔၊ သူရစိတ္ပုတ္တို႔ညီအစ္မကလည္း
မင္းသားေလးကို ေရႊအိုးစိန္အိုးေတြ သယ္လာခိုင္းတာပဲမို႔ ေရာသြားတာ၊ သူရစိတ္ပုတ္တို႔ ကလည္း သူတို႔ေလာဘကိုဖုံုးကြယ္ခ်င္ေတာ့ ေရႊအိုးစိန္အိုးေတြက သူတို႔အတြက္မဟုတ္ပါဘူး၊ မေထြးေလးတို႔ သားအမိအတြက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္ေပးခ်င္လို႔ပါ ဘာညာသာရကာနဲ႔
လူၾကားေကာင္းေအာင္ အာဖ်ံကြီးလုပ္တာေပါ့ကြယ္”

“တူတယ္ဗ်ာ..၊ သူရခ်င္း..”

“ ဒါနဲ႔…ေနာက္တေန႔မနက္မွာ..မင္းသားေလးရဲ ႔ကုန္သြယ္ေလွႀကီးဟာ ေလွဆိပ္ကို
ေရာက္လာသတဲ့၊ သူရစိတ္ပုတ္တို႔အဖြဲ႔၊ အဲ…ညီအစ္မလည္း ေလွဆိပ္မွာသြားႀကီးေတြ အျဖဲသားနဲ႔
ခ်ိတ္ထမီႀကီးေတြ စြန္ေတာင္ဆြဲ၀တ္ၿပီး ႀကိဳဖို႔ေရာက္ေနၾကသတဲ့။ ေလွဆိုက္ေတာ့ မင္းသားေလး က…
“ကဲ..လာၾက..လာၾက..၊ ေဟာဒီမွာ လက္ေဆာင္ေသတၱာေတြ..၊ ပထမေတာ့ မေထြးေလးတို႔ သားအမိအတြက္ေပါ႔ဗ်ာ။ အခုသူတို႔မရွိၾကဘူးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲယူရေတာ႔မွာေပါ့။ ေရာ႔.. ေသတၱာႏွစ္လံုး၊ အိမ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ဖာသာ ထမ္းၾကေပေရာ့” ဆိုၿပီး မႀကီးနဲ႔မလတ္ရဲ ႔ေခါင္းေပၚကို ေသတၱာတစ္လံုးစီ တင္ေပးလိုက္သတဲ့။ မႀကီးနဲ႔မလတ္လည္း မႏိုင္မနင္းေပမယ့္ေလာဘနဲ႔မို႔
ေသတၱာေတြ ေလးေလ ပိုသေဘာေတြ႔ေလေပါ့ကြယ္။ ငါတို႔ရမယ့္ လက္ေဆာင္ေတြအမ်ားႀကီး
ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ လမ္းတ၀က္က်ေတာ့ မႀကီးရြက္ထားတဲ႔ေသတၱာထဲက အရည္ေတြ စီးက်လာတယ္။ အရည္ပူေႏြးေႏြးေတြမ်က္ႏွာေပၚစီးက်လာေတာ့ မႀကီးက ႏွာေခါင္းတရွံဳ ႔ရွံဳ ႔နဲ႔ ဘာေတြပါလိမ္႔လို႔ ေမးလိုက္သတဲ့။
မင္းသားေလးက..
“ ဒါ ..အေမရိကန္ႏိုင္ငံထုတ္…ေရေမႊးေတြ၊ ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ ဖြင့္လိုက္လို႔ ထြက္က်လာတာ၊ ဒါ..ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္အထူးအခြင္႔အေရးရတာပဲ” လို႔ေျပာလိုက္သတဲ့။
မႀကီးစိတ္ထဲမွာ “ အေမရိကန္ေရေမႊးကလည္း လူေသးနံ႔လိုပဲ” လို႔ေတြးမိသတဲ့။
ေနာက္..မလတ္ရြက္ထားတဲ့ေသတၱာထဲကလည္း ၀ါ၀ါပ်စ္ပ်စ္ေတြ စီးက်လာျပန္ေရာတဲ့။
မလတ္က ေအာ္ေမးေတာ့ မင္းသားေလးက…
“ ဒါက အဂၤလန္ကလာတဲ့မ်က္ႏွာသစ္ရည္ေတြ မိတ္ကပ္ရည္ေတြဗ်..” လို႔ ေျပာျပန္ေတာ့ မလတ္ခမ်ာ ေလးေလးလံလံႀကီးထမ္းထားရင္း..အဂၤလန္မ်က္ႏွာသစ္ရည္ကလည္း အီအီးနံ႔
ေမႊးတယ္ေတာ့လို႔ ေတြးမိသတဲ့။

ဒါနဲ႔ အိမ္ေရာက္လို႔ သူတို႔ေခါင္းေပၚက ေသတၱာႀကီးေတြကိုခ်ၿပီး အျမန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ တလံုးထဲမွာ မေထြးေလးနဲ႔ ေနာက္တလံုးထဲမွာ တခစ္ခစ္ရယ္ေနတဲ့ သူ႔သားေလးကို ေတြ႔ရသတဲ့။ အီးေတြေသးေတြ ေပေနတဲ့ သူရစိတ္ပုတ္တို႔အဖြဲ႔ကို မင္းသားေလးက “ေနာက္ေနာင္ကို မေကာင္း စိတ္မေမြးဖို႔နဲ႔..ကုိယ္ျပဳသမွ် ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြဟာ ကိုယ္႔ဆီကို တူညီစြာ အက်ဳိးေပး တတ္တယ္” လို႔ဆံုးမသတဲ့။ ကဲ..မိုခ်ိဳသင္းအႀကိဳက္..ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အဆံုး သတ္လိုက္ၿပီ။ က်န္တဲ့ကေလးေတြေရာ…သေဘာက်ရဲ ႔လား”

ကေလးမ်ားကား ကေလးအီအီးေတြ ေသးေတြေပက်ံေနေသာ သူရစိတ္ပုတ္တို႔ ညီအစ္မ ကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္း အားရ၀မ္းသာျဖစ္ကာ..တဟီးဟီးတဟားဟား..သေဘာက်ေနၾကသည္။

“ကဲကဲ..ပံုျပင္ေလးကေတာ႔..ဒါပါပဲကြယ္၊ ဂ်ီးေဒၚလည္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ဦးမယ္၊ ရန္မျဖစ္ၾကနဲ႔ေနာ္..၊ ေနာက္တပတ္က်ရင္..” ေလာဘႀကီးအီးေလာက္ရ” ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလး ေျပာျပ ခ်င္ေသးတယ္။ ဟို..စိန္အိုးေရႊအိုးေတြေမွ်ာ္ေနတဲ့ ေလာဘႀကီးတဲ့ သူရငတက္ျပားႀကီး တေယာက္ အေၾကာင္းေပါ႔ကြယ္။ သူေမွ်ာ္ေနတဲ့ စိန္အိုးေရႊအိုးေတြထဲမွာ ဘာေတြပါမလဲ ဆိုတာေတာ့ ေစာင့္ နားေထာင္လိုက္ဦးမယ္။”

ေမခ်ဳိလြင္ (ဒလျမိဳ့နယ္) - အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္မက်ေတာ့ ေစလို

September 20, 2016, 2:39 pm

≫ Next: ေနာင္ေက်ာ္ - ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုလို႔

≪ Previous: ေဂ်ာ္ဒီး - မိုးမခေဂဇက္

$

0

0

ေမခ်ဳိလြင္ (ဒလျမိဳ့နယ္) - အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္မက်ေတာ့ ေစလို 
(မိုးမခေပးစာ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

အေမရိက မွ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား မိသားစု ၂ စုရဲ႕ ျမန္မာရိုးရာ မဂၤလာ ဧည့္သည့္ခံပြဲေလးတစ္ခု နွင့္ နိုင္ငံေရး နွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ မိသားစု ၃ စုရဲ႕ ကံတရား (သို႔) အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်ေနၾကသူမ်ား (ေဒါက္တာစိန္ဝင္း ၊ေဒၚစီစီ ၊ေဒၚတင္တင္ညိဳ)နွင့္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ကို ေမ်ွာ္လင့္ ေစာင့္စားေနၾကေသာ မိတကြဲ ဖတကြဲ အသိုက္အျမံဳကြဲ နိုင္ငံေရး မိသားစုမ်ား သို႔

ဗမာတိုင္းရင္းသား သတိုးသား ေမာင္ေပၚထြန္းေဇာ္ ၊ အဘ ဦးညီညီလြင္ + အမိ ေဒၚတင္တင္ညိဳ(ေခတၱ-အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု) ႏွင့္ ကယားတိုင္းရင္းသူ သတိုးသမီး မမုေဖာ (ခ) မမူးေပၚ ၊ အဘ ေဒါက္တာစိန္ဝင္း + ေဒၚစီစီ(ေခတၱ-အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု) တို႔၏ မဂၤလာပြဲေလးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္

သတို႔သမီးေလး မုေဖာ (ခ) မူးေပၚရဲ႕ မိဘ အရင္း ၂ ဦးလံုးဟာ ကယားျပည္နယ္ မွာ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး မုေဖာေလးနဲ႔ ခြဲခြာေနရတာ ဆယ္စုႏွစ္ ၁ ခု ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ မိဘ ၂ ပါး အနားမွာ မရွိတဲ့ သတို႔သမီးေလးအတြက္ ေဒါက္တာ စိန္ဝင္း (အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးဦးဘဝင္းရဲ႕သား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ တူ ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အကို တစ္ဝမ္းကြဲ ေတာ္စပ္သူ)ႏွင့္ ဇနီးေဒၚစီစီတို႔မွ သတို႔သမီးေလး၏ မိဘ ၂ ပါးေနရာ မွေန၍ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေလးကို တက္ေရာက္က်င္းပေပးခဲ့ျပီး မဂၤလာ ဇနီး ေမာင္နွံ ၂ ဦးအား လက္ထပ္ လက္စြပ္မ်ား ဆင္ျမန္းေပးခဲ့ ပါတယ္။

 အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္မွာ ကယားမေလး မုေဖာ(ခ)မူးေပၚေလးဟာ စစ္တပ္နဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ား တိုက္ပြဲေတြ အျပင္းအထန္ျဖစ္တဲ့ကာလ၊ တိုက္ပြဲအလယ္ေရာက္ေနတဲ့ ရွမ္းကယားနယ္စပ္၊ ဇာတိရြာေလး မွ ေန၍ လြယ္အိတ္၁ လံုးထဲ သၾကားလံုး ၁ ထုတ္နဲ႔ ေရဗူးကို ထည့္ကာ သံလြင္ျမစ္နဲ႔ ေတာေတာင္ အထပ္ထပ္ကိုေက်ာ္လ်က္ မိဘ ၂ ပါးႏွင့္ခြဲခြာ ၿပီး အဘိုးအဘြား၊ ဦးေလး အေဒၚတို႔ႏွင့္အတူ ေတာလမ္းခရီးၾကမ္းကို ၁ လ တိတိ ေျခလ်င္ေလ်ာက္ခါ ထိုင္းနယ္စပ္ကို ထြက္ေျပးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထိုင္းနယ္စပ္မွတဆင့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိကာ အလုပ္လုပ္ၿပီး မိဘ မိသားစု ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ခြဲခြာကာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ႏွင့္ တိုင္းတပါးမွာ ဘဝကို ရုန္းကန္ ႀကိဳးစားေနရတဲ့ ရိုးသားတဲ့ တိုင္းရင္းသူေလး တဦးျဖစ္ပါတယ္။

သတို႔သား ေမာင္ေပၚထြန္းေဇာ္ ဟာ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ဒလၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိ ျဖစ္ၿပီး မိခင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသူေဟာင္း ေဒၚတင္တင္ညိဳ  (ယခင္ NLD ပါတီဝင္) နွင့္ အတူ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့ အေရးအခင္းအျပီး အေမရိကန္နိုင္ငံသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD ပါတီဝင္၊ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသူေဟာင္း ေဒၚတင္တင္ညိဳဟာ ၂၀၀၃ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းကာလ မွာ သူမ ေနအိမ္တြင္ NLD ပါတီ အထိမ္းအမွတ္ အလံ ၊ရင္ထိုး၊ နဖူးစည္း၊ လက္ပတ္ စသည့္ အမွတ္တရ အထိမ္းအမွတ္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ စု ေဆာင္းမႈ ၊ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းမွ ထြက္ေျပးလြတ္ ေျမာက္လာသူ မ်က္ျမင္သက္ေသ မ်ား အား ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးမႈ၊ နိုင္ငံေရးမွု ပုဒ္မ (၅)ည တို့ျဖင့္ ယခင္အာဏာရွင္ အစိုးရေဟာင္းရဲ့ မတရားသျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ နွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚတင္တင္ညိဳဟာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ၃ နွစ္ ေက်ာ္ခန္႕ေနခဲ့ရျပီး ေနာက္မွာ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာ ျဖင့္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာျပီး ေနာက္မွာလဲ သူမ ယံုၾကည္ရာ နိုင္ငံေရး ကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့ အေရးအခင္း မတိုင္မီ ၁ လ အလို ၾသဂုတ္လမွာ လွည္းတန္းတြင္ ေလာင္စာဆီ ေစ်းနွုန္း ျမွင့္တက္မွု ေလ်ာ့ခ်ေပးေရး လူထုဆႏၵ ေဖၚထုတ္ပြဲအား ဦး မင္းကိုနိုင္ ဦးကိုကိုၾကီး တို့မွ ဦးေဆာင္၍ လူ အင္အား ၇၀၀ ခန္႕ပါဝင္ကာ ဆႏၵ ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ့ရဲ့ တိုင္းျပည္အေျပာင္းအလဲ အတြက္ အေရးပါေသာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ အၾကိဳ အစပ်ိဳး မႈတရပ္ အေနျဖင့္ အာဏာရွင္ အစိုးရအား ကိုင္လႈပ္နိုင္မည့္ ဆႏၵျပပြဲ ျဖစ္ခဲ့ ျပီး ဒလျမိဳ့နယ္ မွ NLD နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသူေဟာင္း ျဖစ္သူ ေဒၚတင္တင္ညိဳ လည္း ဦးမင္းကိုနိုင္ ဦးကိုကို ၾကီး တို႔နွင့္ အတူ ေရွ႕ဆံုးမွ ဦးေဆာင္ပါဝင္ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။

ထို႕ေနာက္ ေလာင္စာဆီ ေစ်းနွုန္းျမင့္တက္မႈ ဆႏၵျပပြဲ နွင့္အတူ ဆက္တိုက္ဆိုသလို စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္း ေပၚေပါက္ခဲ့ျပီး ေနာက္မွာေတာ့ ျမန္မာ့အလင္း၊ ေၾကးမံုသတင္းစာ တို့တြင္ (ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္မႈအား အေၾကာင္းျပ၍ တိုင္းျပည္ ဆူပူ ပ်က္စီးေအာင္ စည္း႐ံုးလႈံေဆာ္ ဆႏၵျပေနၾကသူမ်ား) ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္) ဆႏၵျပသူ တို႔ရဲ႕ ဓါတ္ပံုမ်ားျဖင့္ ပါလာခဲ့ျပီး ယခင္ အာဏာရွင္ အစိုးရမွ ဦးေဆာင္ဆႏၵျပသူမ်ားအား လိုက္လံဖမ္းဆီးခဲ့ျပီး ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့ရာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဒလျမိဳ့နယ္ မွ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူေဟာင္း ေဒၚတင္တင္ညိဳ ဟာလည္း သားအၾကီး ေမာင္ေပၚထြန္းေဇာ္နွင့္အတူ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္မွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွတဆင့္ အေမရိကသို႕ေရာက္ရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ေဒၚတင္တင္ညိဳ ရွိရာ အေမရိကသို႕ ေဒၚတင္တင္ညိဳ ရဲ႕ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးညီညီလြင္နွင့္ သားငယ္ ေမာင္ေအာင္ခိုင္ တို့ ပါ ထပ္မံ လိုက္ပါသြားျပီး ေဒၚတင္တင္ညိဳ ရဲ႕ သမီး ျဖစ္သူ မေမခ်ိဳလြင္ ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ဦးတည္းက်န္ရစ္ ဲခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကသို႕ ယခင္ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲျပီး မတည္ၿငိမ္တဲ့ နိုင္ငံေရး အေျခအေန ေၾကာင့္ မိသားစု မ်ားနဲ႕ကြဲကြာ ျပီး ေရာက္ရွိခဲ့ၾကရတဲ့ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ေမာင္ေပၚထြန္းေဇာ္ နွင့္ မူးေပၚတို့ ဟာ အေမရိကမွာ ဖူးစာဆံု ျပီး လက္ထပ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္္ မိသားစု ၂ စုရဲ့ မဂၤလာပြဲမွာ ထပ္မံ ပါဝင္ကူညီေပးခဲ့တဲ့ မိသားစုကေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေတြ ေနာက္က်ေနတဲ့  ေဒါက္တာစိန္ဝင္းႏွင့္ ဇနီး ေဒၚစီစီ မိသားစု ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ကဝိအို ရဲ႕ အိမ္ျပန္ ခ်ိန္ ေဆာင္းပါးႏွင့္ အတူ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာဖို႔ ႀကိဳးစား ရာမွာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာသံရံုးမွာ ခံဝန္လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းတဲ့ ယခင္အစိုးရေဟာင္းရဲ႕ မူဝါဒ အေဟာင္း လက္က်န္ေတြ ေၾကာင့္ ကဝအိုရဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ဟာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ အတူ ၾကန္႔ၾကာေနဆဲပါ။

ေဒါက္တာစိန္ဝင္းဟာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ဦးဘဝင္းရဲ႕ သားျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ တူအရင္းျဖစ္ပါတယ္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အကို တစ္ဝမ္းကြဲျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အေမစုအတြက္ အားကိုးအားထား အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က ျပည္ပေရာက္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရ ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႕ ရဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လဲျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုခ်ိန္ ဟာ ဒီမိုကေရစီ အရပ္သား အစိုးသစ္ လက္ထပ္ ျပည္သူလူထု က ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အစိုးရ တရပ္ ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ျပည္ပ ေရာက္ ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား ဂုဏ္သိကၡာ ရွိစြာ ျပည္ေတာ္ ျပန္ဝင္သင့္ခ်ိန္ ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဂုဏ္ သိကၡာရွိစြာ ျပည္ေတာ္ျပန္ဝင္ဖို႔ အတြက္လဲ အာဇာနည္ မ်ိဳးရိုး ဆိုတဲ့ မာန္ ေတြနဲ႔ သံရံုးက အစိုးရေဟာင္းရဲ႕ လက္က်န္ မူအေဟာင္းေတြ နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ပါဘူး ဆိုတဲ့ ခံဝန္ လက္မွတ္ ကို မထိုးႏိုင္ေသးလို႔ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေတြ ေနာက္က်ေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အကိုႀကီးပါ ။ ေဒါက္တာစိန္ဝင္းနွင့္ ေဒၚစီစီ တို႔ နည္းတူ ခံဝန္ လက္မွတ္ မထိုးနိုင္၍ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်ေနသူေတြ ထဲ မွာ ေမခ်ိဳရဲ့ ေမေမ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူေဟာင္း ေဒၚတင္တင္ညိဳ (ဒလျမိဳ့နယ္) လဲ ပါဝင္ေနပါတယ္။

မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား- ေမခ်ိဳရဲ႕ အကို ေပၚထြန္းေဇာ္ႏွင့္ ေယာင္မေလး မူးေပၚရဲ႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဗားဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္မွာ ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့တဲ့ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကို ေဒါက္တာစိန္ဝင္းနွင့္ ဇနီးေဒၚစီစီတို့ သတိုးသမီး ၏ မိဘ ေနရာမွေန၍ ႂကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ အားေပးစဥ္ အမွတ္တရ။

 ကံတရားရဲ႕ လွည့္စားမႈ လွည့္ကြက္မ်ား နဲ႔ အခက္အခဲ မ်ားအားလံုး ေျပလည္ခ်ိန္ တန္ၿပီး မၾကာခင္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခု မွာ ကြဲကြာ ေနတဲ့ မိသားစုတိုင္း ျပန္လည္ ဆံုဆည္းႏိုင္က်ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေမၽွာ္လင့္လ်က္ ...

