ေနလင္းညီ - ထီထုိးသူမ်ား
(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၅
နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ေသာ ဦးဘပြားမိသားစုကို စာေရးသူေကာင္းစြာသိသည္။ သူတို႔က ခပ္ညံ့ညံ့ေတြမဟုတ္။ မ်က္စိဖြင့္ နားစြင့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ စာဖတ္သည္။ ေရဒီယို နားေထာင္သည္။ ၾကားတိုင္း ယံုသူမ်ား မဟုတ္။ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားႏုိင္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၂၀၁၅-ႏို၀င္ဘာ ၈-ရက္ မတိုင္မီ ၂-လေလာက္က ဦးဘပြါး ရန္ကုန္သို႔ တက္လာသည္။ ဘယ္ပါတီေတြကုိ မဲေပးရေကာင္းမလဲဟု လူေထြးကုိ ေမးသည္။ လူေထြးကေတာ့ သူ႔အျမင္ကုိ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလး ေျပာျပသည္။
‘ဦးေလးေရ….ဒီလိုဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ျပည္သူေတြ အခ်င္းခ်င္း စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ မရွိၾကလို႔ ကမာၻအလယ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္မြဲေတေနၾကရတယ္။ တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ မညံ့ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပုဂၢလိက အက်ိဳးစီးပြါး၊ ၾသဇာအာဏာကုိ ဦးစားေပးမိၾကလို႔ ျပည္သူနဲ႕ ႏုိင္ငံ နစ္နာသြားတာလုိ႔ သံုးသပ္ခ်င္ပါတယ္။ အာဏာလက္ရွိ အုပ္စုေတြကလဲ သူတို႔ အာဏာ လက္မလႊတ္ရေရးနဲ႕ အတိုက္အခံဆိုသူေတြကုိ ဖိႏွိပ္ႏုိင္ေရး ဆိုျပီး လုပ္ရင္း၊ လုပ္ရင္း ျပည္သူက မြဲသထက္မြဲ ႏိုင္ငံက နာသထက္ နာလာတယ္။ ဟုိ၀န္ၾကီးက ၀န္ခံသြားျပီဗ်။ တပည့္ေတာ္တို႔က တရုတ္ကုိလဲ ေၾကာက္ေနရတယ္ဘုရားတဲ့။ အလြန္ရုိးသားျပီး၊ ပကတိျဖစ္ရပ္မွန္ကုိ ျပည္သူေတြသိေအာင္ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႕ ေဖာ္ျပသြားတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တရုတ္ရဲ႕ ထီးရိပ္ကုိ မွီခိုရင္း မွီခိုရင္း၊ တရုတ္ၾသဇာခံလို ျဖစ္လာတယ္လို႔ ႏုိင္ငံေရးသုေတသီအခ်ိဳ႕က သံုးသပ္တယ္။ ရုရွားကုိလဲ အားကုိးရတဲ့အေျခအေန။’
အေမရိကန္၊ အဂၤလန္စတဲ့ အေနာက္အုပ္စုနဲ႕ ရုရွား၊ တရုတ္စတဲ့ အေရွ႕အုပ္စုက ႏုိင္ငံေရး္မွာ ျပိဳင္ဖက္ေတြ။ စစ္ေအးတုိက္ပြဲျပီးဆံုးသြားျပီလို႔ ဆုိသူေတြက ဆုိၾကေပမဲ့ စစ္ေအးတုိက္ပြဲက အရွိန္ေလ်ာ့သြားရာက ျပန္ျပီး ျပင္းထန္လာျပီလို႔ ဆုိသူေတြက ဆိုၾကတယ္။ သူတုိ႔အုပ္စု၂-ခုရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ။
ဟုိတုန္းက ဒီ ၂-ခုၾကားမွာ ညွပ္မိျပီး ဒုကၡေရာက္သြားတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ အမ်ားသား၊ ကုိးရီးယားႏုိင္ငံဆုိလဲ ေတာင္နဲ႕ေျမာက္ ၂-ျခမ္းကြဲသြားတာ အခုထိ ျပန္မေပါင္းႏုိင္ၾကေသးဘူး။ ဗီယက္နပ္လဲ ၂-ျခမ္းကြဲခဲ့ရာက ေခါင္းေဆာင္ဟုိခ်ီမင္းေၾကာင့္ ျပန္ေပါင္းႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
လူထုေခါင္းေဆာင္ဆိုသူရဲ႕ ေျပာဆုိသံုးသပ္ခ်က္ေတြကလဲ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ ပံုစံကုိ ပံုတူကူးခ်မဲ့ပံု ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါလဲအႏၱရာယ္္ၾကီးတာပဲ။ လူအခြင့္အေရးကုိ အျပည့္အ၀ ေပးရမယ္လို႔ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။ အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာနဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ သတိထားရမဲ့ အေနအထားေပါ့။
အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က တခါတခါ အားငယ္စိတ္ေလး၀င္မိတတ္တယ္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္မတိုင္မီက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံနဲ႕ တြဲေနမလား၊ ခြဲေနမလားဆိုျပီး ျငင္းခုန္ခဲ့ၾကတယ္။ တြဲေရးခြဲေရးျပႆနာေၾကာင့္ ျဖစ္လိုက္ၾကတဲ့ ျငင္းခုန္မႈေတြ။ ျဖစ္လိုက္ၾကတဲ့ စိတ္၀မ္းကြဲမႈေတြ။ လင္နဲ႕မယားေတာင္ရန္ျဖစ္တယ္။ ညီအကုိခ်င္းေတာင္ မတည့္ၾကဘူး။ ဆရာနဲ႕ တပည့္ေတာင္ စကားမေျပာႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တို႔ဗမာအစည္းအရုံုးက သခင္ေတြ ဘာေျပာခဲ့သလဲ။ ခြဲေရး တြဲေရးဆုိတာ ဘယ္ဖက္ေျခဖ၀ါးေအာက္မွာ ေနမလား၊ညာဖက္ေျခဖဝါးေအာက္မွာေနမလားလို႔ ေမးတာပဲတဲ့။ ဘယ္ေအာက္မွာမွ မေနခ်င္ဘူး။ ကၽြန္ဟာကၽြန္ပဲ။ လြတ္လပ္ေရးပဲလိုခ်င္တယ္ ဆုိျပီး ေျပာခဲ့ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အေရွ႕အုပ္စုရဲ႕ ၾသဇာခံတပည့္လဲ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ ၾသဇာခံ တပည့္လဲ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚကုိယ္ မားမားမတ္မတ္ခိုင္ခိုင္ခံ့ခ့ံ ရပ္တည္ႏုိ္ငေသာ အင္အားေတာင့္တင္းေသာ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ၊ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မ်က္ႏွာခ်ိဳမေသြးရေသာ ႏုိင္ငံ၊ လူမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဒါက ဆႏၵေပါ့။ ဆႏၵနဲ႕ဘ၀ တထပ္တည္းမက်ႏုိင္မွန္းလဲ သိပါတယ္။ ျခစားေဆြးေျမ႕ပ်က္ဆီးခဲ့တာက မ်ားေနေတာ့ အားနည္းေနတာလဲ ျငင္းလို႔မရဘူး။ ျပည္ပက အကူအညီကုိ အားမကုိးလုိ႔လဲ မရ၊ အားကုိးလြန္းျပန္ရင္လဲ အႏိုင္က်င့္ခံရအံုးမွာ ေၾကာက္ရနဲ႕။ အဲဒီေတာ့ အကူအညီယူသင့္သေလာက္ယူျပီး ခုိင္ မာအားေကာင္းေအာင္ ပါးပါးနပ္နပ္ လုပ္ရမဲ့အေျခအေန ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကုိ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ အေျမာ္အျမင္ရွိျပီး စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကုိ တည္ေဆာက္ဖို႔က ပထမအေရးၾကီးတယ္။ အဲသလုိသေဘာေပါက္သူ၊ အရည္အခ်င္းရွိျပီး၊ စိတ္ေကာင္းေစတနာရွိတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကုိ မဲေပးသင့္တယ္ထင္ပါတယ္။ ပါတီေနာက္ခံကုိ မၾကည့္ပဲ လူကုိပဲ ၾကည့္ဖို႔လုိတယ္ ထင္ပါတယ္။”
ဦးဘပြါးသည္ ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္လုပ္ကာ နယ္သုိ႕ျပန္သြားသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္မ်ား ထြက္လာေသာအခါ NLD ကအျပတ္အသတ္ အၾကီးအက်ယ္ႏိုင္သြားသည္။ ဦးဘပြါးတို႔ ျမိဳ႕နယ္မွာလဲ NLDကပဲ ႏုိင္သည္။
ဦးဘပြါးသည္ ဟိုတေန႔က လုပ္ငန္းကိစၥတစ္ခုျဖင့္ စာေရးသူထံ ဖုန္းဆက္သည္။ ‘ ဘယ္ပါတီကုိ မဲထည့္ျဖစ္ၾကလဲ ’ဟု စပ္စုမိသည္။ ‘မိသားစုအားလံုး၊ တစ္ရပ္ကြက္လံုး NLD ကုိပဲ ေပးၾကတယ္’ ဟုေျဖသည္။ ‘ဘယ္လိုေတြးျပီး ေပးၾကတာလဲ’ ဟု ျပန္ေမးရာ သူက ရုိးသားပြင့္လင္းစြာ ဤသုိ႔ ေျဖပါသည္။
