သြန္းခ - ေရးလိုက္ၾကတဲ့ ဖားကန္႔ အေၾကာင္း
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၅
ခုတေလာ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာ (ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာေတာ့ မပါဘူးခင္ဗ်)၊ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမယ္ ဖားကန္႔၊ ဖားကန္႔နဲ႔ ကာတြန္းေတြေရာ၊ သတင္းေတြေရာ ၊ေဆာင္းပါးေတြေရာ ေရးလိုက္ၾကတာဗ်ာ။ လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမလဲ ပြတ္လိုက္တိုင္း စိတ္မခ်မ္းသာစရာ ေျမစာပံုၾကီးေတြ၊ ေျမစာပံုျပိဳလို႔ ပိေသသြားၾကသူေတြရဲ႕အေလာင္းထုပ္ေတြ၊ က်င္းၾကီးေတြ၊ ခ်ိဳင့္ၾကီးေတြ၊ ဘက္ဟိုးလ္ ေခၚလား ဟို ဟို ဂဏန္းလိုလို၊ ကင္းမလက္မည္းၾကီးေတြလိုလို ဟာၾကီးေတြ နဲ ႔ႏိုင္ငံပိုင္ သယံဇာတေတြကို အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ သယ္ထုတ္ေနပံုေတြ၊ ကားတန္းၾကီးေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ကိုပါပဲ။ ျမင္လို႔သာ မေကာင္းတာပါ။ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့လူေတြက အားရပါးရ ၾကည့္လို႔။ ၾကည့္ရတယ္ေလဗ်ာ၊ ေရမေဆး ေက်ာက္လား၊ ဘာလား ၾကည့္ရမွာေပါ့။ မၾကည့္ရက္လို႔ မ်က္ႏွာလႊဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ဟာၾကီးေတြကလည္း ၾကိဳက္သလိုသာ လုပ္ၾကပါေတာ့ ... ေပါက္ေဖာ္တို႔ရယ္လို႔မ်ား ခြင့္ျပဳထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။
အဲဒီေတာ့ ျပည္မၾကီးဘက္လား၊ သြားမယ္ ၊ျမန္မာျပည္ဘက္လား ၊ျပန္လာခဲ့မယ္၊ အျပန္အျပန္ အျပန္လားေဟ့၊ အသြားအသြား အသြားပါဗ်ိဳ႕ ဆိုသလိုကို ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတာပါလား။ ေၾကာက္စရာၾကီးပါဗ်ာ။ဟိုးေရွးေရွးက အီဂ်စ္ မာမီအေလာင္းေတြ ျမွဳပ္တဲ့ သခ်ိၤဳင္းၾကီးလိုလို၊ ပိရမစ္ေတြ လိုလို ပါဆို။
နဂိုကမွ ေၾကာက္ပါတယ္လို႔ တရားဝင္ လူသိရွင္ၾကားေျပာထားတဲ့ လူေတြကို လူမ်ိဳးနံမည္ေတာင္ မေခၚခိုင္း ခဲ့တာၾကည့္။ အဲဒီေတာ့ ေၾကာက္လက္စနဲ႔ ဆက္ေၾကာက္ေနၾကျပီး၊ ရထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းေလးေတြကိုပဲ ထိုင္ပြတ္ ေနၾကမွာေပါ့။ က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္ ဆို ပြတ္ေနၾကမွာေပါ့။ ဘာမွကို ဟန္႔တာ၊ တားတာေတြ မရွိတာ မအ့ံၾသပါဘူး။ ျမန္မာဗ်၊ ျမန္မာ။ တစ္ခုခုဆို ေတာ္ေတာ္ေလးလြန္မွ ၊ေႏွာင္းမွ ျပဴးတူးျပဲတဲ လုပ္တတ္ၾကတာကိုး။
ဌာနဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိတဲ့လူၾကီး (အသက္ၾကီးလို႔သာ လူၾကီးေခၚတာ ေနမွာပါဗ်ာ) ကို သတင္းဌာနတစ္ခုက ေမးသဗ်။ ဟိုက ခ်က္ နဲ႔ လက္ နဲ႔ ေသခ်ာေမးတယ္။ လူၾကီးေျဖလိုက္ပံုက ကေယာင္ေျခာက္ခ်ားႏိုင္ခ်က္ ကိုဗ်ာ။ တကယ့္ကို ေတာေျပာ၊ ေတာင္ေျပာေတြေျပာသြားျပီး ေဝ့ေနလိုက္တာ၊ လူၾကားမေကာင္း၊ သူၾကားမေကာင္းပါ ဆို။ ဟို အဖြဲ႕အစည္းက ခြင့္ျပဳလို႔၊ ဒီအဖြဲ႕အစည္းက လိုင္စင္ထုတ္ေပးလို႔၊ ယႏၱရားၾကီးေတြ တင္သြင္းခြင့္မွာ ကန္႔သတ္ခ်က္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနလို႔နဲ႔ ရႈပ္ေနေအာင္ ေျဖသြားတာကိုး။ အစကတည္းကမွ မရွင္းမလင္းဆိုေတာ့လည္း ရႈပ္ျပီေပါ့ဗ်။
အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းၾကီးေတြ အဆီအႏွစ္ ေတြစုပ္ျပီး မလိုခ်င္ေတာ့လို႔ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့တဲ့ေျမစာပံုေတြမွာ အသက္ေပါင္း ရာခ်ီစြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေပမယ့္ အရဲစြန္႔ျပီး တစ္ဝမ္းတစ္ခါးအတြက္ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ ရင္းျပီး ရွာေဖြစားေနၾကဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ေတြ အခုဒီစာေရးေနတဲ့အထိ ရွိေနၾကတုန္းပါပဲ။ အခ်ိန္မေရြးျပိဳက်ႏိူင္တဲ့ေျမစာပံုနား အလုအယက္ကို ထမင္းစားေက်ာက္ကေလးေတြ ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ရွာေနၾကတုန္းပါပဲ။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္က ျပည္သူေတြပါ။
တရုတ္နိုင္ငံဘက္ကို သြားလိုက္ျပန္လိုက္နဲ႔ မ်က္စိတစ္ဆံုး ကားတန္းၾကီးေတြက ၂၄ နာရီ မျပတ္ သယ္ေနၾကတုန္း။ ကားအစင္းေရ ေသာင္း ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ ေဒသခံေတြက ေျပာလို႔ သိရပါရဲ႕။ ျမင္းေကာင္ေရ ၉၀၀ ေက်ာ္ ဆိုလား ရွိတဲ့ ကားၾကီးေတြနဲ႔ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ လုပ္ေနၾကတုန္း။ အဲဒီေဒသက လမ္းေတြလည္းပ်က္၊ ကေလးေတြလည္း ေက်ာင္း ဆင္း ေက်ာင္းတက္ ကားတိုက္ခံၾကရမွာ စိုးရိမ္ရ၊ ဖုန္တလံုးလံုးနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ကမၻာသိ ေက်ာက္စိမ္းေျမမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနတုန္း ပဲလား ၊ေျမစာပံုပိေသတဲ့ အထဲ ပါသြားျပီလား မသိၾကေသးတဲ့ က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြခမ်ာလည္း မေရမရာနဲ႔ ရမ္းသန္းသပိတ္သြတ္ ရေတာ့မလို ျဖစ္ေနၾကတုန္း။ ဘာျဖစ္လို႔အဲဒီေလာက္ အသည္းအ သန္ ေျမၾကီးေတြ သယ္ေနၾကတာလဲ ေမးတဲ့လူေတြက ေမး၊ အဲဒီေျမၾကီးေတြေအာက္မွာ ေက်ာက္စိမ္းေတြပါသြားျပီလို ႔ေျဖတဲ့လူက ေျဖတုန္း။
ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ဘာမွကို ရွင္းမျပႏိူင္ေသးတာ ကေတာ့ ... ။ ။