 ေမခ်ိဳလြင္(ဒလျမိဳ့နယ္)

ေနာင္ေက်ာ္ - ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုလို႔

September 20, 2016, 3:29 pm

≫ Next: ကာတြန္း OKKW ● လူ႔အခြင့္အေရး

≪ Previous: ေမခ်ဳိလြင္ (ဒလျမိဳ့နယ္) - အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္မက်ေတာ့ ေစလို

$

0

0

ေနာင္ေက်ာ္ - ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုလို႔
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆ 

ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားသူ ေလ့လာသူေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး အဘိဓာန္ကိုပါ ဖတ္ေလ့ရွိတယ္။ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္မွာ သံုးေနတဲ႔စကားလံုးရဲ႕ေနာက္ခံနဲ႔ တကယ့္ဆိုလိုခ်က္က ဘာလဲဆိုတာကို သိခ်င္စိတ္ရွိႀကလို႔ပါ ။ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေန ပါတယ္ဆိုျပီး ဘယ္ဝါဒသေဘာထားနဲ႔ အနာဂတ္ရည္
မွန္းခ်က္က ဘယ္လိုဆိုတာ မေျပာႏိုင္လည္း ရပါတယ္။သူဟာ ေပမီ စံမီႏိုင္ငံေရးသမားေတာ့ ျဖစ္မွာမဟုတ္။ စာ မဖတ္ဘဲ ဖတ္ရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္
ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္မ်ိဳးေလာက္ပဲဖတ္ျပီး ႏိုင္ငံေရးဂုရုထင္ေန ႀကသူေတြကလည္း ေပါမွေပါတဲ႔ ေလာကႀကီး။
 
 ဗမာစာနဲ႔ထုတ္ခဲ႔တာဆိုလို႔ က်ေနာ္သိတာေျပာရရင္ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအဘိဓာန္နဲ႔ အခုတင္တဲ႔
ေမာင္ဝံသရဲ႕စာအုပ္ပဲ ရွိတယ္။က်ေနာ္တို႔တုန္းကေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းစာအုပ္ပဲ  ဖတ္ခဲ႔ႀကရတာ ။ႏိုင္ငံေရး အဘိဓာန္ျပဳစုဖို႔ဆိုတာ ဘာသာျပန္တတ္ရံုေလာက္နဲ႔ မရ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ျဖတ္သန္းဖူးမွ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေမာင္ဝံသနဲ႔
ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းက ဥပမာျပခဲ႔ပါတယ္။ ဒါမွ ပိုထိမိတဲ႔ ရွင္းလင္းခ်က္ေတြ ရႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။
 
 ပညာရပ္နယ္ပယ္တိုင္းအတြက္ အဘိဓာန္ေတြဆိုတာ  ဗမာျပည္မွာ ခုထိမရွိေသးဘူး။ရွိဖို႔ တကၠသိုလ္ေလာက မွာ အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ႔ဖူးသတဲ႔။ စာအုပ္ထြက္မလာႏိုင္ဘူး ထင္တယ္။ ထြက္ခဲ႔ဖူးရင္ေတာင္မွ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႔ မျဖစ္ခဲ႔ဘူး။ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေဝါဟာရမ်ားဆိုတဲ႔ စာအုပ္။
 
 အခု ေမာင္ဝံသရဲ႕စာအုပ္ကေတာ့ ေလ့လာခ်င္စိတ္ရွိသူေတြအတြက္ အကူအညီျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။၂၀၁၁ ဇြန္လ တုန္းက ထုတ္ခဲ႔တာပါ။တခ်ိဳ႕ေဝါဟာရေတြကို သိဖို႔ နမူနာအေနနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

 

ကာတြန္း OKKW ● လူ႔အခြင့္အေရး

September 20, 2016, 4:05 pm

≫ Next: ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအားသုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)

≪ Previous: ေနာင္ေက်ာ္ - ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုလို႔

$

0

0

 

ကာတြန္း OKKW ● လူ႔အခြင့္အေရး

(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအားသုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)

September 20, 2016, 6:00 pm

≫ Next: ကာတြန္း လုိင္လုဏ္ ● ပုိ ငိုခ်င္လာတယ္

≪ Previous: ကာတြန္း OKKW ● လူ႔အခြင့္အေရး

$

0

0

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအား သုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

● NCA ႏွင့္ UWSA
UWSA သည္လည္း NCA ေဆြးေႏြးရာတြင္ မပါဝင္ခ့ဲသက့ဲ့သုိ႔ NCA ထိုးရန္မလိုအပ္ဟု ျငင္းပယ္ထားေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ UWSP/UWSA အေနႏွင့္ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕နည္းတူ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က ျငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ဆိုထားခ့ဲျပီး သမတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္နယ္အဆင့္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုထားျပီး လႊတ္ ေတာ္ဆင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရန္သာ က်န္ရွိသည္ဟု ယူဆထားသည္။ ၎တုိ႔ ခ်ဳပ္ဆိုေသာစာခ်ဳပ္မ်ားသည္ ယခု NCA ထက္မ်ား စြာေစာသျဖင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ မလိုအပ္ဟု ယူဆထားသည္။

UWSA အဖြဲ႕အား NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ သမတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္က ၾကိဳးစားခ့ဲေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ မရခ့ဲပါ။ လက္ရိွအစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ UWSA ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မိုင္း လားတြင္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲျပီးေနာက္ UWSA အဖြဲ႕အား ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ ဖိတ္ေခၚခ့ဲသည္။ UWSP အတြင္းေရးမွဴး ဦးေပါက္ယိုရိႏွင့္ ဦးေက်ာက္ေကာ့အန္းတုိ႔ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔လာေရာက္ျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲသည္။ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံသုိ႔တက္မည္ဟု ကတိျပဳခ့ဲၾကေသာ္လည္း NCA လက္မွတ္ထိုးေရးကို ေရွာင္ရွားခ့ဲၾကသည္။

၂၁ ရာစုပင္လုံက်င္းပေရးအတြက္ UPDJC ပူးတြဲအစည္းအေဝးသု္ို တက္ေရာက္ရန္ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ေစ လႊတ္ခ့ဲေသာ္လည္း UWSA မွ ကိုယ္စားလွယ္ေစလႊတ္ခ့ဲျခင္းမရွိေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ညီလာခံက်င္းပမည့္အေျခအေနႏွင့္ ပတ္ သက္၍ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ လြဲေခ်ာ္ခ့ဲသည္ဟု ယူဆရသည္။ ၂၁ ရာစုပင္လုံတြင္ UWSA မွ တက္ေရာက္ေသာ ကိုယ္ စားလွယ္အဖြဲ႕မွာ ၁၇၁ စစ္ေဒမွ နိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးတာဝန္ခံ ဦးဆမ္ေလာ့ ဦးစီးအဖြဲ႕ျဖစ္ရာ တပ္ရင္းအဆင့္သာျဖစ္၍ ကိုယ္စားလွယ္အဆင့္နိမ့္၍ လႊတ္သည္ဟု ယူဆရသည္။ ဤသုိ႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ NCA လက္မွတ္မထိုးေသးေသာအဖြဲ႕မ်ား၏ ညီလာခံတြင္ပါဝင္ခြင့္ႏွင့္ တင္ျပခြင့္တုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ UPDJC ၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာ UWSA အဖြဲ႕မသိရသည့္ အေျခအေနေပၚတြင္ မူတည္သည္ဟု သုံးသပ္ရသည္။

တဖန္ညီလာခံတြင္လည္း UWSA အဖြဲ႕အား ေလ့လာသူကဒ္ျပားထုတ္ေပးျခင္း စာတမ္းဖတ္ၾကားမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာမသိရျခင္းေနရာထိုင္ခင္း အဆင္မေျပျခင္း စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ UWSA အဖြဲ႕ ညီလာခံအဖြင့္ေန့တက္ျပီးေနာက္ ၎တုိ႔တင္ သြင္းမည့္ စာတမ္းအား ေကာ္မတီထံအပ္ႏွံထားျပီး ညီလာခံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခ့ဲသည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ား လိုက္လံေဆြး ေႏြးေသာ္လည္း မရေတာ့ေပ။ တကယ္ေတာ့ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕အားလည္းဖြင့္ပြဲေန႔တြင္ ေလ့လာသူကဒ္မ်ားသာထုတ္ေပးထားခ့ဲျပီးညပိုင္းေရာက္မွ ကဒ္မ်ားျပန္လည္လဲေပးရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ၾကသည္။ NDAA နားလည္မႈေပးခ့ဲေသာ္လည္း UWSA အဖြဲ႕ကေတာ့ သည္းမခံခ့ဲဟု ဆိုရပါမည္။

ဤျပႆနာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ ဒုဥကၠဌ ဦးသိန္းေဇာ္ UWSA အဖြဲ႕အား အဆင္မေျပမႈမ်ားအတြက္ ေမတၲာ ရပ္ခံခ်က္တေစာင္ထုတ္ျပန္ခ့ဲသည္။ အလားတူပင္ UWSP ကလည္း ၎တုိ႔ထြက္ခြာရျခင္းအေပၚ ေၾကညာခ်က္ တ ေစာင္ထုတ္၍ တုန္႔ျပန္ခ့ဲသည္။ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ညီလာခံမွထြက္ခြာျခင္းသည္ ညီလာခံအားဆန္႔က်င္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ညီလာခံ ၏အစီအစဥ္မ်ား တရားမ်ွတမႈမရွိျခင္းအား ကန္႔ကြက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လႊတ္ေတာ္အဆင့္က်န္ရွိေသာစာခ်ဳပ္အား ခ်ဳပ္ဆိုျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား အေကာင္အထည္ေဖၚသြားမည္ဟုဆိုခ့ဲသည္။ ထိုေၾကညာခ်က္အရ UWSA အေနႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးကို ပယ္ခ်ထားသည္ဟုဆိုရမည္။

ျပည္နယ္အဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးပါက NCA လက္မွတ္ေရးထိုးရန္လိုအပ္သည္ဆိုသည့္အခ်က္အား အစိုးရဘက္ေတာင္းဆိုေသည္လည္း UWSA က ေနာက္တဆင့္ကို လႊတ္ေတာ္အဆင့္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။ UWSA သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးျပီးေနာက္ သမတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ၂၀၁၁ စက္ တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္နယ္အဆင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လက္မွတ္ထိုးျပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ နိုဝင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္လက္မွတ္ေရးထိုးထားျပီးျဖစ္ရာ လႊတ္ေတာ္မွ အသိအမွတ္ျပဳ ရန္သာ လိုေပေတာ့သည္ဟု UWSA ကခံယူျပီး NCA ထိုးရန္မလိုအပ္ဟု ရပ္ခံထားသည္။

ထိ့ုျပင္ UWSA သည္ ယခုအစိုးရသစ္လက္ထက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ႏွင့္ေဆြးေႏြးသည့္အခါ MNDAA/TNLA/AA အဖြဲ႕၃ ဖြဲ႕ပါဝင္ေရးအားလည္း ေတာင္းဆိုလာသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ မူလက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕သည္ UNFC ႏွင့္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ္လည္း NCA လက္မွတ္ထိုးခြင့္ျပဳရန္ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ ျငင္းပယ္မႈေၾကာင့္ UWSA ႏွင့္ ပူးကပ္သြားသည္ဟု ယူဆရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ UWSA အေနႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးအား ဆက္လက္ပယ္ခ်ဖြယ္ရွိသည့္အျပင္ MNDAA/TNLA/AA အဖြဲ႕၃ ဖြဲ႕NCA တြင္ပါဝင္ခြင့္ျပဳ ေရးည္လည္း UWSA ႏွင့္ေဆြးေႏြးရာတြင္ ပါဝင္ေနမည့္ ဆက္စပ္ျပႆနာတခုျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ျဖစ္ရပ္အားလုံးသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ လက္နက္ကိုင္အင္အားအမ်ားဆံုးလက္နက္အင္အားအမ်ားဆံုး ထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္သည့္ နယ္ ေျမအမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ UWSA ႏွင့္ ဆက္ဆံညႇိႏႈိင္းေရးသည္ အလြန္အကဲဆတ္သည့္ ျပႆနာတခုအျဖစ္ တည္ရွိေနသည္ ဟု ဆိုရမည္။