‘ ဆရာေရ … ဘယ္လိုေတြးသတံုးဆုိေတာ့ ကံစမ္းမဲ ထုိးၾကတာေပါ့။ ေဒၚစု နယ္လွည့္ စည္းရုံးေရး လုပ္ေတာ့ သူတို႔ျပတ္ျပတ္သားသားႏိုင္မွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ႏုိင္မယ္တဲ့ ။ျပီးခဲ့တဲ့ ၅-နွစ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းမြန္ေျပာင္းလဲလာတယ္လို႔ မခံစားရဘူး။ ခက္ခဲၾက၊ ရုန္းကန္ေနၾကရတံုးပဲ။ ဟိုအာဏာရွင္ေတြ ကာလၾကာရွည္လုပ္လာခဲ့တာ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ ေ၀းေရာ၊ ျဖဴခါ ျပာခါ က်ေနတယ္။ သူတုိ႔ကို အားကုိးလို႔မရဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတာေပါ့။ အျခားပါတီေတြကလဲ အင္နဲ႕အားနဲ႕ လုပ္ရဲကုိင္ရဲ ေျပာရဲဆိုရဲ မဟုတ္ၾကေတာ့ အာဏာရွင္လက္သစ္ေတြရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ မိေနအံုးမွာပဲလို က်ေနာ္တုိ႔ ယူဆတယ္။ ေဒၚစုကေတာ့ ဆရာေျပာသလုိ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ ေလာင္းရိပ္မိႏုိင္ေပမဲ့ အလုပ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမယ္။ က်ေနာ္တို႔က ခ်ဲ တုိ႕ ထီတို႔ထိုးတာ ၀ါသနာပါျပီးသားေလ။ အဲဒီေတာ့ လံုး၀ အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေလာက္တဲ့သူေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ့ျပီး၊ အလုပ္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္တဲ့ NLD ကို ကံစမ္းမဲ ထိုးသလုိ ထိုးၾကည့္ၾကတာပါ။
က်ေနာ္တို႔ ရပ္ကြက္ထဲက အျငိမ္းစား ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးေျပာတာကုိ သေဘာက်သြားတာလဲပါ ပါတယ္။ ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ( ေဒၚစုတုိ႔ NLD လဲ ေျခာက္ပစ္ကင္းလို႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ အာဏာရသြားရင္လဲ စြံခ်င္မွ စြံမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ တုိင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီးသည္ပဲ ထားဦး။ ဖ်က္ႏုိင္လွ ၅-ႏွစ္ေပါ့။ ဟုိလူေတြက ႏွစ္ ၅၀-ဖ်က္ခဲ့ျပီးျပီ။ နွစ္ ၅၀-ဖ်က္တာကုိ ၅-ႏွစ္က မွီမွာ မဟုတ္ဘူး။ ထီေတာင္ထုိးၾကေသးတာပဲ။ NLD ကုိ တာ၀န္ေပးၾကည့္ရင္ မေကာင္းဘူးလား) တဲ့။ အဲ့ဒီစကားကုိ ခုိက္သြားတာ။’
ဦးဘပြါးက ထုိသုိ႔လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ရွင္းျပျပီး၊ “ဆရာေကာ ဘယ္ပါတီကုိ ထည့္သလဲ” ဟု ေမးပါသည္။ ‘လူပဲ ၾကည့္ျပီးေပးေတာ့ ၃-ပါတီ ၃-မဲ ပဲ’ ဟု ေျဖလိုက္သည္။ သူတို႔ေကာ ဘယ္ေလာက္မဲရၾကသလဲဟုေမးရာ ‘ရာဂဏာန္းေတာင္ မရၾကဘူးလုိ႔ ၾကားရတယ္ဗ်’ ေျဖလုိက္သည္။ စာေရးသူက ထပ္၍ ေျပာလုိက္ပါသည္။
‘သူတို႔ မဲမရလုိ႔ ည့ံတယ္မထင္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ မက်င့္သံုးတတ္ရင္ က်င့္သံုးတာမွားရင္ အမ်ားစုက အနည္းစုကုိ အႏုိင္က်င့္တဲ့ စနစ္ပဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အာဏာရွင္လဲ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီမုိကေရစီလဲ မသံုးတတ္ရင္ အႏာၱရာယ္လုိ႔ ျမင္တယ္။ ဘယ္စနစ္နဲ႕ပဲသြားသြား ျဗဟၼစုိရ္တရားထြန္းကားရင္ ျငိမ္းခ်မ္းမယ္။ ဖြံ႕ျဖိဳးမယ္။ ျဗဟၼစုိရ္တရားဆိတ္သုဥ္းရင္ ဆူပူမယ္၊ ဆင္းရဲမယ္။ ျဗဟၼစုိရ္ ၄-ပါးဆိုတာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာတုိ႔ပါပဲ။’
ေနလင္းညီ