ေမာင္ေမာင္စုိး - ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္စစ္သည္မ်ား၏ ေကာက္ေၾကာင္း - အပိုင္း (၁၁)

● လက္မေထာင္နိုင္သည့္ပြဲ
ေယာယုံသည္ အရွံဳးဆုံးပြဲျဖစ္ခ့ဲသက့ဲ့သုိ႔ CPB ႏွင့္ KIA တုိ႔တြဲတိုက္သည့္ တိုက္ပြဲမ်ားထဲတြင္ အျပတ္အသတ္အနိုင္ရခ့ဲသည္ဟုဆိုရမည့္ တိုက္ပြဲတစ္ပြဲလည္း ရွိခ့ဲသည္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားသည့္ အခ်ိန္ကား ၁၉၈၈ အေရးအခင္းကာလ ၁၉၈၈ အကုန္ ၁၉၈၉ ႏွစ္ဦးခန္႔က ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအတြင္း အစိုးရအားဖိအားေပးႏိုင္ရန္ CPB တုိ႔ လႈပ္ရွားခ့ဲသည့္ စစ္ေရးလႈပ္ ရွားမႈမ်ားအနက္ တခုျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းတြင္ မိုင္းေယာင္းတိုက္ပြဲေဖၚသက့ဲ့သုိ႔ ရွမ္းေျမာက္တြင္လည္း တိုက္ပြဲ တခု ေဖၚသည္။

ထိုတိုက္ပြဲသည္ တာမိုးညဲအနီး ကုန္းဆာရြာတြင္ျဖစ္ပြားခ့ဲ၍ ကုန္းဆာတိုက္ပြဲဟုေခၚသည္။ ထိုစဥ္ CPB ၏ ေျမာက္ပိုင္ဗ်ဴရိုမွ တပ္မ်ားအျပင္ ဖုန္က်ားဖူးဦးစီးသည့္ ကိုးကန္႔တပ္အခ်ဳိ႕လည္းပါသည္။ ေဒသခံ KIA တပ္ဖြဲဝင္မ်ားလည္းပါသည္။ CPB ႏွင့္ KIA တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား စုဖြဲ႕လႈပ္ရွားေနသည္ကို ရွင္းလင္းရန္ ေရွ႕တန္း တပ္မ ၉၉ မွ ခမရ ၁၀၉ တစ္ရင္းလုံအားလည္းေကာင္း၊ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္း ၂ အားလည္းေကာင္း အသုံးျပဳခ့ဲသည္။

တပ္မ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တာမိုးညဲအထက္ မန္ဂ်ယ္ကြင္းအတြင္းရွင္းလင္းရန္ ခမရ ၁၀၉ အားတာဝန္ေပးခ့ဲျပီး ခမရ ၁၀၉ အားအေထာက္အကူေပးရန္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းအား အေရွ႕ဖက္ျခမ္းမွ အေထာက္အကူအျဖစ္ခ်ီတက္လႈပ္ရွားေစခ့ဲသည္။ ထိုသတင္းကို ရရွိ တြက္ဆထားေသာ ပူးတြဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ တပ္ဖြဲ႕ အင္အားအမ်ားစုကို မန္ဂ်ယ္ကြင္းအတြင္းဝင္လာမည့္ ခမရ ၁၀၉ အားေခ်မႈန္းတိုက္ခိုက္နိုင္ရန္ ေနရာခ်ထားျပီး ေဘးမွေထာက္ကူေပးမည့္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းအား ကုန္းဆာ ရြာအနီးတြင္ တားဆီး ပိတ္ဆို႔ဟန္႔တားထားရန္ တပ္အခ်ဳိ႕ခ်ထားခဲ့သည္။