● NCA ႏွင့္ ထို ၃ ဖြဲ႕
MNDAA/TNLA/AA ထို ၃ ဖြဲကား NCA တြင္အားလုံးလက္မွတ္ထိုး ေရးအတြက္ေသာ့ခ်က္ျပႆနာဟု ဆိုရပါမည္။ ထို ၃ ဖြဲ႕ ပါဝင္ေရးအတြက္ UNFC ၇ ဖြဲ႕က ရပ္ခံသက့ဲသုိ႔ UWSA/NDAA ကလည္း ရပ္ခံသည္။ ထို႔ျပင္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီအမ်ားစုကလည္း ရပ္ခံၾကသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ NCA တြင္ အားလုံးပါဝင္လက္မွတ္ထိုးေရးအတြက္ ထို ၃ ဖြဲ႕ျပႆနာအား မည္သုိ႔ ၾကည့္ျမင္ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းမည္ဆိုသည္က အေရးပါေပလိမ့္မည္။

ထို ၃ ဖြဲ႕သည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္စျပီးမွ ေပၚလာေသာအဖြဲ႕မ်ားျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးေစသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ကို NCA လက္မွတ္ထိုးေရးတြင္ ပါဝင္ခြင့္ျပဳရန္ တပ္မေတာ္က ျငင္းဆန္ခ့ဲ သည္။ MNDAA သည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ကိုးကန့္ေဒသ မွ အင္အားသုံးေျဖရွင္းဖယ္ရွားခံရျပီးေနာက္ ၂၀၁၃ မွစ၍ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္းတြင္ျပန္လည္လႈပ္ရွားခ့ဲျပီး ၂၀၁၅ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ကိုးကန့္ေဒသတြင္းျပန္လည္ဝင္ေရာက္သျဖင့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲၾကီးမ်ား ၄ လနီးပါးျဖစ္ပြါးခ့ဲေသာအဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္ MNDAA တြင္ တပ္ရင္း ၄ ရင္းပါ တပ္မဟာ ၃ ခုဖြဲ႕ စည္းထားျပီး အင္အား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။

TNLA ကေတာ့ ၂၀၁၂ တြင္ လူအင္အား ၄၀ ခန္႔ႏွင့္ ျပန္လည္အစျပဳခ့ဲျပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ တပ္မဟာ ၄ ခု ဗ်ဴဟာ ၂ ခုႏွင့္ အင္အား ၆၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည့္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ AA ကား ၂၀၀၉ ႏွစ္မွ စတင္ဖြဲ႕စည္းျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အင္အားအခ်ဳိ႕၊ ထိုင္းနယ္စပ္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္း အင္အားအခ်ဳိ႕၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲတြင္ အင္အားအခ်ဳိ႕ ရွိသည္။ ၎တုိ႔အဖြဲ႕မွာ တပ္ဖြဲ႕အ ေနႏွင့္ေရာ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ပါ ေပါင္းစပ္လႈပ္ရွားေနရာ အင္အားခန္႔မွန္းရန္ ခက္ခဲသည္။ အင္အား ေထာင္ဂဏန္းခန္႔ရွိမည္ဟု ေယဘုယ် သုံးသပ္ရေပသည္။

ထို ၃ ဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ မူလက လက္နက္စြန္႔ရမည္ဟု တပ္မေတာ္က ဆိုထားေသာ္လည္း ၾသဂုတ္လဆန္းတြင္ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ပါက ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံတြင္ပါဝင္ခြင့္ျပဳမည္ဟု ဆိုခ့ဲသည္။ သုိ႔ႏွင့္ NDAA မိုင္းလား၏ၾကားဝင္စီစဥ္ေပးမႈ အရ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေကာ္မရွင္မွ ဦးသိန္းေဇာ္ ဦးခင္ေဇာ္ ဦးႏွင့္ အၾကံေပးအဖြဲ႕မွ ဦးေအာင္ၾကည္တုိ႔သည္ မိုင္းလားၿမိဳ႕၌ MNDAAဥကၠဌ ဖုန္တရႊင္၊ အတြင္းေရးမွဴး ဦးထြန္းျမတ္လင္း ULA/AA ေခါင္းေဆာင္ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ထြန္းျမတ္ႏိုင္ PSLF/TNLA ဥကၠဌ တာ့အိုက္ဖုန္းတုိ႔ႏွင့္ေတြ႕ဆံုညိႇႏႈိင္းခ့ဲၾကသည္။

ထိုသုိ႔ေတြ႕ဆံုရာ၌ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ေၾကညာခ်က္တခု ထုတ္ျပန္ရန္ျငိမ္းခ်မ္းေကာ္မရွင္က ေတာင္းဆိုခ့ဲသည္။ ထိုေၾကညာခ်က္ တြင္ ေဖၚျပရန္ႏွစ္ဖက္ညိႇႏႈိ င္း၍ မရသည့္အခ်က္မွာ တပ္မေတာ္ဘက္က အဆိုျပဳေသာ"လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔လႊတ္ ေရး"အား အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕မွ "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္း"စသည့္ေဝါဟာရႏွစ္ခု ညိႇႏႈိင္း၍မရခ့ဲ့ေပ။ အကယ္၍သာ ညိႇႏႈိင္း၍ ရခ့ဲပါ ညီလာခံတက္ရန္ ဖိတ္စာတခါတည္းေပးခ့ဲသည္ဟု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ဘက္မွဆိုသည္။

ဤတြင္ေတြ႕ရသည့္အခ်က္တခုမွာ ဤျပႆနာသည္ ေဝါဟာရျပႆနာသက္သက္မဟုတ္ဘဲ အတြင္းသေဘာမ်ားပါသည္ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ ေၾကာင့္လည္း ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၁/၁၂/၁၃ ေန႔ကက်င္းပေသာအစည္းအေဝးမ်ားတြင္ "နိုင္ငံေရးပါတီ"အစား "တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီ"ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ျခင္း ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ကက်င္းပေသာ UPDJC အစည္း အေဝး၌ "ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္"အစား ညီလာခံတက္ေရာက္သူ"ဟု ေဝါဟာရမ်ားေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ျခင္းသည္ အတြင္း သေဘာမ်ား မ်ားစြာပါသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ထို ၃ ဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ ညီလာခံတက္ေရာက္ခြင့္ရျပီးပါကလည္း အစိုးရက မည္သုိ႔ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္ကို ရွင္းလင္းစြာမသိရေသးေပ။ ပုံမွန္ ျပည္နယ္အဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး NCA လက္မွတ္ထိုးခြင့္ျပဳ မျပဳ ရွင္းလင္းစြာမသိရေသးေပ။ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါဝင္နိုင္ေရးအတြက္ အားလုံး NCA ထိုးရမည္ဟု ဆိုထားေသာ္လည္း အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အား NCA ထိုးခြင့္ျပဳ မျပဳ ရွင္းလင္းမႈမရွိေသးဟု ဆိုရမည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ဆိုလ်င္ ပါဝင္သည့္ဘက္အားလုံးအား နိုင္ငံေရးအရ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာထြက္ေပါက္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။ ထြက္ေပါက္ပိတ္ထားသက့ဲသုိ႔ျဖစ္ပါက ျပင္းထန္သည့္ ႐ုန္းကန္မႈမ်ားကို ၾကံဳ ေတြ႕ရမည္မွာ ဓမၼတာပင္ျဖစ္သည္။

9/8/2016 ေန႔ ထို ၃ဖြဲ႕ႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းမႈ မျပီးျပတ္ခ့ဲေပ။ ထို ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္၎တုိ႔ ဗဟိုေကာ္မတီႏွင့္ ျပန္လည္ညိႇႏႈိင္းရမည္ဆိုကာ မတင္မက်ႏွင့္ရပ္တန့္သြားခ့ဲသည္။ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ေနျပည္ေတာ္တြင္ျပဳလုပ္ေသာUPDJC အစည္းအေဝးတြင္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ပါဝင္ေရးကိုေတာင္းဆိုရာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ အတြင္းေရးမွဴးဦးခင္ေဇာ္ဦးက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္သည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေၾကာင္း၊ အကယ္၍ မထုတ္ျပန္ပါကလည္း မိမိတုိ႔ထပ္မံသြား ေရာက္ေဆြးေႏြးဥိီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခ့ဲသည္။

သုိ႔ေသာ္ ၂ ရက္ခန့္အၾကာတြင္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕က "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းေရး"ဆိုသည့္ ေဝါဟာရပါသည့္ ေၾကညာ ခ်က္အား ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးခင္ေဇာ္ဦးက "တက္ခ်င္တိုင္းတက္ရေအာင္ ေတာင္ျပံဳ းမဟုတ္ဘူး "ဖိတ္စာေတြ အမႈိက္ပုန္းထဲလိုက္ျပီ"ဟု ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာလိုက္ရာ ပြဲဆူသြားျပီး နားမခံသာေအာင္ျဖစ္ခ့ဲသည္။

သုိ႔ေသာ္ တဖက္ကၾကည့္လ်င္ ဦးခင္ေဇာ္ဦးေျပာသက့ဲသုိ႔ ေစ့စပ္ညိႇႏႈိင္းေနဆဲကိစၥတခုကို ဆက္လက္ညိႇႏႈိင္းမႈမရွိဘဲ ၾကားခံ မိုင္းလားအဖြဲ႕မွတဆင့္ ဆက္သြယ္ညိႇႏႈိင္းမရွိဘဲ ဤသုိ႔သေဘာထား ထုတ္ျပန္ျခင္းသည္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ဆက္လက္ ညိႇႏႈိင္းမႈလမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ရာေရာက္ေပသည္။

ျပႆနာတခုလုံးအရၾကည့္လ်င္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕၏ "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းသြားေရး"ဆိုသည့္မူႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပႆ နာမရွိေပ။ မွန္ကန္သည္ဟု ဆို၍ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလာေလာဆယ္ကာလတြင္ ထိုေဝါရသုံးစြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ညိႇႏႈိင္း ဆဲကာလျဖစ္ရာ ထပ္မံညိႇိႏႈိင္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းအား ဖြင့္ထားရန္လိုအပ္သည္။ မိမိအျမင္အရဆိုလ်င္ ထိုသုိ႔ေသာကာလတြင္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ အဖြဲ႕အစည္းတခုအေနႏွင့္ မိမိရပ္တည္ခ်က္ ခိုင္မာသည္ကို ျပသရန္ လိုအပ္သက့ဲသုိ နည္းပရိယယ္အရ ေပ်ာ့ေျပာင္းရန္လည္း လိုအပ္သည္။ လက္ရွိကာလတြင္ နိုင္ငံေရးျပႆနာကိုစားပြဲဝိုင္းေပၚတြင္ ေဆြးေႏြးရန္ လိုအပ္သည္ဟု ယူဆသူအားလုံးသည္ နည္းပရိယာယ္ ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာက်င့္သုံးရန္ လိုအပ္ သည္။ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္လိုက္ျခင္းသည္ ေနာက္တၾကိမ္ ေတြ႕ဆံုညိႇႏႈိင္းမႈ ဖ်က္လိုက္သက့ဲသုိ႔ ျဖစ္ သြားခ့ဲေပသည္။ မိမိအျမင္အရဆိုလ်င္ အဆိုပါေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ျခင္းမျပဳဘဲ ေနာက္တၾကိမ္ သုိ႔မဟုတ္ ေနာက္ ထပ္အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံု၍ ႏွစ္ဖက္လက္ခံႏိုင္သည့္ အေျဖတခုကို ရွာသြားသင့္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ နည္းပရိယယ္ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈသည္ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္တြင္ က်င့္သုံးရာ၌ အေတာ္ပင္႐ႈပ္ေထြးသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ သည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ညီလာခံတြင္ ပါဝင္လာေရး NCA လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ ပါဝင္လာေရးသည္ NCA လက္မွတ္ထိုး ရာတြင္ သုိ႔မဟုတ္ညီလာခံတြင္ အားလုံးပါဝင္ေရးအတြက္ ေသာ့ခ်က္ျပႆနာျဖစ္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို ျပႆနာသည္ ပထမအၾကိမ္ညီလာခံအျပီးတြင္ ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ဦးစြာၾကိဳးပမ္းရမည့္ တာဝန္ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ MNDAA ႏွင့္ TNLA တုိ႔မွာ မူလကတည္းက UNFC တြင္ပါဝင္သူမ်ားျဖစ္ျပီး ULA/AA မွာလည္း UNFC အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ရန္ ေလွ်ာက္ထားသူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ NCA ေဆြးေႏြးစဥ္ကာလက UNFC ႏွင့္ အတူပါခ့ဲသည္ျဖစ္ရာ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ မခက္ခဲေပ။ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္က လက္ေတြ႕တည္ရွိေနေသာအေျခအေနကို အသ္ိမွတ္ျပဳ ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။

မိမိအျမင္အရ ခက္ခဲေနသည္မွာ NCA လက္မွတ္ထိုးျပီး တပ္မ်ားေနရာခ်ထားမႈ ျဖစ္ပုံရသည္။ ရွမ္းေျမာက္ရွိ TNLA တပ္ဖြဲ႕ တပ္ေနရာခ်မႈ အားတပ္မေတာ္အေနႏွင့္ သိပ္ျပႆနာမရွိေသာ္လည္း ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း MNDAA တပ္မ်ားေနရာခ်ထားမႈ အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္း AA တပ္ဖြဲ႕မ်ားေနရာခ်ထားမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ျပီး တပ္မေတာ္အေနႏွင့္အသိမွတ္ျပဳေပး ရန္ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ျပႆနာသည္ NCA တြင္အားလုံးပါဝင္လက္မွတ္ထိုးေရး ညီလာခံတြင္အား လုံးပါဝင္၍ နိုင္ငံေရးအရေဆြးေႏြးေျဖရွင္းေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ေသာ့ခ်က္ျပႆနာျဖစ္သည္ကို ေတာ့ သတိျပဳၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
Mg Mg Soe ( ေမာင္ေမာင္စုိး)

---

ကာတြန္း လုိင္လုဏ္ ● ပုိ ငိုခ်င္လာတယ္

September 21, 2016, 6:14 am

≫ Next: ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● ဒီမိုကေရစီ ဆိုသူမ်ား သိေစရန္

≪ Previous: ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအားသုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)

$

0

0

  

ကာတြန္း လုိင္လုဏ္ ●  ပုိ ငိုခ်င္လာတယ္

(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● ဒီမိုကေရစီ ဆိုသူမ်ား သိေစရန္

September 21, 2016, 6:30 am

≫ Next: ေဆာင္းလူ ● ကြၽ န္ ျပ ဳ ျခ င္ း

≪ Previous: ကာတြန္း လုိင္လုဏ္ ● ပုိ ငိုခ်င္လာတယ္

$

0

0

 

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● ဒီမိုကေရစီ ဆိုသူမ်ား သိေစရန္
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

လူကုန္ကူးမႈ၊ အိမ္တြင္း အၾကမ္းဖက္မႈ၊ အဓမၼ လုပ္အားခိုင္း ေစ ကၽြန္ျပဳမႈ ေတြ ပါဝင္တဲ့ အခု လူအမ်ား စိတ္ဝင္တစား ရွိၾကတဲ့ အင္းဝ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ အမႈမွာ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အသြင္ မေဆာင္ဖို႔ အားလံုး သတိျပဳ ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္။

ဒါေပမယ့္ အခု ျဖစ္ေနတာက လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ NLD၊ ေမေမ စု၊ ဒီမိုကေရစီ ေအာ္သူ တခ်ိဳ႕ အင္းဝ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ အမႈမွာ “မ-ဘ-သ” မလာဘူးလား၊ မပါဘူးလား ဆိုေနၾကေတာ့ ပါေစခ်င္ပံုရတယ္လို႔ ယူဆရပါမယ္။ ဒီမိုကေရစီ လိုလား ေထာက္ခံသူမ်ား ဆိုတဲ့ အြန္လိုင္းက လူတခ်ိဳ႕ က အေတာ္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ အဆိပ္သင့္တဲ့ မိႈင္းေတြ တိုက္ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကေတာ့ ဒါကို မ-ဘ-သ အေပၚ သေရာ္မႈ၊ ေလွာင္မႈ သေဘာ ဆိုခ်င္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို အခ်ိန္ ေလွာင္စရာ၊ ေျပာင္စရာ အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။ အခ်ိန္မေရြး ထ မီးေတာက္ႀကီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ မီးစာ အႀကီးႀကီး ရွိတဲ့ အခ်ိန္၊ အကဲဆတ္တဲ့ အေနအထားပါ။

ရာဇဝတ္မႈဟာ ရာဇဝတ္မႈ သက္သက္ ပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ ျမင္ရမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ တာဝန္သိ တာဝန္ေက် ျပည္သူ၊ စာနယ္ဇင္း ပူးေပါင္းၿပီး ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားဆိုသူေတြရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈကို ျဖည့္ဆည္း ေပးတယ္၊ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ဆိုၿပီး ၾကားက ပြဲစား အလုပ္ ဝင္ လုပ္ေပးေနတဲ့ လူေတြကို ရွက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးေနတယ္၊ တည့္မတ္ မွန္ကန္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္၊ တရားမွ်တမႈ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ဆက္လက္ ေစာင့္ၾကည့္ ဝန္းရံေနတယ္။

ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ မဆိုင္တဲ့ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာ ကို တလြဲ အသံုးခ်၊ “မ-ဘ-သ” အမည္ခံၿပီး လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အသားေပး ေသြးထိုးလိုသူ ေတြကို သြား ခနဲ႔ စရာ၊ ေလွာင္ စရာ ဘာလိုမလဲ။

ရာဇဝတ္မႈမွာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္၊ ဇာတိ မရွိပါ။ လူမ်ိဳးတိုင္း၊ ဘာသာတိုင္း လူတိုင္းမွာ လူေကာင္း၊ လူဆိုး၊ စိတ္ေကာင္းရွိသူ၊ မရွိသူ၊ လူသားဆန္သူ၊ လူစိတ္ကင္းမဲ့သူေတြ ရွိၾကတာ ေလာကဓမၼတာပါပဲ။
အစဥ္ အဆက္ အမ်ိဳးသားေရး ကို အသံုးခ် မိႈင္းတိုက္၊ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈ ေတြ လုပ္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စု ေလာ္ဘီေတြက ဒီ ရာဇဝတ္မႈကို လူမ်ိဳး ၊ ဘာသာ အသားေပး ေဇာင္းေပး လုပ္တာက မဆန္းပါ။ ဒါကို ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးသူ၊ တရားဥပေဒ ကို ေလးစားသူ၊ တရားမွ်တမႈကို လုိလားသူ အမွန္ ဆိုရင္ ရာဇဝတ္မႈကို ရာဇဝတ္မႈ အျဖစ္ ေထာက္ျပ၊ တရားမွ်တမႈ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ပဲ ေတာင္းဆိုရမွာပါ။

Facebook ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာနဲ႔ စပါ ဆိုထားပါတယ္။

က်ေနာ္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္ရင္ တရားမွ်တမႈ အလုပ္ လုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲ ေထာက္ခံပါတယ္။

စက္တင္ဘာ ၂၁ ဒီေန႔ဟာ ႏိုင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ဆိုရင္ တရားမွ်တမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ပဲ ေျပာရပါမယ္။ တိုင္းျပည္ အုတ္ျမစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု ကစလို႔ မတရားတဲ့ တရားဥပေဒေတြ ရွိေနတာမို႔ တရားဥပေဒ အတိုင္း ျဖစ္ရမယ္ မေျပာလိုပါ။ တရားမွ်တမႈ Justice ကိုသာ ေတာင္းဆိုရပါမယ္။ ဒါမွ ဗမာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါမယ္။

ဒီလို တရားမွ်တမႈ ေတာင္းဆိုရမယ္၊ ေဖာ္ေဆာင္ရမယ္ ဆိုတာ မွာ အိမ္တြင္း အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မတရား ကၽြန္ျပဳမႈ၊ လူသားနဲ႔ လုပ္အားအေပၚ ေခါင္းပံုျဖတ္မႈက အစ ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ မူဝါဒ၊ ေပၚလစီေတြနဲ႔ လူအမ်ားၾကား (ႏိုင္ငံသား လူမ်ိဳးစု လူတန္းစား စံု အၾကား) သယံဇာတ၊ အရင္းအျမစ္၊ ဓန ခြဲေဝမႈ မမွ်တမႈ အဆံုးထိ “တရားမွ်တမႈ ကို အေျခခံမႈ” ပါရပါမယ္။ ဒီ့အတြက္ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္ အသံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ရပါမယ္။ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး မိႈင္းတိုက္ဖို႔ မျဖစ္ရပါ၊ မဟုတ္ရပါ။