အစိုးရတပ္စစ္ေၾကာင္းမ်ား ဝင္လာသည့္ေန႔တြင္ ေမွ်ာ္လင့္မထားသည္မ်ား ျဖစ္လာခ့ဲသည္။ ေတာင္ေၾကာအတိုင္း ခ်ီတက္ လာေသာ ခမရ ၁၀၉ တပ္ရင္းသည္ မန္ဂ်ယ္ကြင္းအေပၚရွိ ေတာင္ေၾကာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ဆက္လက္၍ ခ်ီ တက္ျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ CPB/KIA တုိ႔၏ တပ္ဖြဲ႕စုစည္းလႈပ္ရွားမႈသတင္းမ်ားကို တြက္ခ်က္ျပီး ကြင္း အတြင္းေရာက္လ်င္ ေျမအေနအထားအရ ဝိုင္းပတ္ေခ်မႈန္းခံရနိုင္သည္ကုိ တြက္ခ်က္မိပုံရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူအတြက္ ေျမအေနအထား အသာစီးရနိုင္သည့္ ေတာင္ေၾကာေပၚတြင္ တပ္ကိုထိုင္ထားလိုက္သည္။ ထိုအခါ အဆိုပါတပ္ရင္းကို တိုက္ခိုက္ရန္ျပင္ဆင္ထားသည့္ ပူးတြဲတပ္မ်ားအဖုိ႔ သတ္ကြင္းအတြင္း ဝင္မလာ၍ တိုက္မရဘဲ အခက္ၾကံဳေနသည္။

သုိ႔ေသာ္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္း ၂ ကေတာ့ သတ္မွတ္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းခ်ီတက္လာေနသည္။ ထိုစဥ္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္း ၂ မွဴးလည္းျဖစ္ ဒုရင္းမွဴးလည္းျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးလွျမင့္မွာ တနသၤာရီတိုင္းရွိ တပ္ရင္းတစ္ရင္းသုိ႔ ရင္းမွဴးအျဖစ္ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ အမိန္႔စာ ေလာေလာလတ္လတ္ထြက္ထားသည္ျဖစ္ရာ တက္ႂကြေနသည္။

ေန႔လည္ခင္းအေရာက္ ကုန္းဆာအနီး ပိတ္ဆို႔ရန္ တာဝန္ယူထားသည့္ KIA တပ္ဖြဲ႕မွာ စစ္သည္ ေလးငါးေယာက္သည္ ေတာင္ေၾကာေပၚမွဆင္း၍ ရြာထိပ္တြင္ ေရခပ္ရန္ဆင္းလာခ့ဲသည္။သူတုိ႔အဖုိ႔လည္း မန္ဂ်ယ္မွ အစိုးရတပ္ရင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ား မၾကား၍ ေအးေအးလူလူ ေရခပ္ဆင္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ရြာအတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာေသာ ခလ ရ စက ၂ မွေရွ႕ေျပးကင္းနွင့္ ပက္ပင္းတိုးေတာ့သည္။

ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းမွ စတင္ပစ္ခတ္သည္ႏွင့္ KIA တပ္သားမ်ားလည္း ၎တုိ႔တပ္ဖြဲ႕ ေနရာယူထားရာေတာင္ေၾကာေပၚသုိ႔ ျပန္လည့္ေျပးတက္သည္။ ထိုအခါ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းလည္း KIA အဖြဲ႕ငယ္ေလးမ်ွသာျဖစ္နိုင္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ လြဲ စြာ ခ်မိပုံေပၚသည္။ တရွဴးထိုးလိုက္လံပစ္ခတ္ေတာ့သည္။ ပုံမွန္ စစ္ေၾကာင္း ၁ ေၾကာင္း ခ်ီတက္လွ်င္ စစ္သည္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးၾကား ၁၅ ေပခန္႔ျခား၍ ခ်ီတက္သည့္ျပင္ မသကၤာသည့္ေနရာမ်ားကို ေရွ႕ေျပးတပ္စုကရွင္းျပီးမွ ေနာက္ကစစ္္ေၾကာင္းကလိုက္ပါေလ့ရွိသည္။ အနိမ့္အျမင့္ ေတာအုပ္ႏွင့္ရႈတ္ေထြးေသာ ေတာင္တန္းေဒသတြင္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းကဲ့သုိ႔ အင္အား ၁၅၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ရွိေသာ စစ္ေၾကာင္းခ်ီတက္မႈသည္ ရွည္လ်ားေပရာ ဝိုင္းပတ္ရန္ အတန္ငယ္ခက္ခဲသည္။