အခု အင္းဝ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ ျဖစ္စဥ္မွာ မ-ဘ-သ က ပစ္မွတ္ထားေနတဲ့ လူအုပ္စု ဝင္တဲ့ ျဖစ္ေနလို႔ကို စတင္ ေဖာ္ထုတ္သူေတြနဲ႔ မီဒီယာ က လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အေရာင္ ပေယာဂ မကပ္ေအာင္ က်င့္ဝတ္ ေဘာင္ စည္းကမ္းေတြနဲ႔ သတင္းေတြကို တင္ျပေနၾကရတာပါ။

အြန္လိုင္း မွာ အေမာင္ေတာင္ မွန္း ေျမာက္မွန္း မသိဘဲ ေမေမ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္၊ ေမေမ တရား လက္ကိုင္ထား ပြားမ်ားၿပီး ဒီမိုကေရစီ နာမည္ခုတံုးလုပ္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူေတြကို ၾကံဳတိုင္း ေျပာတဲ့ စကားနဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ ထပ္ေျပာပါမယ္။

ခင္ဗ်ားတို႔ မပါရင္၊ ပါးစပ္ ပိတ္ေနရင္ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ သန္႔ရွင္း အဆင့္မီ အရည္ေသြး ျပည့္ဝ သိကၡာ ရွိပါမယ္။ အဆိပ္အေတာက္ ေတြ နဲ႔ လူၿပိန္းႀကိက္ အြန္လိုင္း Like မ်ားေအာင္ ေရးမယ့္ အစား ကိုယ့္ အဆင့္ ကိုယ္ သိၿပီး ပါးစပ္ပိတ္ေနတာက ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္၊ လိုလားတယ္ ဆိုတဲ့ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ ၾကည္ညိဳေလးစားတယ္ ဆိုတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကူညီရာ ေရာက္ပါတယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆
ဒီမိုကေရစီေခတ္ရဲ႕ အမိႈက္သရိုက္ေတြ အေၾကာင္း ယခင္ ေရးဖူးတဲ့ မိုးမခ ေဆာင္းပါးေတြကို ေအာက္ပါ Links မ်ားမွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ 

ဒီမိုကေရစီကို ေစ်းဖ်က္ၾကသူမ်ား
@ http://moemaka.com/archives/41156
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2014/12/blog-post_61.html

ဒီမိုကေရစီကို အိုးမည္းသုတ္သူမ်ား
@ http://gita.cc/archives/42100
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2015/01/blog-post_611.html

ဒီမိုကေရစီကို ဝမ္းေယာင္ေစသူမ်ား
@ http://gita.cc/archives/42310
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2015/02/blog-post_77.html

ဒီမိုကေရစီနည္းက် သေရာ္ပါ
@ http://gita.cc/archives/42543
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2015/02/blog-post_811.html

ဒီမိုကေရစီကို ‘ျပာ’ ေစသူမ်ား
http://moemaka.com/archives/42924
http://blog.moemaka.com/2015/03/blog-post_973.html

ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အမိႈက္သရိုက္မ်ား
http://moemaka.com/archives/53594
http://blog.moemaka.com/2016/09/blog-post_50.html

ေဆာင္းလူ ● ကြၽ န္ ျပ ဳ ျခ င္ း

September 21, 2016, 6:34 am

≫ Next: ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၂)

≪ Previous: ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● ဒီမိုကေရစီ ဆိုသူမ်ား သိေစရန္

$

0

0

ေဆာင္းလူ ● ကြၽ န္ ျပ ဳ ျခ င္ း
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားသားေတြက ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။
ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ႏုိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းက ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။

ႏုိင္ငံသားေတြကုိ သခင္အားရ လူပါး၀ေတြက ကြၽန္ျပဳခ်င္ၾကတယ္ ...။
ႏုိင္ငံသားေတြကုိ အထက္ခံ ေအာက္ဖားေတြက ကြၽန္ျပဳခ်င္ၾကတယ္ ...။
ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ကြၽန္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ .. ကြၽန္ျပဳခ်င္ေနၾကတယ္ ...။

လူလည္ေတြက အားနာမႈကုိ ခုတုံးလုပ္ ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။
လူပ်င္းေတြက ညႇာတာမႈကုိ ခုတုံးလုပ္ ကြၽန္ျပဳတယ္ ..။
လူလည္ လူပ်င္းေတြက ရွက္စိတ္ကင္းမဲ့မႈနဲ႔ ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။

ကြၽန္ျပဳတယ္ ....
ကြၽန္ျပဳတယ္ ....
ကြၽန္ျပဳတယ္ ....
ကြၽန္ျပဳတယ္ ....

ေခတ္အဆက္ဆက္
ကြၽန္ျပဳတယ္ ....။

ေခတ္အဆက္ဆက္
လူ လူ ခ်င္း ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။

ေခတ္အဆက္ဆက္
ကြၽန္ ကြၽန္ ခ်င္း ကြၽန္ျပဳတယ္ ...။

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၂)

September 21, 2016, 2:07 pm

≫ Next: ဓာတ္ပုံ ဂ်စ္တူး(မုံရြာ) - အေမစု ဂုဏ္ျပဳ ဒီဇိုင္း

≪ Previous: ေဆာင္းလူ ● ကြၽ န္ ျပ ဳ ျခ င္ း

$

0

0

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၂)

(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၆

● ကြၽန္းေပၚက ေထာင္
ကြၽန္းမွာ ေကြၽးတဲ့အစားအေသာက္ကတကယ့္ကုိဆုိးတာဘဲဗ်။ ေရာက္ခါစ သုံးရက္ေလာက္က ဘာမွမပါဘဲ ေကြၽးတာ။ အဂၤါေန႔တရက္ပဲ ေလာက္တက္ေနတဲ့ ငါးေျခာက္ေကြၽးတယ္။ က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာ ပုိးကုိက္ထားတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ပဲဟင္းခ်ဳိရယ္ ငါးပိစိမ္းစားတဇြန္းနဲ႔ လုံးတီး ဆန္ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းတပန္းကန္စာေလာက္ တပုံစံရတယ္။ ပုဒ္မငါးဆုိတာ အသား ရွစ္ေအာင္စရတယ္။ လၻက္ရည္ခ်ဳိ ေကာ္ဖီ ရတယ္။ ဆပ္ျပာ၊ အုန္းဆီ၊ ၾကက္ဥရတယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြ ကြၽန္းမွာ ဘာမွမေပးဘဲ အကုန္ရုပ္သိမ္းပစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပားသြားေအာင္ မေသရုံတမယ္ ေကြၽးထားတာဘဲ။ ေရာက္ခါစ ဘယ္မွမထြက္ရဘူး။ ေရခ်ဳိးေတာင္ မထြက္ရဘူး။ ေလး၊ ငါးရက္ေနမွ ေလးေယာက္ တတြဲ၊ သုံးေယာက္တတြဲ ထြက္ၿပီး ေရခ်ဳိးရတယ္။

ေနရတာက ေထာင္ဆိုေပမယ့္ ျပည္မမွာရွိတဲ့ေထာင္ေတြလုိ မဟုတ္ဘူး။ ေနထြက္ရာကိုဝဲ ဦးတည္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္ခပ္ ယြန္းယြန္းကို မ်က္နွာမူထားတဲ့ စတုဂံပံုသ႑ာန္ သံဆူးၾကိဳးကာထားတဲ့ဝင္းထဲမွာ သစ္သားအေဆာက္အဦး ၁ဝ လံုးကို ၂ လံုးစီေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး ေဆာက္ထားတာ။ စစ္တန္းလ်ား ဘားတုိက္ေတြနဲ႔ တူတယ္။

အဲဒီအေဆာက္အဦးေတြကို တေဆာင္စီခြဲၿပီး သံၾကိဳးေတြ ထပ္ၿပီး ကာထားေသးတယ္။ သံဆူးၾကိဳးဝင္းေတြက သိပ္မက်ယ္ပါ ဘူး။ အလ်ားေပ ၁ဝဝ အနံေပ ၇ဝ ေလာက္ရွိတာေပါ့။ အေဆာင္ေတြရဲ႕ ေဘးဘက္သံဆူးၾကိဳးေတြမွာ ဝင္းတံခါးၾကီးေတြ တစ္ခုစီထားျပီး တစ္ေဆာင္နဲ႔ တစ္ေဆာင္ ကူးဖုိ႔ အျမင့္ ၄ ေပ အက်ယ္ ၃ ေပေလာက္ရွိတဲ့ ငံု႔ေပါက္ ကေလးေတြ ေဖါက္ထား တယ္။ ဒါေပမဲ့ တံခါးေတြကို အျမဲတန္း ပိတ္ထားတာပဲ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္စက အတြင္းသံဆူးၾကိဳးဝင္းပဲ ကာျပီးကာစရွိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သံဆူးၾကိဳးအျမင့္တစ္ထပ္ ထပ္ၿပီးကာတယ္။ အျပင္သံဆူးၾကိဳးနဲ႔ အတြင္းသံဆူးၾကိဳးၾကားမွာ ေပ ၅ဝ ေလာက္ ၾကားအက်ယ္ခ်န္ၿပီး ကာထားတာ။ အတြင္းသံဆူးၾကိဳးက ၁၄ ေပေလာက္ ျမင့္မယ္။ အျပင္သံဆူးၾကိဳးက ၁၆ ေပေလာက္ ျမင့္တယ္။ အျပင္ဘက္မွာလည္း သံဆူးၾကိဳးေခြၾကီးေတြ အလိပ္လိုက္ ခ်ထားေသးတယ္။

မီးဖိုအေဆာက္အဦးၾကီး ၂ ခုက ေထာင္ရဲ႕ ဘယ္ညာ ၂ ဘက္မွာ ရွိေနတာ။ တစ္ဖက္က ထမင္းစားခန္း၊ ေနာက္တစ္ဖက္က မီးဖိုခန္းေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္ဘက္က မီးဖိုၾကီးကို ေထာင္က်မီးဖို၊ ထမင္းစားခန္းၾကီးကို ေထာင္မွဴးၾကီးရံုခန္း၊ ညာဘက္ အေနာက္ဘက္မီးဖိုၾကီးကို ပုဒ္မငါး မီးဖို၊ ထမင္းစားခန္းၾကီးကို ဆရာဝန္ေဆးေပးခန္းဆုိၿပီး ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ေထာင္က ပင္လယ္ကမ္းစပ္နဲ႔ ကိုက္ ၁ဝဝ ေလာက္ ေဝးတယ္။ ေရမ်က္နွာျပင္ထက္ ေပ ၄ဝ၊ ၅ဝ ေလာက္ ျမင့္တဲ့ ေသာင္စပ္ေျမျပန္႔ေပၚမွာ ေဆာက္ထားေတာ့ ပင္လယ္ေရျပင္ကုိ မလွမ္းမကမ္းမွာ ျမင္ေနရတာေပါ့။

● တင္းၾကပ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး
ေန႔တိုင္း ပဲေရလံုျပဳတ္နဲ႔ လံုးတီးဆန္ေပၚမွာ ငပိကေလးလက္တဆစ္ေလာက္ကို အာဟာရအျဖစ္ စားေနရတာဘဲ။ စားေရးေသာက္ေရးနဲ႔ ေဆးလိပ္ျပႆနာက ေန႔တုိင္း တိုက္ပြဲဝင္ေနရတာ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေထာင္ဝင္းအတြင္းထဲက သဲေပၚမွာ ေပါက္ေနတဲ့ အရြက္နုကေလး ေတြကိုႏုတ္ ေရေဆးၿပီး တို႔စားၾကတာဘဲ။ ဘာပင္လဲ မေခၚတတ္ဖူး။ မံုလာပင္ေပါက္နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူေတာ့ သဲမံုလာလုိ႔ နာမည္ေပး ထားၾကတာ။ ေဆးလိပ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားပူလြန္းလုိ႔ ေဆးရြက္ၾကီး သံုးပိႆာေလာက္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေတာ္ အဆင္ေျပ သြားတယ္။ စကၠဴဆုိလုိ႔ အတုိအစမက်န္ေအာင္ ဝါဒါေတြက သိမ္းပစ္လုိက္ေတာ့ လိပ္ေသာက္ဖုိ႔ စကၠဴမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေရခ်ိဳးသြားရင္း ေရတြင္းနားမွာ ေပါက္ေနတဲ့ သဖန္းရြက္ေတြ ကိုခူးျပီး သဲနဲ႔ဖိၿပီး လိပ္ေသာက္ရတာ။ အဲဒီ သစ္ရြက္ေတြကို ေထာင္မွဴးေတြ႔ရင္ သိမ္းၿပီး လႊင့္ပစ္တတ္ေသးတယ္။

ေနထိုင္ေရး ၾကပ္တည္းမႈက ျပည္မအက်ဥ္းေထာင္ေတြထက္ အမ်ားႀကီးဆုိးတာေပါ့။ ဒီလုိေနေနရတဲ့အထဲ တခါတေလ သေဘၤာေတြ လာျပီး ျပန္ထြက္တဲ့အခါ အေဆာင္ေတြကို တစ္နာရီေလာက္ ပိတ္ထားေသးတယ္။ သေဘၤာထြက္သြားျပီးမွ ျပန္ဖြင့္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္က ေႏြရာသီဆုိေတာ့ သေဘၤာေတြ စက္ေလွေတြ လာတဲ့အခါတိုင္း ရြာမလုိ႔ေခၚတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနရာနဲ႔ ၇ မိုင္ေလာက္ေဝးတဲ့ ကြၽန္းရဲ႕ ေျမာက္ဖ်ားဘက္မွာ ဆိုက္ေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီရြာမဘက္က သေဘၤာထြက္တာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ ေထာင္ပိတ္ လူစစ္တာေတြ လုပ္ေသး တယ္။ ေန႔တိုင္းလည္း တလာစီတယ္။ အျပင္ေရခ်ိဳးသြားရင္း ေကာက္လာတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ပဲ့ေတြ ခရုခြံေတြကိုေတာင္ သိမ္းတတ္ ေသး တယ္။ အဲဒီခြက္ေတြ ခရုခြံေတြက တျခားသံုးဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ဟင္းထည့္စားဖုိ႔နဲ႔ ဟင္းခပ္ဖုိ႔ ဇြန္းလုပ္ဖုိ႔အတြက္ေပါ့။

ခ်ိဳးေရက လက္ယက္ရြံ႕တြင္းက ေရေတြခ်ဳိးရတာပဲ။ ေသာက္ေရကလည္း အဲဒီေရကိုပဲ စစ္ၿပီး ေသာက္ရတာ။ ဘယ္လိုပဲစစ္စစ္ ထံုးႏွစ္နဲ႔ မလြတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေသာက္ေနတဲ့ အဲဒီေရေတြကို ေရေႏြးက်ိဳၾကည့္လိုက္ရင္ ေအာက္ေျခမွာ ထံုးလက္ နွစ္လံုးေလာက္ တင္ေနတာပဲ။ ေရာက္ခါစက ကြၽန္ေတာ္တို႔ထားတဲ့ေထာင္နဲ႔ ပင္လယ္ျပင္အၾကားကြက္လပ္မွာ ေလယာဥ္ပ်ံ ကြင္း  လုပ္ဖုိ႔ဆုိျပီး အဲဒီေနရာက အုန္းပင္ေတြကို ဘူဒိုဇာနဲ႔ ထိုးလွဲပစ္တယ္။ အုန္းပင္ ၇ဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ ကိုကိုးကြၽန္းမွာရွိတဲ့ အုန္းပင္ေတြက တစ္ပင္မွာ အလံုး ၃ဝဝ ေက်ာ္ ၄ဝဝ ေလာက္ သီးေတာ့ အုန္းသီး အလြန္ေပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘူလ္ဒိုဇာေမာင္းတဲ့ တပ္သားက အုန္းသီးေတြတင္လာျပီး သံဆူးၾကိဳး ကေန ငတ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ ေပးတာေတာင္ အေစာင့္ေထာင္ၾကပ္က ေပးခြင့္မျပဳဘဲ ဖမ္းၿပီး ရံုးတင္ေသးတယ္။

● ပထမကုိကုိးကြၽန္း ေရာက္ၾကသူမ်ား
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကြၽန္းမွာ ေနခဲ့ရတဲ့အေခါက္ကုိ ပထမကြၽန္းလုိ႔ေခၚၾကတယ္။ ဇင္ေယာ္ တထပ္သေဘၤာနဲ႔ ပုိ႔တဲ့ အဲဒီအေခါက္မွာ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေလထီးဗုိလ္အုန္းေမာင္၊ လမ္းစဥ္သတင္းအယ္ဒီတာ ကုိေစာလြင္၊ ပမညတ သခင္ဗေမာင္၊ မုတၱမ သခင္ဗတင္၊ ပမညတ ကုိလွဝင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ ဗုိလ္ထြန္းစိန္၊ အလံနီ ကိုကုိေလးစတဲ့သူေတြ ၅၂ ေယက္ပါလာ တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အျပင္ ဒုတိယအသုတ္နဲ႔ တတိယအသုတ္ ထပ္ေရာက္လာေသးတယ္။ ၁၉၅၉ ခု မတ္ ၁၉ မွာ ဒုတိယအသုတ္ေရာက္တယ္။ သခင္ေဖေဌး၊ ပမညတေတြနဲ႔ ပုဒ္မငါး ၅ဝ ေက်ာ္ေလာက္ ပါတယ္။ သခင္ေဖေဌးနဲ႔ ဟသၤာ တခရုိင္က ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကုိေအာင္ခ်မ္း၊ ကုိေမာင္ေမာင္ႀကီး၊ ကုိေအာင္ထြန္း၊ ပီစီပီက ကုိဖုိးဆင့္အပါအဝင္ ပုဒ္မငါး အက်ဥ္းသား ၂ဝ ေက်ာ္ေလာက္ကုိ ဘုိကေလးၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေဂၚတူးကြၽန္းအက်ဥ္းေထာင္ကေန ေခၚလာတာ။

တတိကအသုတ္က ၁၉၅၉ ခု ေမလ ဂ ရက္မွာ ေရာက္တာေပါ့။ ပုဒ္မငါး ၂၈ ေယာက္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အကုိ ဦးေအာင္သန္း ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ညီ ဖ်ာပုံဦးလွေသာင္း၊ သခင္ျမသန္း၊ သခင္ခင္ေဇာ္၊ ကုိခင္ေမာင္အုန္း၊ ကုိေဖေအာင္၊ ဆရာႀကီး သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕က ဝတ္လုံကုိထြန္းတင္၊ ျမသန္းတင့္၊ ကုိတင္စုိး၊ ကုိသန္းေစာ၊ ဖုိးသာေဘးတုိ႔ ပါၾကတယ္။ သုံးသုတ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ ရွိတယ္။ ဒုတိယ ကုိကုိးကြၽန္းဆုိတာ ဗုိလ္ေနဝင္းအာဏာသိမ္းတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီတက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲပ်က္ေတာ့ အကုန္လုိက္ဖမ္းထားတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ၊ ဗကသ၊ တကသ ေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္ေတြ၊ လက္ဝဲႏုိင္ငံေရးသမားေတြထဲက ၂၃ဝ ေက်ာ္ ကြၽန္းပုိ႔တဲ့ အေခါက္ကုိ ေျပာတာ။ သူတုိ႔က ၁၉၆၉ ကေန ၁၉၇၁ ထိ သုံးႏွစ္နီးပါးၾကာ ကြၽန္းမွာေနခဲ့ရတာ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပထမ ကြၽန္းက တႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ေနခဲ့ရတာေပါ့။

● အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲ
၁၉၅၉ ခု ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ အလံနီပါတီက သခင္ေဖေ႒းက တစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႔ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲ စတုိက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြက လံုးဝလႊတ္ေပးေရး၊ ျပည္မေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးေရးနဲ႔ ပုဒ္မ ၅ အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရရွိေရး၊ ရရွိထားတဲ့ အထူးတန္းအခြင့္အေရးမ်ား ရရွိေရးေတြေပါ့။

သခင္ေဖေ႒းက ေထာင္ထဲမွာ ၁၁ နွစ္ေက်ာ္ ၾကာေအာင္ေနေနရတဲ့သူ။ ၁၉၄၉ ခုနွစ္ေလာက္က အဖမ္းခံရျပီး မတရားသင္း ပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ ၂ နွစ္ခ်ထားတာ။ ႏွစ္ေစ့ေတာ့ လႊတ္မေပးဘဲ ပုဒ္မ ၅ နဲ႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳပ္ထားတာ။ သူက ႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ေခါင္းနဲ႔ လည္ပင္းၾကီးေစာင္းၿပီး ေျခလက္ေတြ မသန္စြမ္းသူျဖစ္တယ္။ လမ္းသြားရင္ တုတ္ေကာက္နဲ႔ေထာက္ နားနားၿပီးသြားရတာ။ ေရခ်ိဳးတဲ့အခါ၊ ထမင္းစားတဲ့အခါ၊ ေနာက္ေဖးေနာက္ဖီသြားတဲ့အခါ လူတစ္ေယာက္အကူအညီ မပါဘဲ မျဖစ္နိုင္ဘူးေပါ့။