သုိ႔ေသာ္ KIA အနဲငယ္ဟု ထင္မွတ္မွားျပီး တပ္အားလုံးေရွ႕သုိ႔ အတင္းေျပးဝင္လာေသာအခါ ၎စစ္ေၾကာင္းသည္ စုမိ သလိုျဖစ္သြားျပီး ဝိုင္းပတ္ရန္ လြယ္ကူသြားသည္ဟုဆိုရမည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ေတာင္ေၾကာမ်ားေပၚရွိ ပူးတြဲတပ္မ်ား ျပန္လည္ ပစ္ခတ္မႈျဖင့္ တိုက္ပြဲသည္ စတင္ေတာ့သည္။ ထိုခ်ိန္တြင္ အင္အားမနဲေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားၾကေတာ့သည္။ တိုက္ ပြဲစျပီး အတန္ၾကာသည့္အထိ ခမရ ၁၀၉ တပ္ရင္းကား မန္ဂ်ယ္ကြင္းအေပၚမွ တုတ္တုတ္မလႈပ္။ ၇၅ မမ လက္နက္ၾကီးႏွင့္သာပစ္ကူေပးနိုင္သည္။ ၎ပစ္ကူမွာလည္း မထိေရာက္ေပ။

ဤသုိ႔ႏွင့္ ခမရ ၁၀၉ ဝင္မလာသည္မွာ ေသခ်ေလာက္သည္ဟု တြက္ခ်က္၍ ရေသာအခါ ပူးတြဲတပ္ဖြဲ႕သည္ မန္ဂ်ယ္ ကြင္းအတြင္း သတ္ကြင္းျပင္ထားေသာ တပ္မ်ားထဲမွ အခ်ဳိ႕ကိုထုတ္၍ ကုန္းဆာဘက္ကို ေစလႊတ္၍ တိုက္ပြဲဦးတည္ခ်က္ကို ေျပာင္းလိုက္သည္။ မန္ဂ်ယ္ကြင္းအတြင္း ဆင္းလာနိုင္သည့္ ခမရ ၁၀၉ အားတားဆီးရန္ တပ္အခ်ဳိ႕သာခ်န္ထားလိုက္ေတာ့ သည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းသည္ ပူးတြဲတပ္ဖြဲ႕၏ ျပင္းထန္ေသာဝိုင္းပတ္တိုက္ခိုက္မႈကိုခံရေတာ့သည္။ ျပင္းထန္ ေသာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားအတြင္း ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္းလည္း ေဖါက္ထြက္ရန္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ေတာ့ေပ။ အလူးအလဲခံရ ေတာ့သည္။

ညေနေစာင္းတိုက္ပြဲျပီးေတာ့ ခလရ ၃ စစ္ေၾကာင္း ၂ မွ အရာရွိစစ္သည္ ၁၀၆ ေယာက္က်ဆုံးသည္။ စစ္ေၾကာင္းမွဴးဗိုလ္မွဴးလွျမင့္အပါ ၁၅ ဦး သုံ႔ပမ္းအျဖစ္ အဖမ္းခံရသည္။ အဖမ္းခံရသူ ၁၅ ဦးစလုံး ဒဏ္ရာကိုယ္စီႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၂၀ ေက်ာ္ ၃၀ နီးပါးေလာက္ကေတာ့ တေယာက္တကြဲစီ ေဖါက္ထြက္၍ လြတ္သြားၾကသည္။ ေတာေတာင္မ်ားအတြင္း ပုန္းေအာင္းေရွာင္ ရွားရင္း တာမိုးညဲႏွင့္ ၎အနီးရွိ အစုိးရတပ္စခန္းမ်ားသုိ႔ ေနာက္၂ ရက္ ၃ ရက္ေန မွ အသီးသီးျပန္ေရာက္ၾကသည္။

က်ဆုံးသြားသည္ ရုပ္အေလာင္း ၁၀၆ ေလာင္းကို က်င္းၾကီး ၃ က်င္းတူး၍ ျမႇဳပ္ႏွံေပးခ့ဲသည္။ ပူးတြဲတပ္ဖြဲ႕မ်ား စစ္ေျမျပင္ ရွင္းလင္း၍ ဆုတ္ခြါသြားျပီးေနာက္ ၂ ရက္ခန္႔အၾကာမွ ခမရ ၁၀၃ တပ္ရင္းစစ္ေျမျပင္ရွင္းလင္းဝင္ေရာက္လာျပီး ထိုက်င္း မ်ားကို ျပန္ေဖၚ၍ ရုပ္အေလာင္းမ်ားကို ဓါတ္ပုံရိုက္မွတ္တမ္းတင္ရန္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ရုပ္အေလာင္းမ်ား ပုပ္ပြရုပ္ပ်က္ ေနျပီျဖစ္၍ အားလုံးကိုမွတ္တမ္းတင္ရန္မျဖစ္နိုင္ခ့ဲေတာ့ေပ။ ပူးတြဲတပ္ဖြဲ႕တပ္ဖြဲ႕အတြက္ေတာ့ အနိုင္ရဆုံးပြဲဟုဆိုရမည္။ ဤတၾကိမ္ကုန္းဆာေတာင္ေၾကာတြင္ အျမႇဳပ္ႏွံခံလိုက္ရသူမ်ားမွာ ခလရ ၃ မွ စစ္သည္မ်ားျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။

ဤတိုက္ပြဲအ႐ႈံးေၾကာင့္ တပ္မ ၉၉ တပ္မမွဴးဗိုလ္မွဴးၾကီးဝင္းေဇာ္ညြန္႔ ေႂကြထည္ေျမထည္လုပ္ငန္းသုိ႔ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကား ေရးမွဴးအျဖစ္ေျပာင္းေရႊ႕ရသည္။ ခမရ ၁၀၉ ရင္းမွဴး စစ္ခုံရံုးအတင္ခံရျပီး ျပဳတ္သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔ေၾကာင့္ ခမရ ၁၀၉ မွ စစ္သည္မ်ားအထိ အထိခုိက္သက္သာခ့ဲရသည္ဟု ႏွစ္ဖက္စလုံးကေတာ့ အသိမွတ္ျပဳရသည္။ သူသာ မဆင္မျခင္ မန္ဂ်ယ္ ကြင္းတြင္းဝင္လာလွ်င္ ခလရ ၃ အစား သူတုိ႔ျဖစ္သြားဖြယ္ရွိသည္။

ဗိုလ္မွဴးလွျမင့္အတူ အဖမ္းခံလိုက္ရသူမ်ားက ေနာင္တစ္လအၾကာတြင္ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းခံရ၏။ သူအေနႏွင့္ တိုင္းျပည္ တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ရင္း စစ္တိုက္ခ့ဲသည့္စစ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဟု အဖမ္းခံရစဥ္ကာလတြင္ ဆိုခ့ဲသည္။ ျပန္လြတ္ သြားရင္ စစ္ခုံရံုးတက္ရေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာဟု ဆိုခ့ဲသည္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာ့ အေရးခံရပုံေတာ့မရ။ စစ္ယူနီေဖါင္းေတာ့ ခြၽတ္လိုက္ရသည္။ သူ႔အား ေနာင္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း မႏၲေလးတိုင္းတုိ႔တြင္ ရဲမွဴးၾကီးအျဖစ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ေယာယုံတိုက္ပြဲျပီးေတာ့ သူရဘြဲ႕ေတြ စြမ္းရည္ဘြဲ႕ေတြ ရာထူးတိုးေတြနွင့္ စည္စည္ကားကားျဖစ္ခ့ဲသည္။ ကုန္းဆာတိုက္ပြဲ အျပီးတြင္ေတာ့ ရာထူးေျပာင္းေတြ ရာထူးျပဳတ္ေတြႏွင့္ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ဤကား စစ္ပြဲျဖစ္သည္။ အနိုင္ႏွင့္အ႐ႈံးတုိ႔၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ ဤတိုက္ပြဲအျပီး CPB ျပိဳကြဲသည္။တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားခြဲထြက္ၾကသည္။ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ CPB ႏွင့္ KIA ၏ေနာက္ဆုံးပူးတြဲစစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈျဖစ္သြားေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိေသာ CPB ၁၀၁ စစ္ ေဒသသည္ ေနာက္အက်ဆုံးခြဲထြက္သည့္အဖြဲ႕ျဖစ္ရာ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသႏွင့္ KIA တုိ႔ပူးတြဲတိုက္ပြဲမွာ ၁၉၈၉ အကုန္ ၁၉၉၀ ေလာက္တြင္ျဖစ္ခ့ဲေသးသည္။ ျမစ္ၾကီးနားအထက္ အင္ဂ်ားယန္စခန္း သိမ္းတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ ၁၀၁ စစ္ေဒသမွ တပ္မွဴး မုတ္ယင္ေဇာင္းေဟာင္ႏွင့္ KIA တုိ႔ပူးတြဲတိုက္ခ့ဲၾက သည္။