သူလို ဒုကၡသည္ၾကီးတစ္ေယာက္ကုိ နွစ္ရွည္လမ်ားလည္း ဖမ္းဆီးထားေသးတယ္။ ေဂၚတူကြၽန္းေထာင္ကေန ကိုကိုးကြၽန္း ေထာင္ ပုိ႔ၿပီးေတာ့လည္း ညွင္းပန္းထားေသးတယ္။ သည္းမခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရေတာ့ ထိပ္ဆုံးကေန တုိက္ပြဲဝင္ ေတာ့ တာေပါ့။ သခင္ေဖးေ႒းက ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ အစာငတ္ခံဆႏၵျပဖုိ႔ အာဏာပိုင္ေတြကို အေၾကာင္းၾကား လိုက္တာနဲ႔ သူတုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္သြားၾကတာပဲ။ သခင္ေဖေ႒းအေနနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္းဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ လုပ္တာျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔တုိက္ပြဲကုိ တျခားပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ေထာက္ခံၾကပါတယ္။ ဝန္းရံေပးဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားၾကတယ္။

ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ မီးျပသေဘၤာနဲ႔ ဒုတိယေထာင္မင္းၾကီးဦးျငိ္မ္းလိႈင္ ဗဟိုလံုျခံဳေရးေကာင္စီက အထူးတာဝန္နဲ႔ ေစလႊတ္လို္က္တဲ့ ဗိုလ္ၾကီးလွေမာင္တို႔အျပင္ တျခား ဗိုလ္ ၃၊ ၄ ေယာက္ပါလာတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ေထာင္ထဲကုိ လွည့္ပတ္ၾကည့္ျပီး သခင္ေဖေ႒းနဲ႔ သြားေတြ႔တယ္။ ေထာင္မင္းၾကီးနဲ႔ ဗိုလ္ၾကီးလွေမာင္တို႔က သခင္ေဖေ႒းကုိ သည္းခံၿပီး ေစာင့္ေပးပါ။ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို စာနွင့္ေရးၿပီး ေတာင္းဆိုကာ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲကိုရပ္လုိက္ေစခ်င္တယ္။ ေတာင္းဆို ခ်က္ေတြကို စဥ္းစားေပးပါမယ္ဆုိၿပီး ကတိျပဳဝန္ခံေျပာဆိုေတာ့ သခင္ေဖေ႒းက အဲဒီေန႔မွာပဲ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲကို ရပ္ေပး လိုက္တယ္။

ျပည္မမွာလည္း အိမ္ေစာင့္အစုိးရသက္တမ္းျပည့္ခါနီး ေနာက္အစုိးရကုိ အာဏာလႊဲရေတာ့မွာေတြနဲ႔ ကြၽန္းတုိက္ပြဲကုိ ဆက္ ၿပီး မႀကီးထြားေစခ်င္တာလည္းပါမွာေပါ့။ အဲဒီကာလကစၿပီး ေရဒီယုိနားေထာင္ခြင့္ေတြ ျပန္ရတယ္။ ကြၽန္းကုိ စေရာက္က တည္းက ရုပ္သိမ္းထားတဲ့  ပုဒ္မငါး အခြင့္အေရးေတြ ျပန္ေပးတယ္ဆိုၿပီး ေဆးလိပ္၊ နို႔ဆီစေသာပစၥည္းေတြ ထုတ္ေပးတယ္။ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔ေလာက္ က်ေတာ့ ပါလီမန္ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့သတင္းေတြ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္ေတြကို ၾကားရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။

● ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၿပီ ကြၽန္းဌာနီ
ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ ညဘက္မွာ ကိုကိုးကြၽန္းမွ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔အမီ ျပန္ေခၚ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရဒီယိုက ၾကားရတယ္။ အဲဒီေန႔ကစ သေဘၤာလာမည့္ရက္ကိုေမွ်ာ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ေပ်ာ္ၾက တာေပါ့။ ၈ ေဆာင္ဘက္က စာေရးဆရာျမသန္းတင့္၊ ကိုတင္စိုး၊ ဘိုးသာေတး၊ ကိုခင္ေမာင္အုန္းတို႔ လူသိုက္ေတြက ၿမိဳ႕မ ၿငိမ္းရဲ႕ ျပည္ေတာ္ဝင္သီခ်င္းကုိ သံျပိဳင္ဆိုေနၾကတာဘဲ။ အေစာင့္ဝါဒါမ်ားေတြလည္း ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး။ တံခါးေတြလည္း အလိုလိုပြင့္ေနျပီ။ ေထာင္ဝင္းထဲမွာရွိတဲ့ အုန္းပင္ေတြက အုန္းသီးေတြကိုလည္း ေထာင္မွဴးေတြအလစ္မွာ အေစာင့္ဝါဒါေတြ ေရွ႕မွာပဲ အကုန္တက္ခူးျပီး စားပစ္လုိက္ၾကတာ။ 

ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ မနက္ပုိင္းမွာ အထူးလႊတ္လိုက္တဲ့ သီဟသေဘၤာက ကိုကိုးကြၽန္း ၇ မိုင္ အက်ဥ္းေထာင္ကုိ ဆိုက္ကပ္လာ တယ္။ ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ ေထာင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး လူ ၁ဝဝ ကိုထုတ္ၿပီး သေဘၤာေပၚကုိ တင္ထားလုိက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ နံနက္ ၆ နာရီခြဲေလာက္ ထြက္ျပီး ကြၽန္းေျမာက္ဖက္ဖ်ားေလယာဥ္ပ်ံကြင္းတည္ရွိတဲ့ ရြာမဘက္က တံတားေဆာက္ ဖုိ႔ တိုင္းတာေနၾကတဲ့ ဗမာ့ေရတပ္မေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာေတြ တင္ေခၚခဲ့တာ။ မနက္ ၁ဝ နာရီေလာက္ ထြက္လာၿပီး ရန္ကုန္ကုိ ေနာက္တစ္ေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔ ေန႔တစ္နာရီမွာ ေရာက္တယ္။

● အင္းစိန္က ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္မ်ား
ဒီေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ အင္းစိန္ေထာင္ၾကီး ပို႔လုိက္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုကိုးကြၽန္းျပန္ေတြကုိ သီးျခားတိုက္ထဲ မွာ ထားတယ္။ သက္ဆိုင္ရာေတြရဲ႕ အထူးအမိန္႔အရ သီးျခားခြဲထားတာတဲ့။ အင္းစိန္ေထာင္ေရာက္ေတာ့ ေထာင္ဥပေဒ အတုိင္း ခံစားခြင့္ေတြ အတိအက်ရေတာ့ စားေသာက္ေနထုိင္ေရးက အဆင္ေျပပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့လႊတ္ေပးမယ္ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မသိဘူး။ ေနာက္တခု က ကိုကိုးကြၽန္းေထာင္ထက္ဆိုးဝါးတဲ့ ေဂၚတူကြၽန္းေထာင္ပို႔ပစ္မယ္ဆုိတာေတြနဲ႔လည္း ျခိမ္းေျခာက္တုန္းပဲ။ ေထာင္ထဲက ဆုိရုိး စကားတခုရွိတယ္။ ေထာင္ဆုိတာ အဝင္လြယ္သေလာက္ အထြက္ခက္သတဲ့။ သိပ္မွန္တာဘဲ။ ဖမ္းတုန္းက လြယ္လြယ္ေလး ထည့္လုိက္ တာဘဲ။ သူတုိ႔က လႊတ္ေပးဖုိ႔က်ေတာ့ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ စီစစ္လုိက္တာ။ ရုိက္ႏွက္၊ ၿခိမ္းေျခာက္၊ ႏုိင္ငံေရး အညြန္႔က်ဳိးေအာင္ ကတိဝန္ခံခ်က္ လက္မွတ္ေတြ ထုိးခုိင္း။ စိတ္ဓါတ္ေတြ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ေငြေၾကးေတြ၊ ရာထူးေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္ဆုိတာ စစ္အုပ္စု ထုံးစံဘဲ။

၁၉၆ဝ ခု ဇန္နဝါရီ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ တစ္သုတ္၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ တစ္သုတ္ လႊတ္ေပးတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔မပါဘူး။ ကြၽန္ ေတာ္တို႔က လက္မွတ္လည္း မထုိးဘူး။ က်န္တာေတြလည္း မလုိက္ေလ်ာၾကေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔ လႊတ္တဲ့ အသုတ္မွ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ ကိုေစာလြင္၊ ကိုလွဝင္း၊ ကုိေအာင္ဘန္း၊ ကိုခင္ေမာင္အံုးတို႔ လြတ္လာေတာ့တာပါပဲ။

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း                                                

(၁၃-၉-၂ဝ၁၆)
သခင္အုန္းျမင့္ (၂၈-၄-၁၉၁၈ မွ ၁၇-၉-၂ဝ၁ဝ) ကြယ္လြန္ျခင္း ၆ ႏွစ္ေျမာက္ အမွတ္တရ ဂါရဝအျဖစ္ ေရးသားပါတယ္။

ဓာတ္ပုံ ဂ်စ္တူး(မုံရြာ) - အေမစု ဂုဏ္ျပဳ ဒီဇိုင္း

September 21, 2016, 2:11 pm

≫ Next: ေမာင္ေမာင္စိုး - စာအုပ္မိတ္ဆက္၊ "တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအေျကာင္းတေစ့တေစာင္း"

≪ Previous: ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● သခင္အုန္းျမင့္ ကုိကုိးကြၽန္း ပုိ႔ခံခဲ့ရစဥ္က (၂)

$

0

0

ဓာတ္ပုံ ဂ်စ္တူး(မုံရြာ) - အေမစု ဂုဏ္ျပဳ ဒီဇိုင္း

(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၆

အဝါေရာင္
အေမကအဝါေရာင္ကို ကိုယ္စားျပဳ ့တဲ ့
ဘုရား ၊ တရား ၊ သံဃာ ၊ ရတနာျမတ္သံုးပါးကို
ဦးထိပ္ပန္ဆင္သူ
အနီေရာင္
အေမဟာတိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ိဳးအတြက္
ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းနုိင္တဲ ့သတၱိရွိသူ
အစိမ္းေရာင္
ေက်ာင္းသား ၊ လယ္သမား
တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို
ေလးစားခ်စ္ခင္တန္ဖိုးထားသူ
အျဖဴေရာင္
အေမွာင္တိုင္းျပည္ၾကီးကို
အလင္းေဆာင္မည့္သူ