ယင္းတိုက္ပြဲသည္ CPB ႏွင့္ KIA တုိ႔၏ ေနာက္ဆုံးပူးတြဲတိုက္ပြဲဟုဆိုမည္။ ယင္းတိုက္ပြဲျပီးသည့္ေနာက္ CPB ၁၀၁ စစ္ ေဒသသည္ NDA(K) ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (ကခ်င္) ဟု ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းသြားေတာ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္ CPB ႏွင့္ KIA ပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ား တခန္းရပ္သြားေတာ့သည္။

● စစ္ပြဲ
ထိုတိုက္ပြဲ ၂ ပြဲကို တတ္နိုင္သမွ် အေသးစိတ္ေရးျပျခင္သည္ ရည္ရြယ္တခုေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ ျပည္မတြင္ ၁၉၇၅ ေနာက္ပိုင္း၌ ျပည္တြင္းစစ္ စစ္ပြဲမ်ား ရပ္ဆိုင္းခ့ဲျပီျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ျပည္မရွိ လူထုအဖုိ႔ စစ္ပြဲႏွင့္ ေဝးကြာသက့ဲသုိ႔ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္မခံခ့ဲရေပ။ သုိ႔ေသာ္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ရွမ္းျပည္နယ္ ကယားျပည္နယ္ ကရင္ျပည္ မြန္ ျပည္နယ္တုိ႔တြင္ စစ္ပြဲမ်ားမရပ္တန္႔ခ့ဲေပ။ အယူဝါဒကြဲလြဲမႈအရလည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသားေရးအရလည္းေကာင္း စစ္ပြဲမ်ား ဆက္လက္၍ ျပင္း ထန္စြာျဖစ္ပြါးေနသည္။

ေဖၚျပခ့ဲသည္ ျပင္းထန္သည့္ တိုက္ပြဲ ၂ ပြဲသည္ျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြါးခ့ဲသည့္ တိုက္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကဒဏ္ရာရမႈမ်ား စြာရွိခ့ဲသည့္ တိုက္ပြဲေပါင္း မ်ားစြာထဲမွ ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြါးခ့ဲသည့္ တိုက္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ရင္ဆိုင္တိုက္သည့္ ႏွစ္ဖက္စစ္သည္မ်ားစြာ က်ဆုံးဒဏ္ရာရခ့ဲၾကသက့ဲသုိ႔ ေဒသခံလူထုသည္လည္း စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကို ေရွာင္လႊဲ၍ မရခ့ဲေပ။ တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္းလူထုပါထိခိုက္မႈရွိသက့ဲသုိ႔ ရြာမ်ား အိုးအိမ္မ်ားစြာသည္ အေျမာက္ဆံ ဗံုးဆံတုိ႔ေၾကာင့္ မီးေလာင္ ပ်က္ ဆီး႐ႈံးခ့ဲၾကရသည္။ ရြာမ်ားစြန္႔ပစ္ထြက္ေျပးခ့ဲရသည္။ ထိုေဒသ၏ေတာေတာင္မ်ားတြင္ ရြာပ်က္မ်ားစြာကိုေတြ႕နိုင္သည္။ ထို႔အတူ စစ္ေဘးဒုကၡသည္အမ်ားအျပားကို ထိုေဒသမ်ားတြင္ ယေန႔တိုင္ ေသာင္းသိန္းခ်ီ၍ ေတြ႕ရဆဲျဖစ္သည္။

ထိုအေျခအေနမ်ားကို ေလးနက္ေစျခင္းအလုိ႔ငွာ တိုက္ပြဲ ၂ ပြဲ၏ အေသးစိတ္အေျခအေနမ်ားကို ပုံေဖၚျပခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္

photo credit Mungdungla Wawhkyung